Wie is de Heere Jezus voor u?

[Lourens]

Niemand durft hier meer te posten
sjonge.

Ik heb mijn getuigenis al gegeven, Avi.

Heb wel de vervolgvraag, maar die zullen we in een andere topic doen.

[Luther]

Ik had beloofd om nog op DIA te reageren en uit te leggen, waardoor het komt dat de DIA-postings zoveel verzet oproepen. Ik wil proberen om dit uit te leggen en doe dat op basis van de onderstaande 3 postings van DIA in dit topic.

Maar nu mis ik nog wel hoe het gaat in de praktijk...
hoe wordt nu de grootste vijand van vrije genade daarvoor ingewonnen?
De praktijk, de weg die God met zijn kinderen houdt...
Ik vraag altijd: Hoe gaat dat, hoe moet dat, Hoe kan dat?
En dan zijn er niet veel mensen die dan nog verder kunnen vertellen.
Helaas wel de praktijk die ik ondervindt...
Eén ding weet ik: Dat ik Hem moet kennen, dat ik zonder Hem
de eeuwigheid niet kan aandoen, dat ik zonder Hem ook nooit gelukkig kan zijn...
Ook al wroeten we (als natuurlijke mensen) altijd maar weer in de zwarte grond van de
wereld...
Maar toch heb ik dan liever een levend gemis als een vermeend bezit... En daarmee
bedoel ik niet iemand te oordelen, maar ik durf het persoonlijk niet op zulke losse gronden
te bouwen...

Ik geloof ook dat de behoudende flank zich beter hieruit kan terugtrekken.
Het wordt toch niet begrepen...
Wil een refoforum nog zin hebben, dan zouen zulke essentiele punten zeker
behandeld moeten kunnen worden.
Dat dit blijkbaar niet kan, daaruit moet ik de conclusie trekken dat ik ben
wat ik al eerder ergens heb gezegd:

Een mens in de -DIA SPORA-

Laten we dus deze discussie dus maar stoppen, het heeft verder geen zin, en ik
wens geen spelbreker te zijn. Wel hoop ik dat ik oprecht ben geweest in
wat ik gezegd heb. En in dezen heb ik mijn conciëntie niet tegen...

Dat hebt gij met waarheid gesproken...
Maar... dat grote maar...
Ik kan niet tevreden zijn met een blote wetenschap...
Het is niet algemeen, toch? Algenoegzaam is wat anders!
Alles? Dierbaar en gepast? Voor Hendrikus?
Zalig zijt gij Hendrikus,
dat hebbben vlees en bloed je niet geopenbaard...
Denk maar eens na vannacht...
Spot er niet mee, mijn lieve jongen, dat kan ook...

Laat ik voorop stellen, DIA, dat het goed is om ons en jezelf die vraag te stellen: Wat doe ik fout. En juist daarom wil ik ook een poging doen om het jou uit te leggen.

Meestal gaat het mis in topics waarin een persoonlijke tint aan een theologische discussie wordt gegeven. Zo ook in dit topic. En dat is het voor jou goed om jezelf twee dingen te realiseren:
1. Door je handicap is het voor jou best lastig om om te gaan met nuanceringen en visies die erg afwijken van datgene wat je gewend bent, of wat je altijd voor waar hebt gehouden.
2. Wat het voor jou echter lastiger maakt, is dat in een deel van de Gereformeerde Gezindte (ik denk ook in Rijssen) die houding de algemene houding is.

Vanuit beide punten kan het makkelijk gebeuren dat je van jongsaf aan gewend bent geweest om rond het geestelijk leven bepaalde uitdrukking te horen en te gebruiken, die door anderen zo helemaal niet worden verwoord. Verder heb je een bepaald beeld bij een bekeringsweg, die je ook vaak gehoord hebt en vaak in de prediking terug hoort.
Het is dan al snel dat het 'verdacht' lijkt, omdat het anders klinkt. En soms verwoorden mensen het ook nog eens zo, precies zoals waartegen de dominee waarschuwt.

Toch zou ik je het volgende willen meegeven:
- Als je juist op dat terrein een vraagteken zet achter geestelijke uitspraken, bijvoorbeeld door een uitdrukking te gebruiken die voor jou heel vertrowud over komt, dan komt dat over als een forse veroordeling en lijkt het ook alsof je jezelf zeer ver verheft boven deze mensen.
- Is het mogeliijk dat ook jouw lezen van de Bijbel bepaalt wordt door datgene wat je altijd gehoord hebt? (Bij mij wel althans; maar ik heb juist door contacten met andere mensen geleerd dat ik mijn eigen visie opzij moet zetten om eerst de ander helemaal uit te laten praten, ook als ik dingen hoor die voor mijn gevoel niet kloppen.
- Neem jezelf voor (zie dit als tip) om altijd eerst een echte open vraag te stellen. Dus geen vraag, waarin jouw eigen oordeel al meegenomen is. Maar bijvoorbeeld: Ik lees.... Kun je mij eens uitleggen wat je daarmee bedoelt?

[-DIA-]

Ik had beloofd om nog op DIA te reageren en uit te leggen, waardoor het komt dat de DIA-postings zoveel verzet oproepen. Ik wil proberen om dit uit te leggen en doe dat op basis van de onderstaande 3 postings van DIA in dit topic.

Maar nu mis ik nog wel hoe het gaat in de praktijk...
hoe wordt nu de grootste vijand van vrije genade daarvoor ingewonnen?
De praktijk, de weg die God met zijn kinderen houdt...
Ik vraag altijd: Hoe gaat dat, hoe moet dat, Hoe kan dat?
En dan zijn er niet veel mensen die dan nog verder kunnen vertellen.
Helaas wel de praktijk die ik ondervindt...
Eén ding weet ik: Dat ik Hem moet kennen, dat ik zonder Hem
de eeuwigheid niet kan aandoen, dat ik zonder Hem ook nooit gelukkig kan zijn...
Ook al wroeten we (als natuurlijke mensen) altijd maar weer in de zwarte grond van de
wereld...
Maar toch heb ik dan liever een levend gemis als een vermeend bezit... En daarmee
bedoel ik niet iemand te oordelen, maar ik durf het persoonlijk niet op zulke losse gronden
te bouwen...

Ik geloof ook dat de behoudende flank zich beter hieruit kan terugtrekken.
Het wordt toch niet begrepen...
Wil een refoforum nog zin hebben, dan zouen zulke essentiele punten zeker
behandeld moeten kunnen worden.
Dat dit blijkbaar niet kan, daaruit moet ik de conclusie trekken dat ik ben
wat ik al eerder ergens heb gezegd:

Een mens in de -DIA SPORA-

Laten we dus deze discussie dus maar stoppen, het heeft verder geen zin, en ik
wens geen spelbreker te zijn. Wel hoop ik dat ik oprecht ben geweest in
wat ik gezegd heb. En in dezen heb ik mijn conciëntie niet tegen...

Dat hebt gij met waarheid gesproken...
Maar... dat grote maar...
Ik kan niet tevreden zijn met een blote wetenschap...
Het is niet algemeen, toch? Algenoegzaam is wat anders!
Alles? Dierbaar en gepast? Voor Hendrikus?
Zalig zijt gij Hendrikus,
dat hebbben vlees en bloed je niet geopenbaard...
Denk maar eens na vannacht...
Spot er niet mee, mijn lieve jongen, dat kan ook...

Laat ik voorop stellen, DIA, dat het goed is om ons en jezelf die vraag te stellen: Wat doe ik fout. En juist daarom wil ik ook een poging doen om het jou uit te leggen.

Meestal gaat het mis in topics waarin een persoonlijke tint aan een theologische discussie wordt gegeven. Zo ook in dit topic. En dat is het voor jou goed om jezelf twee dingen te realiseren:
1. Door je handicap is het voor jou best lastig om om te gaan met nuanceringen en visies die erg afwijken van datgene wat je gewend bent, of wat je altijd voor waar hebt gehouden.
2. Wat het voor jou echter lastiger maakt, is dat in een deel van de Gereformeerde Gezindte (ik denk ook in Rijssen) die houding de algemene houding is.

Vanuit beide punten kan het makkelijk gebeuren dat je van jongsaf aan gewend bent geweest om rond het geestelijk leven bepaalde uitdrukking te horen en te gebruiken, die door anderen zo helemaal niet worden verwoord. Verder heb je een bepaald beeld bij een bekeringsweg, die je ook vaak gehoord hebt en vaak in de prediking terug hoort.
Het is dan al snel dat het 'verdacht' lijkt, omdat het anders klinkt. En soms verwoorden mensen het ook nog eens zo, precies zoals waartegen de dominee waarschuwt.

Toch zou ik je het volgende willen meegeven:
- Als je juist op dat terrein een vraagteken zet achter geestelijke uitspraken, bijvoorbeeld door een uitdrukking te gebruiken die voor jou heel vertrowud over komt, dan komt dat over als een forse veroordeling en lijkt het ook alsof je jezelf zeer ver verheft boven deze mensen.
- Is het mogeliijk dat ook jouw lezen van de Bijbel bepaalt wordt door datgene wat je altijd gehoord hebt? (Bij mij wel althans; maar ik heb juist door contacten met andere mensen geleerd dat ik mijn eigen visie opzij moet zetten om eerst de ander helemaal uit te laten praten, ook als ik dingen hoor die voor mijn gevoel niet kloppen.
- Neem jezelf voor (zie dit als tip) om altijd eerst een echte open vraag te stellen. Dus geen vraag, waarin jouw eigen oordeel al meegenomen is. Maar bijvoorbeeld: Ik lees.... Kun je mij eens uitleggen wat je daarmee bedoelt?

Dat het voor me moeilijk is mezelf te veranderen lijkt me duidelijk, maar ik had voor mezelf (al vaker trouwens, zie andere topics) het besluit genomen om me terug te trekken, of drastisch minder te posten.
Laat één ding duidelijk zijn, ik bedoel het nooit omdat ik beter zou zijn als anderen -het zou best kunnen dat ik de slechtste van allemaal ben- maar omdat ik het grote gevaar van afglijden van de leer die ons door de vaderen overgeleverd is, heel sterk voor ogen zie...