-DIA- schreef:Wat is er "AFSCHUWELIJK" aan de harde feiten? Ik spreek de waarheid, maar dat wil men blijkbaar niet horen...
Ik kan er met de beste wil niets "AFSCHUWELIJKS" in zien, of mag je de feiten niet meer zeggen?
Ja de zaken zelf, dat is meer ellende en een oordeel, maar het woord "AFSCHUWELIJK" zou ik niet zo
snel gebruiken. Ik maak het toch niet erger het al is...
Je maakt het wel erger! Je maakt mensen geestelijk kapot. Nee, dat zijn die degenen die hier reageren, die kunnen wel voor zichzelf opkomen.
Je schrijft namelijk geroepen knechten af, je veroordeelt Gods werk in harten van zondaren. Eigenlijk zeg je: Die en die zijn onbekeerd! Dat is niet aan jou ter beoordeling, sterker nog: In mijn Bijbel lees ik: "Wie Gods volk aanraakt, raakt Zijn oogappel aan."Ben je nou nooit eens bang om onder dat oordeel te vallen?
En waarom denk je niet veel breder. Blijf alleen binnen je eigen kerkverband. Ik heb onlangs de volgende vier prekenbundels gelezen:
- ds. C. Hogchem: "Verkondiging van de getuigenis Gods"
- ds. W.J. Karels:"Hoor dit woord"(over Amos)
- ds. J.J. Tanis: "Gij zijt Petrus"
- ds. C.G. Vreugdenhil: "Jona, de profeet"
Van alle vier heb ik geleerd, in alle vier ging het Woord open, inderdaad, er zijn accentverschillen, soms zelfs meer dan dat. Maar dat geeft toch niet? Door alle vier spreekt God tot ons en wie zijn wij dan om eigenlijk te zeggen: Heere, op die wijze wil ik Uw stem niet horen, want bij die en die zou het 'oude volk' de oren ook toegestopt houden.
Dat bedoel ik met veroordelen en dat vind ik afschuwelijk!
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)