Volgens mij was het niet alleen Erasmiaan. en ik was hier ook wel nieuwsgierig naar.Gian schreef:Misschien dat Erasmiaan kan uitleggen waarom gebedskringen niet goed zouden zijn. Ik krijg nu het idee dat het vooral een gevoelskwestie is.
Dat zei iemand anders ook al.memento schreef:Ik vind het nogal raar dat "prayer meetings" (gebedskringen) door mensen als Erasmiaan worden afgedaan als "evangelisch". Het is namelijk ontstaan onder de Puriteinen en de Nadere Reformatie.
De Heere Jezus bad in het verborgene, alleen, zoals eerder aangegeven.Gian schreef:Misschien dat Erasmiaan kan uitleggen waarom gebedskringen niet goed zouden zijn.
Gewoon een keer naar Engeland gaan, en daar (als ze je bekering kunnen overnemen, wat meestal wel een vereiste is om (al dan niet actief) deel te mogen nemen) deelnemen aan prayer meetings van een Gospel Standard of van een andere gemeente in de lijn van de Baptist Confession (= Westminster Confession met paar kleine aanpassinkjes). Dan zie je snel genoeg dat een gebedsbijeenkomst ook vandaag de dag nog zeer waardevol kan zijn.Erasmiaan schreef:Dat zei iemand anders ook al.memento schreef:Ik vind het nogal raar dat "prayer meetings" (gebedskringen) door mensen als Erasmiaan worden afgedaan als "evangelisch". Het is namelijk ontstaan onder de Puriteinen en de Nadere Reformatie.
De gebedskring waar ik tegen wil en dank bij betrokken was kwam zeer zeker uit de Evangelische hoek. Die mensen hadden nog geen flauw benul van de Nadere Reformatie en de puriteinen. Het zij te vrezen dat dat voor meer gebedskringen geldt (waarbij ik niets zeg over de gebedskringen waar forummers aan deel nemen).
De Heere Jezus bad in het verborgene, alleen, zoals eerder aangegeven.Gian schreef:Misschien dat Erasmiaan kan uitleggen waarom gebedskringen niet goed zouden zijn.
En, Gaat in uw binnenkamer, en uw deur gesloten hebbende, bidt uw Vader, Die in het verborgen is; en Uw vader, Die in het verborgen ziet, zal het u in het openbaar vergelden, zegt Gods Woord. En laten we uitkijken dat het geen vragenlijstjes voor God worden, die we afkaarten.
Verder wil ik de post van BJD noemen, we hebben al veel gebed samen, voor de gemeenschappelijke noden. De persoonlijke noden kunnen dan in de eenzaamheid voor Gods aangezicht gebracht worden.
Ik ben huiverig voor allerlei soorten gebedskringen. Dat reglement zoals Erskine voorschreef, daar zie ik wel wat in, en ik geloof dat het ook wel goed kan gaan, maar ik heb helaas zelf meegemaakt dat het niet goed ging en er ook vaker over gehoord.
De veelvuldig geciteerde tekst uit Handelingen was natuurlijk geen gebedsgroep zoals men die hier wel bedoelt. Daar geeft de tekst geen aanleiding toe, om dat te geloven.
ds. W. Pieters in Om Sions Wil schreef:
In onze tijd ontstaan er ook in ons soort gemeenten gebedskringen. Een jonge lezer vroeg mij hoe ik daar tegenaan kijk. Het is onder ons een vreemd verschijnsel. Maar in de dagen van onze oudvaders was het niet zo vreemd. Ten diepste was het mede de invulling van de gezelschappen, dat men bijeen kwam, niet alleen om samen te spreken over de dingen van God, maar ook en misschien wel vooral: om samen te bidden om de zegen van God.
U denkt misschien dat het vreemde van de hedendaagse gebedskringen is dat niet alleen een voorganger bidt, maar dat ook andere aanwezigen bidden. Dit is toch niet zo vreemd als u denkt, want in oude tijden gebeurde dat ook op de gezelschappen.
Gebedsbijeenkomsten worden in Engeland en Schotland nog regelmatig gehouden, in de kerk van de Mbuma-zending en in de Philpot-gemeenten. En ik mag eerlijk zeggen dat ik het een- en andermaal erg goed heb gehad.
Als de evangelischen dit onder ons niet hadden opgepakt, zouden we er niet zo argwanend tegenover staan. Maar helaas staan wij er nu wel argwanend tegenover, omdat gebedssamenkomsten meestal worden gehouden in evangelische kringen. Maar dit is geen reden om het goede van deze samenkomsten af te keuren. Als er maar een goede invulling aan wordt gegeven, kan het een gezegend middel zijn voor de doorwerking van Gods Koninkrijk.
Zou het zo verkeerd zijn dat jongeren of ouderen of jongeren met ouderen bijeenkomen om Gods Aangezicht te zoeken in het gebed? Om de Heere te smeken om Zijn krachtige genade? Ik dacht het niet. En zijn er een paar vrouwen die bijeenkomen, niet om gezellig koffie te drinken en nog veel minder om over allerlei onbenulligheden te kletsen, maar om de nood van kerk en volk te dragen tot voor de Troon der genade ..., zou dat niet goed zijn? Denk aan de geschiedenis van Handelingen 16: Lydia en enige vrouwen waren in de plaats waar het gebed gewoonlijk geschiedde ...
Daarom, laten we niet om wille van een eventueel misbruik het gebruik verdacht maken, maar laten we om de Geest der genade en der gebeden smeken dat Hij ons leert bidden en in ons de eerbiedige begeerte verwekt om worstelaar te zijn aan de voeten des Heeren!
Wat een mooi stuk! Waar ik van harte achter kan staan.Wilhelm schreef:Hoewel ik de terughoudendheid begrijp, moeten we toch wel nuchter met deze zaken omgaan en eerlijk constateren dat het weldegelijk gebeurde op goede gronden.
Ds. Pieters heeft er eens wat over geschreven :
ds. W. Pieters in Om Sions Wil schreef:
In onze tijd ontstaan er ook in ons soort gemeenten gebedskringen. Een jonge lezer vroeg mij hoe ik daar tegenaan kijk. Het is onder ons een vreemd verschijnsel. Maar in de dagen van onze oudvaders was het niet zo vreemd. Ten diepste was het mede de invulling van de gezelschappen, dat men bijeen kwam, niet alleen om samen te spreken over de dingen van God, maar ook en misschien wel vooral: om samen te bidden om de zegen van God.
U denkt misschien dat het vreemde van de hedendaagse gebedskringen is dat niet alleen een voorganger bidt, maar dat ook andere aanwezigen bidden. Dit is toch niet zo vreemd als u denkt, want in oude tijden gebeurde dat ook op de gezelschappen.
Gebedsbijeenkomsten worden in Engeland en Schotland nog regelmatig gehouden, in de kerk van de Mbuma-zending en in de Philpot-gemeenten. En ik mag eerlijk zeggen dat ik het een- en andermaal erg goed heb gehad.
Als de evangelischen dit onder ons niet hadden opgepakt, zouden we er niet zo argwanend tegenover staan. Maar helaas staan wij er nu wel argwanend tegenover, omdat gebedssamenkomsten meestal worden gehouden in evangelische kringen. Maar dit is geen reden om het goede van deze samenkomsten af te keuren. Als er maar een goede invulling aan wordt gegeven, kan het een gezegend middel zijn voor de doorwerking van Gods Koninkrijk.
Zou het zo verkeerd zijn dat jongeren of ouderen of jongeren met ouderen bijeenkomen om Gods Aangezicht te zoeken in het gebed? Om de Heere te smeken om Zijn krachtige genade? Ik dacht het niet. En zijn er een paar vrouwen die bijeenkomen, niet om gezellig koffie te drinken en nog veel minder om over allerlei onbenulligheden te kletsen, maar om de nood van kerk en volk te dragen tot voor de Troon der genade ..., zou dat niet goed zijn? Denk aan de geschiedenis van Handelingen 16: Lydia en enige vrouwen waren in de plaats waar het gebed gewoonlijk geschiedde ...
Daarom, laten we niet om wille van een eventueel misbruik het gebruik verdacht maken, maar laten we om de Geest der genade en der gebeden smeken dat Hij ons leert bidden en in ons de eerbiedige begeerte verwekt om worstelaar te zijn aan de voeten des Heeren!
Belangerijk is toch ook wel die orde. Die was er vanavond ook. het rijtje af kreeg iedereen die mee wilde bidden een gebedspunt toegewezen. En zelf bidden we ook het rijtje af, of we stellen een volgorde vast. Zo leren de kinderen het bij ons op school ook. En dat heeft geleid dat we in het gezin ook af en toe een kringgebed hebben.Jongere schreef:Ik hoor ook van veel goede kringen. Maak ze ook zelf af en toe mee. Waarbij het er heel ordelijk aan toe gaat.
Wel sprak ik pas ook een jongen die slechte ervaringen had met kringgebed, ook omdat hij een gebed mee had gemaakt waarbij iedereen mocht zeggen wat hem op dat moment te binnen schoot. Ik kan me voorstellen dat zulke slechte ervaringen mensen huiverig kunnen maken.
mooi om dit zo helder hier te kunnen lezen.Wilhelm schreef:Hoewel ik de terughoudendheid begrijp, moeten we toch wel nuchter met deze zaken omgaan en eerlijk constateren dat het weldegelijk gebeurde op goede gronden.
Ds. Pieters heeft er eens wat over geschreven :
ds. W. Pieters in Om Sions Wil schreef:
In onze tijd ontstaan er ook in ons soort gemeenten gebedskringen. Een jonge lezer vroeg mij hoe ik daar tegenaan kijk. Het is onder ons een vreemd verschijnsel. Maar in de dagen van onze oudvaders was het niet zo vreemd. Ten diepste was het mede de invulling van de gezelschappen, dat men bijeen kwam, niet alleen om samen te spreken over de dingen van God, maar ook en misschien wel vooral: om samen te bidden om de zegen van God.
U denkt misschien dat het vreemde van de hedendaagse gebedskringen is dat niet alleen een voorganger bidt, maar dat ook andere aanwezigen bidden. Dit is toch niet zo vreemd als u denkt, want in oude tijden gebeurde dat ook op de gezelschappen.
Gebedsbijeenkomsten worden in Engeland en Schotland nog regelmatig gehouden, in de kerk van de Mbuma-zending en in de Philpot-gemeenten. En ik mag eerlijk zeggen dat ik het een- en andermaal erg goed heb gehad.
Als de evangelischen dit onder ons niet hadden opgepakt, zouden we er niet zo argwanend tegenover staan. Maar helaas staan wij er nu wel argwanend tegenover, omdat gebedssamenkomsten meestal worden gehouden in evangelische kringen. Maar dit is geen reden om het goede van deze samenkomsten af te keuren. Als er maar een goede invulling aan wordt gegeven, kan het een gezegend middel zijn voor de doorwerking van Gods Koninkrijk.
Zou het zo verkeerd zijn dat jongeren of ouderen of jongeren met ouderen bijeenkomen om Gods Aangezicht te zoeken in het gebed? Om de Heere te smeken om Zijn krachtige genade? Ik dacht het niet. En zijn er een paar vrouwen die bijeenkomen, niet om gezellig koffie te drinken en nog veel minder om over allerlei onbenulligheden te kletsen, maar om de nood van kerk en volk te dragen tot voor de Troon der genade ..., zou dat niet goed zijn? Denk aan de geschiedenis van Handelingen 16: Lydia en enige vrouwen waren in de plaats waar het gebed gewoonlijk geschiedde ...
Daarom, laten we niet om wille van een eventueel misbruik het gebruik verdacht maken, maar laten we om de Geest der genade en der gebeden smeken dat Hij ons leert bidden en in ons de eerbiedige begeerte verwekt om worstelaar te zijn aan de voeten des Heeren!
Nog een heel belangerijk punt: er moet niks. Je moet niet bidden, het moet geen mooi gebed zijn, het lijstje moet niet worden afgewerkt.freek schreef:Het is misschien ongelooflijk, maar ik voel wel een beetje met Erasmiaan mee. Ik geloof in de kracht van het gebed, ik geloof ook in het bijbelse van gezamenlijk gebed, maar soms vraag ik me wel eens af waarom mensen zo graag in bidkringen willen zitten. Laten we eerlijk zijn: de eerste christenen waren dagelijks bijeen, het bidden vormde slechts één element van hun samenzijn. Het organiseren van bidbijeenkomsten heeft al snel iets krampachtigs. 'We moeten weer'. Volgens mij is het het meest bijbels om een gebedskring te combineren met een bijbelstudiekring. God wil antwoorden in Zijn Woord.
Mogelijk klinkt het banaal, maar het lijkt me zo vermoeiend. Iedereen komt met z'n lijstjes aanzetten, alle puntjes moeten opgesomd worden, ik weet niet... Voor mezelf zie ik bidden toch echt als iets als persoonlijks. Dan is het vaak geen mooi gebed, maar wel één waarin ik m'n hart openleg voor God. Ik kan dat niet zomaar in een groep en volgens mij hoeft dat ook niet.
Misschien heeft het ook wel te maken met het verschil tussen man en vrouw.freek schreef:Het is misschien ongelooflijk, maar ik voel wel een beetje met Erasmiaan mee. Ik geloof in de kracht van het gebed, ik geloof ook in het bijbelse van gezamenlijk gebed, maar soms vraag ik me wel eens af waarom mensen zo graag in bidkringen willen zitten. Laten we eerlijk zijn: de eerste christenen waren dagelijks bijeen, het bidden vormde slechts één element van hun samenzijn. Het organiseren van bidbijeenkomsten heeft al snel iets krampachtigs. 'We moeten weer'. Volgens mij is het het meest bijbels om een gebedskring te combineren met een bijbelstudiekring. God wil antwoorden in Zijn Woord.
Mogelijk klinkt het banaal, maar het lijkt me zo vermoeiend. Iedereen komt met z'n lijstjes aanzetten, alle puntjes moeten opgesomd worden, ik weet niet... Voor mezelf zie ik bidden toch echt als iets als persoonlijks. Dan is het vaak geen mooi gebed, maar wel één waarin ik m'n hart openleg voor God. Ik kan dat niet zomaar in een groep en volgens mij hoeft dat ook niet.
Kom zeg.. niet meer bij het eten gezamelijk bidden? Niet tijdens de catechisatie, kerkdienst ect?Erasmiaan schreef:De Heere Jezus bad in het verborgene, alleen, zoals eerder aangegeven.Gian schreef:Misschien dat Erasmiaan kan uitleggen waarom gebedskringen niet goed zouden zijn.
En, Gaat in uw binnenkamer, en uw deur gesloten hebbende, bidt uw Vader, Die in het verborgen is; en Uw vader, Die in het verborgen ziet, zal het u in het openbaar vergelden, zegt Gods Woord.
Tja, maar ik neem niet aan dat kennis van de Nadere Reformatie en de Puriteinen geen voorwaarde is om samen te biddenErasmiaan schreef:
De gebedskring waar ik tegen wil en dank bij betrokken was kwam zeer zeker uit de Evangelische hoek. Die mensen hadden nog geen flauw benul van de Nadere Reformatie en de puriteinen. Het zij te vrezen dat dat voor meer gebedskringen geldt (waarbij ik niets zeg over de gebedskringen waar forummers aan deel nemen).
Dat is niet helemaal waar. Hij riep mensen daartoe op als reactie op het gedrag van Farizeeen die met het bidden te koop liepen. Maar Hij bad niet alleen in het verborgene maar ook gewoon bij een maaltijd enzo. In Johannes 17 is zelfs een heel gebed van Hem opgeschreven.De Heere Jezus bad in het verborgene, alleen, zoals eerder aangegeven.
Helemaal mee eens. Gods grootheid moet ik in het gebed centraal staan. Bidden is in de eerste plaats Aanbidden, lofprijzen. Daarna komen de noden van onze naasten en als laatste onze eigen vragen.En laten we uitkijken dat het geen vragenlijstjes voor God worden, die we afkaarten.
Klopt, maar het kan heel fijn zijn voor mensen als er dan ook voor elkaar wordt gebeden, voor die persoonlijke noden die niet allemaal in de kerkdiensten aan de orde komen, voor dingen die mensen misschien makkelijker delen in een kleine groep etc.Verder wil ik de post van BJD noemen, we hebben al veel gebed samen, voor de gemeenschappelijke noden. De persoonlijke noden kunnen dan in de eenzaamheid voor Gods aangezicht gebracht worden.
