Boos zijn op God

[Rens]

misschien iets off-topic, maar wát er ook gebeurd in m'n leven (voorheen en nú)...ik kan met de beste wil van de wereld niet boos op God zijn.

het komt uit Zijn hand, dús is het goed zo. Ik kan tóch niet Zijn visie en bedoeling doorgronden, dus die moeite van het proberen bespaar ik me maar.

[Avi]

misschien iets off-topic, maar wát er ook gebeurd in m'n leven (voorheen en nú)...ik kan met de beste wil van de wereld niet boos op God zijn.

het komt uit Zijn hand, dús is het goed zo. Ik kan tóch niet Zijn visie en bedoeling doorgronden, dus die moeite van het proberen bespaar ik me maar.

Mooi reactie, Rens!

[Avi]

Is boos zijn op God zonde?

Elia's houding op de Karmel enzo, was dat zonde?

Waarom stel je deze vraag. Ben je zelf om bepaalde redenen boos op God? Is je iets ergs overkomen?
Misschien vind je het te persoonlijk om hier openlijk over te praten. Mag natuurlijk altijd via PM. Zoek anders een christen op die naar je wil luisteren, met je wil praten en met je wil bidden.

Erg aardige reactie, dank je wel.

[rivers]

Oppassen met uiten van boosheid
04-05-2009 10:04 | Van een medewerker

De Grote Kerk aan de Loolaan in Apeldoorn is dagelijks open.

AMERSFOORT – Mensen mogen in hun verdriet niet zomaar alles tegen God zeggen, vindt ds. M. A. Kempeneers. „Boosheid en opstand tegen God voeden is on-Bijbels.”

Ds. Kempeneers, predikant van de christelijke gereformeerde kerk te Elburg, reageerde zaterdagavond tijdens een bijeenkomst van de Stichting Reformatorische Bezinningavonden (SRB) in Amersfoort op een vrijdagavond gehouden bezinningsdienst in de Loolaankerk te Apeldoorn. Tijdens die dienst sprak de protestantse predikant ds. R. Visser tegenover God zijn boosheid en vertwijfeling uit over het drama van Koninginnedag. Hij zei toen: „God, dit kunt U toch niet maken, een wereld waarin we bang zijn voor elkaar en voor ons leven?”

Ds. Kempeneers haalde ook een kerkganger aan die had gezegd: „Je mag dus boos zijn. Dat is de boodschap.”

Berouw
Op die boodschap is volgens ds. Kempeneers nog wel wat af te dingen. „De predikant in de Loolaankerk voedde de boosheid en de opstand tegen God. Dat is on-Bijbels.”

De Elburgse predikant erkent dat de vragen er wel zijn en dat de Heere die vragen tot op zekere hoogte ook wel toestaat, maar toestaan is iets anders dan stimuleren.

Hij noemde als Bijbels voorbeeld Job, die verkeerde dingen van God zei. God liet hem uitspreken, maar Hij kwam er wel op terug. Daarna zei Job dat hij berouw had en dat hij niet goed van God gesproken had. „Daar moet het naartoe,” zei ds. Kempeneers.

De predikant kan gevoelens van opstand heel goed begrijpen. Hij noemde behalve Job de dichter Asaf, die ook niet kon begrijpen waarom hij het zo moeilijk had. In zijn eigen gemeente komt ds. Kempeneers ook wel mensen tegen die hun boosheid tegenover God uiten. Zolang het binnen grenzen blijft, luistert hij ernaar, zonder commentaar te geven. „Het is immers belangrijk om mensen de ruimte te geven om hun verdriet te uiten.”

De predikant komt er –vaak maanden later– wel op terug. Dan zegt hij: „U hebt toen dat en dat gezegd. Hoe staat u daar nu tegenover?” Er kan dan een gesprek ontstaan, waarin plaats is voor een juist besef van wat tegen God gezegd mag worden, stelde de predikant. „Asaf werd ingeleid in de oorzaak van de ellende en hij had berouw. Bijbels rouwen heeft te maken met berouw. We moeten niet blijven stilstaan bij het verlies, maar we moeten buigen voor God.”

De predikant sprak tijdens de SRB-bijeenkomst ook over rouwverwerking. Volgens ds. Kempeneers is rouwverwerking een „merkwaardig woord.” Rouw mag niet „weggewerkt” worden, maar moet een plaats moet krijgen. Rouwen is volgens hem een moeizame en langzame bewustwording van een ernstig verlies. Bij dat verlies komen heftige emoties zoals verdriet, boosheid, angst, schuld, schaamte en jaloezie tot uiting. Het verdriet geeft tranen in de ziel en pijn in hart en hoofd. De boosheid kan gericht zijn tegen de dokter en de dominee, maar ook tegen God.

Hij vindt het van belang dat mensen hun rouw emotioneel uiten. Rouwen is Bijbels, maar het wordt steeds moeilijker, onder andere door de verstedelijking en de toegenomen individualisering. Het is steeds minder gewoon dat gordijnen gesloten zijn, dat kerkklokken tijdens begrafenissen luiden en dat mensen in de rouw gaan. „Het zijn symptomen van een maatschappij die zich geen raad met de dood.”

De Bijbel is vol met rouwgebruiken, zoals het scheuren van kleren, het aandoen van een juten zak, het strooien van as op het hoofd en vasten. Deze vormen zijn cultureel bepaald, aldus ds. Kempeneers.


Het klaaglied, een belangrijke vorm van het uiting geven aan rouw in de Bijbel, is zo’n emotionele uiting. Een voorbeeld hiervan is het klaaglied van David over Jonathan. Hij noemde ook de klaagvrouwen, die hoorbaar en zichtbaar uiting gaven aan gevoelens van rouw.

Ook Jezus weende aan het graf van Lazarus. „Het kan zowel psychologisch als geestelijk heilzaam zijn om gevoelens onder woorden te brengen en die niet weg te slikken.”

Beoordelen
De christelijke gereformeerde predikant vindt het onjuist om de zwaarte van sterfgevallen te wegen, bijvoorbeeld tussen een kind of een echtgenote. „Elke situatie is anders. Het beoordelen kan extra pijn teweegbrengen.”

Hij gaf het voorbeeld van een jonge vrouw die weduwe werd. Dat was heel erg, maar ze hertrouwde, ontving kinderen en kreeg als het ware een nieuw leven uit de hand van de Heere. „Als een vrouw 75 jaar is en haar man sterft, dan gaat de boom van het huwelijk doormidden en blijft zij doorgaans de rest van haar leven alleen achter. Wie zal zeggen wat het zwaarste is?”

[Avi]

Een heilige toorn is wat anders... dan betreft het de eer van God...

Dat is waar maar wat denk je van Mozes boosheid tegenover de HEERE, toen het volk zo aan het klagen was over het manna dat hun neusgaten uitging? Was dat heilige toorn? Toch kwam de Heere hem tegemoet.
Ik promoot geen boosheid hoor

Iemand zei een keer op de chat dat boosheid in het NT-periode niet voor mag komen. Het is een zonde die overwonnen kan worden. Boosheid is iets voor het OT. Niets voor een christen die de Heilige Geest in zich geeft.

[-DIA-]

Een heilige toorn is wat anders... dan betreft het de eer van God...

Dat is waar maar wat denk je van Mozes boosheid tegenover de HEERE, toen het volk zo aan het klagen was over het manna dat hun neusgaten uitging? Was dat heilige toorn? Toch kwam de Heere hem tegemoet.
Ik promoot geen boosheid hoor

Iemand zei een keer op de chat dat boosheid in het NT-periode niet voor mag komen. Het is een zonde die overwonnen kan worden. Boosheid is iets voor het OT. Niets voor een christen die de Heilige Geest in zich geeft.

Boosheid is niet tijdgebonden... er bestaat geen Oud- en Nieuw-Testamentische boosheid, om het eens zo te zeggen. Mensen zijn en blijven zwak, en boosheid is en blijft een zwakheid die een mens kan overvallen...

Wat betreft je voorbeeld van Mozes: Dit was zeker een heilige toorn, omdat de ere Gods werd aangerand. Het volk Israël werd door de goedheid van God gevoed... En was het volk dankbaar jegens hun Weldoener? Mozes zag dat, leefde dat in, en de ere Gods woog op zijn hart. Daardoor ontbrandde een heilige toorn jegens de aantasting van een goeddoend God...

Ik hoop dat het zo duidelijk is?

[Bert Mulder]

Dat is waar maar wat denk je van Mozes boosheid tegenover de HEERE, toen het volk zo aan het klagen was over het manna dat hun neusgaten uitging? Was dat heilige toorn? Toch kwam de Heere hem tegemoet.
Ik promoot geen boosheid hoor

Iemand zei een keer op de chat dat boosheid in het NT-periode niet voor mag komen. Het is een zonde die overwonnen kan worden. Boosheid is iets voor het OT. Niets voor een christen die de Heilige Geest in zich geeft.

Dat vlees, de kwakkels, kregen ze niet in des Heeren gunst, maar het was hun (de vervloekten) ter oordeel:

18 En tot het volk zult gij zeggen: Heiligt u tegen morgen en gij zult vlees eten; want gij hebt voor de oren des HEEREN geweend, zeggende: Wie zal ons vlees te eten geven? Want het ging ons wel in Egypte. Daarom zal de HEERE u vlees geven en gij zult eten.
19 Gij zult niet één dag noch twee dagen eten, noch vijf dagen, noch tien dagen, noch twintig dagen;
20 Tot een gehele maand toe, totdat het uit uw neus uitga en u tot een walging zij; overmits gij den HEERE, Die in het midden van u is, verworpen hebt, en hebt voor Zijn aangezicht geweend, zeggende: Waarom nu zijn wij uit Egypte getogen?

[Avi]

Dat is waar maar wat denk je van Mozes boosheid tegenover de HEERE, toen het volk zo aan het klagen was over het manna dat hun neusgaten uitging? Was dat heilige toorn? Toch kwam de Heere hem tegemoet.
Ik promoot geen boosheid hoor

Iemand zei een keer op de chat dat boosheid in het NT-periode niet voor mag komen. Het is een zonde die overwonnen kan worden. Boosheid is iets voor het OT. Niets voor een christen die de Heilige Geest in zich geeft.

Dat vlees, de kwakkels, kregen ze niet in des Heeren gunst, maar het was hun (de vervloekten) ter oordeel:

18 En tot het volk zult gij zeggen: Heiligt u tegen morgen en gij zult vlees eten; want gij hebt voor de oren des HEEREN geweend, zeggende: Wie zal ons vlees te eten geven? Want het ging ons wel in Egypte. Daarom zal de HEERE u vlees geven en gij zult eten.
19 Gij zult niet één dag noch twee dagen eten, noch vijf dagen, noch tien dagen, noch twintig dagen;
20 Tot een gehele maand toe, totdat het uit uw neus uitga en u tot een walging zij; overmits gij den HEERE, Die in het midden van u is, verworpen hebt, en hebt voor Zijn aangezicht geweend, zeggende: Waarom nu zijn wij uit Egypte getogen?

Wat bedoel je nou?
Het gaat er over of Mozes boosheid een rechtvardige boosheid was of een zondige boosheid.
Weet jij het antwoord?

[Bert Mulder]

Wat bedoel je nou?
Het gaat er over of Mozes boosheid een rechtvardige boosheid was of een zondige boosheid.
Weet jij het antwoord?

Num 11:


10 Toen hoorde Mozes het volk wenen door hun huisgezinnen, een ieder aan de deur zijner hut; en de toorn des HEEREN ontstak zeer, ook was het kwaad in de ogen van Mozes.
11 En Mozes zeide tot den HEERE: Waarom hebt Gij aan Uw knecht kwalijk gedaan en waarom heb ik geen genade in Uw ogen gevonden, dat Gij den last van dit ganse volk op mij legt?
12 Heb ik dan al dit volk ontvangen? Heb ik het gebaard, dat Gij tot mij zoudt zeggen: Draag het in uw schoot, gelijk als een voedstervader den zuigeling draagt, tot dat land hetwelk Gij hun vaderen gezworen hebt?
13 Vanwaar zou ik het vlees hebben om al dit volk te geven? Want zij wenen tegen mij, zeggende: Geef ons vlees, dat wij eten.
14 Ik alleen kan al dit volk niet dragen; want het is mij te zwaar.
15 En indien Gij alzo aan mij doet, dood mij toch slechts, indien ik genade in Uw ogen gevonden heb; en laat mij mijn ongeluk niet aanzien.

Het gaat hier niet over boosheid van Mozes tegen de Heere. Mozes, en de Heere ook, waren vertoornd over het volk. Er staat 'het was kwaad in de ogen van Mozes', namelijk de boosheid, het wenen en murmereren van het volk. Wel was Mozes hier enigszins ongelovig, maar zijn boosheid van op het volk gericht. Mozes wijst de Heere er op dat zijn taak te zwaar is, en zodoende geeft de Heere hem de hulp van de 70. Maar het volk wordt in de kwakkels gestraft.

[sela]

Heb je het recht om als zondig mens boos te zijn op een rechtvaardig God?
Ik denk dat het zonde is.
God weet dat wij vaak anders naar dingen kijken. Mijn gedachten zijn niet ulieder gedachten. Jes. 55.
Persoonlijk denk ik dat alle boosheid, maar zeker ook boosheid tegen God zonde is.

of je boosheid mag uiten? hmm.. interessante vraag. wat vinden jullie van psalm 88?

1 Een lied, een psalm voor de kinderen van Korach, voor den opperzangmeester, op Machalath Leannoth; een onderwijzing van Heman, den Ezrahiet.
2 O HEERE, God mijns heils! bij dag, bij nacht roep ik voor U.
3 Laat mijn gebed voor Uw aanschijn komen; neig Uw oor tot mijn geschrei.
4 Want mijn ziel is der tegenheden zat, en mijn leven raakt tot aan het graf.
5 Ik ben gerekend met degenen, die in de kuil nederdalen; ik ben geworden als een man, die krachteloos is;
6 Afgezonderd onder de doden, gelijk de verslagenen, die in het graf liggen, die Gij niet meer gedenkt, en zij zijn afgesneden van Uw hand.
7 Gij hebt mij in den ondersten kuil gelegd, in duisternissen, in diepten.
8 Uw grimmigheid ligt op mij; Gij hebt mij nedergedrukt met al Uw baren. Sela.
9 Mijn bekenden hebt Gij verre van mij gedaan, Gij hebt mij hun tot een groten gruwel gesteld; ik ben besloten, en kan niet uitkomen.
10 Mijn oog treurt vanwege verdrukking; HEERE! ik roep tot U den gansen dag; ik strek mijn handen uit tot U.
11 Zult Gij wonder doen aan de doden? Of zullen de overledenen opstaan, zullen zij U loven? Sela.
12 Zal Uw goedertierenheid in het graf verteld worden, Uw getrouwheid in het verderf?
13 Zullen Uw wonderen bekend worden in de duisternis, en Uw gerechtigheid in het land der vergetelheid?
14 Maar ik, HEERE! roep tot U, en mijn gebed komt U voor in den morgenstond.
15 HEERE! waarom verstoot Gij mijn ziel, en verbergt Uw aanschijn voor mij?
16 Van der jeugd aan ben ik bedrukt en doodbrakende; ik draag Uw vervaarnissen, ik ben twijfelmoedig.
17 Uw hittige toornigheden gaan over mij; Uw verschrikkingen doen mij vergaan.
18 Den gansen dag omringen zij mij als water; te zamen omgeven zij mij.
19 Gij hebt vriend en metgezel verre van mij gedaan; mijn bekenden zijn in duisternis.

[-DIA-]

Heb je het recht om als zondig mens boos te zijn op een rechtvaardig God?
Ik denk dat het zonde is.
God weet dat wij vaak anders naar dingen kijken. Mijn gedachten zijn niet ulieder gedachten. Jes. 55.
Persoonlijk denk ik dat alle boosheid, maar zeker ook boosheid tegen God zonde is.

of je boosheid mag uiten? hmm.. interessante vraag. wat vinden jullie van psalm 88?

1 Een lied, een psalm voor de kinderen van Korach, voor den opperzangmeester, op Machalath Leannoth; een onderwijzing van Heman, den Ezrahiet.
2 O HEERE, God mijns heils! bij dag, bij nacht roep ik voor U.
3 Laat mijn gebed voor Uw aanschijn komen; neig Uw oor tot mijn geschrei.
4 Want mijn ziel is der tegenheden zat, en mijn leven raakt tot aan het graf.
5 Ik ben gerekend met degenen, die in de kuil nederdalen; ik ben geworden als een man, die krachteloos is;
6 Afgezonderd onder de doden, gelijk de verslagenen, die in het graf liggen, die Gij niet meer gedenkt, en zij zijn afgesneden van Uw hand.
7 Gij hebt mij in den ondersten kuil gelegd, in duisternissen, in diepten.
8 Uw grimmigheid ligt op mij; Gij hebt mij nedergedrukt met al Uw baren. Sela.
9 Mijn bekenden hebt Gij verre van mij gedaan, Gij hebt mij hun tot een groten gruwel gesteld; ik ben besloten, en kan niet uitkomen.
10 Mijn oog treurt vanwege verdrukking; HEERE! ik roep tot U den gansen dag; ik strek mijn handen uit tot U.
11 Zult Gij wonder doen aan de doden? Of zullen de overledenen opstaan, zullen zij U loven? Sela.
12 Zal Uw goedertierenheid in het graf verteld worden, Uw getrouwheid in het verderf?
13 Zullen Uw wonderen bekend worden in de duisternis, en Uw gerechtigheid in het land der vergetelheid?
14 Maar ik, HEERE! roep tot U, en mijn gebed komt U voor in den morgenstond.
15 HEERE! waarom verstoot Gij mijn ziel, en verbergt Uw aanschijn voor mij?
16 Van der jeugd aan ben ik bedrukt en doodbrakende; ik draag Uw vervaarnissen, ik ben twijfelmoedig.
17 Uw hittige toornigheden gaan over mij; Uw verschrikkingen doen mij vergaan.
18 Den gansen dag omringen zij mij als water; te zamen omgeven zij mij.
19 Gij hebt vriend en metgezel verre van mij gedaan; mijn bekenden zijn in duisternis.

Dit is één van de meest droevigste Psalmensn, en toch... De HEERE was de God Zijns Heils...
Hier is geen sprake van boosheid, meer droefheid, verslagenheid...

[sela]

nu, om te trachten een antwoord te geven op een eerdere vraag, ik denk dat er bij God plaats is voor heel veel gevoelens. en dat dat niet direct zonde is.

[hmprff]

nu, om te trachten een antwoord te geven op een eerdere vraag, ik denk dat er bij God plaats is voor heel veel gevoelens. en dat dat niet direct zonde is.

maar je moet er niet in blijven hangen

[Jongere]

Ik denk niet dat bij God plaats is voor boosheid.
Ik denk wel dat bij God vergeving is voor een heleboel menselijke gevoelens. We willen dingen graag 'niet zonde' noemen. Terwijl zelfs onze beste werken een wegwerpelijk kleed zijn voor Hem.
Wie meent zijn woede zo te kunnen sturen dat hij daarin niet zondigt? Jakobus zegt: wij struikelen allen in vele. Zelfs onze liefde kunnen we nooit op die manier geven zoals we dat zouden moeten doen.
Ik denk wel eens dat we te snel God willen afschilderen als iemand bij Wie je met al je menselijkheden terecht kunt. In zekere zin is dat zo, maar dan wel op de manier zoals de Bijbel ons dat wijst: om vergeving te ontvangen. (...) hij bekere zich tot den HEERE, zo zal Hij Zich Zijner ontfermen, en tot onzen God, want Hij vergeeft menigvuldiglijk.

[Marnix]

Inderdaad. We mogen bij Hem terecht met onze vragen, waarom? Het antwoord is dan vaak niet het antwoord dat we graag willen hebben. Hij laat vaak niet zien waarom Hij dingen doet... maar wel wie Hij is. En dat geeft rust.

Er is echter een groot verschil tussen "waarom-vragen" en "boosheid". Boosheid is altijd misplaatst. Ik moet denken aan Job die naast zijn Waarom-vragen ook echt boos is op God. Als God hem dan laat zien wie Hij is en wie Job is en hem zo op zijn plaats wijst, kan Job niet anders dan op zijn knieen gaan, zijn woorden herroepen en boete doen. En God vergeeft hem dan!