Predikant uit ambt na moeite met leer

[freek]

Predikant uit ambt na moeite met leer

ENKHUIZEN - De vrijgemaakt-gereformeerde evangelisatiepredikant ds. Ton de Ruiter uit Enkhuizen is op eigen verzoek ontheven uit het ambt van predikant. Hij heeft moeite met de gereformeerde rechtvaardigingsleer.

De ontheffingsaanvraag van de predikant van de samenwerkingsgemeente van christelijk- en vrijgemaakt-gereformeerden is vorige week in een besloten zitting behandeld en toegekend door de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) in de regio Alkmaar-Haarlem.

Volgens De Ruiter gaan de gemeente en hij zonder ruzie of gebakkelei uit elkaar, maar ligt er wel een fundamenteel verschil van inzicht. Omdat hij als predikant zijn handtekening onder de gereformeerde belijdenissen heeft gezet, maar daar nu niet langer mee instemt, heeft hij zelf ontheffing gevraagd.

De Ruiter is betrokken geweest bij de heiligingsbeweging van Aad Kamsteeg. Hij zegt al jaren geboeid te zijn door de ,,tweedeling rechtvaardiging en heiliging'', waarin de gereformeerde traditie volgens hem een accent op het eerste legt en hij zelf al lange tijd een accent op het tweede. ,,Het gaat God om heiliging. De rechtvaardiging beschouwde ik als de opstap.'' Maar na een recent studieverlof zegt hij ontdekt te hebben dat de rechtvaardingsleer niet Bijbels is.

De gereformeerde leer van de rechtvaardiging stelt dat Jezus stierf voor de zonden van de mensen en dat zijn lijden en sterven een betaling van schuld en straf is aan God. Deze verzoening opent voor mensen weer de weg naar God.

De Ruiter: ,,Kernvraag voor mij is: Kan God alleen maar vergeven als er plaatsvervangend betaald wordt? Dat raakt de vraag wat deed Jezus op Golgota voor mij?'' Het argument dat met Jezus' offer aan Gods gerechtigheid wordt voldaan, zoals de Heidelbergse Catechismus het verwoordt, zegt de predikant nergens in de Bijbel terug te lezen. En: ,,Wordt Gods genade minder als hij vergeeft 'om niet'? Ik denk het niet. Kijk naar de gelijkenissen van de rechtvaardige koning of van de verloren zoon. De koning scheldt een schuld kwijt, de vader sluit zijn verloren zoon in de armen, nergens lees ik dat er nog betaald moet worden.'' Zelf komt hij tot de slotsom dat Jezus op Golgota geen verzoening bracht door betaling, maar door de definitieve overwinning op satan, zonde en dood. Deze overwinning wil Hij vervolgens in de harten van mensen planten door de Heilige Geest. ,,Dat is wedergeboorte. Dat is 'Jezus in mij', een onderbelicht thema in de gereformeerde leer.'' Dat God Jezus opdroeg de weg naar Golgota te gaan, was geen noodzaak om de menselijke schuld in te lossen, maar de uiterste beproeving, zegt De Ruiter.

De Ruiter zegt veel geestelijke lauwheid onder gereformeerden te zien omdat de nadruk op de leer van de rechtvaardiging christenen 'gearriveerd' maakt. ,,Velen geloven, en dat is het. Maar waar blijft de verandering, waar is de kracht van de wedergeboorte, waar blijft de radicaliteit die Jezus van zijn volgelingen vraagt? De worsteling met deze vragen zette hem op het spoor van zijn 'verzoening door wedergeboorte-theologie'. Hij gelooft nu dat de overwinning is behaald, maar dat de mens die moet aanvaarden en God dat God dat mogelijk maakt.

De Ruiter overweegt als kerklid een bezwaarschrift tegen de belijdenis in te dienen bij zijn kerkenraad. Daarin wil hij aantonen dat de gereformeerde rechtvaardigingsleer niet Bijbels onderbouwd is en dat de belijdenis op onderdelen moet worden aangepast.

Moeite
In een reactie zegt Peter de Lange, kerkenraadsvoorzitter van de samenwerkingsgemeente in Enkhuizen, dat er in de raad heel veel moeite bestaat met De Ruiters nieuwe opvattingen. ,,De leer van de verzoening is het hart van het evangelie en biedt troost aan veel mensen.''

De Lange wijst verder op bijvoorbeeld de situatie in het Oude Testament, waar het verzoenen van schuld door offeren een rode draad is die heenwijst naar Jezus. Deze schuldbetaling schetst hij als een Bijbelse lijn.

De gemeente in Enkhuizen is via een gemeenteavond deze week uitgebreid geïnformeerd over de gevolgde procedure en de gevolgen van het ontheffingsbesluit van De Ruiter. Daarnaast is de gemeente summier op de hoogte gebracht van de reactie van de kerkenraad op De Ruiters opvattingen. Sommigen wilden graag een brede dialoog met de oud-predikant aangaan, maar daar is de kerkenraad niet voor. ,,Vanuit onze herderlijke zorg willen we De Ruiter niet een podium geven zijn mening uit te dragen'', zegt De Lange.

Volgens ds. H. van Veen uit Broek op Langedijk, voorzitter van de vorige week gehouden classisvergadering, waren de afgevaardigden unaniem van mening dat De Ruiter met zijn opvattingen niet langer predikant in de vrijgemaakt-gereformeerde kerken kon zijn. ,,Het kruisoffer van Christus als plaatsvervangend lijden voor onze schuld is het hart van de christelijke leer.'' Vanuit de classis was er ook waardering voor de terechte aandacht die De Ruiter jarenlang vroeg voor de heiliging, aldus Van Veen. ,,Tegelijk riep dat in zijn eigen gemeente ook wel vragen op. Sommige gemeenteleden ervoeren een sterke eenzijdigheid, er dreigde wetticisme.''

De classis zag geen aanleiding De Ruiter als predikant te schorsen en af te zetten, omdat hij dwaalleer zou aanhangen. Van Veen: ,,Hij heeft dit zo niet in de gemeente geleerd. En hij is open en eerlijk geweest over zijn verandering in opvattingen, waardoor hij zelf ook inzag dat hij zo niet verder kon.''



* Ik vond dit wel een interessante passage:
"Kernvraag voor mij is: Kan God alleen maar vergeven als er plaatsvervangend betaald wordt? Dat raakt de vraag wat deed Jezus op Golgota voor mij?'' Het argument dat met Jezus' offer aan Gods gerechtigheid wordt voldaan, zoals de Heidelbergse Catechismus het verwoordt, zegt de predikant nergens in de Bijbel terug te lezen. En: ,,Wordt Gods genade minder als hij vergeeft 'om niet'? Ik denk het niet. Kijk naar de gelijkenissen van de rechtvaardige koning of van de verloren zoon. De koning scheldt een schuld kwijt, de vader sluit zijn verloren zoon in de armen, nergens lees ik dat er nog betaald moet worden.'' Zelf komt hij tot de slotsom dat Jezus op Golgota geen verzoening bracht door betaling, maar door de definitieve overwinning op satan, zonde en dood. Deze overwinning wil Hij vervolgens in de harten van mensen planten door de Heilige Geest. ,,Dat is wedergeboorte. Dat is 'Jezus in mij', een onderbelicht thema in de gereformeerde leer.'' Dat God Jezus opdroeg de weg naar Golgota te gaan, was geen noodzaak om de menselijke schuld in te lossen, maar de uiterste beproeving, zegt De Ruiter."

Wat zouden jullie als verdediging van de 'klassieke opvatting' naar voren brengen? De gereformeerde uitleg zegt toch ook dat Jezus satan, zonde en dood overwon?

[Marco]

Jammer. Weer een slachtoffer van de tegenstelling tussen rechtvaardiging en heiliging. Een tegenstelling, een onderscheid dat er niet is. Zelfs al is er van heiliging soms veel te weinig te zien..

Aan de andere kant is het wel goed dat er in goed overleg duidelijk is dat dit in de vrijgemaakte kerk niet kan.

[Rens]

Een moedig en consequent besluit als betreffende Ds het niet (meer) eens kan zijn met de leer van zijn kerkverband.

Het is mooi dat het zonder verwijten over en weer is gegaan.

[David J]

Ik denk inderdaad dat de formulering 'verzoening door voldoening' een dogmatische doordenking is van Bijbelse gegevens, zonder dat de Bijbel dit me zoveel woorden leert. Dat geldt voor meer kernelementen uit het christelijk geloof, zoals de drie-eenheid, de Godheid van Jezus, het bestaan van een onsterfelijke ziel etc. Dat ik dat zeg betekent niet dat ik denk dat deze dogma's onwaar zijn of onbijbels. Het zijn uitspraken waarin bijbelse lijnen en gegevens worden gegroepeerd, op noemer gebracht, om zo des te beter de hoogte en diepte en breedte en de lengte van Gods liefde te begrijpen.

Wat betreft de vraag of Jezus' dood een betaling was: wie het NT tegen de achtergrond van het OT leest, ontkomt er mijns inziens niet aan om verzoening te koppelen met offer. Formuleringen als 'Hij is een verzoening voor onze zonden' roepen dat beeld bij mij in elk geval op. Hebreeen zegt letterlijk dat Jezus zichzelf opgeofferd heeft. Wij zijn gekocht met dierbaar bloed, zeg Paulus ergens.

Ik kan niet uit mijn losse pols een grondige verdediging geven, maar wat mij betreft kun je de vraag ook omdraaien: wat gebeurde er op Golgatha, als het niet de verzoening van onze zonden was? Waarom moest hij sterven om de overwinning op de zonde te kunnen behalen? Misschien is dat een speculatieve vraag, maar 'verzoening door voldoening' is daarop wel het diepste antwoord, waarin veel Bijbelse noties samenkomen. Voor mij is dat voldoende om te zeggen dat 'verzoening door voldoening' waarheid is.

Zou Gods genade minder worden als Hij ons om niet vergaf? Natuurlijk niet. Zou Gods rechtvaardigheid er minder door worden? Iets voorzichtiger: ik denk het wel. Die notie van rechtvaardigheid mis ik in deze weergave van De Ruiters opvattingen.

Tenslotte: voor het verwijt dat de nadruk op leer van de rechtvaardiging geestelijk lauwe mensen maakt, kan De Ruiter ook al bij de Catechismus terecht: "...want het is onmogelijk, dat, zo wie Christus door een waarachtig geloof ingeplant is, niet zou voortbrengen vruchten der dankbaarheid.". Een eventueel misverstaan van een bepaalde waarheid (hoe begrijpelijk misschien ook) moet je niet willen oplossen door die waarheid te ontkennen, maar door het misverstand aan de kaak te stellen.

[Jongere]

Mooi gezegd, David J.

Zou Gods genade minder worden als Hij ons om niet vergaf? Natuurlijk niet. Zou Gods rechtvaardigheid er minder door worden? Iets voorzichtiger: ik denk het wel. Die notie van rechtvaardigheid mis ik in deze weergave van De Ruiters opvattingen.

Dit was ook ongeveer wat ik dacht. Inderdaad lijkt een betalende dood van de Heere Jezus af te doen aan èchte vergeving. Maar in hoeverre zou (menselijk gesproken) de wereld gebaat zijn bij een God die zomaar zou vergeven, zonder betaling. Dat zou kunnen aanvoelen (en het wellicht ook zijn) als een inbreuk op zijn rechtvaardigheid. Wat is dan nog een antwoord op het onrecht en het lijden in de wereld? Door een betaling van Jezus voor onze zonden is het mogelijk dat rechtvaardigheid en vergeving in één adem genoemd kunnen worden door Johannes: Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid.

[Jongere]

Het kruis als schitterende diamant
De dood van Christus aan het kruis is een onderwerp dat in tientallen preken aan de orde komt. Sommigen zien het kruis als een teken van overwinning op de zonde. Of als een goed voorbeeld, een daad van herschepping. De werkelijke betekenis ligt volgens prof. dr. Paul Wells echter in één woord: verzoening.

Twee weken geleden was Wells, docent systematische theologie in Aix-en-Provence, even in Nederland voor het begin van het Calvijnjaar. Later deze maand verschijnt de Nederlandse vertaling van zijn boek ”Cross Words”, met de titel ”De ergernis van het kruis” (uitg. De Banier).

Het onderwerp heeft zijn hart. Wells, onder meer gemeentestichter in Frankrijk, merkt dat veel christenen het moeilijk vinden om over het kruis te praten. „Over het algemeen heerst een verkeerd beeld van wat het kruis van Christus inhoudt. Het is méér dan een teken van overwinning, herschepping of een voorbeeld.”

Voor Wells is verzoening het kernwoord. „Christus sprak en wandelde op een manier die volmaakt was in Gods ogen. De dood van Christus was het ultieme menselijke bewijs van de actieve gehoorzaamheid van de Heere Jezus. De mensheid was niet gemaakt voor de dood, maar voor het leven. In de dood leefde Jezus en Hij vertrapte de dood met Zijn voeten. Dit was volmaakte voldoening. Het was een volledige genoegdoening die aan God werd aangeboden voor de vergeving van zonden. In Zijn dood bood Christus aan wat God van zondaren vroeg voor de genoegdoening van Zijn gerechtigheid.”

Ook in de dialoog met andere godsdiensten is verzoening een centraal begrip. „Het verzoenend lijden en sterven van Jezus is het belangrijkste punt waarop het christendom zich van andere godsdiensten -zoals de islam- onderscheidt. Christus is de Middelaar tussen God en mens.

Stel dat een christen, een moslim en een boeddhist samen naar een schilderij van de kruisiging kijken. De christen ziet een Man, Die voor zijn zonden is gestorven. De moslim ziet een lijdende profeet, maar niet iemand die goddelijk is. Een boeddhist ziet de altijd terugkomende karma van het kwaad.

Het doel van het kruis is verzoening tussen God en mens, en daarmee herstel van een relatie. Het christendom is een unieke godsdienst. Christus zegt: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij. Dát is de betekenis van het kruis.”

Wat zegt het kruis over God?
„Het kruis laat zien dat God alle menselijke zonde en ongerechtigheid op Zich neemt. Hijzelf is het slachtoffer van onze opstand en afwijzing. Deze opstand begon al in het paradijs, waar de mens Gods wet overtrad. Dat was een daad van ongehoorzaamheid, en Adam en Eva moesten de hof verlaten. Terugkeer is alleen mogelijk als God de mens geneest. Hij wil geen offers maar gehoorzaamheid. De oudtestamentische offerdienst laat zien dat God Zelf voor verzoening zorgt.

Het kruis maakt daarom vooral ook duidelijk dat de mens zichzelf niet kan redden van zijn ongehoorzaamheid, ongerechtigheid en opstand. De redding komt alleen van God.”

Wells wil het kruis niet isoleren van de opstanding van Christus. Zijn sterven loopt uit op nieuw leven. „Het gevolg van Christus’ dood en opstanding is dat het leven van zondaars wordt vernieuwd. Ze worden bevrijd van de angst voor de dood.”

Ook de relaties tussen mensen veranderen en vernieuwen. „Het christendom kan daarom aantrekkelijk zijn voor mensen die zoeken naar vernieuwing van hun leven. Het kwaad is niet fatalistisch. De christelijke boodschap is dat verandering en vernieuwing mogelijk zijn door het verzoenend lijden en sterven van Christus.”

Maar het kruis is toch ook een ergernis?
„Dat is juist de paradox. Het kruis ís aanstootgevend. Het neemt al onze pretenties weg, elke grond voor zelfbevrijding en rechtvaardiging. Maar als we ons bekeren, geeft het kruis ook nieuw leven, voortkomend uit onze totale verlorenheid en wanhoop. Er is hoop, omdat de toorn van God is weggenomen. In het kruis van Christus ontmoeten gerechtigheid en liefde elkaar. En dat is niet aanstootgevend.”

Waarom kon God de mens niet liefhebben zonder het kruis?
„We leven in een moreel universum waarin goed en kwaad een rol spelen. Als God het kwaad niet straft, dan vernietigt Hij Zijn eigen instelling. Dan zou er geen verschil zijn tussen goed en kwaad. God móést de mens straffen. En Hij deed dat door het plaatsvervangend sterven van Zijn Zoon aan het kruis.”

Wat heeft het kruis met uzelf gedaan?
„In het Nieuwe Testament ontdekte ik dat er geen twintig verschillende boodschappen over het kruis zijn, maar één. Het kruis is als een diamant. Hoe meer Bijbelteksten ik vond, hoe meer nieuwe kleuren ik zag. Het kruis is verschrikkelijk, maar heeft tegelijk ook iets van grote schoonheid. In alle aspecten van het kruis schittert Gods heerlijkheid.”

Kruiswerk
Het volbrachte kruiswerk van Christus vertelt niet alleen over de behoefte van de mens aan verlossing, schrijft Paul Wells in ”De ergernis van het kruis”. Het kruis laat vooral zien dat God verlost. God is een God van genade.

„Hoe meer we begrijpen over de wijze waarop de verlossing werd volbracht, hoe meer we het wonder van Gods wijsheid en genade beginnen te peilen. De Heere der heerlijkheid Zelf, de geliefde Zoon, aanvaardde de pijn en de smart van de zondige mensheid toen Hij „Zelf onze zonden (...) gedragen heeft op het hout” (1 Petr. 2:24). Hij stierf de dood van iemand die de vloek van de zonde droeg. Er zijn geen menselijke equivalenten voor de gewichtige gebeurtenis aan het kruis, geen herhalingen en geen dingen die toegevoegd kunnen worden aan deze verlossing die eens en voor altijd is. „Dit is God in onze natuur verlaten van God.” Niets is daarmee te vergelijken.

Gods gerechtigheid was op wonderlijke wijze volkomen bevredigd. Eén daad was voldoende om opstandige zondaren te redden van de zonde en afdoende voor de verlossing van verloren mensen. Deze daad werd niet uitgevoerd zonder persoonlijke betrokkenheid of met de mathematische precisie van de bewegingen op een schaakbord. „God in Christus” overdekte het hele werk met Zijn wonderlijke genade en liefde en Hij maakte de gebeurtenissen van één dag voor altijd een „Goede Vrijdag.”

Het kruis maakt duidelijk dat God zondaren redt. Dit kan alleen volledig op waarde worden geschat als elk van deze drie woorden zijn volle betekenis wordt gegeven. Als God redt, is Zijn hele Persoon -Vader, Zoon en Geest- werkzaam in de betoning van Zijn heiligheid, gerechtigheid, macht en liefde. Als God redt, doet Hij dat op zo’n wijze dat het werkzaam en afdoende is voor alle behoeften van zondaren. De verlossing die volbracht is aan het kruis is voor eens en altijd; de verlossing is onherhaalbaar en heeft geen aanvulling nodig. Christus’ dood redde werkelijk; Zijn dood was alles wat nodig was om de verlossing te volbrengen. God redde zondaren - verloren, dood in de zonde, onder het goddelijke oordeel, onbekwaam om iets voor zichzelf te doen. De verlossing is volkomen, volledig en volmaakt. Het is de overwinning van alles wat God is in Zijn heilige gerechtigheid, oneindige erbarmen en grenzeloze liefde.”

Bron:
http://www.refdag.nl/artikel/1374667/He ... amant.html

[freek]

Grote Ruil is krachtbron voor levensheiliging

Aad Kamsteeg en Ton de Ruiter gingen in de jaren negentig samen het land in om lezingen te houden. Beiden waren verontrust over veel geestelijke lauwheid. Nu gaan hun wegen uiteen: Ton de Ruiter kan niet meer geloven wat voor Aad Kamsteeg onopgeefbaar is: dat Christus' lijden in onze plaats de krachtbron is voor levensheiliging.


Wat een triest bericht vorige week in de krant: Ton de Ruiter op eigen verzoek ontheven uit het ambt van predikant in de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt). Hij blijkt niet langer te geloven in de Plaatsvervanging: Christus werd in mijn plaats door God verlaten, in de Grote Ruil: de Here Jezus kreeg wat ik verdiende en ik krijg wat Hij door zijn volmaakte leven verdiende. Ton en zijn vrouw Grietje zijn mij lief.

Kenmerk van vriendschap is dat je eenzelfde passie hebt. Die hadden we en hebben we nog steeds. In het midden van de jaren negentig trokken we veel samen op. Samen met twee anderen hielden we lezingen in het land: ik over genade, Ton over missionaire gemeente, de beide anderen over resp. heiliging en verborgen pijn (als God je alles lijkt te ontnemen). We organiseerden samen congressen met sprekers uit Noord-Amerika: J.I. Packer, Larry Crabb, Jerry Bridges, Jerram Barrs... We leerden van Tim Keller uit New York. Het ND meldde vorige week dan ook dat ,,De Ruiter betrokken is geweest bij de heiligingsbeweging van Aad Kamsteeg''.

Overweldigd
Ik ben om meer dan één reden niet gelukkig met die benaming. In de eerste plaats niet omdat 'beweging' iets van een vooropgezet plan suggereert. Maar daarvan was geen sprake.

Zelf werd ik eerst bij Chinese huisgemeenten en daarna door ontmoetingen met en boeken van Noord-Amerikaanse voorgangers als het ware overweldigd. Wanneer ik daarover schreef en sprak, deed ik dat ook tegen mijzelf. Als er al een beweging was, werd ik er zelf in meegenomen.

De tweede reden is belangrijker: wij meenden inderdaad dat onderwijs over persoonlijke levensheiliging in de vrijgemaakt-gereformeerde kerken onder het stof was geraakt. Maar juist van die hedendaagse Noord-Amerikaanse puriteinen leerden we wat evangelieheiliging is: liefde om het offer van Christus als bron van ons verlangen om in denken en doen meer op Hem te lijken. We gingen het land in onder de naam Grace Invest . In feite was er dan ook eerder sprake van een genadebeweging.

Ontdekkingsreis
Welke bijbelse elementen sprongen er bij onze ontdekkingsreis uit?

* Kennis over God is nog geen kennis van God: naast het bewaren van de zuivere leer van de Schrift is een persoonlijke omgang met de Vader onmisbaar. Hij wil maar niet 'de' zonden vergeven, Hij wil mijn zonden vergeven.

* In Christus ontstaat vrijheid en verdwijnt activisme: al ben ik tegenover de heilige God van mijzelf slechter dan ik mij kan voorstellen, in Christus ben ik bij God meer geliefd dan ik durf te dromen (Tim Keller).

* Geloof werkt: de Heilige Geest is zo sterk dat een door Hem opnieuw geboren mens God als zijn hoogste geluk en vreugde kan leren kennen (John Piper).

* Echte levensverandering komt van binnenuit: naarmate mijn hart bewogen wordt door liefde voor God ga ik oprecht bidden te mogen worden als de mens uit de Bergrede, nederig vooral.

* Waar het hart vol van is, loopt de mond van over: nu ga ik - zelf louter uit genade gered - van harte ook anderen bekering gunnen en die niet langer voor onmogelijk houden voor mijn buurman.

Geraakt
En wat gebeurde er toen het ND mij in staat stelde hierover te schrijven en er congressen werden georganiseerd? Nooit hebben wij ontkend dat genoemde elementen niet tevens in onze gereformeerde belijdenisgeschriften worden genoemd. Maar hebben en hebben is twee. Was er onder vrijgemaakt-gereformeerden sprake van een zeker vacuüm? In elk geval bleken zeer velen geraakt. Emoties braken los. Tijdens congressen hebben we samen gebeden en gedankt, gezongen en gehuild, naar elkaar geluisterd en bemoedigde de één de ander. Ton - tijdens een van de congressen dagvoorzitter - knielde voor het kruis.

Was in het kader van Grace Invest onduidelijk of wij - zeg maar - de leer van de rechtvaardiging onderschreven? Integendeel. Dat Christus tot zonde is gemaakt (2 Korinte 5:21) om ons te redden, stond centraal. Juist dat geloof inspireerde om onszelf en anderen op te roepen nu ons eigen leven aan Hem toe te wijden. Met Ton was ik verontrust over veel geestelijke lauwheid (Laodiceageloof), ook bij mijzelf. En ja, we merkten al vrij snel dat we in ons verlangen naar levensheiliging verschillende accenten legden. En hoe triest, na zoveel jaren blijken we over wat ik als de kern van mijn geloof acht, uit elkaar gegroeid.

Ideaal
Ons beider ideaal is nog steeds een geloof als dat van Habakuk: ,,Al zal de vijgenboom niet bloeien...'', of om met Larry Crabb te spreken: ,,Zelfs al komt de kanker terug, gaat mijn bedrijf failliet en is mijn huwelijk niet meer wat het geweest is ..., ,,toch zal ik juichen in de HERE.'' Onbereikbaar? Ik schreef er recent een boekje over ( De Leeuw is gevaarlijk maar goed; waarom pijn en lijden niet het laatste woord hebben ), dat dezer dagen bij uitgeverij Van Wijnen verschijnt. Daarin leg ik uit dat ik, anders dan Ton, geestelijk niet kan groeien zonder aan de vraag what would Jesus do ? het plaatsvervangende what has Jesus done te laten voorafgaan.

Ik ben wat dat betreft in hoge mate gevormd door Tim Keller, die God indertijd op mijn journalistieke weg heeft geplaatst. Elke keer ben ik ontroerd als ik hoor van de diepte - ,,mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?'' - van Christus' lijden. En elke keer wordt mijn verstand geprikkeld als ik hoor wat de consequenties voor mijn dagelijks leven kunnen zijn.

Ik zou niet weten wat ik moet beginnen zonder de Grote Ruil. Packer zei eens dat naarmate ik God meer ga liefhebben, de kloof tussen wat ik voor Hem wil doen (groei in besef van heiliging) en wat ik in werkelijkheid doe (groei in kennis van mijzelf) steeds groter wordt. Maar geen nood! Christus is juist gekomen om die kloof voor eens en altijd voor honderd procent te dichten. Daarin ligt mijn geestelijke rust, mijn zekerheid voor de eeuwigheid, mijn diepste vreugde en geluk in het hier en nu.

Uit: Nederlands Dagblad

Kan iemand mij vertellen welk boek van Larry Crab hier bedoeld wordt?

[MarthaMartha]

ik neem aan dat hij : "verlangen naar heiliging" bedoelt.....
gezien het onderwerp. Mooi boekje....

[Ariene]

Ik zou niet weten wat ik moet beginnen zonder de Grote Ruil. Packer zei eens dat naarmate ik God meer ga liefhebben, de kloof tussen wat ik voor Hem wil doen (groei in besef van heiliging) en wat ik in werkelijkheid doe (groei in kennis van mijzelf) steeds groter wordt. Maar geen nood! Christus is juist gekomen om die kloof voor eens en altijd voor honderd procent te dichten. Daarin ligt mijn geestelijke rust, mijn zekerheid voor de eeuwigheid, mijn diepste vreugde en geluk in het hier en nu.

Mooi!

[-DIA-]

Voor de duidelijkheid: in het gesloten topic wordt gesuggereerd dat ds. Treur uit het ambt is gezet.
Dat is niet waar, althans zo staat het niet in DWS.

Hij heeft een periode van rust nodig na alles wat gebeurd is, en dat is te begrijpen...

Dat had ik dus nog willen opmerken, maar helaas het topic was al gesloten...

[helma]

Ideaal
Ons beider ideaal is nog steeds een geloof als dat van Habakuk: ,,Al zal de vijgenboom niet bloeien...'', of om met Larry Crabb te spreken: ,,Zelfs al komt de kanker terug, gaat mijn bedrijf failliet en is mijn huwelijk niet meer wat het geweest is ..., ,,toch zal ik juichen in de HERE.'' Onbereikbaar? Ik schreef er recent een boekje over ( De Leeuw is gevaarlijk maar goed; waarom pijn en lijden niet het laatste woord hebben ), dat dezer dagen bij uitgeverij Van Wijnen verschijnt. Daarin leg ik uit dat ik, anders dan Ton, geestelijk niet kan groeien zonder aan de vraag what would Jesus do ? het plaatsvervangende what has Jesus done te laten voorafgaan.

Uit: Nederlands Dagblad

Kan iemand mij vertellen welk boek van Larry Crab hier bedoeld wordt?

Ik denk: gebroken dromen

[Gian]

Verlangen naar heiliging is van Jerry Bridges.

Van Larry Crabb zijn verschillende titels vertaald, en sommigen ook niet. Geen flauw idee wel boekje bedoeld wordt.