Boos zijn op God

[theoloog]

Ik geef aan hoe opmerkelijk het is dat God op deze manier Job herstelt. En volgens mij gaat het hele boek over wie nu de schuld heeft van Jobs ellende. Dat blijft boven de markt hangen. Het wordt niet letterlijk gezegd maar in daden door God uitgebeeld. Daarmee heeft God niet de schuld, maar Hij neemt die op Zich. Dat lijkt me niet onbijbels en ik sta niet echt alleen in mijn exegese, dat is door meerdere theologen opgemerkt.

Bovendien behoort dit boek tot de wijsheidsliteratuur. En daarmee past mijn exegese zeker binnen de leesregels van die literatuur.

Het antwoord op de vraag wie de schuld is van Jobs ellende, is duidelijk: dat is Satan. Dat God Job schadeloosstelt voor het leed, door Satan hem aangedaan, betekent nog niet dat "God de schuld op Zich neemt".
Je moet ervoor oppassen door een soort pseudo-scherpzinnigheid de Bijbel niet nog diepzinniger te willen maken dan hij al is! Wat meerdere theologen zeggen, is niet zo belangrijk, en 'leesregels' voor de wijsheidsliteratuur, ach, wie stelt die op? Laten we ons maar bij de Bijbel houden en geen linken leggen waar de Bijbel ons die zelf niet aanreikt.
Ook is het helemaal niet Bijbels te zeggen dat God de schuld (van de mensheid) op Zich neemt. God heeft Zich een lam ten brandoffer voorzien, maar Hij is niet Zélf dat Lam, dat is Zijn Zoon.

Jammer dat je zo reageert. Ik hoef je niet te overtuigen, dus ik laat het hier maar bij.

[Afgewezen]

Ik geef aan hoe opmerkelijk het is dat God op deze manier Job herstelt. En volgens mij gaat het hele boek over wie nu de schuld heeft van Jobs ellende. Dat blijft boven de markt hangen. Het wordt niet letterlijk gezegd maar in daden door God uitgebeeld. Daarmee heeft God niet de schuld, maar Hij neemt die op Zich. Dat lijkt me niet onbijbels en ik sta niet echt alleen in mijn exegese, dat is door meerdere theologen opgemerkt.

Bovendien behoort dit boek tot de wijsheidsliteratuur. En daarmee past mijn exegese zeker binnen de leesregels van die literatuur.

Het antwoord op de vraag wie de schuld is van Jobs ellende, is duidelijk: dat is Satan. Dat God Job schadeloosstelt voor het leed, door Satan hem aangedaan, betekent nog niet dat "God de schuld op Zich neemt".
Je moet ervoor oppassen door een soort pseudo-scherpzinnigheid de Bijbel niet nog diepzinniger te willen maken dan hij al is! Wat meerdere theologen zeggen, is niet zo belangrijk, en 'leesregels' voor de wijsheidsliteratuur, ach, wie stelt die op? Laten we ons maar bij de Bijbel houden en geen linken leggen waar de Bijbel ons die zelf niet aanreikt.
Ook is het helemaal niet Bijbels te zeggen dat God de schuld (van de mensheid) op Zich neemt. God heeft Zich een lam ten brandoffer voorzien, maar Hij is niet Zélf dat Lam, dat is Zijn Zoon.

Jammer dat je zo reageert. Ik hoef je niet te overtuigen, dus ik laat het hier maar bij.

Dan zijn we wel heel snel uitgepraat. Ben je niet gewend tegengas te krijgen?

[Avi]

Ik heb geen zin in een steekspel op dit forum.

Mijn vraag was: Is het zonde.
Het is me nu duidelijker geworden. God houdt rekening met onze emoties maar vraagt wel naar de 'juistheid/billijkheid' daarvan.
Of niet?

[Afgewezen]

Ik heb geen zin in een steekspel op dit forum.

Soms ontkom je daar niet aan. Dat heb je als je vragen in de openbaarheid stelt.

[theoloog]

Ik geef aan hoe opmerkelijk het is dat God op deze manier Job herstelt. En volgens mij gaat het hele boek over wie nu de schuld heeft van Jobs ellende. Dat blijft boven de markt hangen. Het wordt niet letterlijk gezegd maar in daden door God uitgebeeld. Daarmee heeft God niet de schuld, maar Hij neemt die op Zich. Dat lijkt me niet onbijbels en ik sta niet echt alleen in mijn exegese, dat is door meerdere theologen opgemerkt.

Bovendien behoort dit boek tot de wijsheidsliteratuur. En daarmee past mijn exegese zeker binnen de leesregels van die literatuur.

Het antwoord op de vraag wie de schuld is van Jobs ellende, is duidelijk: dat is Satan. Dat God Job schadeloosstelt voor het leed, door Satan hem aangedaan, betekent nog niet dat "God de schuld op Zich neemt".
Je moet ervoor oppassen door een soort pseudo-scherpzinnigheid de Bijbel niet nog diepzinniger te willen maken dan hij al is! Wat meerdere theologen zeggen, is niet zo belangrijk, en 'leesregels' voor de wijsheidsliteratuur, ach, wie stelt die op? Laten we ons maar bij de Bijbel houden en geen linken leggen waar de Bijbel ons die zelf niet aanreikt.
Ook is het helemaal niet Bijbels te zeggen dat God de schuld (van de mensheid) op Zich neemt. God heeft Zich een lam ten brandoffer voorzien, maar Hij is niet Zélf dat Lam, dat is Zijn Zoon.

Jammer dat je zo reageert. Ik hoef je niet te overtuigen, dus ik laat het hier maar bij.

Dan zijn we wel heel snel uitgepraat. Ben je niet gewend tegengas te krijgen?

Wel degelijk. Maar ik vind het jammer als je zorgvuldige schriftstudie afdoet als pseudo-scherpzinnigheid. Exegese is ook gewoon een vak. Maar nogmaals je hoeft natuurlijk niet met deze exegese mee te gaan.

[memento]

Voor een goed verstaan van het boek Jona, is het handig om de hoofdlijnen van het OT, en de historische context, duidelijk te hebben.

Ninevé lag in een land, waar Israël regelmatig oorlog mee had. Nu wordt Jona, een profeet van God, een kind Israëls, een "rechtvaardige", gestuurd naar de vijand (waarvan hij het helemaal niet erg gevonden had als ze vernietigd werden), heidenen, die Gods geboden verachten, en Gods volk naar het leven stonden. Het opvallende is, dat het tegenovergestelde van wat je zou verwachten op het eerste gezicht, gebeurt. De "rechtvaardige", de dienaar Gods, is opstandig tegen God, terwijl de "onrechtvaardigen", de heidenen, zich bekeren (dit thema, dat Gods volk Israël God verwerpt en de heidenen die wél naar God luisteren, komt trouwens vaker voor in het profetenboeken)

Van Jona lezen we ook niet dat hij zich bekeerd. Het boek heeft een open einde. En stelt zo lezer voor de vraag: Moet de "rechtvaardige" zich bekeren, en waarom doet hij dit niet?

In het kader van het zo verstaan van het boek Jona, kan en mag je m.i. niet stellen dat de houding en de vragen van Jona terecht zijn. Eerder het tegendeel, de houding van de Ninevieten (the bad guys) geldt als voorbeeld, terwijl de houding van de profeet (the good guy) geldt als verwerpelijk.

En dan verklap ik alvast het slot. In hst. 42 neemt God alle schuld op zich, nadat Hij Job allerlei vragen gesteld heeft. Job is tot de conclusie gekomen dat God niet past binnen zijn denkkaders. Hij roept het uit: eerst kende ik God van horen zeggen, maar nu heb ik God gezien van aangezicht tot aangezicht.

Wat uiterst opmerkelijk is in hst. 42 is dat God al zijn vee en goederen 2x keer teruggeeft en zijn kinderen 1x. Dat is precies wat in de wetten van Mozes wordt opgedragen. Als je vee of goederen van iemand gestolen had of er schade aan had toegebracht moest je het dubbel vergoeden. Als je echter een mens iets had aangedaan was het oog om oog tand om tand. Kortom de genoegdoening was gelijkwaardig. Dat is wat God hier doet in hst. 42. Om diep van onder de indruk te raken. Zo groot is God dat Hij zelf de schuld op zich neemt. Zou je dan niet op je knieën vallen van aanbidding. Zo gaat God met mensen om!

Een aardige exegese, eentje die prima past binnen "de Amsterdamse School". Maar niet binnen de gereformeerde exgese.

Het klopt, wat je zegt: Job is tot de conclusie gekomen dat God niet past binnen zijn denkkaders. Hij roept het uit: eerst kende ik God van horen zeggen, maar nu heb ik God gezien van aangezicht tot aangezicht.

Maar wat daarna volgt is belangrijk. Job verootmoedigt zich voor God ([bijbel]Job 42:6[/bijbel]). Binnen het geheel van het OT is dit heel belangrijk. Want God ontfermd zich over de ootmoedigen en nederigen van hart, die zich voor Hem in het stof buigen. Job is eindelijk op de plek waar hij hoort. Dat God hem vervolgens overlaad met rijkdommen, is m.i. het beste te verstaan als een bewijs van Gods genadige barmhartigheid.

M.i. is Job dus een boek, waarin met name Gods soevereiniteit centraal staat. God is niet verkeerd bezig, als Hij zelfs de rechtvaardige Job laat lijden. Het is niet aan de mens om te bepalen of wat God doet goed is of niet, of daar kritische vragen over te stellen, of daarover te klagen. De mens is slechts daar op zijn plaats, waar hij buigt voor God. Uw wil geschiedde. Wie zich zo voor God vernederd, zal door Hem verhoogd worden, en Zijn zegen ontvangen.

[Afgewezen]

Wel degelijk. Maar ik vind het jammer als je zorgvuldige schriftstudie afdoet als pseudo-scherpzinnigheid. Exegese is ook gewoon een vak. Maar nogmaals je hoeft natuurlijk niet met deze exegese mee te gaan.

Aan jou de taak je standpunt te verdedigen. Want dat gebeurt ook in de exegese.

[theoloog]

Wel degelijk. Maar ik vind het jammer als je zorgvuldige schriftstudie afdoet als pseudo-scherpzinnigheid. Exegese is ook gewoon een vak. Maar nogmaals je hoeft natuurlijk niet met deze exegese mee te gaan.

Aan jou de taak je standpunt te verdedigen. Want dat gebeurt ook in de exegese.

Ik heb nog niet gehoord waarom deze exegese niet klopt. Mijn standpunt staat nog voor zover ik het kan zien.

Nog een keer op een rijtje:
1) De vraag in het boek Job, wie is er schuldig. Job zegt: ik niet --> dus God is onrechtvaardig, Jobs vrienden: jij Job en bovendien beschuldig je God --> jij bent onrechtvaardig
2) Mozes wetten schrijven voor dat er 2x moet worden vergoed behalve als het mensen betreft. Dan maar 1x
3) In Job 42 is dit precies wat gebeurt.
4) conclusie God neemt de schuld op zich, terwijl Hij dit niet hoefde
5) hieruit blijkt weer voor de vrienden van Job dat Job niet schuldig is!

Volgens mij hebben we de discussie over punt 4.

[Afgewezen]

Wel degelijk. Maar ik vind het jammer als je zorgvuldige schriftstudie afdoet als pseudo-scherpzinnigheid. Exegese is ook gewoon een vak. Maar nogmaals je hoeft natuurlijk niet met deze exegese mee te gaan.

Aan jou de taak je standpunt te verdedigen. Want dat gebeurt ook in de exegese.

Ik heb nog niet gehoord waarom deze exegese niet klopt. Mijn standpunt staat nog voor zover ik het kan zien.

Nog een keer op een rijtje:
1) De vraag in het boek Job, wie is er schuldig. Job zegt: ik niet --> dus God is onrechtvaardig, Jobs vrienden: jij Job en bovendien beschuldig je God --> jij bent onrechtvaardig
2) Mozes wetten schrijven voor dat er 2x moet worden vergoed behalve als het mensen betreft. Dan maar 1x
3) In Job 42 is dit precies wat gebeurt.
4) conclusie God neemt de schuld op zich, terwijl Hij dit niet hoefde
5) hieruit blijkt weer voor de vrienden van Job dat Job niet schuldig is!

Volgens mij hebben we de discussie over punt 4.

Kijk, nu hebben we tenminste een gesprek.
Wat jij doet is eigenlijk zeggen:
1. Mozes' wetten schrijven voor dat er twee keer vergoed moet worden.
2. God geeft Job dubbel terug wat hij verloren heeft.
Conclusie: God neemt de schuld op Zich.
Maar aan die conclusie kleven wat bezwaren. In de eerste plaats: wat bedoel je als je zegt dat God 'de schuld op Zich neemt'. Dat vind ik een wat dubbelzinnige uitspraak. Misschien kun je die toelichten.
In de tweede plaats: de vergoeding in Mozes' wetten betreffen in feite schadeloosstelling van degene die geleden heeft. God stelt Job schadeloos voor wat deze geleden heeft. Kun je daaruit concluderen dat God 'de schuld op Zich neemt'? Volgens mij ga je dan een stap verder dan de Bijbel zelf doet.
Opmerkelijk is ook dat we in Job alleen de sobere mededeling lezen: "En de HEERE zegende Jobs laatste meer dan zijn eerste, enz."
Maar Job is daarvóór wel degelijk door God op zijn plaats gezet!

[theoloog]

Wel degelijk. Maar ik vind het jammer als je zorgvuldige schriftstudie afdoet als pseudo-scherpzinnigheid. Exegese is ook gewoon een vak. Maar nogmaals je hoeft natuurlijk niet met deze exegese mee te gaan.

Aan jou de taak je standpunt te verdedigen. Want dat gebeurt ook in de exegese.

Ik heb nog niet gehoord waarom deze exegese niet klopt. Mijn standpunt staat nog voor zover ik het kan zien.

Nog een keer op een rijtje:
1) De vraag in het boek Job, wie is er schuldig. Job zegt: ik niet --> dus God is onrechtvaardig, Jobs vrienden: jij Job en bovendien beschuldig je God --> jij bent onrechtvaardig
2) Mozes wetten schrijven voor dat er 2x moet worden vergoed behalve als het mensen betreft. Dan maar 1x
3) In Job 42 is dit precies wat gebeurt.
4) conclusie God neemt de schuld op zich, terwijl Hij dit niet hoefde
5) hieruit blijkt weer voor de vrienden van Job dat Job niet schuldig is!

Volgens mij hebben we de discussie over punt 4.

Kijk, nu hebben we tenminste een gesprek.
Wat jij doet is eigenlijk zeggen:
1. Mozes' wetten schrijven voor dat er twee keer vergoed moet worden.
2. God geeft Job dubbel terug wat hij verloren heeft.
Conclusie: God neemt de schuld op Zich.
Maar aan die conclusie kleven wat bezwaren. In de eerste plaats: wat bedoel je als je zegt dat God 'de schuld op Zich neemt'. Dat vind ik een wat dubbelzinnige uitspraak. Misschien kun je die toelichten.
In de tweede plaats: de vergoeding in Mozes' wetten betreffen in feite schadeloosstelling van degene die geleden heeft. God stelt Job schadeloos voor wat deze geleden heeft. Kun je daaruit concluderen dat God 'de schuld op Zich neemt'? Volgens mij ga je dan een stap verder dan de Bijbel zelf doet.
Opmerkelijk is ook dat we in Job alleen de sobere mededeling lezen: "En de HEERE zegende Jobs laatste meer dan zijn eerste, enz."
Maar Job is daarvóór wel degelijk door God op zijn plaats gezet!

Dat laatste betwist ik helemaal niet, maar God had net zo goed Job 1x alles terug kunnen geven of zelfs 20 kinderen. Ik denk dat er meer symboliek in schuilt dan zo aan de oppervlakte zichtbaar is.

Dus conclusie is dat Job God beter heeft leren kennen. Job wordt overigens veel minder op zijn plaats gezet dan zijn vrienden. Aan Job vraagt God zaken waaruit blijkt dat Jobs verstand en bevattingsvermogen veel te klein zijn voor het antwoord op de vragen die hij heeft. Zijn hand gaat op zijn mond, hij zegt zelfs dat hij God maar kende van horen zeggen.

Daarbij is de symboliek veelzeggend. Ik zie net als Job dat God oneindig soeverein en tegelijk oneindig genadig is.

[Afgewezen]

Kijk, nu hebben we tenminste een gesprek.
Wat jij doet is eigenlijk zeggen:
1. Mozes' wetten schrijven voor dat er twee keer vergoed moet worden.
2. God geeft Job dubbel terug wat hij verloren heeft.
Conclusie: God neemt de schuld op Zich.
Maar aan die conclusie kleven wat bezwaren. In de eerste plaats: wat bedoel je als je zegt dat God 'de schuld op Zich neemt'. Dat vind ik een wat dubbelzinnige uitspraak. Misschien kun je die toelichten.
In de tweede plaats: de vergoeding in Mozes' wetten betreffen in feite schadeloosstelling van degene die geleden heeft. God stelt Job schadeloos voor wat deze geleden heeft. Kun je daaruit concluderen dat God 'de schuld op Zich neemt'? Volgens mij ga je dan een stap verder dan de Bijbel zelf doet.
Opmerkelijk is ook dat we in Job alleen de sobere mededeling lezen: "En de HEERE zegende Jobs laatste meer dan zijn eerste, enz."
Maar Job is daarvóór wel degelijk door God op zijn plaats gezet!

Dat laatste betwist ik helemaal niet, maar God had net zo goed Job 1x alles terug kunnen geven of zelfs 20 kinderen. Ik denk dat er meer symboliek in schuilt dan zo aan de oppervlakte zichtbaar is.

Dat kan. In Job 42:10 staat idd. expliciet: "en de HEERE vermeerderde al hetgeen Job gehad tot dubbel zoveel."
De vraag is echter: loopt hier een directe link naar de wet van Mozes? Of had 'verdubbelen' in die tijd en cultuur nog andere betekenissen dan alleen het schadeloosstellen? Blijft ten slotte de vraag: in welke zin heeft de HEERE dan Zelf 'de schuld op Zich genomen'; die vraag heb je nog niet beantwoord.

Dus conclusie is dat Job God beter heeft leren kennen. Job wordt overigens veel minder op zijn plaats gezet dan zijn vrienden. Aan Job vraagt God zaken waaruit blijkt dat Jobs verstand en bevattingsvermogen veel te klein zijn voor het antwoord op de vragen die hij heeft. Zijn hand gaat op zijn mond, hij zegt zelfs dat hij God maar kende van horen zeggen.

Daarbij is de symboliek veelzeggend. Ik zie net als Job dat God oneindig soeverein en tegelijk oneindig genadig is.

Over dat laatste zijn we het uiteraard eens. Maar dat rechtvaardigt nog niet de uitdrukking dat 'God Zelf de schuld op Zich neemt', wat ik een discutabele uitdrukking vind, om redenen reeds vermeld.

[albion]

Dat lees je steeds opnieuw, mensen die "boos" zijn op Hem, twijfelen aan Hem, het niet meer ziet zitten en dan... hoe vol liefde Hij de Zijnen weer opzoekt.

Het kan ook anders: Jona was ook boos op God (zie Jona 3:10 en Jona 4:1+2)

Ik lees dat God hem redde door middel van een vis

Ik heb het over Jona 3 en niet over Jona 1.

dat God Jona onderwijs gaf dmv een boom. Ik zie dat als uitingen van Zijn liefde.

Ik heb het over de boosheid van Jona. Jona dacht dat hij voor niets naar Ninevé is gestuurd, want hij wist wel dat God genadig en barmhartig was.

[theoloog]

Kijk, nu hebben we tenminste een gesprek.
Wat jij doet is eigenlijk zeggen:
1. Mozes' wetten schrijven voor dat er twee keer vergoed moet worden.
2. God geeft Job dubbel terug wat hij verloren heeft.
Conclusie: God neemt de schuld op Zich.
Maar aan die conclusie kleven wat bezwaren. In de eerste plaats: wat bedoel je als je zegt dat God 'de schuld op Zich neemt'. Dat vind ik een wat dubbelzinnige uitspraak. Misschien kun je die toelichten.
In de tweede plaats: de vergoeding in Mozes' wetten betreffen in feite schadeloosstelling van degene die geleden heeft. God stelt Job schadeloos voor wat deze geleden heeft. Kun je daaruit concluderen dat God 'de schuld op Zich neemt'? Volgens mij ga je dan een stap verder dan de Bijbel zelf doet.
Opmerkelijk is ook dat we in Job alleen de sobere mededeling lezen: "En de HEERE zegende Jobs laatste meer dan zijn eerste, enz."
Maar Job is daarvóór wel degelijk door God op zijn plaats gezet!

Dat laatste betwist ik helemaal niet, maar God had net zo goed Job 1x alles terug kunnen geven of zelfs 20 kinderen. Ik denk dat er meer symboliek in schuilt dan zo aan de oppervlakte zichtbaar is.

Dat kan. In Job 42:10 staat idd. expliciet: "en de HEERE vermeerderde al hetgeen Job gehad tot dubbel zoveel."
De vraag is echter: loopt hier een directe link naar de wet van Mozes? Of had 'verdubbelen' in die tijd en cultuur nog andere betekenissen dan alleen het schadeloosstellen? Blijft ten slotte de vraag: in welke zin heeft de HEERE dan Zelf 'de schuld op Zich genomen'; die vraag heb je nog niet beantwoord.

Die vraag heb ik beantwoord door de symbolische handeling als zodanig uit te leggen.

Dus conclusie is dat Job God beter heeft leren kennen. Job wordt overigens veel minder op zijn plaats gezet dan zijn vrienden. Aan Job vraagt God zaken waaruit blijkt dat Jobs verstand en bevattingsvermogen veel te klein zijn voor het antwoord op de vragen die hij heeft. Zijn hand gaat op zijn mond, hij zegt zelfs dat hij God maar kende van horen zeggen.

Daarbij is de symboliek veelzeggend. Ik zie net als Job dat God oneindig soeverein en tegelijk oneindig genadig is.

Over dat laatste zijn we het uiteraard eens. Maar dat rechtvaardigt nog niet de uitdrukking dat 'God Zelf de schuld op Zich neemt', wat ik een discutabele uitdrukking vind, om redenen reeds vermeld.

Ik begrijp dat je moeite hebt met het feit dat God i.p.v. Jezus de schuld op zich neemt. In het OT lag dit echter nog niet zo duidelijk, daar had God zichzelf nog niet zo duidelijk als Vader, Zoon en Geest geopenbaard. Hoewel wij achteraf duidelijk zien dat ook in het OT als Drie-eenheid werkt. God heeft echter wel degelijk onze schuld op zich genomen en tegelijkertijd heeft Hij ons met Zichzelf verzoend. Dat is het grote geheim van Golgotha. Hoe God dat deed, dat kon, dat Hij zichzelf verliet, dat God van God gescheiden was, en ik zeg nu ws. bijbels gezien al weer teveel, daar kan ik alleen maar ademloos bij stilstaan. En voor de rest maar gewoon geloven en aanbidden.

[Zonderling]

Over dat laatste zijn we het uiteraard eens. Maar dat rechtvaardigt nog niet de uitdrukking dat 'God Zelf de schuld op Zich neemt', wat ik een discutabele uitdrukking vind, om redenen reeds vermeld.

Mee eens.

Het Bijbelboek Job toont juist aan dat God geheel vrijmachtig is, óók in het toeschikken van het kwaad & lijden aan Zijn kinderen.

De vrienden wierpen de schuld op Job. Job hield zijn onschuld staande en wierp feitelijk enigermate de schuld van zijn lijden op God. God toont Job aan dat Hij volkomen vrij is in Zijn handelen. Het lijden van Job is niet veroorzaakt door specifieke zonden van Job Zelf, maar door Gods vrijmachtig handelen waarin hij de satan heeft toegestaan Job te beproeven.

Uiteindelijk gaat het om de oorzaak & de zin van het lijden, waarbij God geheel vrij is en zonder enige schuld van het lijden.
Job wordt uit genade alles vergoed, nadat hij uiteindelijk God rechtvaardigt.

[Afgewezen]

Ik begrijp dat je moeite hebt met het feit dat God i.p.v. Jezus de schuld op zich neemt. In het OT lag dit echter nog niet zo duidelijk, daar had God zichzelf nog niet zo duidelijk als Vader, Zoon en Geest geopenbaard.

Dat is waar, maar in het OT wordt wel steeds gewezen naar het offer. Daarmee wordt al duidelijk dat God de schuld niet bij de mens liet, maar ook dat Hij deze niet Zelf op Zich nam.

Hoewel wij achteraf duidelijk zien dat ook in het OT als Drie-eenheid werkt. God heeft echter wel degelijk onze schuld op zich genomen en tegelijkertijd heeft Hij ons met Zichzelf verzoend. Dat is het grote geheim van Golgotha. Hoe God dat deed, dat kon, dat Hij zichzelf verliet, dat God van God gescheiden was, en ik zeg nu ws. bijbels gezien al weer teveel, daar kan ik alleen maar ademloos bij stilstaan. En voor de rest maar gewoon geloven en aanbidden.

Zeker is dit een geheimenis, maar toch niet zó dat de Bijbel daar niet een aantal dingen over zegt. Met de manier waarop jij erover spreekt, treed je mijns inziens buiten de grenzen van de Schrift. Dat God de schuld op Zich genomen heeft, is niet de boodschap van het Evangelie, maar: Alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft... Hier wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen God en Zijn Zoon. Laten we dat spreken vast blijven houden!