Ik zie inderdaad weinig verschil tussen een bosje bloemen op het graf van een geliefe of een krans bij een oorlogsmonument.
In onze kerkekn wordt er nogal eens smalend gedaan over "de dood verbloemen", ik zie wel eens begrafenisstoeten rijden die zo overdekt zijn met bloemen dat het daar inderdaad op lijkt. Maar geldt dat ook voor één bosje?
Soms zie je onder rouwannonces staan: "Die en die hield erg van bloemen". Tja, denk je dan, hij merkt er weinig meer van. Maar dat geldt ook voor muziek op begrafenissen. Sowieso voor het hele idee van "de laatste eer bewijzen". Wat merkt een dominee van duizend mensen aan zijn graf?
Pas zag ik ook onder een rouwadvertentie: "Bloemen troosten", en ik denk dat dat zo is.
Bloemen op een graf
Er was een jong meisje van een jaar of 15/16. Het meisje heeft op jonge leeftijd haar vader verloren. Haar moeder hertrouwde weer, dat meisje zag de man van haar moeder niet als tweede vader maar als iemand die nooit bij hen in huis had moeten komen. Ging haar eigen gang en bemoeide zich niet met de gang van zaken thuis. Ze had het erg moeilijk mee dat haar vader op jonge leeftijd is overleden. Op de verjaardag van haar overleden vader ging zij altijd naar het graf en kocht een roos en legde die op het graf van haar vader.
-
Adorote
Oorspronkelijk gepost door Lassie
Er was een jong meisje van een jaar of 15/16. Het meisje heeft op jonge leeftijd haar vader verloren. Haar moeder hertrouwde weer, dat meisje zag de man van haar moeder niet als tweede vader maar als iemand die nooit bij hen in huis had moeten komen. Ging haar eigen gang en bemoeide zich niet met de gang van zaken thuis. Ze had het erg moeilijk mee dat haar vader op jonge leeftijd is overleden. Op de verjaardag van haar overleden vader ging zij altijd naar het graf en kocht een roos en legde die op het graf van haar vader.
Prachtig,dat is liefde dat is herdenken van hen die niet meer lichamelijk onder ons zijn.
-
limosa
da's mooi, dan zie de band van de liefde. wie zou daar wat op tegen kunnen hebben?Oorspronkelijk gepost door Lassie
Er was een jong meisje van een jaar of 15/16. Het meisje heeft op jonge leeftijd haar vader verloren. Haar moeder hertrouwde weer, dat meisje zag de man van haar moeder niet als tweede vader maar als iemand die nooit bij hen in huis had moeten komen. Ging haar eigen gang en bemoeide zich niet met de gang van zaken thuis. Ze had het erg moeilijk mee dat haar vader op jonge leeftijd is overleden. Op de verjaardag van haar overleden vader ging zij altijd naar het graf en kocht een roos en legde die op het graf van haar vader.
maar het is dan ook van een andere orde dan ik vorig jaar ofzo hier zag, twee auto's voor de overledene want de bloemen pasten niet in de eerste auto, die tweede auto zat echt ook barstenvol met bloemstukken, dat gaat me veel te ver, dit was nu echt verbloemen
-
jacob
ik denk dat wij huiverig zijn voor bloemen door de roomse vormen dienst.
Als die bloem een teken heeft van liefde, rouwverwerking dan heb ik er geen probleem mee.
Maar waarschijnlijk als het gebeurde bij iemand uit mijn kerk zou ik vreemd opkijken. En misschien onwillekeurig denken, tjonge het glijdt ook steeds verder af. Tussen gevoel en rationaliteit zit vaak een groot verschil.
We zijn roomser dan we zelf denken, denk ik. Zelf in het niet rooms willen zijn.
DAt denk ik ook wel eens als je voor rooms remonstrant neer zet. (maar goed dat te zijde)
Als die bloem een teken heeft van liefde, rouwverwerking dan heb ik er geen probleem mee.
Maar waarschijnlijk als het gebeurde bij iemand uit mijn kerk zou ik vreemd opkijken. En misschien onwillekeurig denken, tjonge het glijdt ook steeds verder af. Tussen gevoel en rationaliteit zit vaak een groot verschil.
We zijn roomser dan we zelf denken, denk ik. Zelf in het niet rooms willen zijn.
DAt denk ik ook wel eens als je voor rooms remonstrant neer zet. (maar goed dat te zijde)
Eigenlijk zou ik niet weten wat er mis is met bloemen op een graf. Wat ik wel een "vervelend" idee vind is als tijdens de begravenis de kist gezakt is en iedereen er een bloem op mag gooien.... Heb het eens mee gemaakt en bij elke bloem kwam er een dof geluid... Vond het erg naar.Oorspronkelijk gepost door Unionist
Soms zie je onder rouwannonces staan: "Die en die hield erg van bloemen". Tja, denk je dan, hij merkt er weinig meer van. Maar dat geldt ook voor muziek op begrafenissen. Sowieso voor het hele idee van "de laatste eer bewijzen". Wat merkt een dominee van duizend mensen aan zijn graf?
Pas zag ik ook onder een rouwadvertentie: "Bloemen troosten", en ik denk dat dat zo is.
Zelf hou ik erg veel van bloemen. Heb vaak (nouja... wat is vaak?!) de neiging om een bloem op een graf te leggen. Een liefdevol gebaar vind ik het. "Hij/zij betekende veel voor me en dat wil ik laten zien." Inidivideel vind ik het heel erg mooi maar collectief (iedereen een bloem) vind ik zo'n "must" en dan heb ik zoiets van... dit hoeft niet van mij.
God said: "Fear not, for I have redeemed you; I have summoned you by name; you are Mine."
-
Zeeuw3
die stenen dienen toch ergens anders voor! Voor de joden is het toch gebruikelijk om een steen bij het graf neer teleggen van een jood, om bij de opstandingsdag "de Christus te verwerpen"?Oorspronkelijk gepost door Jelle
In Israël legt men als men bij een graf geweest is een steentje of enkele stenen op het graf.
Bloemen zie je daar niet op de begraafplaats.
Bloemen zie ik niet zitten, die behoren bij het leven.
Daarom is het leggen van steentjes een andere zaak. Het graf heeft met de dood te maken en stenen zijn ook geen levend materiaal en wijzen meer naar de grafsteen die duidelijke een herdenken van de dood is. in de Bijbel komen we ook diverse stenen gedenktekens tegen.
Daarom denk ik ook dat we maar niet een al te mooi prachtig praalgraf moeten maken een eenvoudige steen met de naam van de persoon erop is meer dan genoeg ter herdenking.
On topic; ik denk dat je de dood geen
bloemen hoeft te geven, doe dat maar in het leven.
Bloemen geven kan ook een blijk van van hulde zijn, daarom denk ik dat het niet op zijn plaats is een bloemehulde te brengen bij het graf.
-
Jelle
Nee dat is zeker niet de bedoeling. het leggen van stenen op de graven die zich bevinden op b.v. de Olijfberg. Is puur het gebruik zoals wij bloemen zouden leggen op het graf.Oorspronkelijk gepost door Andredie stenen dienen toch ergens anders voor! Voor de joden is het toch gebruikelijk om een steen bij het graf neer teleggen van een jood, om bij de opstandingsdag "de Christus te verwerpen"?Oorspronkelijk gepost door Jelle
In Israël legt men als men bij een graf geweest is een steentje of enkele stenen op het graf.
Bloemen zie je daar niet op de begraafplaats.
Bloemen zie ik niet zitten, die behoren bij het leven.
Daarom is het leggen van steentjes een andere zaak. Het graf heeft met de dood te maken en stenen zijn ook geen levend materiaal en wijzen meer naar de grafsteen die duidelijke een herdenken van de dood is. in de Bijbel komen we ook diverse stenen gedenktekens tegen.
Daarom denk ik ook dat we maar niet een al te mooi prachtig praalgraf moeten maken een eenvoudige steen met de naam van de persoon erop is meer dan genoeg ter herdenking.
In Israël had men vroeger bijna geen bloemen en in plaats daarvan werden er steentjes op het graf gelegd.
de uitleg zoals je hier aangeeft heb ik nog nooit gehoord terwijl ik toch zelf in Israël ben geweest en alleen maar de uitleg ken zoals ik hem heb weer gegeven.
-
Jelle
Ik zal nog even plaatsen het stukje wat ik hier bij mij van een dominee vond, die over dit onderwerp schreef.
Bloemen op een graf
Wat mag en wat mag niet? Daar zou men boeken over vol kuunen schrijven en dan zou men nog niet eens een afdoend antwoord op alle vragen hebben gegeven. Toch meen ik, dat een rubriek als de onze deze vragen niet mag ontwijken. En daarom waag ik het uw belangstellingen te vragen voor deze vraag.
“In onze gereformeerde kringen staat men in de regel zeer critisch tegenover bloemen op een graf, en men heeft niets tegen een steen op een graf. Welk verschil is hiertussen? Een vroegere predikant bij ons is hierop het antwoord schuldig gebleven.â€
Bloemen op een graf
Wat mag en wat mag niet? Daar zou men boeken over vol kuunen schrijven en dan zou men nog niet eens een afdoend antwoord op alle vragen hebben gegeven. Toch meen ik, dat een rubriek als de onze deze vragen niet mag ontwijken. En daarom waag ik het uw belangstellingen te vragen voor deze vraag.
“In onze gereformeerde kringen staat men in de regel zeer critisch tegenover bloemen op een graf, en men heeft niets tegen een steen op een graf. Welk verschil is hiertussen? Een vroegere predikant bij ons is hierop het antwoord schuldig gebleven.â€
Mooi stukje, Jelle .Dat is nu eens duidelijk verwoord!!!
Tja ik weet dat heel veel mensen bij een graf "praten"
Ik heb dat nooit gedaan, maar mijn jongste doet dat wel en ik laat haar maar.
Het troost haar zegt ze
Tja ik weet dat heel veel mensen bij een graf "praten"
Ik heb dat nooit gedaan, maar mijn jongste doet dat wel en ik laat haar maar.
Het troost haar zegt ze
Christian faith has to do less with what you know and more with whom you know, namely God and God in Christ. Rev. Martin E Marty
-
RefoBaptist
Over bloemen bij een graf of begraafplaats, is net als bij veel andere discussies op osw heel cultuur bepalend.
Onze broeders en zuster uit b.v. de voormalige sovjetunie begraven hun dode letterlijk in de bloemen.
Die weten niet waar je het over hebt als je zegt dat dat de dood verbloemen is!
Als een broeder of zuster overlijdt dan is dat héél erg, maar er is ook een andere kant.
De overgang van de dood naar het Leven!
En dat is toch wel een feest, tenminste in de Hemel wel!
Gr. RB
Onze broeders en zuster uit b.v. de voormalige sovjetunie begraven hun dode letterlijk in de bloemen.
Die weten niet waar je het over hebt als je zegt dat dat de dood verbloemen is!
Als een broeder of zuster overlijdt dan is dat héél erg, maar er is ook een andere kant.
De overgang van de dood naar het Leven!
En dat is toch wel een feest, tenminste in de Hemel wel!
Gr. RB