niet het gras voor mijn voeten wegmaaien refo.
Toch denk ik wel dat ik begrijp wat A bedoelt. Het kennen van het werk van Christus kan wel later helderder tot uiting komen.
[Aangepast op 4/5/04 door jacob]
foute argumenten
Adrianus,Oorspronkelijk gepost door AdrianusEr is een onderscheid in kennis van de verschillende Goddelijke personen. Heb je nooit gehoord dat een mens nodig is Godskennis, zelfkennis en Christuskennis? dat is onderscheiden. Ook in de tijd. Het begint met de kennsi van God die we kwijt zijn en van Zijn heiligheid en rechtvaardigheid. n dat tegenover onze ziondigheid. Dat wordt geleerd om op Gods tijd (!) te brengen tot kennis van de Middelaar.Hier kijk ik toch wel van op. Je zegt dat een ambtsdrager God moet kennen?! Hoe kunnen wij God kennen dan door Christus, die ook Zelf God is? En hoe kunnen wij Christus kennen en belijden 'ik ken de Mens niet' door af te blijven van het H.Avondmaal???
Verder: mensen ik heb uiteraard niet de gelegenheid de hele dag postings te beantwoorden, al doe ik dat graag. Maar omdat ik heb gemerkt dat korte reactie met daarin een kernopmerking zonder toelichting leidt tot onstichtelijke aantijgingen (wat zeker niet de bedoeling is!) hoop ik vanavond al jullie reacties/vragen wel te inventariseren en daar DV morgen (als ik dan tijd heb) weer op in te gaan. Hartelijk gegroet.
Het onderscheid wat jij aanbrengt in de Godskennis is niet bijbels. Ik heb juist gisteren nog een preek beluisterd over zondag 8 van de HC. Er is onderscheiden kennis van de verschillende personen, maar niet in de tijd!! Het is 1 God en niet 3 goden!!
Hoe kan een mens iets van God zien, dan door Christus?? En hoe kan een mens door Christus op God zien, dan door Zijn Geest? Er moet veel geleerd worden op de school van de Heilige Geest, maar niet eerst jarenlang kennis van de ene Persoon, dan van de volgende en als laatste van de Heilige Geest. Dat is echt niet bijbels, hoe goed bedoelt ook.
Maar wellicht liggen onze uitgangspunten te ver uit elkaar om op deze zaak (ambtsdragers en H.Avondmaal) in overeenstemming te komen, zoals Wim ook al aangaf.
[Aangepast op 4/5/04 door Pim]
Maar dat ontkent niemand. Er is opwas in de kennis en genade van de Heere Jezus Christus. Maar we worden met een Drieenig God verzoend, laten we daar aan vast houden.Oorspronkelijk gepost door jacob
Toch denk ik wel dat ik begrijp wat A bedoelt. Het kennen van Christus kan wel later helderder tot uiting komen.
-
jacob
-
nicname
Adrianus,
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Daar hebben we op zich meer aan dan aan al die algemene waarheden, waarmee je soms komt.
Misschien heb je gelijk dat ik wat ongenuanceerd de taak van een ambtsdrager weergeef.
Overigens klinkt het wat arrogant wanneer je meent dat een aantal mensen er hier niets van begrijpt, want het wil niet zeggen dat jij de waarheid in pacht hebt. Alhoewel ik heus wel begrijpt wat je bedoelt. Alleen jammer dat je weinig de Bijbel laat spreken, maar alleen formulieren (natuurlijk gebaseerd op de waarheid, weet ik wel!) en predikanten, die ook maar mensen zijn.
Ofwel, de Bijbel is de Waarheid en ook ambtsdragers kunnen zich vergissen. Een persoonlijk getuigenis van een Avondmaalsganger kan heel anders uitpakken dan men wilde, omdat iemand het moeilijk vind om er over te praten of omdat de communicatie op een of andere manier niet lekker loopt met betreffende ambtsdrager(s). (wat uiteraard ook weer een menselijk falen zou zijn van beide kanten)
Dan is het goed om zelf te mogen weten: God weet ervan, Zijn genade is mij genoeg en niet die van mensen.
Je mag hier uiteraard nog op reageren, maar ik trek me terug uit discussie.
Het is er weer een van 'over en weer argumenten gooien', het in wezen misschien nog wel heel erg met elkaar eens zijn (hoop ik), maar het net wat anders onder woorden brengen.
En trouwens, wie ben ik om jou met argumenten te benaderen, die je allemaal al kent en tot in details wil weerleggen? Het heeft geen zin en ik heb er geen zin in.
Daar heeft niemand iets aan en is ook niet tot Gods eer denk ik. In elk geval geeft het mij geen goed gevoel.(ikspreek dus voor mezelf..)
Hart. Groeten Nic.
[Aangepast op 4/5/04 door nicname]
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Daar hebben we op zich meer aan dan aan al die algemene waarheden, waarmee je soms komt.
Misschien heb je gelijk dat ik wat ongenuanceerd de taak van een ambtsdrager weergeef.
Overigens klinkt het wat arrogant wanneer je meent dat een aantal mensen er hier niets van begrijpt, want het wil niet zeggen dat jij de waarheid in pacht hebt. Alhoewel ik heus wel begrijpt wat je bedoelt. Alleen jammer dat je weinig de Bijbel laat spreken, maar alleen formulieren (natuurlijk gebaseerd op de waarheid, weet ik wel!) en predikanten, die ook maar mensen zijn.
Ofwel, de Bijbel is de Waarheid en ook ambtsdragers kunnen zich vergissen. Een persoonlijk getuigenis van een Avondmaalsganger kan heel anders uitpakken dan men wilde, omdat iemand het moeilijk vind om er over te praten of omdat de communicatie op een of andere manier niet lekker loopt met betreffende ambtsdrager(s). (wat uiteraard ook weer een menselijk falen zou zijn van beide kanten)
Dan is het goed om zelf te mogen weten: God weet ervan, Zijn genade is mij genoeg en niet die van mensen.
Je mag hier uiteraard nog op reageren, maar ik trek me terug uit discussie.
Het is er weer een van 'over en weer argumenten gooien', het in wezen misschien nog wel heel erg met elkaar eens zijn (hoop ik), maar het net wat anders onder woorden brengen.
En trouwens, wie ben ik om jou met argumenten te benaderen, die je allemaal al kent en tot in details wil weerleggen? Het heeft geen zin en ik heb er geen zin in.
Daar heeft niemand iets aan en is ook niet tot Gods eer denk ik. In elk geval geeft het mij geen goed gevoel.(ikspreek dus voor mezelf..)
Hart. Groeten Nic.
[Aangepast op 4/5/04 door nicname]
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Adrianus,
Een aantal concrete vragen:
Kun je bijbels onderbouwen dat we als diaken / ouderling / predikant kunnen zijn zonder aan het Avondmaal te gaan?
(nota: ik bedoel hier niet de ambtsdrager die door twijfel wordt aangegrepen en niet aandurft, hoewel dat laatste ook niet mag)
Ten tweede, het is zoals anderen schrijven, we worden op de eerste daad van het geloof met een Drie-enig God verzoend en mogen dan God onze Vader noemen, zoals we ook de Geest mogen vragen om Zijn gebed.
Het uiteenrafelen van de Drie-Eenheid is godslastering!
Ten laatste, afgelopen zondag een preek beluisterd van Dr. W.J. op 't Hof. [te bestellen bij van Leeuwenrecords]. Deze preek ging over de twee blinden die aan de kant van de weg zaten en uitriepen toen Jezus langskwam 'Gij Zone Davids, ontferm U mijner'.
Weet je wat Ds. op 't Hof sprak in zijn preek. Hoorders, nu zijn er veel mensen die tegenwoordig zeggen dat die blinden levend waren toen ze wisten dat ze blind waren. Zo noemt dat dan geestelijk leven. Ze zijn God kwijt en anderen weten dat niet, dus zijn ze levend. Weet je mensen, daar ligt de hel vol van hoor, met levendgemaakte mensen buiten Christus. Bij die mensen is het geen nood meer, want ware nood is door Gods Geest wederbarend gewerkt. En weet je wanneer die mensen levend of wederomgeboren waren? Toen Jezus hun blinde ogen opende! Niet eerder hoor. Toen zagen zij Jezus, Jezus waar hun hart naar uitging. Jezus, Die zij toeriepen 'Gij Zone Davids'.
Zeker benadrukte Ds. op 't Hof dat we zeker kunnen zeggen dat deze mensen méér kennis hadden dan de schare, maar dat wisten díe mensen níet! Tegenwoordig wél en worden zij toegesproken als bekommerde zielen waarin God begonnen is. En ja, als het begin er is, dan zal het einde ook wel goed zijn toch? Daarom sprak een predikant eens dat het einde niet in het begin zat, maar het begin in het einde. Die het vatte, die vatte het.
Groeten,
Een aantal concrete vragen:
Kun je bijbels onderbouwen dat we als diaken / ouderling / predikant kunnen zijn zonder aan het Avondmaal te gaan?
(nota: ik bedoel hier niet de ambtsdrager die door twijfel wordt aangegrepen en niet aandurft, hoewel dat laatste ook niet mag)
Ten tweede, het is zoals anderen schrijven, we worden op de eerste daad van het geloof met een Drie-enig God verzoend en mogen dan God onze Vader noemen, zoals we ook de Geest mogen vragen om Zijn gebed.
Het uiteenrafelen van de Drie-Eenheid is godslastering!
Ten laatste, afgelopen zondag een preek beluisterd van Dr. W.J. op 't Hof. [te bestellen bij van Leeuwenrecords]. Deze preek ging over de twee blinden die aan de kant van de weg zaten en uitriepen toen Jezus langskwam 'Gij Zone Davids, ontferm U mijner'.
Weet je wat Ds. op 't Hof sprak in zijn preek. Hoorders, nu zijn er veel mensen die tegenwoordig zeggen dat die blinden levend waren toen ze wisten dat ze blind waren. Zo noemt dat dan geestelijk leven. Ze zijn God kwijt en anderen weten dat niet, dus zijn ze levend. Weet je mensen, daar ligt de hel vol van hoor, met levendgemaakte mensen buiten Christus. Bij die mensen is het geen nood meer, want ware nood is door Gods Geest wederbarend gewerkt. En weet je wanneer die mensen levend of wederomgeboren waren? Toen Jezus hun blinde ogen opende! Niet eerder hoor. Toen zagen zij Jezus, Jezus waar hun hart naar uitging. Jezus, Die zij toeriepen 'Gij Zone Davids'.
Zeker benadrukte Ds. op 't Hof dat we zeker kunnen zeggen dat deze mensen méér kennis hadden dan de schare, maar dat wisten díe mensen níet! Tegenwoordig wél en worden zij toegesproken als bekommerde zielen waarin God begonnen is. En ja, als het begin er is, dan zal het einde ook wel goed zijn toch? Daarom sprak een predikant eens dat het einde niet in het begin zat, maar het begin in het einde. Die het vatte, die vatte het.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Niek,Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
(nota: ik bedoel hier niet de ambtsdrager die door twijfel wordt aangegrepen en niet aandurft, hoewel dat laatste ook niet mag)
Even ter verduidelijking van jouw vraag. Hoe lang kan een ambtsdrager in jouw optiek 'twijfelen en niet durven' en tegelijk ambtsdrager zijn?
Kan dat jarenlang?
Oorspronkelijk gepost door Pim
Hoe lang kan een ambtsdrager in jouw optiek 'twijfelen en niet durven' en tegelijk ambtsdrager zijn?
Kan dat jarenlang?
Pim, kan het gebeuren dan een ambtsdrager twijfelt over zijn staat maar tegelijk niet de vrijmoedigheid heeft om het ambt neer te leggen? Als hij weet hoe hij door God Zelf tot het ambt geroepen is?
Ja, Nicky, ambtsdragers kunnen zich ook vergissen, maar als ze eens een situatie verkeerd inschatten is dat nog geen ramp. Ze komen toch elk jaar wel een keer op huisbezoek, en dan kan een jaar later de zaak toch wel verduidelijkt worden.Oorspronkelijk gepost door nicname
.... en ook ambtsdragers kunnen zich vergissen. Een persoonlijk getuigenis van een Avondmaalsganger kan heel anders uitpakken dan men wilde, omdat iemand het moeilijk vind om er over te praten of omdat de communicatie op een of andere manier niet lekker loopt met betreffende ambtsdrager(s). (wat uiteraard ook weer een menselijk falen zou zijn van beide kanten)
Dan is het goed om zelf te mogen weten: God weet ervan, Zijn genade is mij genoeg en niet die van mensen.....
Da's volgens mij altijd nog stukken beter dan maar aan te nemen dat elke avondmaals ganger een ware gelovige is, totdat uit zijn leven blijkt dat dat niet waar kan zijn.
Lijkt me niet nodig om zoiets nog te vragen (op huisbezoek of wanneer dan ook). Als er geen duidelijke redenen zijn waarom iemand beter niet genomineerd kan worden (te jong, te oud, niet kunnen zwijgen, etc.) dan lijkt het me duidelijk dat men twijfelt aan de bekering van zo iemand. Dat moet zo iemand zelf wel uit kunnen rekenen, denk ik.Oorspronkelijk gepost door Adrianus1. Vragen staat vrij (op huisbezoek)Oorspronkelijk gepost door PimIn concreto: zou iemand die al jaren aan het H.Avondmaal gaat weten waarom hij niet kandidaat staat? Ik heb niet de intentie iemand verdacht te maken, maar het gaat me er om wat ik bovenstaand duidelijk maak, dat de personen er zelf niet van af weten, maar dat ze maar kunnen gissen wat er 'mis' is.
2. Waarom wil iemand dat weten? Denk je niet dat Gods kinderen zich in de eerste plaats onbekwaam achten voor een ambt? Mensen met kritiek, en zeker mensen die zo graag willen, moet je nou net niet hebben.
Ben het wel met Adrianus eens dat door zoiets te vragen men zich wel laat kennen dat men zich geschikt acht voor een ambt. Ik geloof echt wel dat men gewillig gemaakt zal worden voor het ambt, misschien ook wel voordat ze genomineerd worden, maar dat ze er zelf vragen over gaan stellen betwijfel ik.
Las trouwens ergens dat ds. Kersten sr. ook nog al last had van zo'n kritisch mannetje, en hem toen juist in de kerkeraad heeft laten stemmen (or whatever) en toen werdt die kritiek na verloop steeds minder toen hij zag dat het allemaal niet zo eenvoudig was. Dus wie weet.Oorspronkelijk gepost door Rhodé
Ik kan me overigens best voorstellen dat ze me niet vragen, alleen al vanwege mijn karakter.
Ik snap werkelijk waar niet hoe kerken vol met mensen de behoefte kunnen hebben te gaan zitten twijfelen aan de staat van een H.Avondmaalsganger die niet in openbare zonden leeft. Hebben ze niets beter te doen?Oorspronkelijk gepost door gallio
Da's volgens mij altijd nog stukken beter dan maar aan te nemen dat elke avondmaals ganger een ware gelovige is, totdat uit zijn leven blijkt dat dat niet waar kan zijn.
Als de kerkenraad 'problemen' ziet moet iemand afgemaand worden, zolang dat niet gebeurt moet een H.Avondmaalsgander voor gelovige worden aangezien. Volgens mij lezen we niet anders in Gods Woord.