Stichting Machpela

[Lecram]

Oorspronkelijk gepost door Rhodé
Het ontbreekt nog aan een oudepadenkwartetspel

Ik zat eerder aan een soort ganzenbord te denken, maar dan in de oude paden sfeer .......

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door Refojongere

Ik geloof dat ds. De Knegt zo'n halfjaar terug in OSW had geschreven dat hij het hebben van een foto van een dominee niet afkeurde!

Dus?

Wist je dat ds. Van Vlastuin een portret van Luther aan de muur heeft hangen omdat Luther zoveel invloed heeft gehad met zijn theologie, het heeft Van Vlastuin gevormd. (http://www.trouw.nl/religieenfilosofie/ ... 57962.html)

Is dat om te herinneren hoe God tot hem gesproken heeft?

[Refojongere]

Gaat het om de mensen, of om hun werk? Is het echt belangrijker dat de grafsteen van Ds. X langer bewaard blijft dan die van metaalbewerkerr Y? Zijn wij soms reliekenvereerders? Krijgen we straks ook de stropdas van Ds. A. en de wandelstok van Ds. B.?

Zoals ik al zei: Hou je voorgangers in ere (Hebr. 13). Dominee A. of B. hebben inderdaad behoorlijke invloed op het geloofsleven en zijn vaak een lichtend voorbeeld, meer dan van een metaalbewerker.

Zeg, mogen we eigenlijk ook wel een levensbeschrijving van Stadhouder Willem van Oranje lezen of Karel de Grote of van een ander invloedrijk persoon? Is dat afgodenverering, of is het gewoon je verdiepen in wat de geschiedenis ons gegeven heeft. Een levensbeschrijving kan ons veel helpen over het algemeen.

Van Valen bezoekt Schotland, en schrijft kerkhistorische boeken. Waarover? Over de zakdoek die oudvader Z. verloren had toen hij een oud vrouwtje ging opzoeken? Nee, over de Christus die gepreekt werd door deze oudvader.

Och, alsof hier een tegenstelling in zit. Waarom zou je niet bepaalde anekdotes aanhalen, is toch leuk? Ik bedoel, als jij over personen praat die je uit het zicht verloren hebt (bijv. op de basisschool/lagere school) dan haal je toch ook wel eens grappig anekdotes aan. Is een levensbeschrijving ook niet een soort van getuigenis van Gods werk en wonderen? Dat mogen we toch niet onder het stof houden?

Uiteindelijk is het belangrijkste de prediking van zo'n dominee en behoort in zo'n boek ook centraal te staan.

Het nut van Paulus- en Patmosreizen is het verdiepen van het inzicht in de Bijbel. Je begrijpt de brieven uit Openbaring beter als je Pergamus, Sardis e.d. bezocht hebt. Dat zijn geen bedevaarten.

Zeg het maar wat je er beter aan zou kunnen begrijpen als je die ruines van de zeven gemeenten bezoekt! Ik geloof er niets van. Men zegt denk ik: "O, hier had Paulus gestaan, wat bijzonder". Ik vind reizen gevaarlijker dan boeken.

Het bezoeken van het graf van ds. X leidt nergens toe. Wat zoekt gij de levenden bij de doden? Volg hun geloof na! En dan staat er niet: volg hun geloofsbeleving na, dat wordt al genoeg nageaapt en is de pest voor de kerk. Volg hun heenwijzen naar Christus! Maar daar zwijgen de broeders van Oude Paden en Machpela over.

Het bezoeken van graven van overleden familieleden heeft toch ook z'n waarde? Waarom mag je dan het graf van een dominee niet bezoeken? Het hangt maar van de instelling af. Als je echt daar komt met het idee: "O, daar ligt die dominee, wat bijzonder, wat apart." Dan is dat heiligenverering.

[Refojongere]

Beste Pim,

Voor de duidelijkheid, ik heb enkele levensbeschrijvingen in huis. Ik heb geen behoefte aan reizen of foto's van dominees ofzo. Dus dan weet je mijn achtergrond.

Dat ik ds. De Knegt aanhaal is om te laten zien dat ik helemaal geen bijzondere mening heb.

Wist je dat ds. Van Vlastuin een portret van Luther aan de muur heeft hangen omdat Luther zoveel invloed heeft gehad met zijn theologie, het heeft Van Vlastuin gevormd. (http://www.trouw.nl/religieenfilosofie/ ... 57962.html)



Is dat om te herinneren hoe God tot hem gesproken heeft?

Dat denk ik wel. Want Van Vlastuin heeft veel van Luther geleerd. Wel, dat bedoelt hij in geestelijke zin. De Heere heeft de geschriften van Luther willen gebruiken om hem te onderwijzen.

Hoe moeten we dan zo'n portret van Luther beoordelen? Met welk woord? Of keur je het dan nog af?

[ndonselaar]

En Jezus, vele scharen ziende rondom Zich, beval aan de andere zijde over te varen. En er kwam een zeker Schriftgeleerde tot Hem, en zeide tot Hem: Meester! ik zal U volgen, waar Gij ook henengaat. En Jezus zeide tot hem: De vossen hebben holen, en de vogelen des hemels nesten; maar de Zoon des mensen heeft niet, waar Hij het hoofd nederlegge. En een ander uit Zijn discipelen zeide tot Hem: Heere! laat mij toe, dat ik eerst heenga, en mijn vader begrave. Doch Jezus zeide tot hem: Volg Mij, en laat de doden hun doden begraven.

Voor alle duidelijkheid: in die dagen was het de gewoonte om de doden direct na hun dood te begraven. Na een jaar werden de doden in datzelfde graf ‘herbegraven’. Is het wonder dat Jezus zegt: ‘laat de doden hun doden begraven’. Hij was al begraven! Ook hier een voorbeeld dat we hier een grens passeren. ‘Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren’ is het onderwijs uit Gods Woord. Wat begraven we? Niets dan stof! De ziel van de mens is gegaan naar zijn plaats. Ons lichaam zal ééns herrijzen en met de wederkomst zal ons lichaam de onverderfelijkheid aandoen. Nu nog niet, nu is ons lichaam geworden tot stof.

Ook de psalmen spreken van een gedachtenis RJ. Caph. Zekerlijk, hij zal in der eeuwigheid niet wankelen; Lamed. de rechtvaardige zal in eeuwige gedachtenis zijn.

Dat mag ook! We mogen met eerbied spreken over het werk wat God in die mens gedaan heeft. Dan over je reizen naar Schotland etc. Laat het duidelijk zijn, ook ik stel hier mijn vraagtekens bij. Natuurlijk ook ik ga naar Schotland en dan bezoek ik ook historische plaatsen. Toch doe ik dat niet om die mensen te eren. Het is eerder mijn liefde voor de geschiedenis.

We mogen best ons zelf terecht de vraag gaan stellen of we langzaam maar zeker niet in [roomse] wateren terecht zijn gekomen. Als de kerk het levend getuigenis gaat missen, dan zoekt ze het in andere zaken. Dan worden kerken kathedralen. Dan worden scholen vernoemd, etc. Het is dan ook niet voor niets dat de kerk dan groeide als ze weerstand ondervond. Die weerstand is weg, zelfs nu nog. Natuurlijk het gaat allemaal niet zo makkelijk, maar ja we kunnen het ons nog veroorloven om naast een stichting Adullam een stichting de Schutse te hebben. Onze identiteit moet toch gewaarborgd zijn, niet? Met dit alles ben ik wel eens bang, dat de jeugd juist de radicaliteit gaat missen. Het radicale wat ‘dood en leven’, ‘vloek of zegen’.

Tot slot vind ik, met Pieter Verhoeve, dat bijvoorbeeld een blad als Oude Paden een verkeerd sentiment opwekt. Ze spreken over het ‘oude eenvoudige volk, eenvoudige tijd etc’. Daarmee maak je een sfeer alsof het toen echt was. Spreekt de Prediker geen wijze woorden als hij ons hiermee vermaant. Elke tijd heeft genoeg aan zichzelf.

Groeten,

[David J]

Ik hoor nu voor het eerst van stichting Machpela, maar ik deel de bezwaren. Dit komt denk ik vooral doordat het de bevestiging van een tendens is. De grafzorg van Machpela gaat namelijk uit naar een bepaald soort predikanten. Niet moeilijk te raden is dan dat het gaat om 'bevindelijke' predikanten. Meestal ws. afkomstig uit een milieu waar predikanten zeer schaars zijn en (mede) daarom in zeer hoge ere staan. Met andere woorden, milieu's die kwetsbaar zijn voor predikantsverheerlijking. Als Machpela de graven van ALLE predikanten zou willen gaan onderhouden, zou ik wat dit aspect betreft al een stuk geruster voelen...

De vergelijking met Luther, Calvijn en Bunyan gaat m.i. mank. Zeker de eerste twee zijn van grote invloed geweest op de hele kerk, in Europa en daarbuiten. Zij zijn met recht figuren die de (kerk)historie hebben gewijzigd. De bevindelijke dominee's waarover het hier gaat zijn daar nauwelijks mee te vergelijken. Maar ik besef dat dit een subjectief element is.

[Unionist]

Ik herken dat subjectieve gevoel wel. Het is moeilijk exact te duiden, maar ik vind er toch verschil tussen zitten dat er in Bedford een standbeeld van Bunyan staat of dat we hier in Apeldoorn een standbeeld van Ds. Van der Net gaan neerzetten. Ook al koester ik de herinnering aan de tijd dat we hem hadden als predikant.

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door Refojongere

Wist je dat ds. Van Vlastuin een portret van Luther aan de muur heeft hangen omdat Luther zoveel invloed heeft gehad met zijn theologie, het heeft Van Vlastuin gevormd. (http://www.trouw.nl/religieenfilosofie/ ... 57962.html)

Is dat om te herinneren hoe God tot hem gesproken heeft?

Dat denk ik wel. Want Van Vlastuin heeft veel van Luther geleerd. Wel, dat bedoelt hij in geestelijke zin. De Heere heeft de geschriften van Luther willen gebruiken om hem te onderwijzen.

Hoe moeten we dan zo'n portret van Luther beoordelen? Met welk woord? Of keur je het dan nog af?

Zou ds Van Vlastuin in geestelijke zin veel van Luther geleerd hebben? Ik denk dat je gewoon moet zeggen dat ds Van Vlastuin veel respect heeft voor zijn werk en geschriften.

Maar Luther heeft denk ik weinig met het geestelijk welzijn van ds Van Vlastuin van doen gehad.

Uiteindelijk weet ik niet goed wat ik er mee aan moet. Als het nou een persoonlijke vriend van je is, dan zeg ik ja, van familie zet je ook wel eens een foto neer. Maar dit in combinatie met geestelijke zaken, dat vind ik toch moeilijk. Ik zie niet in waarom je dit zou doen.

[Refojongere]

Voor alle duidelijkheid: in die dagen was het de gewoonte om de doden direct na hun dood te begraven. Na een jaar werden de doden in datzelfde graf ‘herbegraven’. Is het wonder dat Jezus zegt: ‘laat de doden hun doden begraven’. Hij was al begraven! Ook hier een voorbeeld dat we hier een grens passeren. ‘Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren’ is het onderwijs uit Gods Woord. Wat begraven we? Niets dan stof! De ziel van de mens is gegaan naar zijn plaats. Ons lichaam zal ééns herrijzen en met de wederkomst zal ons lichaam de onverderfelijkheid aandoen. Nu nog niet, nu is ons lichaam geworden tot stof.

Welnee, je begraaft het lichaam van een mens. Het doet wat Platonisch aan om te zeggen dat het slechts stof is wat je begraaft, want de dode lichamen zullen opgewekt worden op de jongste dag.

Het begraven is christelijk, het cremeren niet. Hoewel je cremeren ook kunt argumenteren met: Ja, of het nu in 100 dagen tot stof vergaat of in een dag. Het is maar stof. En het is ook bijbels om gedenkstenen op graven te plaatsen, niet voor niets lijkt me en ook niet om er vervolgens nooit meer heen te gaan. Grafschennis is nog steeds strafbaar. Gedenkstenen...dus tot gedachtenis...en de gedachtenis des rechtvaardigen...

Met de rest van je betoog kan ik het eens zijn. Of Oude Paden (ik lees het niet) een verkeerd sentiment opwekt...dat zou kunnen.
Velen zeggen: Wij willen het verleden niet gaan verheerlijken, maar wij kunnen ons toch niet aan de indruk onttrekken dat er toen meer vreze Gods was.

Kijk en in deze tijd missen we steeds meer levende brieven van Christus, waardoor we in het verleden onze voorbeelden zoeken.

Wat is er mis met het getuigenis van predikanten in een blad als Oude Paden. Kijk, als het echt over de levensloop gaat, dan zou het wel eens op verering kunnen gaan lijken.

Maar het is zo moeilijk om het verschil te benoemen tussen: Grote achting/eerbied hebben voor iemand en iemand vereren. Hoewel ik in een blad als Oude Paden wel een paralel zie met Sportweek of Voetbal International. Nee, ik denk dat ik het blad uiteindelijk moet afkeuren, al is het alleen al: "Haat ook de rok die van het vlees besmet is" of "onthoudt u van alle schijn des kwaads".

Wat betreft de foto van een predikant. Ik heb het artikel van De Knegt niet bij de hand. Maar je zou er (Ik lees hier Thomas Watson) dit van kunnen zeggen:

"Als de roomsen zeggen dat zij gebruik maken van een beeld om hen aan God te doen denken, is dat net hetzelfde als dat een vrouw zou zeggen dat zij het met een andere man houdt om haar te doen denken aan haar eigen man."

Hier ben ik nog niet helemaal uit.

[ndonselaar]

RJ,

Het is geen pleidooi voor Plato wat ik voer. Toch is het wel zo, dat zodra wij sterven, ons lichaam niet meer is dan stof. Natuurlijk het is het stof waar éénmaal de ziel in heeft geleefd en we zullen éénmaal opstaan. Dat zal zijn in een onverderfelijk lichaam.

Waarom hecht ik dan zo weinig waarde aan dat lichaam, wat tot het stof weerkeert? Dat is om met Kohlbrugge [vrij geciteerd] te zeggen. Hij sprak als ik nu gestorven ben en ze zouden me opgraven en mijn handen werden niet meer gevonden, nochtans ik zal Hem omhelzen. Geen ogen meer, nochtans zal ik Hem zien. Geen aardse handen, geen aardse ogen, nee een eeuwig verzinken aan de voeten van mijn Goël. Te mogen belijden wat Job deed 'Want ik weet: mijn Verlosser [Goël] leeft, en Hij zal de laatste over het stof opstaan'.

Met deze belijdenis zullen we ook weinig waarde hechten aan hagiografie. Laten we op één ding gericht zijn, en dat is de lofzang op Hem in Wie alle dingen ja en amen zijn.