refo schreef:Dat 'ik ben verblijd' en 'in uw huis wonen' wil niet zeggen dat degenen die dat zongen 3 preken op een dag hoorden. Ze vonden het fijn de dingen van God te zien. Dat was ze genoeg. En dat kan tegenwoordig ook thuis. Want er is geen Huis van God meer.
Het gaat erom dat zij, die dat zongen/zingen, niets anders begeerden/begeren dan de middelen waar te nemen die de Heere gaf en nog geeft. Dan is niets te veel en duurt niets te lang.
Maar daarom hebben we nog niet een dienst van 5 uur 's ochtends tot 12 uur 's avonds onder het motto "het kan niet lang genoeg duren".
Hoe vaak gingen de Joden naar de tempel? Sommigen maar 1x per jaar. En toch zongen ze deze Psalm. Je mag dit dus nooit zomaar aan frequentie gaan koppelen. En dan te bedenken dat Gods huis, wat toen de tempel was, nu niet de kerk is geworden. Ons lichaam is een tempel van de Heilige Geest. Ga je de kerk uit, dan ga je niet bij God vandaan want Hij gaat met je mee, Hij woont in je. Als je dan niet in de kerk bent is er niet een verlangen in de zin van: Ik moet daar weer heen WANT daar is God.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Artistiek, in Israel was de tempel, 1 specifiek gebouw. Sowieso kan je de tempel niet met de kerk vergelijken, de Joden gingen af en toe naar de tempel maar ze kwamen er niet samen, dat deden ze in de synagogen, waar er meerderen van waren, net zoals dat nu met de kerken is. Je moet kerken niet met de tempel vergelijken maar met synagogen.
Daarnaast mochten alleen priesters het heilige in gaan en alleen de hogepriester 1x per jaar het heilige der heiligen. Toen Jezus stierf scheurde het voorhangsel in tweeen, de afstand, de exclusiviteit dat alleen de priesters het heilige der heiligen binnen mochten gaan was voorbij. Jezus overbrugde de kloof die er was. En toen, nadat Hij was opgestaan, kwam de Heilige Geest en hij woont en werkt nu in de harten van mensen. Daarom kan Paulus zeggen: Uw lichaam is een tempel van de Heilige Geest. D
Je kan het "in Gods huis wonen" dus niet uitleggen als zoiets dat je dag en nacht in de kerk wil wonen.
16 Weet u niet dat u een tempel van God bent en dat de Geest van God in uw midden woont? 17 Indien iemand Gods tempel vernietigt, zal God hem vernietigen, want Gods tempel is heilig – en die tempel bent u zelf.
(1 Kor 3)
19 Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de heilige Geest, die in u woont en die u ontvangen hebt van God, en weet u niet dat u niet van uzelf bent?
(1 Kor 6)
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
De tempel was de plaats waar God zelf wilde wonen ("Daar woont Gij zelf").
- Toen bedekte de wolk de tent der samenkomst; en de heerlijkheid des HEEREN vervulde den tabernakel.
- En Ik zal in het midden der kinderen Israëls wonen; en Ik zal Mijn volk Israël niet verlaten.
- En het geschiedde, als de priesters uit het heilige uitgingen, dat een wolk het huis des HEEREN vervulde.
En de priesters konden niet staan om te dienen, vanwege de wolk; want de heerlijkheid des HEEREN had het huis des HEEREN vervuld.
Hij woonde waar de offers plaatsvonden en daar kon het volk Hem ook vinden. Daarheen trokken zij ieder jaar. Toen het grote offer werd betaald op Golgotha scheurde het voorhangsel. God was daar niet meer te vinden, men hoefde Hem daar niet meer te zoeken. Nergens meer in aardse gebouwen.
En dan, enkele weken later, lijkt hetzelfde te gebeuren als wat er gebeurde toen Salomo de tempel inwijdde: En er geschiedde haastelijk uit den hemel een geluid, gelijk als van een geweldigen, gedreven wind, en vervulde het gehele huis, waar zij zaten.
De tempel wordt vervuld met de heerlijkheid van God. Maar Hij komt er niet opnieuw om daarin te wonen, er is een groot verschil: En van hen werden gezien verdeelde tongen als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen. En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest.
Staat in het OT voornamelijk dat de Geest van God 'op' mensen was, of 'vaardig werd over hen'; in het Nieuwe Testament is Gods Geest 'in' de mensen, heeft Hij daar woning gemaakt. Daar is de nieuwe tempel, God woont in het lichaam van Zijn kinderen (zie de teksten die Marnix noemde). Het Hoofd regeert in de hemel en vervult Zijn lichaam met Zijn Geest. Iets wat ook nog niet kon, vóórdat Hij was verheerlijkt (Joh. 7: En dit zeide Hij van den Geest, Denwelken ontvangen zouden, die in Hem geloven; want de Heilige Geest was nog niet, overmits Jezus nog niet verheerlijkt was.). We zijn te snel geneigd om te vergeten dat er iets drastisch is veranderd met het offer van Christus, meer nog: met Zijn opstanding. Met Zijn hemelvaart en met de uitstorting van de Heilige Geest. De dingen zijn niet meer zoals ze waren, het koninkrijk Gods is nabij gekomen. De Heere Jezus kon zeggen: En ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld.
En omdat een kind van God kan zeggen: en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij, is het ook mogelijk wat de schrijver van de Hebreeënbrief zegt als hij de lijn van de tempel doortrekt naar het leven van de gelovigen.
Dewijl wij dan, broeders, vrijmoedigheid hebben, om in te gaan in het heiligdom door het bloed van Jezus,
Op een versen en levenden weg, welken Hij ons ingewijd heeft door het voorhangsel, dat is, door Zijn vlees;
En dewijl wij hebben een groten Priester over het huis Gods;
Zo laat ons toegaan met een waarachtig hart, in volle verzekerdheid des geloofs, onze harten gereinigd zijnde van het kwaad geweten, en het lichaam gewassen zijnde met rein water.
In Handelingen 2 staat dat zij eendrachtig bijeen waren. Maar niet in de tempel.
4) bijeen.
Dat is, in ééne plaats vergaderd, namelijk in ene opperzaal binnen Jeruzalem
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Precies. En dan heb ik aan die meestal 2 diensten op een zondag wel genoeg
Jongere schreef:
refo schreef:In Handelingen 2 staat dat zij eendrachtig bijeen waren. Maar niet in de tempel.
4) bijeen.
Dat is, in ééne plaats vergaderd, namelijk in ene opperzaal binnen Jeruzalem
Dat klopt. Ik heb altijd gehoord dat het hier één van de zalen bij de tempel betrof, maar zie dat niet zo staan in Handelingen.
Je ziet wel dat ze onderricht geven aan het volk in de tempel (in o.a. Handelingen 3 en 5). In Handelingen 3 vers 1 staat zelfs dat Petrus en Johannes naar de tempel gingen voor het gebed. Maar verder komen ze daar niet bijeen als gemeente, dat staat inderdaad nergens. En ze kregen daar ook vast niet de ruimte voor van de Joden.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Jongere schreef:Dat klopt. Ik heb altijd gehoord dat het hier één van de zalen bij de tempel betrof, maar zie dat niet zo staan in Handelingen.
Als het gaat om een opperzaal, is mij altijd voorgehouden dat het dezelfde zaal betrof, waar ook het laatste avondmaal is gevierd.
De plaats is erg betrekkelijk. We willen het mooier maken, dan het was.
Bij het woord 'opperzaal' is hetzelfde griekse woord gebruikt dat in Lukas 2 met 'herberg' is vertaald.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Je eerste posting klopte wel, Herman, alleen de link niet. De Strong-codering van Handelingen 1 : 13 is namelijk 5253.
In Lukas 2 wordt het Griekse woord "kataluna" vertaald met "herberg".
In Handelingen 1 wordt het Griekse woord "hyperoon" vertaald met "opperzaal".
In Lukas 22 wordt het Griekse woord "anagaion" gebruikt.
Overigens heeft Lukas 22 twee manieren om de betreffende eetzaal aan te duiden, die alle twee naar een afzonderlijke strong-codering verwijzen. Dus er zijn vier griekse woorden voor wat in onze beeldvorming één zaal lijkt te zijn.
