Je hebt mijn posting zeker niet gelezen.Jongere schreef:Ik had het even alleen over huppelen. Daar heb ik eigenlijk nog nooit iets over gehoord, nee.
Hehe, ik ken iemand die dat creatief oploste door onderscheid te maken tussen huppelen (van zielevreugd), hetwelk een geestelijke iets was dat zich in het hart voltrok, en dansen, wat werelds was en niet paste bij een kind van God.Jongere schreef:Ik had het even alleen over huppelen. Daar heb ik eigenlijk nog nooit iets over gehoord, nee.
Maar goed, cultuur en kerkcultuur zijn niet statisch dus we kunnen het wel veranderen. Ik vraag me alleen af hoeveel animo daar voor is, het past niet zo bij onze slogan "doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg".Ik denk ook wel dat het per kerkelijke gemeente verschilt. Door die 'uitbundigheid' zijn we wel een organist kwijtgeraakt.Marnix schreef:Hoezo? Over of de kerk de tempel is (volgens mij leert de Bijbel dat ons lichaam een tempel van de Geest is en de kerk het lichaam van Christus) is al gesproken. Maar als ik kijk hoe het er bij de tempeldienst aan toe ging, bij de inwijding van de tempel, als de ark naar de tempel wordt etc. is dat niet sober / ingetogen, integendeel. Waar baseer je dan op dat het sober moet zijn? Volgens mij mag er uitbundigheid zijn. De psalmen hebben het regelmatig over juichen, jubelen... zelfs dansen. Dit mag gebeuren met allerlei instrumenten. (zie onder andere psalm 150). In een heleboel landen en culturen gebeurt dit ook nog steeds, zijn ze daar dan zo oneerbiedig bezig?Letstalk schreef:Dat is er bij ons niet bij. Bij ons in de kerk houden ze het liever sober. De kerk is een tempel van God en dan is het gewenst dat er tijdens de erediensten eerbiedig gespeeld wordt.Marnix schreef:Inderdaad. Mooi voor in de kerk, met kerst
Ik maakte dat herhaaldelijke keren mee, als ds. Dumarchie van Voorthuizen ergens preekte, dan werd de organist op vriendelijke wijze meegedeeld of hij eerbiedig wilde spelen.Letstalk schreef:Ik denk ook wel dat het per kerkelijke gemeente verschilt. Door die 'uitbundigheid' zijn we wel een organist kwijtgeraakt.Marnix schreef:Hoezo? Over of de kerk de tempel is (volgens mij leert de Bijbel dat ons lichaam een tempel van de Geest is en de kerk het lichaam van Christus) is al gesproken. Maar als ik kijk hoe het er bij de tempeldienst aan toe ging, bij de inwijding van de tempel, als de ark naar de tempel wordt etc. is dat niet sober / ingetogen, integendeel. Waar baseer je dan op dat het sober moet zijn? Volgens mij mag er uitbundigheid zijn. De psalmen hebben het regelmatig over juichen, jubelen... zelfs dansen. Dit mag gebeuren met allerlei instrumenten. (zie onder andere psalm 150). In een heleboel landen en culturen gebeurt dit ook nog steeds, zijn ze daar dan zo oneerbiedig bezig?Letstalk schreef:Dat is er bij ons niet bij. Bij ons in de kerk houden ze het liever sober. De kerk is een tempel van God en dan is het gewenst dat er tijdens de erediensten eerbiedig gespeeld wordt.Marnix schreef:Inderdaad. Mooi voor in de kerk, met kerst
Het was een goede organist (geschoold). Qua techniek was hij erg goed. Ook het begeleiden van de gemeentezang verliep niet naar wens. Op het moment dat de gemeente wilde inzetten was de organist al bij de derde noot. Het viel meer en meer op dat er steeds meer mensen hun mond dichthielden: 'We kunnen het niet bijhouden'. Het is zelfs gebeurt dat een predikant vanaf de preekstoel een opmerking daarover maakte in die zin van of de organist zijn tempo wilde aanpassen want anders zouden we wel zonder orgel zingen. De ds. is hier later wel op aangesproken dat dat niet kan.
De kerkeraad zat hiermee in een lastig parket, omdat zij het zich genoodzaakt achtte om dit met de organist te bespreken.
De organist heeft te kennen gegeven zich niet aan te willen passen, dus is hij er mee gestopt.
Het is wel jammer, maar je zou zeggen dat toch niet het onmogenlijke is gvraagd.
Het kan ook anders.Letstalk schreef:Ik denk ook wel dat het per kerkelijke gemeente verschilt. Door die 'uitbundigheid' zijn we wel een organist kwijtgeraakt.
Het was een goede organist (geschoold). Qua techniek was hij erg goed. Ook het begeleiden van de gemeentezang verliep niet naar wens. Op het moment dat de gemeente wilde inzetten was de organist al bij de derde noot. Het viel meer en meer op dat er steeds meer mensen hun mond dichthielden: 'We kunnen het niet bijhouden'. Het is zelfs gebeurt dat een predikant vanaf de preekstoel een opmerking daarover maakte in die zin van of de organist zijn tempo wilde aanpassen want anders zouden we wel zonder orgel zingen. De ds. is hier later wel op aangesproken dat dat niet kan.
De kerkeraad zat hiermee in een lastig parket, omdat zij het zich genoodzaakt achtte om dit met de organist te bespreken.
De organist heeft te kennen gegeven zich niet aan te willen passen, dus is hij er mee gestopt.
Het is wel jammer, maar je zou zeggen dat toch niet het onmogenlijke is gvraagd.
Wat een dwaasheid. Alsof eerbiedig synoniem is met erg langzaam..albion schreef:Ik maakte dat herhaaldelijke keren mee, als ds. Dumarchie van Voorthuizen ergens preekte, dan werd de organist op vriendelijke wijze meegedeeld of hij eerbiedig wilde spelen.
Toen hij in Urk stond werd er erg langzaam gezongen. Ik weet niet hoe snel of langzaam ze er nu zingen. Het is al lang geleden dat ik daar ter kerke ging.
Ik meende dat de befaamde synode van Dordt van 1618/1619 juist besloten had dat langzaam zingen oneerbiedig was...Hendrikus schreef:Wat een dwaasheid. Alsof eerbiedig synoniem is met erg langzaam..albion schreef:Ik maakte dat herhaaldelijke keren mee, als ds. Dumarchie van Voorthuizen ergens preekte, dan werd de organist op vriendelijke wijze meegedeeld of hij eerbiedig wilde spelen.
Toen hij in Urk stond werd er erg langzaam gezongen. Ik weet niet hoe snel of langzaam ze er nu zingen. Het is al lang geleden dat ik daar ter kerke ging.
Zo zie je maar weer, je beroepen op Dordt en de geschriften die daaruit zijn voortgekomen is niet ongevaarlijkmemento schreef:Ik meende dat de befaamde synode van Dordt van 1618/1619 juist besloten had dat langzaam zingen oneerbiedig was...Hendrikus schreef:Wat een dwaasheid. Alsof eerbiedig synoniem is met erg langzaam..albion schreef:Ik maakte dat herhaaldelijke keren mee, als ds. Dumarchie van Voorthuizen ergens preekte, dan werd de organist op vriendelijke wijze meegedeeld of hij eerbiedig wilde spelen.
Toen hij in Urk stond werd er erg langzaam gezongen. Ik weet niet hoe snel of langzaam ze er nu zingen. Het is al lang geleden dat ik daar ter kerke ging.
Hij ervaarde het zo, hoewel hij niet in onze kringen is opgegroeid en regelmatig op de dansvloer stond in zijn jeugdjaren. Gevoel voor muziek had hij wel. En als die goede man dat nu liever hoort dan het snelle zingen waarom er dan geen rekening mee houde?Hendrikus schreef:Wat een dwaasheid. Alsof eerbiedig synoniem is met erg langzaam..albion schreef:Ik maakte dat herhaaldelijke keren mee, als ds. Dumarchie van Voorthuizen ergens preekte, dan werd de organist op vriendelijke wijze meegedeeld of hij eerbiedig wilde spelen.
Toen hij in Urk stond werd er erg langzaam gezongen. Ik weet niet hoe snel of langzaam ze er nu zingen. Het is al lang geleden dat ik daar ter kerke ging.
Een gastprediker zou zich niet moeten bemoeien met de lokale gang van zaken als het gaat om gemeentezang etc.
"Meegedeeld of hij eerbiedig wilde spelen" is sowieso al een contradictio in terminis...
Ik moet er niet aan denken dat elke gastpredikant bij ons z'n tempovoorkeur aan de organist gaat dicteren. En al helemaal niet met redenaties als eerbiedig = zeer langzaam.albion schreef:Hij ervaarde het zo, hoewel hij niet in onze kringen is opgegroeid en regelmatig op de dansvloer stond in zijn jeugdjaren. Gevoel voor muziek had hij wel. En als die goede man dat nu liever hoort dan het snelle zingen waarom er dan geen rekening mee houde?Hendrikus schreef:Wat een dwaasheid. Alsof eerbiedig synoniem is met erg langzaam..albion schreef:Ik maakte dat herhaaldelijke keren mee, als ds. Dumarchie van Voorthuizen ergens preekte, dan werd de organist op vriendelijke wijze meegedeeld of hij eerbiedig wilde spelen.
Toen hij in Urk stond werd er erg langzaam gezongen. Ik weet niet hoe snel of langzaam ze er nu zingen. Het is al lang geleden dat ik daar ter kerke ging.
Een gastprediker zou zich niet moeten bemoeien met de lokale gang van zaken als het gaat om gemeentezang etc.
"Meegedeeld of hij eerbiedig wilde spelen" is sowieso al een contradictio in terminis...
Aan de andere kant moet ik er niet aan denken als de psalmen worden afgeraffeld, en alle eerbied weg is. Bij een langzaam tempo kun je mediteren over wat je zingt, en dat lukt me gewoon niet bij het ritmisch zingen...Hendrikus schreef:Ik moet er niet aan denken dat elke gastpredikant bij ons z'n tempovoorkeur aan de organist gaat dicteren. En al helemaal niet met redenaties als eerbiedig = zeer langzaam.albion schreef: Hij ervaarde het zo, hoewel hij niet in onze kringen is opgegroeid en regelmatig op de dansvloer stond in zijn jeugdjaren. Gevoel voor muziek had hij wel. En als die goede man dat nu liever hoort dan het snelle zingen waarom er dan geen rekening mee houde?
dat zou niet goed zijn....Gian schreef:In sommige kerken is de dominee de baas.
Dan krijg je dit soort dingen.
Daar dachten onze geëerde Dordtse vaderen toch iets anders over...-DIA- schreef:Aan de andere kant moet ik er niet aan denken als de psalmen worden afgeraffeld, en alle eerbied weg is. Bij een langzaam tempo kun je mediteren over wat je zingt, en dat lukt me gewoon niet bij het ritmisch zingen...Hendrikus schreef:Ik moet er niet aan denken dat elke gastpredikant bij ons z'n tempovoorkeur aan de organist gaat dicteren. En al helemaal niet met redenaties als eerbiedig = zeer langzaam.albion schreef: Hij ervaarde het zo, hoewel hij niet in onze kringen is opgegroeid en regelmatig op de dansvloer stond in zijn jeugdjaren. Gevoel voor muziek had hij wel. En als die goede man dat nu liever hoort dan het snelle zingen waarom er dan geen rekening mee houde?
-DIA-
