Feestdagen zijn sinds het NT afgeschaft

[Zonderling]

Jullie kunnen er om lachen.
Ik meen het zelf echter geheel serieus.
Feestdagen behoren tot de instellingen van de godsdienst die uit hun aard niet middelmatig zijn.
We moeten ons hierin dus houden aan wat God heeft ingesteld, niet aan het goeddunken van mensen.
Zie Galaten 4:10.

[jvdg]

We moeten ons hierin dus houden aan wat God heeft ingesteld, niet aan het goeddunken van mensen.
Zie Galaten 4:10.

Ik ben het helemaal met je eens, maar zou dan niet elke dag van de week, het hele jaar door, een feestdag moeten zijn?
Kerst met pasen, pinksteren met Hemelvaart, en elke variant is denkbaar.

Als het maar spoort in en met de werking van de Heilige Geest.

[Herman]

De feestdagen zijn nog niet eens geweest, en ik ben het alweer zat.

Niettemin ga ik trouw ter kerke, omdat ik conform het 5e gebod (en andere schriftplaatsen) schuldig ben de belegde kerkdiensten te bezoeken.

Ik ben benieuwd hoe Zonderling en Bert M. kunnen uitleggen wat de samenhang is tussen verval van de kerk en het onderhouden van feestdagen. Ik heb namelijk het gevoel dat het een middelmatige zaak is. Dus als we elkaar gaan afmeten op middelmatige zaken, dan is er weer wat mis met de christelijke liefde.

En ja. In vroeger tijden waren de voorgangers wel zo wijs om de feestdagen maar in ere te houden, omwille van het volk. En dat volk is niet erg veranderd.

[Zonderling]

We moeten ons hierin dus houden aan wat God heeft ingesteld, niet aan het goeddunken van mensen.
Zie Galaten 4:10.

Ik ben het helemaal met je eens, maar zou dan niet elke dag van de week, het hele jaar door, een feestdag moeten zijn?
Kerst met pasen, pinksteren met Hemelvaart, en elke variant is denkbaar.

Als het maar spoort in en met de werking van de Heilige Geest.

Ja. Maar wel zo dat de wekelijkse rustdag, de dag des Heeren, blijft.
Verder is al het onderscheid van dagen weggenomen.
Behalve dan dat uit het oogpunt van orde er tijden tot het vergaderen nodig zijn, maar dat is iets anders.

[jvdg]

We moeten ons hierin dus houden aan wat God heeft ingesteld, niet aan het goeddunken van mensen.
Zie Galaten 4:10.

Ik ben het helemaal met je eens, maar zou dan niet elke dag van de week, het hele jaar door, een feestdag moeten zijn?
Kerst met pasen, pinksteren met Hemelvaart, en elke variant is denkbaar.

Als het maar spoort in en met de werking van de Heilige Geest.

Ja. Maar wel zo dat de wekelijkse rustdag, de dag des Heeren, blijft.
Verder is al het onderscheid van dagen weggenomen.
Behalve dan dat uit het oogpunt van orde er tijden tot het vergaderen nodig zijn, maar dat is iets anders.

We zijn het ééns, Zonderling!

[Zonderling]

De feestdagen zijn nog niet eens geweest, en ik ben het alweer zat.

Niettemin ga ik trouw ter kerke, omdat ik conform het 5e gebod (en andere schriftplaatsen) schuldig ben de belegde kerkdiensten te bezoeken.

Ik ben benieuwd hoe Zonderling en Bert M. kunnen uitleggen wat de samenhang is tussen verval van de kerk en het onderhouden van feestdagen. Ik heb namelijk het gevoel dat het een middelmatige zaak is. Dus als we elkaar gaan afmeten op middelmatige zaken, dan is er weer wat mis met de christelijke liefde.

En ja. In vroeger tijden waren de voorgangers wel zo wijs om de feestdagen maar in ere te houden, omwille van het volk. En dat volk is niet erg veranderd.

Herman, ik begrijp best dat ik in ogen van velen hierin extreem zal zijn.

Maar ik begrijp Koelman helemaal - ik heb zelf 15 jaar lang grote moeite gehad om in het geweten vrij te komen van de speciale positie van de z.g. feestdagen. De macht van gewoonte is zeer sterk op de mens en nu zie ik dat mijn kinderen mij niet willen geloven omdat ook hun deze gewoonte in het geweten is ingeprent.

Het is trouwens geen middelmatige zaak. Het is wél middelmatig op welke dagen/tijden een gemeente samenkomt, maar het is níet middelmatig dat er algemene dagen zijn, voor nu en de toekomst ingesteld. Dat komt niemand toe.

Overigens meet ik niemand hieraan af, ik heb aan mijzelf wat dat betreft genoeg. Het gaat mij slechts om te benoemen wat naar mijn overtuiging in deze zaken recht zou zijn en naar de oorspronkelijke instellingen.

In vroeger tijden zijn de voorgangers gedwongen door de overheden om de feestdagen toch maar aan te houden. Of dat wijsheid geweest is, betwijfel ik. Ik denk dat John Knox hier wijzer in was.

Ik sprak over verval wanneer men zo gezet is op het kerkelijk jaar. Net als dat men gezet is op de invoering van allerlei liturgische gebruiken. Dat wijkt af van de oorspronkelijke zuiverheid waarin het in de vrijheid van de leraars ligt om te prediken over welke tekst men maar wil (of beter: daartoe geleid wordt), enzovoort. Op het moment dat mensen zaken gaan instellen die Christus en de apostelen niet hebben ingesteld, is dat altijd een verval. In de kerk kunnen sinds de apostelen nooit meer nieuwe wetten gesteld worden, dan alleen wetten die nodig zijn en op Gods Woord gebaseerd zijn. Aldus Calvijn en vele anderen en hier ben ik het ook geheel mee eens.

[freek]

We moeten ons hierin dus houden aan wat God heeft ingesteld, niet aan het goeddunken van mensen.
Zie Galaten 4:10.

Ik ben het helemaal met je eens, maar zou dan niet elke dag van de week, het hele jaar door, een feestdag moeten zijn?
Kerst met pasen, pinksteren met Hemelvaart, en elke variant is denkbaar.

Als het maar spoort in en met de werking van de Heilige Geest.

Ja. Maar wel zo dat de wekelijkse rustdag, de dag des Heeren, blijft.
Verder is al het onderscheid van dagen weggenomen.
Behalve dan dat uit het oogpunt van orde er tijden tot het vergaderen nodig zijn, maar dat is iets anders.

Tja, Galaten 4:10 verwijst naar Kolossenzen 2:16, over sabbatten (wekelijkse rustdagen) die slechts een schaduw waren van het toekomende, nl. de komst van Christus. Er zitten een aantal vervelende inconsequenties in jouw opvattingen.
Geen feestdagen, want het zijn menselijke inzettingen.
Wel een rustdag, hoewel het onderscheid in dagen is weggenomen.
En ten slotte: bid- en vastendagen mogen weer wel, want die zijn nuttig. Terwijl het vieren van de geboorte van Christus ook niet per se onnuttig hoeft te zijn.
Sorry, ik vindt het zonderlinge opvattingen.

[Grace]

Ik ben zelf ook niet iemand die heel erg staat te springen als de feestdagen er weer aan zitten te komen. Aan de andere kant moeten we er ook niet te moeilijk over doen als er mensen zijn die ze wel belangrijk houden. Neem een voorbeeld aan Paulus:

Romeinen 14
5 De een acht wel den enen dag boven den anderen dag; maar de ander acht al de dagen gelijk. Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd.
6 Die den dag waarneemt, die neemt hem waar den Heere; en die den dag niet waarneemt, die neemt hem niet waar den Heere. Die daar eet, die eet zulks den Heere, want hij dankt God; en die niet eet, die eet zulks den Heere niet, en hij dankt God.

De kanntekenaren verwijzen heel duidelijk naar de christelijke feestdagen.

[Herman]

Herman, ik begrijp best dat ik in ogen van velen hierin extreem zal zijn.

Maar ik begrijp Koelman helemaal - ik heb zelf 15 jaar lang grote moeite gehad om in het geweten vrij te komen van de speciale positie van de z.g. feestdagen. De macht van gewoonte is zeer sterk op de mens en nu zie ik dat mijn kinderen mij niet willen geloven omdat ook hun deze gewoonte in het geweten is ingeprent.

Het is trouwens geen middelmatige zaak. Het is wél middelmatig op welke dagen/tijden een gemeente samenkomt, maar het is níet middelmatig dat er algemene dagen zijn, voor nu en de toekomst ingesteld. Dat komt niemand toe.

In vroeger tijden zijn de voorgangers gedwongen door de overheden om de feestdagen toch maar aan te houden. Of dat wijsheid geweest is, betwijfel ik. Ik denk dat John Knox hier wijzer in was.

Ik sprak over verval wanneer men zo gezet is op het kerkelijk jaar. Net als dat men gezet is op de invoering van allerlei liturgische gebruiken. Dat wijkt af van de oorspronkelijke zuiverheid waarin het in de vrijheid van de leraars ligt om te prediken over welke tekst men maar wil, enzovoort. Op het moment dat mensen zaken gaan instellen die Christus en de apostelen niet hebben ingesteld, is dat altijd een verval. In de kerk kunnen sinds de apostelen nooit meer nieuwe wetten gesteld worden, dan alleen wetten die nodig zijn en op Gods Woord gebaseerd zijn. Aldus Calvijn en vele anderen en hier ben ik het ook geheel mee eens.

Tja, het heeft extreme kanten, maar ik vind van niet. Het is wel helder.

Ik kan me alleen niet goed verplaatsen in het argument dat het niemand toekomt om iets in te stellen. In het huishouden waar ik deel van uitmaak, is er ook een vaste orde en regelmaat, zonder dat er voor elke detail een legitimatie te vinden is. Derhalve gaat het zó, en niet anders.

De prediking van de HC is ingesteld, met onder meer de redenen dat de bijbelse stoffen evenredig verdeeld zouden worden over het jaar. De opvatting van Calvijn was ook een doorgaande prediking van geheel de bijbel, hoofdstuk voor hoofdstuk. Dat doen we niet.
De menselijke instelling om de persoon en werk van de Heere Jezus te gedenken acht ik van dezelfde orde, ook al ben ik mij ervan bewust dat gezien de organisatie van de feestdagen er een verschil is waar te nemen.

[Zonderling]

Tja, Galaten 4:10 verwijst naar Kolossenzen 2:16, over sabbatten (wekelijkse rustdagen) die slechts een schaduw waren van het toekomende, nl. de komst van Christus. Er zitten een aantal vervelende inconsequenties in jouw opvattingen.

Kolossenzen 2:16 gaat naar mijn overtuiging niet over de wekelijkse rustdag of (onder het NT) de dag des Heeren.
Zie ook de kanttekening.

Geen feestdagen, want het zijn menselijke inzettingen.

Klopt.

Wel een rustdag, hoewel het onderscheid in dagen is weggenomen.

Hier hoort géén hoewel. Want de dag des Heeren is van een andere aard en in het NT zelf ingesteld. Alleen het onderscheid van de ceremoniële dagen van het OT is weggenomen.

En ten slotte: bid- en vastendagen mogen weer wel, want die zijn nuttig.

Inderdaad. En dat zijn ook geen vaste instellingen voor de toekomst of de gehele kerk, maar situationeel en plaatselijk bepaald. Bovendien naar Bijbelse voorbeelden.

Terwijl het vieren van de geboorte van Christus ook niet per se onnuttig hoeft te zijn.

Wanneer dat nodig geweest was (op een daarvoor ingestelde vaste dag/dagen in het jaar), was dit reeds in het NT ingesteld. Omdat dit toen niet gebeurd is, mag het ook later niet alsnog gebeuren. Ook in het OT was niemand vrij om feestdagen uit zijn eigen hart te verdichten (zoals van Jerobeam staat aangetekend). Dat komt alleen God toe.

Sorry, ik vindt het zonderlinge opvattingen.

Dat begrijp ik. Misschien heb je je er nooit in verdiept dat dezelfde opvattingen reeds verdedigd zijn door vele Reformatoren en Nadere Reformatoren. Bovendien door zo goed als alle puriteinen en Schotten.

[Zonderling]

Ik kan me alleen niet goed verplaatsen in het argument dat het niemand toekomt om iets in te stellen. In het huishouden waar ik deel van uitmaak, is er ook een vaste orde en regelmaat, zonder dat er voor elke detail een legitimatie te vinden is. Derhalve gaat het zó, en niet anders.

Wie heeft dat gezag binnen een kerk voor nu en in de toekomst. En niet voor één kerk, maar voor alle kerken?

[jvdg]

Sorry, ik vindt het zonderlinge opvattingen.

Zo zonderling zijn de opvattingen van Zonderling niet hoor.

Vele oudvaders heeft hij daarbij aan zijn kant.

De Eredienst en alles wat daar mee samenhangt vindt plaats op de dag des Heeren, de rustdag, en naar onze opvatting de zondag, ingesteld tot.......

Alle andere dagen die wij organiseren lijken menselijk.
Maar de Heere keurt niet af dat wij alle andere dagen besteden in Zijn dienst.
Of dat nu een kinderkerstfeest behelst of een 3e dienst, als het is naar en tot Zijn Eer kunnen wij daar "gerust" deel aan nemen.

Ds. Koelman c.s., en in dit geval Zonderling keuren volgens mij die extra diensten niet af, maar zien het niet als een extra "verdienste" voortvloeiend uit Gods Woord.

Of zie ik het verkeerd dat Zonderling c.s. het afkeuren dat er extra diensten worden belegd?

[Zonderling]

Ik ben zelf ook niet iemand die heel erg staat te springen als de feestdagen er weer aan zitten te komen. Aan de andere kant moeten we er ook niet te moeilijk over doen als er mensen zijn die ze wel belangrijk houden. Neem een voorbeeld aan Paulus:

Romeinen 14
5 De een acht wel den enen dag boven den anderen dag; maar de ander acht al de dagen gelijk. Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd.
6 Die den dag waarneemt, die neemt hem waar den Heere; en die den dag niet waarneemt, die neemt hem niet waar den Heere. Die daar eet, die eet zulks den Heere, want hij dankt God; en die niet eet, die eet zulks den Heere niet, en hij dankt God.

De kanntekenaren verwijzen heel duidelijk naar de christelijke feestdagen.

Voor een tijd is dat inderdaad het geval geweest.
Juist omdat men toen gewoon was aan de Joodse feestdagen die N.B. door God Zelf waren ingesteld.
Het gold voor een tijd voor de zwakken. Maar wanneer eenmaal de rechte dienst hierin was ingesteld, dan maakt Paulus deze uitzondering niet meer, zie Galaten 4:10 en Kolossenzen 2.

Maar dat betekent niet dat we nu maar weer andere feestdagen zouden mogen hebben die N.B. door God NIET zijn ingesteld. Dat maakt wel een wezenlijk verschil t.o.v. de situatie die in Romeinen 14 beschreven wordt.

[Zonderling]

Ds. Koelman c.s., en in dit geval Zonderling keuren volgens mij die extra diensten niet af, maar zien het niet als een extra "verdienste" voortvloeiend uit Gods Woord.

Of zie ik het verkeerd dat Zonderling c.s. het afkeuren dat er extra diensten worden belegd?

Jvdg, Koelman keurde speciale diensten op de feestdagen wel af en vond dat ook hierin een verdergaande Reformatie nodig was na onderwijs van het volk.
Dit conform het besluit dat óók in Nederland op de synode van 1574 genomen was.
En ik sta idealiter hetzelfde voor al begrijp ik ook wel dat dit niet zo maar kan en er ook wel belangrijker dingen zijn in ons (kerkelijk) Nederland.
Maar vanuit het oogpunt van nadere reformatie ben ik het hierin (het ideaal) met Koelman wel eens.

Diensten op doordeweekse dagen zijn trouwens alleen maar toe te juichen. Maar niet speciaal omdat het feestdagen zijn.

[Grace]

Hier hoort géén hoewel. Want de dag des Heeren is van een andere aard en in het NT zelf ingesteld. Alleen het onderscheid van de ceremoniële dagen van het OT is weggenomen.

Nergens is door Jezus, nog door de apostelen de sabbath op de zaterdag veranderd in een sabbath op zondag. Wel kwamen de apostelen op de eerste dag(en alle andere dagen ook trouwens) der week bijeen, maar zijn schaften de sabbath nergens af.

De sabbath is de schaduwafbeelding van de eeuwige rust. Voor een christen begint die rust zodra de mens wederom geboren wordt. Dan is de eeuwige sabbath reeds ingegaan(Hebr 4).

De zondag als rustdag/sabbath is ingesteld als heidens feest, de dag van de (aanbidding) van de zon door keizer Constatijn.