citaat P. den Butter schreef:
Ja, vrolijk ben ik nog steeds. Ook al van¬wege die laatste zin in het artikel van de voorzitter van deputaten Eenheid. Daarin stond dat predikanten die nu al op die open kansels staan toch nog wat voor de muziek uitlopen. Ik moet dus mijn pas nog wat inhouden. Maar ik houd ook mijn adem in. Als ik die zin goed begrijp dan zegt de voorzitter im¬mers toe dat de muziek eraan komt. Gespannen luister ik of ik er al wat van hoor terwijl ik stilletjes voor mezelf uit blijf neuriën: Ik ben een vriend, ik ben een metgezel….
heerlijk
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
Geka schreef:Prachtige column. Het zou ontzettend fijn zijn wanneer er mogelijkheden ontstonden om BWP broeders ook in de HHK te horen. Ik vermoed alleen dat het wel problematisch zal worden; ik verwacht - op z'n zachtst gezegd - niet dat de HHK synode staat te trappelen om met de CGK als geheel kanselruil mogelijk te maken. BWP is immers geen formele gesprekspartner of kerkverband.
Maar intussen wil en blijf ik graag met ds. Den Butter mee neurien...
Ze zijn in gesprek en je moet niet vergeten dat de CGK plaatselijk is, dus de HHK-plaatselijke kerk zal toch eerst in gesprek gaan met die plaatselijke kerkenraad en dan blijkt wel vlug of je wel of niet genegen zal zijn voor kanselruil.
Of de HHK behandeld de CGK net zoals de CGK de Herv.Kerk. heeft benaderd door de Gereformeerde Bond uit te nodigen voor gesprekken. Dus dan kan het bestuur van BWP gelijk aan schuiven bij de afvaardiging van de HHK. Maar inderdaad, het zijn tonen die in de verte klinken maar ieder jaar toch weer iets dichterbij komen als het Reformatie herdenking is.
Iemand vroeg of er ook HHK-predikanten wel op kansels van de CGK zijn geweest. Ik meen begrepen te hebben dat op diverse plekken een HHK predikanten door de weeks gesproken hebben op zendingsavonden, bijbellezingen, SGP-tijdredes, bezinningsavonden en normale kerkdiensten. Dus ja het vindt plaats.
citaat P. den Butter schreef:
Ja, vrolijk ben ik nog steeds. Ook al van¬wege die laatste zin in het artikel van de voorzitter van deputaten Eenheid. Daarin stond dat predikanten die nu al op die open kansels staan toch nog wat voor de muziek uitlopen. Ik moet dus mijn pas nog wat inhouden. Maar ik houd ook mijn adem in. Als ik die zin goed begrijp dan zegt de voorzitter im¬mers toe dat de muziek eraan komt. Gespannen luister ik of ik er al wat van hoor terwijl ik stilletjes voor mezelf uit blijf neuriën: Ik ben een vriend, ik ben een metgezel….
heerlijk
YES
Een vriendelijk woord hoeft niet veel tijd te kosten maar de echo ervan duurt eindeloos....
Vrolijk
Ds. Den Butter is vrolijk geworden, zo schrijft hij in
een column van Bewaar het Pand. Hij betreedt als
CGK-predikant van tijd tot tijd kansels van
gemeenten uit de Hersteld Hervormde Kerk (HHK).
Hij is verheugd vanwege de wederzijdse herkenning.
Tevens geeft hij aan dat hij niet zozeer zit
te wachten op het betreden van alle kansels in het
eigen kerkverband, hij zou zelfs geneigd zijn om
voor heel wat van die verzoeken te bedanken. Dit
dan o.a. op grond van allerlei liturgische capriolen
die hij uit zou moeten halen en omdat hij aan 20
minuten ('want langer mag de preek daar niet
duren', citaat) niet genoeg zou hebben. Wat pijn
doet, is het gemak waarmee een groot gedeelte
van ons kerkverband wordt afgedaan. Is dit de
toon die we moeten aanslaan als we het hebben
over verschillen binnen ons kerkverband? Paulus
roept toch op de joden een jood en de Grieken een
Griek te zijn? Waarom zou hij zijn boodschap, die
naar de Schrift en confessie is, dan reserveren voor
kansels van de HHK en het 'kringetje waarbinnen
ik me beweeg' (citaat)? Zou het niet zo zijn dat zijn
preken, wellicht met bepaalde accenten, breder
gehoor verdienen dan alleen voor de eigen
parochie? Zou dit nu juist niet preventief kunnen
werken tegen wegglijden naar de flanken?
Inderdaad, enige lenigheid en inschikkelijkheid is
over en weer wel nodig, maar is dat teveel
gevraagd?
Niet vrolijk
Vele gemeenten binnen ons kerkverband deden en
doen aanvragen om tot kanselruil te komen met
andere kerkverbanden (NGK, GKv), dit op grond
van wederzijdse herkenning. Onlangs deden
Kampen en Gorinchem nog een poging, zoals we
konden lezen in de classisverslagen gepubliceerd in
De Wekker. Kanselruil kan alleen met toestemming
van de classis, omdat zorgvuldigheid geboden is. Ze
zullen niet vrolijk geweest zijn van de afwijzing
door de classis. Moeten we nu maar gewoon tegen
deze kerkenraden zeggen: ga toch maar je gang,
als er wederzijdse herkenning is, is het goed?
Wordt niet de indruk gewekt met twee maten te
meten? Het openen van elkaars kansels is een
belangrijke stap. Het zou veel meer moeten
gebeuren, binnen en buiten het kerkverband.
Zeker de HHK komt in aanmerking, jammer
trouwens dat ze hun kerkelijke opleiding niet bij
'Apeldoorn' hebben ondergebracht. Vraagt
nauwer kerkelijk samenleven en dus ook kanselruil
met de HHK geen generaal-synodale inbedding en
vervolgens classicale instemming, met het oog op
de zorgvuldigheid? Hier dienen in eerste instantie
de discussies plaats te vinden, al was het maar om
columns als deze te vermijden.
