Geachte Wilhelm, mijn eerste reactie op je antwoord hierboven was, 'laat het rusten'. Maar dat kan ik niet, en meen mag ik niet. Hoewel ik geen lid ben van de GGinN. Ik ben er wel in opgegroeid, en meen nog steeds dat Dr. Steenblok en de zijnen in '53 de juiste kant gekozen hebben. Dus, hoewel ik nu tot een ander kerkverband behoor (die OOK het aanbod tegenstaat), vind ik het te kort door de bocht dat je de GGinN verwijt de dwaling voor te staan. Dit schreef jij gisteren (voor het geval dat je het vergeten had):Wilhelm schreef: Geachte Bert,
Bedankt voor deze laatste reactie.
Het is voor ons allen nu heel duidelijk, dat, ondanks je mooie woorden van excuses richting Zonderling, je niet graag staat in de lijn van onze vaderen, van de reformatorische kerk. Met enkele heel eenvoudige uitspraken heb ik die lijn geschetst, Zonderling is daar op een aantal zaken dieper in gegaan, en toch blijf jij van mening , dat ik een karikatuur heb neergezet van de kerk der reformatie.
Jammer, ik had van jou anders verwacht.
Maar anderzijds is het ook niet vreemd, je ziet het in de praktijk meer.
Als er kerkelijk of persoonlijk, theologisch/dogmatisch een dwaalspoor wordt ingezet en gevolgd, en daar komt een tegenreactie op op basis van Schrift en belijdenis, dan komen de verwijten. Er wordt dan gesproken over vijandschap, karikaturen , het verkeerd gebruiken van Schrift en belijdenis, en wat niet meer.
Helaas, maar zo is het altijd geweest en zal ook altijd wel zo blijven.
Het valt ook niet mee om een dwaling die we kerkelijk of persoonlijk, jaren hebben nagevolgd, te erkennen.
Dat is een vleeskruisigende weg, en is voor een mens, met of zonder genade, niet aantrekkelijk.
Liever blijven we kerkelijk en persoonlijk doorvechten , al staat de wereld en de kerk in brand van zonden , lijdelijkheid, dor- en doodsheid, als wij ons gelijk maar "krijgen" , het gelijk "hebben" is helaas vaak een andere zaak, en eigenlijk ook van minder belang.....
Lijkt me niet dat je beseft, dat de ENIGE grondslag voor Gods kerk ALTIJD en alleen de Waarheid is. Verder meen je blijkbaar, dat een kerk met 90%? vijanden van God (ja, onbekeerden zijn vijanden van God) een kenmerk van de ware kerk is. Maar in de NGB lezen we anders:Wilhelm schreef: Jawel, want we zijn er in '53 achtergekomen dat zij liever een dwaling voorstaan. Mochten ze die herroepen zijn ze natuurlijk van harte welkom.
Iig is dit de gedachte van het overgrote deel van het grondvlak, ik spreek even voor de GG. Of de GS daar ook zo overdenkt,dat waag ik te betwijfelen.
Het lijkt me wel heel mooi : Eén kerkverband, met een heldere prediking van wet en evangelie, zonde en genade, met een welmenend onvoorwaardelijk aanbod van genade, niet te veel gesteggel over de hoeveelheid verbonden , een bevindelijke inslag en ruimte voor verschillende flanken.
Of de oudere generatie hier al aan toe is betwijfel ik , maar ik heb goede hoop als het gaat om de jeugd.
Meen ik, dat men niet kan zeggen de tucht te oefenen, als men mensen toelaat als lid, die zelf erkennen geen deel aan Christus te hebben. Die horen afgesneden te worden om het ongeloof. Verder worden ongelovigen toegestaan hun kinderen ter doop te houden, hetwelk alleen voor verbondskinderen is. Zullen we nu maar over de prediking zwijgen...Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn. De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; indien zij gebruikt de reine bediening der sacramenten, gelijk ze Christus ingesteld heeft; zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen. Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden. En aangaande degenen die van de Kerk zijn, die kan men kennen uit de merktekenen der Christenen; te weten, uit het geloof, en wanneer zij, aangenomen hebbende den enigen Zaligmaker Jezus Christus, de zonde vlieden en de gerechtigheid najagen, den waren God en hun naaste liefhebben, niet afwijken noch ter rechter- noch ter linkerhand, en hun vlees kruisigen met zijn werken. Alzo nochtans niet, alsof er nog geen grote zwakheid in hen zij; maar zij strijden daartegen door den Geest al de dagen huns levens, nemende gestadiglijk hun toevlucht tot het bloed, den dood, het lijden en de gehoorzaamheid van den Heere Jezus, in Denwelken zij vergeving hunner zonden hebben, door het geloof in Hem. Aangaande de valse kerk, die schrijft zich en haar ordinantiën meer macht en autoriteit toe dan den Woorde Gods, en wil zich aan het juk van Christus niet onderwerpen; zij bedient de sacramenten niet gelijk Christus in Zijn Woord verordend heeft, maar zij doet daar af en toe, gelijk als het haar goeddunkt; zij grondt zich meer op de mensen dan op Christus; zij vervolgt degenen die heiliglijk leven naar het Woord Gods, en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen. Deze twee kerken zijn lichtelijk te kennen, en van elkander te onderscheiden.
Een karikatuur van de kerk van de reformatie?
