Wat is het doel van onze kerkdienst?

[freek]

Puriteinen sloegen theologische heipalen
17-11-2008 10:15 | Kerkredactie
VEENENDAAL - Als student theologie las ds. P. den Ouden het boek ”The Reformed Pastor” van de Engelse puritein Richard Baxter. Het boek was voor hem zo confronterend dat hij zich afvroeg of hij nog wel predikant kon worden.

Met deze persoonlijke herinnering begon de predikant uit Wouterswoude zaterdag in Veenendaal zijn lezing over de prediking in de puriteinse traditie. Hij sprak op de studiedag van de George Whitefield Stichting, die gewijd was aan het thema gemeenteopbouw.

In zijn boek tekent Baxter de verantwoordelijkheid, de ernst en de heerlijkheid van het werk van een pastor. Een van de eerste vereisten voor een predikant is volgens de puriteinen dan ook dat hij God moet hebben gezien, aldus ds. Den Ouden onder verwijzing naar het boek ”The art of prophesying” (De kunst van het prediken) van William Perkins.

Perkins ziet het roepingsvisioen van Jesaja in Jesaja 6 als voorbeeld voor predikanten. „Ware dienaren van God zijn te herkennen aan een diep gevoel van vrees bij het besef van hun bediening.” De puriteinen kennen soortgelijke ervaringen als Jesaja en dat stempelt hun prediking, aldus ds. Den Ouden.

Jesaja-ervaring
De hersteld hervormde predikant uit Friesland ziet hier een van de oorzaken liggen van de oppervlakkigheid en krachteloosheid van Bijbelgetrouw Nederland. „Weten wij nog wat het is om de levende God te hebben ontmoet? Wat heeft de kerk dringend behoefte aan mensen die weet hebben van Jesaja-ervaringen.”

Als een andere oorzaak van oppervlakkigheid ziet ds. Den Ouden de veronderstelling dat iedereen in de gemeente gelovige is. De puriteinen scheren alle hoorders niet over één kam, ze weten waar geloof en schijngeloof te onderscheiden. Ze kennen niet alleen de Bijbel, maar ook het menselijk hart.

Grondigheid is het handelsmerk van de puriteinen, stelt ds. Den Ouden, die pleit voor diepgravende prediking. Hij hekelde de „fastfoodpreken” van deze tijd, die de hoorder vooral een goed gevoel willen geven. „Om de gemeente en iedere gelovige op te bouwen, moeten er theologische heipalen de grond in.”

De puriteinen zijn ook ongeëvenaard in de vertaling van Gods Woord naar het dagelijkse leven, aldus ds. Den Ouden. Ze werken hun toepassingen gedetailleerd uit. Dat een dergelijke prediking tijd kost, ziet hij niet als een bezwaar. Ds. Den Ouden: „Ik geloof dat als een predikant werkelijk wat te zeggen heeft, zijn gehoor ook graag bereid is er de tijd voor te nemen.”

Erasmiaan, je benadrukt het schuingedrukte. Gian bestrijdt een praktijk waarin niet alleen schijngelovigen aanwezig zijn, maar ook openlijk ongelovigen die vertroetelt worden, zodat de gelovigen geen voedsel meer krijgen.

[Bert Mulder]

Het doel van onze kerkdienst zit in het woord. De kerk is Gods volk, als een organische eenheid. Dus de dienst van God door Zijn volk.

In een ander topic ging het erover dat ook in de kerk mensen zijn die niet tot Gods volk behoren. Dus wellicht moet je je definitie van het doel aanpassen.

Toch niet. De betekenis van het woord zit in het woord zelf. De dienst, aan God gericht. De ongelovigen, die in de kerk zitten, die niet tot Gods volk behoren, (als je daarmee de verworpenen bedoeld,) zijn enkel het kaf onder het koren, die alleen de uitverkoren dienen in Gods plan, en als kaf verbrand zullen worden.

[Lourens]

Het hoogtepunt van de dienst hoort de opening van Gods Woord te zijn, dus feitelijk de schriftlezing.
Van daaruit spreekt God tot ons, wat een genade.

Maar de eredienst heeft veel meer doelen: (in willekeurige volgorde)
- gevoed te worden vanuit Gods Woord door de prediking (geloof is uit het gehoor tenslottte)
- offeranden geven
- sacramenten bediening
- gemeenschappelijk gebed
- ontmoeting
- gemeenschap der heiligen
- lofprijzing
- en........... de zegen mogen ontvangen

ik denk dat we nog meer doelen kunnen opnoemen.
En ik denk dat per dienst verschilt welk 'doel' voor jou op dat moment behaald is, eerbiedig gezegd.

[Marnix]

Ik weet niet of ik het met je eens kan zijn. Waarom noemen we het "Eredienst" en niet "leerdienst"? Volgens mij is lofprijzing, aanbidding het belangrijkste van de eredienst. Leren is belangrijk, maar daarbij draait het om de mens, eren is op God gericht en Hem geven waar Hij alle recht op heeft. Dat is volgens mij het belangrijkst.

[JolandaOudshoorn]

erediensten, leerdiensten.... het zijn allemaal "moderne" termen. Als ik kijk naar de samenkomsten in de Bijbel, zagen die toch heel anders eruit!

[Ariene]

Pas een preek gelezen waarin stond dat het een "Here-dienst" moet zijn.

[Marnix]

erediensten, leerdiensten.... het zijn allemaal "moderne" termen. Als ik kijk naar de samenkomsten in de Bijbel, zagen die toch heel anders eruit!

Hm, eren en leren zaten er beiden wel in... alleen was het meer een sociale happening dan nu, met maaltijd erbij enzo.

[zusterelly]

Bij ons wordt vaak gezegd leerdienst als er catechismus preek is. Ik heb nog nooit gehoord van eredienst als een ouderling een preek leest. Zou eredienst alleen gebruikt worden als er een dominee voorgaat?

[Josephus]

Bij ons wordt vaak gezegd leerdienst als er catechismus preek is. Ik heb nog nooit gehoord van eredienst als een ouderling een preek leest. Zou eredienst alleen gebruikt worden als er een dominee voorgaat?

Dat zou raar zijn. De aanduidingen leerdienst, leesdienst, cantatedienst etc. geven alleen iets aan over bijv. het karakter van een dienst en vallen gewoon onder de noemer eredienst.

[Marnix]

Bij ons wordt vaak gezegd leerdienst als er catechismus preek is. Ik heb nog nooit gehoord van eredienst als een ouderling een preek leest. Zou eredienst alleen gebruikt worden als er een dominee voorgaat?

Is het een dienst tot Gods eer, waarin Hij geloof en geeerd wordt? Dan is het een eredienst, of er nou een ouderling voor zou gaan, een dominee, een kandidaat of zelfs als er geen preek zou zijn.

[Mara]

Onderstaand bericht vond ik op CIP.nl

De vrijzinnige kerken moeten hun focus op kerkdiensten loslaten, concludeert Erik Jan Tillema. "Het is belangrijk af te stappen van dat hele idee van bij elkaar komen rondom woord en gebed," schrijft hij in het jubileumboek van de Vereniging van Vrijzinnige Protestanten volgens het Nederlands Dagblad. Hij is niet voor afschaffing van de kerkdienst, haast hij zich te zeggen, "want veel mensen voelen zich er prettig bij". "Maar het is in mijn ogen niet de enige vorm."

De krimpende Vereniging van Vrijzinnige Protestanten worstelt bij de viering van haar honderdjarig bestaan nog steeds met haar voortbestaan. Toch ademt een jubileumboek een strijdbaar optimisme: 'De vrijzinnige denkwijze zal nooit verdwijnen.' De vijf zichzelf vrijzinnig noemende kerken - naast de VVP de remonstranten, de doopsgezinden, de Vrijzinnige Geloofgemeenschap NPB en het Apostolisch Genootschap - tellen samen ongeveer veertigduizend leden.
=====================================================================================

Deze uitspraak verbaast mij niet, gezien het aantal kerken dat nog alleen op zondagmorgen een dienst heeft.
Tweemaal per zondag ter kerke gaan, of zich onder het Woord te begeven, is voor velen al een te grote opgave.
Ik vraag me af wat de reden van het krimpend ledental is