Wat is een protestant (nog) in dit land?

Plaats reactie
Barryvrouw
Berichten: 1276
Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54

Wat is een protestant (nog) in dit land?

Bericht door Barryvrouw »

Wat is een protestant (nog) in dit land? Met de megafusie tot één Protestantse Kerk in Nederland in zicht is dat een vraag die klemt. Trouw ging langs bij vijf kenners. Vandaag deel 3: Anne van der Meiden, emeritus hoogleraar communicatiewetenschap en vrijzinnig theoloog. ,,Onwaarschijnlijk zijn ze bezig met scheuren en scheiden. Om niks!''



Protestant, vrienden, is vrijheid, openheid en vernieuwing!'' De theoloog zegt het met enige stemverheffing. ,,Protestant is voor mij een protest tegen de macht van de kerk. Tegen de gescheidenheid van geloofsgemeenschappen!''

De vrijzinnigheid heeft Van der Meidens hart. Dat die stroming als geen andere kampt met vergrijzing deert hem geenszins. ,,Ze groeien toch, de vrijzinnigen? Alleen zitten ze nu in andere kerken. Het gedachtegoed is enorm wijdverbreid. Dat alleen al geeft ons alle recht van bestaan.'' Hij is een bewonderaar van 'pluriformiteit'. ,,Je kunt geloven als tulp, als hyacint, als narcis. Dat is de veelkleurigheid Gods. De waarheid is pluriform, en dat zeg ik op bijbelse gronden. We kennen ten dele, we weten ten dele, zegt Paulus. We zien nu nog door een beslagen spiegel.''

De beminnelijke theoloog is van huis uit christelijk-gereformeerd - een kleine kerkgemeenschap van vrome, eenvoudige gelovigen. ,,Daar keken ze niet zo naar kerkgrenzen. Als je maar een kind van God was.'' In Enschede groeide hij op 'tussen de roomsen'. ,,Maar ik heb nooit gehoord dat ze niet deugen. Mijn moeder bracht de roomse buurvrouw soep met brood als ze ziek was. En omgekeerd. En ze nam ons mee naar de passiepreken van de dominicanen. Daar hoor je 't nog eens echt, zei ze dan.''

Van kindsaf, zegt Van der Meiden, constateerde hij een diepe kloof tussen leiding en basis. ,,De kerk lééft aan de basis. Ze is niet de synode of Rome. Dat heb ik mijn hele leven volgehouden. Het gaat om de eenheid in Christus.'' Hij gaat vaak voor in oecumenische vieringen. ,,En dan doe ik gewoon mee aan de eucharistie. Als de bisschop dat niet goedvindt, moet hij de ME maar op me afsturen.'' Typisch protestants, noemt hij zo'n houding. ,,Dat niet erkennen van boven mij gesteld gezag. Ik vraag nooit, aan wie dan ook, of het goed is. Vrijheid gaat boven regels.''

Zelf is hij én lid van de Nederlandse Hervormde Kerk én van de Nederlandse Protestanten Bond én van de Vereniging van Vrijzinnige Hervormden. ,,Ik zou het leuk vinden om ook lid te worden van de rooms-katholieke kerk. Wat mij betreft moeten we veel méér lid worden van elkaars kerken. Het kán niet meer zonder de katholieken. Het kan niet meer zonder het vrijdenkende deel van het jodendom. En zonder, laten we zeggen, het liberale gedeelte van de islam.''

De 'grote gescheidenheid' onder protestanten noemt hij een 'schandvlek'. Het protestantisme heeft zich ooit, in de strijd tegen Rome, grote vrijheid veroverd. ,,Helaas óók om elkaar uit het oog te verliezen.'' Protestanten, zegt hij, hebben weinig 'gereformeerds' meer. ,,Reformeren betekent hervormen. Maar in de praktijk betekent het dat alles bij het oude moet blijven. Dat ze terugvallen op 17de-eeuwse belijdenisgeschriften. Op een bijbelvertaling die goddelijke status heeft gekregen.'' Hoofdschuddend: ,,Onwaarschijnlijk zijn ze bezig, nu ook weer, met scheuren en scheiden. Om niks! Tjongejonge, wat vreselijk allemaal. Heel verdrietig.''

Lang heeft ook Van der Meiden zich verzet tegen de megafusie die per 1 mei leidt tot de nieuwe Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Een federatie was wat hem betreft mooi genoeg. De hoogleraar pleitte voor een referendum onder de kerkleden. Hun stem is nooit gehoord, vindt hij. ,,Ik voel me alsof ik straks word overgeheveld. Ik heb proberen uit te zoeken, bij het Europese Hof, of dat kán. Er zijn hervormde gemeenten waar nooit één avond is gewijd aan de PKN. U moet er maar vertrouwen in hebben, heet het dan. Heel hervormd, om zo te denken. De mentaliteit van de nieuwe PKN is heel hervormd. De kerkorde is hervormd.''

Niettemin heeft hij zijn strijd opgegeven. Dat hij zich als vrijzinnige bevond in gezelschap van vooral rechts-orthodoxe tegenstanders gaf de doorslag. De kerkfusie, meent hij, zal in de praktijk niet veel uitmaken. ,,Het grote is van weinig invloed. Wij gaan rustig ons eigen gang. Hoe groter het apparaat, hoe meer vrijheid aan de basis. Het gevoel voor gezag is weg. Mensen zien de relevantie er niet meer van in. Kardinaal Simonis heeft dat erg goed verwoord. Ze luisteren niet meer naar me. En ze gehoorzamen niet meer.'' De hedendaagse mens trekt zich volgens Van der Meiden nu eenmaal niets meer aan van de kerkelijke mores. ,,Vroeger werd je voor de kerkenraad gehaald als je ergens anders ter kerke ging. Mensen berustten daarin. Nu pakken ze de auto.''

Toch is de theoloog 'ongelooflijk optimistisch', zegt hij. ,,Omdat ik zie dat er een geweldige religieuze markt is buiten de instituten om. Die is groter dan ooit - kijk maar naar de verkoop van religieuze boeken. Dat de kerk die mensen niet bereikt is een marketingprobleem. Differentiatie kennen wij niet. Mensen die tien bijbelavonden willen maar geen wekelijkse diensten bedienen wij niet. Katholieken doen dat in de praktijk wel. Daar heb je kloosters waar je terecht kunt.'' Van der Meiden betoont zich een fan van de herberggedachte, zoals uitgewerkt door Jan Hendriks: de kerk moet onderdak bieden aan wie maar zoekt. ,,Prima. Geef de wereld maar iets mee.''

Wat Van der Meiden betreft steekt de PKN te veel tijd en energie in zichzelf. ,,In navelstaarderij. Denk ik: zijn wij daartoe op aarde? Over het geloof wordt nauwelijks gesproken.'' De PKN zucht onder de leegloop. ,,Waarom komt er dan geen Research en Development department - zoals elke fatsoenlijke onderneming heeft? Je moet toch onderzoeken waarom mensen weglopen?'' Wat is er, zegt hij, goedbeschouwd op tegen om mensen te bieden wat ze willen? ,,Dat weigeren is niets anders dan arrogantie'', zegt hij. En, als was hij een oudtestamentische profeet: ,,Een kerk die dat niet wil inzien, is afgeschreven.''


De vrijzinnigheid heeft Van der Meidens hart. Dat die stroming als geen andere kampt met vergrijzing deert hem geenszins. ,,Ze groeien toch, de vrijzinnigen? Alleen zitten ze nu in andere kerken. Het gedachtegoed is enorm wijdverbreid. Dat alleen al geeft ons alle recht van bestaan.'' Hij is een bewonderaar van 'pluriformiteit'. ,,Je kunt geloven als tulp, als hyacint, als narcis. Dat is de veelkleurigheid Gods. De waarheid is pluriform, en dat zeg ik op bijbelse gronden. We kennen ten dele, we weten ten dele, zegt Paulus. We zien nu nog door een beslagen spiegel.''

De beminnelijke theoloog is van huis uit christelijk-gereformeerd - een kleine kerkgemeenschap van vrome, eenvoudige gelovigen. ,,Daar keken ze niet zo naar kerkgrenzen. Als je maar een kind van God was.'' In Enschede groeide hij op 'tussen de roomsen'. ,,Maar ik heb nooit gehoord dat ze niet deugen. Mijn moeder bracht de roomse buurvrouw soep met brood als ze ziek was. En omgekeerd. En ze nam ons mee naar de passiepreken van de dominicanen. Daar hoor je 't nog eens echt, zei ze dan.''

Van kindsaf, zegt Van der Meiden, constateerde hij een diepe kloof tussen leiding en basis. ,,De kerk lééft aan de basis. Ze is niet de synode of Rome. Dat heb ik mijn hele leven volgehouden. Het gaat om de eenheid in Christus.'' Hij gaat vaak voor in oecumenische vieringen. ,,En dan doe ik gewoon mee aan de eucharistie. Als de bisschop dat niet goedvindt, moet hij de ME maar op me afsturen.'' Typisch protestants, noemt hij zo'n houding. ,,Dat niet erkennen van boven mij gesteld gezag. Ik vraag nooit, aan wie dan ook, of het goed is. Vrijheid gaat boven regels.''

Zelf is hij én lid van de Nederlandse Hervormde Kerk én van de Nederlandse Protestanten Bond én van de Vereniging van Vrijzinnige Hervormden. ,,Ik zou het leuk vinden om ook lid te worden van de rooms-katholieke kerk. Wat mij betreft moeten we veel méér lid worden van elkaars kerken. Het kán niet meer zonder de katholieken. Het kan niet meer zonder het vrijdenkende deel van het jodendom. En zonder, laten we zeggen, het liberale gedeelte van de islam.''

De 'grote gescheidenheid' onder protestanten noemt hij een 'schandvlek'. Het protestantisme heeft zich ooit, in de strijd tegen Rome, grote vrijheid veroverd. ,,Helaas óók om elkaar uit het oog te verliezen.'' Protestanten, zegt hij, hebben weinig 'gereformeerds' meer. ,,Reformeren betekent hervormen. Maar in de praktijk betekent het dat alles bij het oude moet blijven. Dat ze terugvallen op 17de-eeuwse belijdenisgeschriften. Op een bijbelvertaling die goddelijke status heeft gekregen.'' Hoofdschuddend: ,,Onwaarschijnlijk zijn ze bezig, nu ook weer, met scheuren en scheiden. Om niks! Tjongejonge, wat vreselijk allemaal. Heel verdrietig.''

Lang heeft ook Van der Meiden zich verzet tegen de megafusie die per 1 mei leidt tot de nieuwe Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Een federatie was wat hem betreft mooi genoeg. De hoogleraar pleitte voor een referendum onder de kerkleden. Hun stem is nooit gehoord, vindt hij. ,,Ik voel me alsof ik straks word overgeheveld. Ik heb proberen uit te zoeken, bij het Europese Hof, of dat kán. Er zijn hervormde gemeenten waar nooit één avond is gewijd aan de PKN. U moet er maar vertrouwen in hebben, heet het dan. Heel hervormd, om zo te denken. De mentaliteit van de nieuwe PKN is heel hervormd. De kerkorde is hervormd.''

Niettemin heeft hij zijn strijd opgegeven. Dat hij zich als vrijzinnige bevond in gezelschap van vooral rechts-orthodoxe tegenstanders gaf de doorslag. De kerkfusie, meent hij, zal in de praktijk niet veel uitmaken. ,,Het grote is van weinig invloed. Wij gaan rustig ons eigen gang. Hoe groter het apparaat, hoe meer vrijheid aan de basis. Het gevoel voor gezag is weg. Mensen zien de relevantie er niet meer van in. Kardinaal Simonis heeft dat erg goed verwoord. Ze luisteren niet meer naar me. En ze gehoorzamen niet meer.'' De hedendaagse mens trekt zich volgens Van der Meiden nu eenmaal niets meer aan van de kerkelijke mores. ,,Vroeger werd je voor de kerkenraad gehaald als je ergens anders ter kerke ging. Mensen berustten daarin. Nu pakken ze de auto.''

Toch is de theoloog 'ongelooflijk optimistisch', zegt hij. ,,Omdat ik zie dat er een geweldige religieuze markt is buiten de instituten om. Die is groter dan ooit - kijk maar naar de verkoop van religieuze boeken. Dat de kerk die mensen niet bereikt is een marketingprobleem. Differentiatie kennen wij niet. Mensen die tien bijbelavonden willen maar geen wekelijkse diensten bedienen wij niet. Katholieken doen dat in de praktijk wel. Daar heb je kloosters waar je terecht kunt.'' Van der Meiden betoont zich een fan van de herberggedachte, zoals uitgewerkt door Jan Hendriks: de kerk moet onderdak bieden aan wie maar zoekt. ,,Prima. Geef de wereld maar iets mee.''

Wat Van der Meiden betreft steekt de PKN te veel tijd en energie in zichzelf. ,,In navelstaarderij. Denk ik: zijn wij daartoe op aarde? Over het geloof wordt nauwelijks gesproken.'' De PKN zucht onder de leegloop. ,,Waarom komt er dan geen Research en Development department - zoals elke fatsoenlijke onderneming heeft? Je moet toch onderzoeken waarom mensen weglopen?'' Wat is er, zegt hij, goedbeschouwd op tegen om mensen te bieden wat ze willen? ,,Dat weigeren is niets anders dan arrogantie'', zegt hij. En, als was hij een oudtestamentische profeet: ,,Een kerk die dat niet wil inzien, is afgeschreven.''

De vrijzinnigheid heeft Van der Meidens hart. Dat die stroming als geen andere kampt met vergrijzing deert hem geenszins. ,,Ze groeien toch, de vrijzinnigen? Alleen zitten ze nu in andere kerken. Het gedachtegoed is enorm wijdverbreid. Dat alleen al geeft ons alle recht van bestaan.'' Hij is een bewonderaar van 'pluriformiteit'. ,,Je kunt geloven als tulp, als hyacint, als narcis. Dat is de veelkleurigheid Gods. De waarheid is pluriform, en dat zeg ik op bijbelse gronden. We kennen ten dele, we weten ten dele, zegt Paulus. We zien nu nog door een beslagen spiegel.''

De beminnelijke theoloog is van huis uit christelijk-gereformeerd - een kleine kerkgemeenschap van vrome, eenvoudige gelovigen. ,,Daar keken ze niet zo naar kerkgrenzen. Als je maar een kind van God was.'' In Enschede groeide hij op 'tussen de roomsen'. ,,Maar ik heb nooit gehoord dat ze niet deugen. Mijn moeder bracht de roomse buurvrouw soep met brood als ze ziek was. En omgekeerd. En ze nam ons mee naar de passiepreken van de dominicanen. Daar hoor je 't nog eens echt, zei ze dan.''

Van kindsaf, zegt Van der Meiden, constateerde hij een diepe kloof tussen leiding en basis. ,,De kerk lééft aan de basis. Ze is niet de synode of Rome. Dat heb ik mijn hele leven volgehouden. Het gaat om de eenheid in Christus.'' Hij gaat vaak voor in oecumenische vieringen. ,,En dan doe ik gewoon mee aan de eucharistie. Als de bisschop dat niet goedvindt, moet hij de ME maar op me afsturen.'' Typisch protestants, noemt hij zo'n houding. ,,Dat niet erkennen van boven mij gesteld gezag. Ik vraag nooit, aan wie dan ook, of het goed is. Vrijheid gaat boven regels.''

Zelf is hij én lid van de Nederlandse Hervormde Kerk én van de Nederlandse Protestanten Bond én van de Vereniging van Vrijzinnige Hervormden. ,,Ik zou het leuk vinden om ook lid te worden van de rooms-katholieke kerk. Wat mij betreft moeten we veel méér lid worden van elkaars kerken. Het kán niet meer zonder de katholieken. Het kan niet meer zonder het vrijdenkende deel van het jodendom. En zonder, laten we zeggen, het liberale gedeelte van de islam.''

De 'grote gescheidenheid' onder protestanten noemt hij een 'schandvlek'. Het protestantisme heeft zich ooit, in de strijd tegen Rome, grote vrijheid veroverd. ,,Helaas óók om elkaar uit het oog te verliezen.'' Protestanten, zegt hij, hebben weinig 'gereformeerds' meer. ,,Reformeren betekent hervormen. Maar in de praktijk betekent het dat alles bij het oude moet blijven. Dat ze terugvallen op 17de-eeuwse belijdenisgeschriften. Op een bijbelvertaling die goddelijke status heeft gekregen.'' Hoofdschuddend: ,,Onwaarschijnlijk zijn ze bezig, nu ook weer, met scheuren en scheiden. Om niks! Tjongejonge, wat vreselijk allemaal. Heel verdrietig.''

Lang heeft ook Van der Meiden zich verzet tegen de megafusie die per 1 mei leidt tot de nieuwe Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Een federatie was wat hem betreft mooi genoeg. De hoogleraar pleitte voor een referendum onder de kerkleden. Hun stem is nooit gehoord, vindt hij. ,,Ik voel me alsof ik straks word overgeheveld. Ik heb proberen uit te zoeken, bij het Europese Hof, of dat kán. Er zijn hervormde gemeenten waar nooit één avond is gewijd aan de PKN. U moet er maar vertrouwen in hebben, heet het dan. Heel hervormd, om zo te denken. De mentaliteit van de nieuwe PKN is heel hervormd. De kerkorde is hervormd.''

Niettemin heeft hij zijn strijd opgegeven. Dat hij zich als vrijzinnige bevond in gezelschap van vooral rechts-orthodoxe tegenstanders gaf de doorslag. De kerkfusie, meent hij, zal in de praktijk niet veel uitmaken. ,,Het grote is van weinig invloed. Wij gaan rustig ons eigen gang. Hoe groter het apparaat, hoe meer vrijheid aan de basis. Het gevoel voor gezag is weg. Mensen zien de relevantie er niet meer van in. Kardinaal Simonis heeft dat erg goed verwoord. Ze luisteren niet meer naar me. En ze gehoorzamen niet meer.'' De hedendaagse mens trekt zich volgens Van der Meiden nu eenmaal niets meer aan van de kerkelijke mores. ,,Vroeger werd je voor de kerkenraad gehaald als je ergens anders ter kerke ging. Mensen berustten daarin. Nu pakken ze de auto.''

Toch is de theoloog 'ongelooflijk optimistisch', zegt hij. ,,Omdat ik zie dat er een geweldige religieuze markt is buiten de instituten om. Die is groter dan ooit - kijk maar naar de verkoop van religieuze boeken. Dat de kerk die mensen niet bereikt is een marketingprobleem. Differentiatie kennen wij niet. Mensen die tien bijbelavonden willen maar geen wekelijkse diensten bedienen wij niet. Katholieken doen dat in de praktijk wel. Daar heb je kloosters waar je terecht kunt.'' Van der Meiden betoont zich een fan van de herberggedachte, zoals uitgewerkt door Jan Hendriks: de kerk moet onderdak bieden aan wie maar zoekt. ,,Prima. Geef de wereld maar iets mee.''

Wat Van der Meiden betreft steekt de PKN te veel tijd en energie in zichzelf. ,,In navelstaarderij. Denk ik: zijn wij daartoe op aarde? Over het geloof wordt nauwelijks gesproken.'' De PKN zucht onder de leegloop. ,,Waarom komt er dan geen Research en Development department - zoals elke fatsoenlijke onderneming heeft? Je moet toch onderzoeken waarom mensen weglopen?'' Wat is er, zegt hij, goedbeschouwd op tegen om mensen te bieden wat ze willen? ,,Dat weigeren is niets anders dan arrogantie'', zegt hij. En, als was hij een oudtestamentische profeet: ,,Een kerk die dat niet wil inzien, is afgeschreven.''

De vrijzinnigheid heeft Van der Meidens hart. Dat die stroming als geen andere kampt met vergrijzing deert hem geenszins. ,,Ze groeien toch, de vrijzinnigen? Alleen zitten ze nu in andere kerken. Het gedachtegoed is enorm wijdverbreid. Dat alleen al geeft ons alle recht van bestaan.'' Hij is een bewonderaar van 'pluriformiteit'. ,,Je kunt geloven als tulp, als hyacint, als narcis. Dat is de veelkleurigheid Gods. De waarheid is pluriform, en dat zeg ik op bijbelse gronden. We kennen ten dele, we weten ten dele, zegt Paulus. We zien nu nog door een beslagen spiegel.''

De beminnelijke theoloog is van huis uit christelijk-gereformeerd - een kleine kerkgemeenschap van vrome, eenvoudige gelovigen. ,,Daar keken ze niet zo naar kerkgrenzen. Als je maar een kind van God was.'' In Enschede groeide hij op 'tussen de roomsen'. ,,Maar ik heb nooit gehoord dat ze niet deugen. Mijn moeder bracht de roomse buurvrouw soep met brood als ze ziek was. En omgekeerd. En ze nam ons mee naar de passiepreken van de dominicanen. Daar hoor je 't nog eens echt, zei ze dan.''

Van kindsaf, zegt Van der Meiden, constateerde hij een diepe kloof tussen leiding en basis. ,,De kerk lééft aan de basis. Ze is niet de synode of Rome. Dat heb ik mijn hele leven volgehouden. Het gaat om de eenheid in Christus.'' Hij gaat vaak voor in oecumenische vieringen. ,,En dan doe ik gewoon mee aan de eucharistie. Als de bisschop dat niet goedvindt, moet hij de ME maar op me afsturen.'' Typisch protestants, noemt hij zo'n houding. ,,Dat niet erkennen van boven mij gesteld gezag. Ik vraag nooit, aan wie dan ook, of het goed is. Vrijheid gaat boven regels.''

Zelf is hij én lid van de Nederlandse Hervormde Kerk én van de Nederlandse Protestanten Bond én van de Vereniging van Vrijzinnige Hervormden. ,,Ik zou het leuk vinden om ook lid te worden van de rooms-katholieke kerk. Wat mij betreft moeten we veel méér lid worden van elkaars kerken. Het kán niet meer zonder de katholieken. Het kan niet meer zonder het vrijdenkende deel van het jodendom. En zonder, laten we zeggen, het liberale gedeelte van de islam.''

De 'grote gescheidenheid' onder protestanten noemt hij een 'schandvlek'. Het protestantisme heeft zich ooit, in de strijd tegen Rome, grote vrijheid veroverd. ,,Helaas óók om elkaar uit het oog te verliezen.'' Protestanten, zegt hij, hebben weinig 'gereformeerds' meer. ,,Reformeren betekent hervormen. Maar in de praktijk betekent het dat alles bij het oude moet blijven. Dat ze terugvallen op 17de-eeuwse belijdenisgeschriften. Op een bijbelvertaling die goddelijke status heeft gekregen.'' Hoofdschuddend: ,,Onwaarschijnlijk zijn ze bezig, nu ook weer, met scheuren en scheiden. Om niks! Tjongejonge, wat vreselijk allemaal. Heel verdrietig.''

Lang heeft ook Van der Meiden zich verzet tegen de megafusie die per 1 mei leidt tot de nieuwe Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Een federatie was wat hem betreft mooi genoeg. De hoogleraar pleitte voor een referendum onder de kerkleden. Hun stem is nooit gehoord, vindt hij. ,,Ik voel me alsof ik straks word overgeheveld. Ik heb proberen uit te zoeken, bij het Europese Hof, of dat kán. Er zijn hervormde gemeenten waar nooit één avond is gewijd aan de PKN. U moet er maar vertrouwen in hebben, heet het dan. Heel hervormd, om zo te denken. De mentaliteit van de nieuwe PKN is heel hervormd. De kerkorde is hervormd.''

Niettemin heeft hij zijn strijd opgegeven. Dat hij zich als vrijzinnige bevond in gezelschap van vooral rechts-orthodoxe tegenstanders gaf de doorslag. De kerkfusie, meent hij, zal in de praktijk niet veel uitmaken. ,,Het grote is van weinig invloed. Wij gaan rustig ons eigen gang. Hoe groter het apparaat, hoe meer vrijheid aan de basis. Het gevoel voor gezag is weg. Mensen zien de relevantie er niet meer van in. Kardinaal Simonis heeft dat erg goed verwoord. Ze luisteren niet meer naar me. En ze gehoorzamen niet meer.'' De hedendaagse mens trekt zich volgens Van der Meiden nu eenmaal niets meer aan van de kerkelijke mores. ,,Vroeger werd je voor de kerkenraad gehaald als je ergens anders ter kerke ging. Mensen berustten daarin. Nu pakken ze de auto.''

Toch is de theoloog 'ongelooflijk optimistisch', zegt hij. ,,Omdat ik zie dat er een geweldige religieuze markt is buiten de instituten om. Die is groter dan ooit - kijk maar naar de verkoop van religieuze boeken. Dat de kerk die mensen niet bereikt is een marketingprobleem. Differentiatie kennen wij niet. Mensen die tien bijbelavonden willen maar geen wekelijkse diensten bedienen wij niet. Katholieken doen dat in de praktijk wel. Daar heb je kloosters waar je terecht kunt.'' Van der Meiden betoont zich een fan van de herberggedachte, zoals uitgewerkt door Jan Hendriks: de kerk moet onderdak bieden aan wie maar zoekt. ,,Prima. Geef de wereld maar iets mee.''

Wat Van der Meiden betreft steekt de PKN te veel tijd en energie in zichzelf. ,,In navelstaarderij. Denk ik: zijn wij daartoe op aarde? Over het geloof wordt nauwelijks gesproken.'' De PKN zucht onder de leegloop. ,,Waarom komt er dan geen Research en Development department - zoals elke fatsoenlijke onderneming heeft? Je moet toch onderzoeken waarom mensen weglopen?'' Wat is er, zegt hij, goedbeschouwd op tegen om mensen te bieden wat ze willen? ,,Dat weigeren is niets anders dan arrogantie'', zegt hij. En, als was hij een oudtestamentische profeet: ,,Een kerk die dat niet wil inzien, is afgeschreven.''
Met je gedachten ergens anders, ben je altijd overal.
Barryvrouw
Berichten: 1276
Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54

Bericht door Barryvrouw »

Aub geen reacties op het PKN gebeuren, maar protestantisme.
Met je gedachten ergens anders, ben je altijd overal.
england

Bericht door england »

Waarom staat het artikel er drie keer onder elkaar? Of valt deze man gewoon zowiezo in herhaling?

Maar ik ben het niet met hem eens. Protestantisme is protesteren tegen alles dat niet Bijbels is. Dat was dus de Kerk als Roomse kerk, omdat de kerk verheven werd boven de Bijbel, en mensen niet zelf meer mochten denken. Dat geldt nog binnen welke kerk je ook bent.
Als mensen komen met uitspraken als Gods Woord zegt...maar Gods volk leert het wel anders...dan wordt het tijd om weer protestants te worden...

En natuurlijk kun je 'gemeenschap' hebben met andersdenkenden, maar om samen in een kerk te zitten...Je gaat naar de kerk om Gods Woord te horen. Als er iemand staat die zegt wat het volk wil horen valt hij volgens de Bijbel onder de valse profeten...en dat is wat deze man me aan doet denken...

Kijk maar eens in Jeremia, we zijn het pas nog tegen gekomen met de Bijbelstudie. De andere profeten waren erg populair, want ze zeiden wat het volk wilde horen. Maar Jeremia zei wat God hem opdroeg...!
Rachmaninov

Bericht door Rachmaninov »

Oorspronkelijk gepost door Barryvrouw
Aub geen reacties op het PKN gebeuren, maar protestantisme.
Grappig, je plaatst een artikel waar je talloze keren het woord PKN gebruikt, en vervolgens zeg je dat we niet mogen reageren op het PKN gebeuren.
Het is mij duidelijk: jij duldt geen tegenspraak.

Ik zal in een ander forum-onderdeel een topic starten over de prijzen-oorlog in de supermarkten; daar 20 keer het woord Albert Heijn gebruiken, en dan in een volgend berichtje even aangeven dat ik geen reakties wil op Albert Heijn......

Succes met je volgende monoloog!
Barryvrouw
Berichten: 1276
Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54

Bericht door Barryvrouw »

Oorspronkelijk gepost door Rachmaninov
Oorspronkelijk gepost door Barryvrouw
Aub geen reacties op het PKN gebeuren, maar protestantisme.
Grappig, je plaatst een artikel waar je talloze keren het woord PKN gebruikt, en vervolgens zeg je dat we niet mogen reageren op het PKN gebeuren.
Het is mij duidelijk: jij duldt geen tegenspraak.

Ik zal in een ander forum-onderdeel een topic starten over de prijzen-oorlog in de supermarkten; daar 20 keer het woord Albert Heijn gebruiken, en dan in een volgend berichtje even aangeven dat ik geen reakties wil op Albert Heijn......

Succes met je volgende monoloog!
Ik houd van vrede....
En.... succes bereik ik niet met zinloze postings.

[Aangepast op 23/4/04 door Barryvrouw]
Met je gedachten ergens anders, ben je altijd overal.
Plaats reactie