Het verschil tussen een wettisch- en een evangelisch berouw

[DJK]

Sterven aan de Wet = ervan afzien door de Wet zalig te worden (eenmalig)
gekruisigd zijn met Christus = door het geloof deel hebben aan de kruisdood van Christus, waardoor de zonde is betaald, en de macht der zonde is gebroken (het gehele leven)

en deze twee zaken mogen nimmer van elkaar gescheiden worden !!
en dit is nu die éénheid van leer die ons de HC ook leert. lees mijn Topic daarover.

[Afgewezen]

Sterven aan de Wet = ervan afzien door de Wet zalig te worden (eenmalig)
gekruisigd zijn met Christus = door het geloof deel hebben aan de kruisdood van Christus, waardoor de zonde is betaald, en de macht der zonde is gebroken (het gehele leven)

en deze twee zaken mogen nimmer van elkaar gescheiden worden !!

Maar zij moeten wel onderscheiden worden. Anders gaan we verdienste toekennen aan onze bevinding. En dat kan natuurlijk niet.

[DJK]

Sterven aan de Wet = ervan afzien door de Wet zalig te worden (eenmalig)
gekruisigd zijn met Christus = door het geloof deel hebben aan de kruisdood van Christus, waardoor de zonde is betaald, en de macht der zonde is gebroken (het gehele leven)

en deze twee zaken mogen nimmer van elkaar gescheiden worden !!

Maar zij moeten wel onderscheiden worden. Anders gaan we verdienste toekennen aan onze bevinding. En dat kan natuurlijk niet.

Leest u aub mijn Topic over : "de HC verstaan in het kader van Gods' heilig Recht."
Daarin probeer ik nu precies naar voren te brengen waar het hier over gaat.

[gerenher]

DJK : Met dit bovenstaande heb je, óf mijn stelling/vraag geheel niet begrepen, óf je verdraaid wellicht onbedoeld mijn stelling/vraag. Want wat ik gedurig naar voren heb gebracht is: " Hoe, en in welke weg is Christus uw Deel geworden...", en dit gaat namelijk nimmer zonder berouw en droefheid. Dus u moet de nadruk niet leggen op de mate van het berouw en de droefheid nooit voorop stellen. Dit heeft u middels u schrijven nu wél gedaan. Ik heb het verschil tussen wettisch- en evangelisch berouw ook naar voren gebracht, om aan te geven waar deze beiden in verschillen. Het wettisch staat schuldig jegens Gods heilig Recht, welke immer zegt : "Betaal Mij wat Gij schuldig zijt!!", en het evangelisch berouw komt voort vanuit het geloof in Hem, en doet daarmee schuldig staan aan Zijn onschuldig vergoten Bloed. Daarom legde ik steeds de nadruk erop, om onszelf hiermee te onderzoeken, en maar op de uitkomst te letten, wat dit berouw tot God ons nu heeft gebaard.

Beste DJK,

Ik heb niet het idee dat ik jouw stelling/vraag niet goed begrepen heb. Mijn reactie was ook niet zozeer op de 'titel' van de discussie, maar veel meer op de accenten die je verder in de discussie legt. Ik ben blij dat je erkend dat de mate van berouw en droefheid nooit voorop mogen staan. Ik ben ook blij dat je nu eindelijk in deze discussie een heldere definitie geeft van het verschil tussen wettisch en evangelisch berouw. Beiden zullen wij dus ervaren moeten hebben.

Helaas doet je laatste zin enigszins afbreuk aan het geheel. Het gaat er niet om wat dat berouw tot God ons heeft gebaard! Dat is nooit het doel van berouw dat het ons iets oplevert. Wel mogen we in ons leven met Christus regelmatig stil staan bij dat werk wat Christus voor ons heeft gedaan. Het avondmaal is daar zelfs voor door Hem zelf ingesteld. Centraal staat echter dat het daarin niet gaat om wat het ons heeft opgeleverd, maar juist de grootheid van God. Nogmaals verwijs ik daarin graag naar de lofzang van Maria.

Hartelijke groet,

Herman

[Oude Paden]

Hoe denkt onze geachte DJK over de volgende uitspraak van een van zijn geliefde oude schrijvers:

Degene die door de almagtige , onwederstaanbare en liefelijke trekking des Vaders overtuigd werd van zijn verloren toestand, zal, zolang hij nog geen borg voor zijn schuld gevonden heeft, zolang hij zich nog niet, voor tijd en eeuwigheid, voor zijne rechtvaardigmaking, heiligmaking en verlossing op den enigen grond des heils en der waarachtige zielerust durft verlaten, zal, zeg ik, eerlijk bij de wet blijven, om die onder vrezen en beven in alle delen op te volgen. De werkzaamheid van zijn hart is niet anders, hij kent geen ander streven, al is hij bij aanvang ook krachtiglijk met de genade Gods getroost geworden en al heeft hij met één blik gezien, dat hem zijn zonden genadiglijk zijn vergeven geworden op grond van de eeuwige offerande Christi, De Geest ontdekt niet op eens aan een mens, in wien hij werkt, welk een zondaar de mens eigenlijk is, maar doet zulks langzamerhand. De bekeerde mens, hoe dierbaar de offerande Christi, de gerechtigheid des geloofs hem is, heeft toch nog niet zulk een zielenood, heeft voor zichzelven, voor zijnen handel en wandel toch nog niet zulk een volkomen vertrouwen op de gerechtigheid des levens in Christus Jezus dat hij kan geloven eerst dan in eene vervulde wet te zullen wandelen, zodat zij in hem naar Geest en waarheid zullen vervuld worden, wanneer hij zich alleen aan de genade Christi vasthoudt, en de wet, het " doe dat" aan de Geest van Christus overlaat. enz..zie verder de gehel preek van Dr. H.F. Kohlbrugge over Romeinen 8 vers 1 en 2.

Deze weleerwaarde Ds. Kohlbrugge leerde dat aan het strengeisend recht moest worden voldaan en dat daar bevindelijke wetenschap noodzakelijk bij is om voor God te kunnen bestaan. Hij leerde alleen niet dat de wedegeboorte en dadelijke rechtvaardigmaking gelijk vielen.
Ook al kun je Kohlbrugge rekenen onder degene die sterk vasthielden aan een noodzakelijke vierschaarbeleving. Vooral DJK doet hem onrecht door hem een geheel buiten Gods Woord gemaakte orde des heils toe te dichten!

Wist u dat u Kohlbrugge op het zelfde niveau kan zetten, als Maarten Luther. Er was in de Nadere Reformatie namelijk geen zuiverder uitlegger en prediker van de WET en zijn geestelijke bediening, en preekte als geen ander de Borggerechtigheid en Borgheiligheid van Christus. En wat het is én betekend voor Gods volk, om te mogen staan in de vrijheid van het Evangelie. U laat hier slechts een fragment lezen.... Maar u bedriegt u zelf, en doet Kohlbrugge zelf én zijn leer die hij gedurig mocht verdedigen, grote oneer aan, wanneer u zegt dat hij de wedergeboorte heeft losgekoppeld heeft van de rechtvaardigmaking. Op sommige punten was hij zelfs nog zuiverder als de DL.


Hartelijke groeten,

Van onze geachte DJK...

DJK,

Wat ik nou zo jammer vindt van u is dat u er omheen draaid. Ik weet ook dat je met citaten iemand kan laten buikspreken.Bovengenoemd geciteerd stuk is echter meer als een citaat. Lees zijn preken aandachtig en u zult in alle preken bovengenoemde visie tegenkomen. En op deze visie geeft u nu juist geen reactie. Dit is toch helder en klaar DJK!
Ik vindt het jammer dat u om de vraagstelling heengaat en uw eigen visie laat fungeren als leidraad en als aanhanger de door u en mij hooggeachte oudvaders aankoppelt.

[DJK]

DJK : Met dit bovenstaande heb je, óf mijn stelling/vraag geheel niet begrepen, óf je verdraaid wellicht onbedoeld mijn stelling/vraag. Want wat ik gedurig naar voren heb gebracht is: " Hoe, en in welke weg is Christus uw Deel geworden...", en dit gaat namelijk nimmer zonder berouw en droefheid. Dus u moet de nadruk niet leggen op de mate van het berouw en de droefheid nooit voorop stellen. Dit heeft u middels u schrijven nu wél gedaan. Ik heb het verschil tussen wettisch- en evangelisch berouw ook naar voren gebracht, om aan te geven waar deze beiden in verschillen. Het wettisch staat schuldig jegens Gods heilig Recht, welke immer zegt : "Betaal Mij wat Gij schuldig zijt!!", en het evangelisch berouw komt voort vanuit het geloof in Hem, en doet daarmee schuldig staan aan Zijn onschuldig vergoten Bloed. Daarom legde ik steeds de nadruk erop, om onszelf hiermee te onderzoeken, en maar op de uitkomst te letten, wat dit berouw tot God ons nu heeft gebaard.

Beste DJK,

Ik heb niet het idee dat ik jouw stelling/vraag niet goed begrepen heb. Mijn reactie was ook niet zozeer op de 'titel' van de discussie, maar veel meer op de accenten die je verder in de discussie legt. Ik ben blij dat je erkend dat de mate van berouw en droefheid nooit voorop mogen staan. Ik ben ook blij dat je nu eindelijk in deze discussie een heldere definitie geeft van het verschil tussen wettisch en evangelisch berouw. Beiden zullen wij dus ervaren moeten hebben.

Helaas doet je laatste zin enigszins afbreuk aan het geheel. Het gaat er niet om wat dat berouw tot God ons heeft gebaard! Dat is nooit het doel van berouw dat het ons iets oplevert. Wel mogen we in ons leven met Christus regelmatig stil staan bij dat werk wat Christus voor ons heeft gedaan. Het avondmaal is daar zelfs voor door Hem zelf ingesteld. Centraal staat echter dat het daarin niet gaat om wat het ons heeft opgeleverd, maar juist de grootheid van God. Nogmaals verwijs ik daarin graag naar de lofzang van Maria.

Hartelijke groet,

Herman

Dag Herman,

Wat ik met die laatste zinsnede wilde zeggen was, dat velen een verlossing aan het berouw koppelen. Maar dat mag nooit. Vandaar dat ik zei, laten we op uitkomst zien van dat berouw. En het berouw staat natturlijk nimmer op zichzelf, zoals ik al meedere malen in mijn uitleg naar anderen ook schreef. Vandaar dat ik de kenmerken van die beiden soorten ook nog even wilde benadrukken. Het gaat om de uitkomst Herman, en dat moet een zielsverlossing in het Bloed van Christus zijn, in en door een weg van Gods' heilige Recht. En als het daartoe niet is gekomen, dan gaat zo'n ziel dus, van achteren bezien, met een wettisch berouw jegens Gods' Recht/Wet, voor eeuwig verloren.


Hartelijke groeten,

DJK

[gerenher]

[quote="DJK"]
Gerenher : Hoor dan wat Jezus antwoordde "Indien Ik Mijzelven eer, zo is Mijn eer niets; Mijn Vader is het, Die Mij eert, Welken gij zegt, dat uw God is. En gij kent Hem niet, maar Ik ken Hem; en indien Ik zeg, dat Ik Hem niet ken, zo zal Ik ulieden gelijk zijn, dat is een leugenaar; maar Ik ken Hem, en bewaar Zijn woord."
Jezus zelf gaat ons voor in het eren van Zijn Vader. Wat zullen wij dan doen? Stilstaan blijven staan bij onze onbetaalbare schuld? Of anderen vertellen van de Hem die wij kennen door Zijn Zoon en ons houden aan Zijn woord?

DJK : Christus wordt pas van achter Gods heilig Recht geopenbaard aan het hart van de goddeloze verloren zondaar, waneer die zondaar de kruisdood met Hem heeft mogen sterven, en met Hem uit de doden op heeft mogen staan tot een vernieuwd leven uit Hem, en door Hem, middels het zaligmakende geloof in Hem. Begrijpt u nu, dat u, wellicht onbedoeld en misschien ook wel onwetend, Gods heilig Recht omzeild, en hiermee ook onteert, middels uw schrijven?

Beste DJK,

Ik begrijp uit jouw argumenten nog niet waarom ik Gods Heilig recht omzeil. Ik heb het nl. niet over de heilsweg, maar over onze wijze van communicatie. Als wij, gestorven, opgestaan en levend met Christus, getuigen, dan doen wij dat vooral door Zijn irrationele genade te prijzen. Net als Maria deed. Ik weet het dat is niet de heilsweg. Maar dat is wel waar wij in onze communicatie altijd rekening mee moeten houden! Zodat wij geen kleingelovigen of ongelovigen afschrikken en een hopeloze weg voorspiegelen. Er is juist hoop. En deze hoop kennen wij door Jezus Christus. Laten we daar dan ook van getuigen.

Berouw en Schuld heb je altijd nl. tegenover iets of tegenover iemand. In dit geval tegenover de wet en tegenover het evangelie. Pas als je de wet en het evangelie kent kun je dus pas je eigen schuld echt leren kennen. Wat wordt er dus van ons gevraagd? De schuld te preken? Nee, we mogen wet en evangelie brengen aan iedereen die het wil horen!

En weet je, dan leer ik nog elke dag dat m'n schuld groter is dan ik gedacht had. Omdat ik elke dag meer leer uit door Woord en Geest. En tegelijk mag ik genieten, leven uit die enorme genade van God.

Hartelijke groet,

Herman

[DJK]

Hoe denkt onze geachte DJK over de volgende uitspraak van een van zijn geliefde oude schrijvers:

Degene die door de almagtige , onwederstaanbare en liefelijke trekking des Vaders overtuigd werd van zijn verloren toestand, zal, zolang hij nog geen borg voor zijn schuld gevonden heeft, zolang hij zich nog niet, voor tijd en eeuwigheid, voor zijne rechtvaardigmaking, heiligmaking en verlossing op den enigen grond des heils en der waarachtige zielerust durft verlaten, zal, zeg ik, eerlijk bij de wet blijven, om die onder vrezen en beven in alle delen op te volgen. De werkzaamheid van zijn hart is niet anders, hij kent geen ander streven, al is hij bij aanvang ook krachtiglijk met de genade Gods getroost geworden en al heeft hij met één blik gezien, dat hem zijn zonden genadiglijk zijn vergeven geworden op grond van de eeuwige offerande Christi, De Geest ontdekt niet op eens aan een mens, in wien hij werkt, welk een zondaar de mens eigenlijk is, maar doet zulks langzamerhand. De bekeerde mens, hoe dierbaar de offerande Christi, de gerechtigheid des geloofs hem is, heeft toch nog niet zulk een zielenood, heeft voor zichzelven, voor zijnen handel en wandel toch nog niet zulk een volkomen vertrouwen op de gerechtigheid des levens in Christus Jezus dat hij kan geloven eerst dan in eene vervulde wet te zullen wandelen, zodat zij in hem naar Geest en waarheid zullen vervuld worden, wanneer hij zich alleen aan de genade Christi vasthoudt, en de wet, het " doe dat" aan de Geest van Christus overlaat. enz..zie verder de gehel preek van Dr. H.F. Kohlbrugge over Romeinen 8 vers 1 en 2.

Deze weleerwaarde Ds. Kohlbrugge leerde dat aan het strengeisend recht moest worden voldaan en dat daar bevindelijke wetenschap noodzakelijk bij is om voor God te kunnen bestaan. Hij leerde alleen niet dat de wedegeboorte en dadelijke rechtvaardigmaking gelijk vielen.
Ook al kun je Kohlbrugge rekenen onder degene die sterk vasthielden aan een noodzakelijke vierschaarbeleving. Vooral DJK doet hem onrecht door hem een geheel buiten Gods Woord gemaakte orde des heils toe te dichten!

Dr. Kohlbrugge preekt hier in een preek uit Rom. 8, over de Borgerechtigheid en de Borgheiligheid van Christus. Dr. Kohlbrugge heeft in zijn leven middels zijn prediking nimmer de wedergeboorte voor de rechtvaardigmaking gepredikt. Hij was hier juist een fél tegenstander van. Want, hij heeft namelijk als geen ander de leer van "de rechtvaardiging van de goddeloze" verdedigd, en heeft daarin uitgeblonken vanuit Rom. 4:5 en Rom. 5:6, hetgeen ook geheel in de lijn van de leer der Reformatie is, in tegenstelling tot anderen die in zijn tijd het omgekeerde leerden, namelijk "de rechtvaardiging van de wedergeborene", hetgeen onbijbels is.

[gerenher]

Dag Herman,

Wat ik met die laatste zinsnede wilde zeggen was, dat velen een verlossing aan het berouw koppelen. Maar dat mag nooit. Vandaar dat ik zei, laten we op uitkomst zien van dat berouw. En het berouw staat natturlijk nimmer op zichzelf, zoals ik al meedere malen in mijn uitleg naar anderen ook schreef. Vandaar dat ik de kenmerken van die beiden soorten ook nog even wilde benadrukken. Het gaat om de uitkomst Herman, en dat moet een zielsverlossing in het Bloed van Christus zijn, in en door een weg van Gods' heilige Recht. En als het daartoe niet is gekomen, dan gaat zo'n ziel dus, van achteren bezien, met een wettisch berouw jegens Gods' Recht/Wet, voor eeuwig verloren.


Hartelijke groeten,

DJK

Beste DJK,

Ik ben het helemaal eens dat we niet in het berouw mogen blijven steken! Maar wat is ons antwoord dan als wij dat zien? Wijzen wij die persoon dan op het volbrachte werk van Christus? Daar gaat het tenslotte om.

Hartelijke groet,

Herman

[DJK]

Dag Herman,

Wat ik met die laatste zinsnede wilde zeggen was, dat velen een verlossing aan het berouw koppelen. Maar dat mag nooit. Vandaar dat ik zei, laten we op uitkomst zien van dat berouw. En het berouw staat natturlijk nimmer op zichzelf, zoals ik al meedere malen in mijn uitleg naar anderen ook schreef. Vandaar dat ik de kenmerken van die beiden soorten ook nog even wilde benadrukken. Het gaat om de uitkomst Herman, en dat moet een zielsverlossing in het Bloed van Christus zijn, in en door een weg van Gods' heilige Recht. En als het daartoe niet is gekomen, dan gaat zo'n ziel dus, van achteren bezien, met een wettisch berouw jegens Gods' Recht/Wet, voor eeuwig verloren.


Hartelijke groeten,

DJK

Beste DJK,

Ik ben het helemaal eens dat we niet in het berouw mogen blijven steken! Maar wat is ons antwoord dan als wij dat zien? Wijzen wij die persoon dan op het volbrachte werk van Christus? Daar gaat het tenslotte om.

Hartelijke groet,

Herman

In dit verband wil ik u wijzen op een man die op Hem gewezen werd, maar Hem naar zijn ziel (nog) niet zag.

Namelijk : de blindgeborene uit Johannes 9

Christus roept hem op tot het geloof in Hem. Kijk Herman, en deze vraag deed hem sterven aan de Wet, met een laatste noodschreeuw tot Hem : "Heere, Wie is Hij, op dat ik in Hem geloven mag...." Terwijl Hij voor hem stond, notabene!!

Christus openbaart Zichzelf aan zijn verloren ziel, middels de beloften/woorden van het Evangelie : "Gij hebt Hem gezien, en Die met u spreekt, Dezelve is het...."

Kijk Herman, en nu pas wordt het zaligmakende geloof in Hem, in zijn arme verloren zondige ziel uitgestort, werkende door de Liefde, want dat blijkt uit zijn kostelijke getuigenis : "Heere, ik geloof...."

En de vrucht van dat geloof in Hem, werkt nu altijd een verwonderlijke aanbidding tot Hem, want zo staat er : "...en hij aanbad Hem!"
Laten we dan hier ons beider hart eens naast leggen....


Wat de Schrift leert ons : "Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd hebben..."

Begrijp je nu waarom ik zo menigmaal schrijf dat Hij ons geopenbaard moet worden?
Dit is in het leven van die blindgeborene toch heel duidelijk naar voren gekomen...





Hartelijke groeten,

DJK

[Alexander CD]

Beste DJK,

weet je nog dat je het volgende schreef?
Ik ben de aan de WET der WET gestorven, opdat ik Gode (in Christus door de toegepaste beloften van het Evangelie) leve zou...." - Gal. 2:19-20

Eenvoudig vertaald :
Deze mens heeft gezien dat God goed is voor een slecht mens, maar heeft echter al zijn hope op de zaligheid verloren, en is verloren gegaan door een weg van Gods' heilig recht, waaraan hij aan die vloek- en doem der WET is gestorven, en daarna in de armen van Christus is gevallen, middels Zijn dierbaar tussentreden.

Je maakt het zo moeilijk en nu klopt het ook nog niet eens dat heb je vaak als het moeilijk wordt.
Matthew Henry zegt, omdat er door de wet geen behoud is ben (ook al onze goede werken zijn besmet met zonden) is Paulus aan de wet gestorven hij kijkt er niet meer naar voor zijn behoud , er is Iemand beter waardoor wel zaligheid is, Jezus Christus.

[gerenher]

In dit verband wil ik u wijzen op een man die op Hem gewezen werd, maar Hem naar zijn ziel (nog) niet zag.

Namelijk : de blindgeborene uit Johannes 9

Christus roept hem op tot het geloof in Hem. Kijk Herman, en deze vraag deed hem sterven aan de Wet, met een laatste noodschreeuw tot Hem : "Heere, Wie is Hij, op dat ik in Hem geloven mag...." Terwijl Hij voor hem stond, notabene!!

Christus openbaart Zichzelf aan zijn verloren ziel, middels de beloften/woorden van het Evangelie : "Gij hebt Hem gezien, en Die met u spreekt, Dezelve is het...."

Kijk Herman, en nu pas wordt het zaligmakende geloof in Hem, in zijn arme verloren zondige ziel uitgestort, werkende door de Liefde, want dat blijkt uit zijn kostelijke getuigenis : "Heere, ik geloof...."

En de vrucht van dat geloof in Hem, werkt nu altijd een verwonderlijke aanbidding tot Hem, want zo staat er : "...en hij aanbad Hem!"
Laten we dan hier ons beider hart eens naast leggen....


Wat de Schrift leert ons : "Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd hebben..."

Begrijp je nu waarom ik zo menigmaal schrijf dat Hij ons geopenbaard moet worden?
Dit is in het leven van die blindgeborene toch heel duidelijk naar voren gekomen...

Beste DJK,

Ik ben blij dat je dit Bijbelgedeelte aanhaalt als reactie op mijn vorige bericht. In dit Bijbelgedeelte lees ik niet dat de blinde een nood schreeuw gaf. Ik lees niets over wedergeboorte. Laten we het er dan ook niet bij lezen!

Wat ik wel lees is iets waar ik in mijn vorige berichten steeds aandacht voor gevraagd heb. Ik lees hier dat Jezus dit gedaan heeft 'opdat de werken Gods in hem zouden geopenbaard worden'. Daar gaat het om! Beste DJK, mag ik jou vragen waarom je hier geen aandacht aan geeft? Waarom je hier niet op wijst? Deze tekst bevestigd duidelijk wat we ook gezien hebben in de lofzang van Maria.

Hartelijke groet,

Herman

[Wilma van den Berg]

In dit Bijbelgedeelte lees ik niet dat de blinde een nood schreeuw gaf. Ik lees niets over wedergeboorte. Laten we het er dan ook niet bij lezen!

Wat ik wel lees is iets waar ik in mijn vorige berichten steeds aandacht voor gevraagd heb. Ik lees hier dat Jezus dit gedaan heeft 'opdat de werken Gods in hem zouden geopenbaard worden'. Daar gaat het om!
Herman

[DJK]

DV vanavond hoop ik te antwoorden. Maar lees aub vanaf het begin de gehele TOPIC nog een aandactig over, met o.a. mijn antwoord aan anderen

Hartelijke groet,

DJK

[DJK]

In dit Bijbelgedeelte lees ik niet dat de blinde een nood schreeuw gaf. Ik lees niets over wedergeboorte. Laten we het er dan ook niet bij lezen!

Wat ik wel lees is iets waar ik in mijn vorige berichten steeds aandacht voor gevraagd heb. Ik lees hier dat Jezus dit gedaan heeft 'opdat de werken Gods in hem zouden geopenbaard worden'. Daar gaat het om!
Herman

Aan : Wilma, Geka en Gerenher,


Lees aub eerst even dit stukje uit :

Johannes 16:8-15
En Die gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel:
Van zonde, omdat zij in Mij niet geloven; En van gerechtigheid, omdat Ik tot Mijn Vader heenga, en gij zult Mij niet meer zien;
En van oordeel, omdat de overste dezer wereld geoordeeld is. Nog vele dingen heb Ik u te zeggen, doch gij kunt die nu niet dragen.
Maar wanneer Die zal gekomen zijn, namelijk de Geest der waarheid, Hij zal u in al de waarheid leiden; want Hij zal van Zichzelven niet spreken, maar zo wat Hij zal gehoord hebben, zal Hij spreken, en de toekomende dingen zal Hij u verkondigen.
Die zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijne nemen, en zal het u verkondigen.
Al wat de Vader heeft, is Mijn; daarom heb Ik gezegd, dat Hij het uit het Mijne zal nemen, en u verkondigen.

Wanneer we de Bijbel lezen, moeten we onszelf altijd twee vragen stellen :
1. Hoe leest gij ?
2. Verstaat gij ook hetgeen gij leest ?


Sommigen maken mij wel eens het verwijt dat ik aanlegkunde doe. Maar als ik u dan de vraag stel over bijv. de moordenaar naast Jezus : "Waar staat er geschreven dat die moordenaar overtuigd werd van zijn kwaad en zonde?" Nou dan zult u mij zeggen : "Nergens...", want dat staat ook nergens. Maar was hij overtuigd geworden?? En als ik u dan vervolgens vraag, waar staat er geschreven, dat deze man verslonden lag in de liefde Gods' in Christus, toen Christus hem vrij sprak? Dan moet u ook bekennen, dat dit nergens geschreven staat. Maar zou er aanbidding geweest zijn denkt u? En waarom denkt u dat?? En als ik dan tenslotte hier over vraag, dat dit was toegepast geworden middels de Heilige Geest, zult u mij ook moeten bekennen, dat dit nergens staat geschreven... Maar waren de woorden van Christus tot het verloren hart van die moordenaar toegepast geworden, middels de onwederstandelijke werking van Zijn Heilige Geest??

En als we dan vervolgens nog eens terug mogen gaan naar het moment, van toen die blindgeborene door Christus werd opgeroepen tot het geloof in Hem. Zou dan die blindgeborene, uit Johannes 9, dan niet met deze vraag overtuigd zijn geworden door de H. Geest dat hij het geloof in Hem nog miste. Wel zult u mij zeggen: "mijnheer DJK, dat lees ik nergens..." Maar nou u het bovenstaande uit Johannes 16 heeft gelezen, zou het dan toch zo niet geweest zijn?? Immers ja toch. Kijk, en dat is nu Schrift met Schrift verklaren!
In de ziel van die blindgeborene, werd een Goddelijk gericht gespannen, middels die oproep tot het geloof in Hem, waardoor die blindgeborene er geheel buiten werd geplaatst, gewerkt door die overtuigingen des Geestes, middels die doemwerking van Zijn heilige Wet. Innerlijk kan hij aan deze oproep geen gehoor geven, daar het geloof immer een gave Gods is. Maar ook middels deze oproep, moet hij dus sterven aan deze oproep tot het geloof in Hem, want hij kan niet. Vanwege zijn onvermogen daartoe.... En toch ligt daar die eisende oproep in zijn ziel!! En dán hij gaat door die overtuigingen des Geestes innerlijk gevoelen, dat wanneer hij nooit in Hem zal gaan geloven hij straks voor eeuwig verloren moet gaan zonder het geloof in Hem. Kijk, nu heeft de Wet zijn geestelijk functie voldaan als bloedwreker, maar de wet heeft ook tegelijk een functie als tuchtmeester, cq onderwijzer/heenwijzer, welke geestelijk, want de wet is geestelijk, in de ziel van die blindgeborene verkondigt, hetgeen hij nu mist er in Hem te vinden is, waarop die blindgeborene het uitroept tot Hem, vanuit de nood en dood van zijn bestaan : "Heere, wie is Hij, opdat ik in Hem gelove..."
Vervolgens openbaart Christus Zich aan zijn arme verloren ziel, waarna de Geest van Christus het uit Hem neemt en dit Evangelie van heil en vrede gaat verkondigen in het verloren hart van die blindgeborene....(zie einde v/d tekst boven uit Joh. 16), waarna Hij dus in de Zoon van God mag gaan geloven, middels dat ingestorte geloof in Hem, welke inmmer is werkende door de liefde. Want zo staat er : "Heere, ik geloof etc..." Maar als ik hier dan gelijk de vraag weer aan verbind, of zijn zonden nu in het bloed van Christus vergeven waren geworden? Zult misschien gelijk JA zeggen. Maar zeg ik u, waar staat dit dan geschreven...? Welnu, dit kunnen we weer bewijzen vanuit 1Joh. 4:15 waar staat : "Zo wie beleden zal hebben, dat Jezus de Zoon van God is, God blijft in hem, en hij in God."

Bent u dan nu nog steeds van mening dat, ondanks dat het er niet staat bij vermeld, er in zijn ziel geen gericht werd gespannen, en hij geen noodschreeuw vanuit de nood en dood van zijn bestaan, tot Jezus mocht doen, middels die werking van de Geest, waar dus Johannes 16 over spreekt...??


En hetzelfde geldt nu ook die bloedvloeiende vrouw, die zonder het geloof in Hem, in de nood en dood van haar bestaan, ten laatste de toevlucht mag nemen tot Christus, voortgedreven zijnde door die bloedwreker en tuchtmeester der Wet, Zijn zoom aanrakende, waardoor haar ziel werd gered en in Hem gerechtvaardigd, middels het zaligmakende ingestorte geloof in Hem. Want, zo staat er geschreven : " En Hij zeide tot Zijn discipelen", toen Hij gevoelde dat er kracht van Hem was uit gegaan, "wie heeft Mij aangeraakt?" Kijk, en deze kracht die er nu middels dat zaligmakende geloof van Hem uitging, was nu die herscheppende daad, waarover de D.L. en onze Nederlandse Geloofsbelijdenis overspreekt. En het geloof wat in haar verloren ziel werd uitgestort, op dat moment, moet u niet verstaan als een voorwaardelijk iets, waarmee zij tot Jezus kwam. Nee, u moet dit geloof zien en verstaan als een middel/instrument, als een kanaal waardoor zij metterdaad bij de aanraking van Zijn kleed, werd ingelijfd in Zijn verbroken Lichaam, waardoor haar ziel in Hem gerechtvaardigd én geheiligd werd, krachtens toepassing én toerekening. "Ja maar", zult u misschien weer zeggen, "dat staat er niet bij vermeld..."

Hoe leest gij Gods Woord, Wilma, Geka en Gerenher..!!
En verstaat gij ook hetgeen gij leest...?