Het verschil tussen een wettisch- en een evangelisch berouw

[gerenher]

Aan Geka :

Geka : 3. Verder kan ik me - vanuit je diverse postings - toch niet aan de indruk onttrekken dat je het sterven aan de wet toch wel op een heel specifieke manier inkleurt. Een overaccentuering van het recht van God, het doorleven van het recht, en het verloren gaan onder het recht, heel sterk alvorens in Christus te (mogen?) geloven. Op die manier ben je met de onderscheiding tussen wettisch en evangelisch berouw toch wel in een heel andere context beland dan de Erskines en Boston. Zij benadrukken juist dat het evangelisch berouw tot zaligheid noodzakelijk is. Daarom wordt het aanbod van genade zo sterk benadrukt; alleen uit Christus en het geloof in Hem vloeit de evangelische boetvaardigheid. Hoewel Gods gewone weg via overtuiging van zonde leidt tot het omhelzen van Christus, is een wettisch berouw niet noodzakelijk tot zaligheid. Eerlijk gezegd krijg ik de indruk dat het voor jou juist criterium is van het ware werk van Gods Geest.

DJK : De ene vraag die ik gedurig, met al mijn uitleg ook naar anderen, naar voren heb willen brengen ter overdenking, niet vanuit de hoogte maar juist bedoeld vanuit de liefde, is eigenlijk : 'Hóe, en in welke weg is Christus uw deel geworden ?'

Geka : Een citaat van Ralph Erskine: Hoeveel overtuiging en vernedering is er nu nodig om de zondaren te doen sterven aan de wet, opdat zij Gode leven mogen? Zoveel overtuiging is er nodig, dat het de mens losmaakt van het verbond der werken en dat hij zich afkeert van zijn eigengerechtigheid en uitroept: onrein, onrein, schuldig, schuldig.....

DJK : Amen! (een zeer schone en zuivere omschrijving van over hoe een zondaar die doodschuldig staat jegens Gods heilig verdoemende Recht, en aan die eis der Wet de kruisdood met Christus sterft. Lees maar na, ik heb het nooit anders gebracht als deze godzalige puritein.)

DJK

Ik denk dat Geka hier de kern van de discussie raakt. Jammer dan ook dat je passief naar de achtergrond verdwijnt Geka, want jouw bijdragen aan dit gesprek ervaar ik als waardevol!

Wij staan allen schuldig voor God en zullen ook werkelijk hiermee in de schuld moeten komen voor God. Ik heb niet het idee dat één van de schrijvers in dit topic daar problemen mee heeft. De vraag draait uiteindelijk in dit topic om "Hoe doodschuldig moet je je nu eigenlijk wel niet voelen?" of "Wat voor berouw is voldoende voor God?". Dit blijkt uit de overaccentuering van onze houding tegenover het recht van God. DJK stelt de de vraag centraal of ieder van ons wel voldoende berouw, wel voldoende zondekennis heeft. Dit is een terechte vraag in ieders persoonlijk leven, maar niet een vraag die wij anderen hoeven te stellen. Want het oordeel komt ons niet toe. Laten we alleen maar wijzen op het antwoord wat Jezus zelf gaf antwoord op de vraag "Wie van u overtuigt Mij van zonde?" ..... "Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Zo iemand Mijn woord zal bewaard hebben, die zal den dood net zien in der eeuwigheid". Ho, ho zal DJK zeggen, maar zo simpel gaat dat niet! Want je moet wel door het Woord overtuigt worden van je zonde en daarmee in de schuld voor God komen, want zelfs Abraham is toch gestorven?, enz. enz.
Hoor dan wat Jezus antwoordde "Indien Ik Mijzelven eer, zo is Mijn eer niets; Mijn Vader is het, Die Mij eert, Welken gij zegt, dat uw God is. En gij kent Hem niet, maar Ik ken Hem; en indien Ik zeg, dat Ik Hem niet ken, zo zal Ik ulieden gelijk zijn, dat is een leugenaar; maar Ik ken Hem, en bewaar Zijn woord."
Jezus zelf gaat ons voor in het eren van Zijn Vader. Wat zullen wij dan doen? Stilstaan blijven staan bij onze onbetaalbare schuld? Of anderen vertellen van de Hem die wij kennen door Zijn Zoon en ons houden aan Zijn woord?

Geve God ons de wijsheid om te doen wat Maria deed. Na alles wat ze meegemaakt begon ze niet te vertellen van wat ze allemaal wel niet meegemaakt had en hoe ze door haar twijfels heen geloof ontvangen had. Nee, ze zong "Mijn ziel maakt groot de Heere, en mijn geest verheugt zich in God, mijn Zaligmaker. Omdat Hij de nederheid van Zijn dienstmaagd heeft gezien, want zie, van na aan zullen mij zalig spreken al de geslachten. Want grote dingen heeft Hij aan mij gedaan, Die machtig is, en heilig is Zijn Naam.

Hartelijke groet,

Herman

[Gouwenaar]

Hoe denkt onze geachte DJK over de volgende uitspraak van een van zijn geliefde oude schrijvers:

Degene die door de almagtige , onwederstaanbare en liefelijke trekking des Vaders overtuigd werd van zijn verloren toestand, zal, zolang hij nog geen borg voor zijn schuld gevonden heeft, zolang hij zich nog niet, voor tijd en eeuwigheid, voor zijne rechtvaardigmaking, heiligmaking en verlossing op den enigen grond des heils en der waarachtige zielerust durft verlaten, zal, zeg ik, eerlijk bij de wet blijven, om die onder vrezen en beven in alle delen op te volgen. De werkzaamheid van zijn hart is niet anders, hij kent geen ander streven, al is hij bij aanvang ook krachtiglijk met de genade Gods getroost geworden en al heeft hij met één blik gezien, dat hem zijn zonden genadiglijk zijn vergeven geworden op grond van de eeuwige offerande Christi, De Geest ontdekt niet op eens aan een mens, in wien hij werkt, welk een zondaar de mens eigenlijk is, maar doet zulks langzamerhand. De bekeerde mens, hoe dierbaar de offerande Christi, de gerechtigheid des geloofs hem is, heeft toch nog niet zulk een zielenood, heeft voor zichzelven, voor zijnen handel en wandel toch nog niet zulk een volkomen vertrouwen op de gerechtigheid des levens in Christus Jezus dat hij kan geloven eerst dan in eene vervulde wet te zullen wandelen, zodat zij in hem naar Geest en waarheid zullen vervuld worden, wanneer hij zich alleen aan de genade Christi vasthoudt, en de wet, het " doe dat" aan de Geest van Christus overlaat. enz..zie verder de gehel preek van Dr. H.F. Kohlbrugge over Romeinen 8 vers 1 en 2.

Deze weleerwaarde Ds. Kohlbrugge leerde dat aan het strengeisend recht moest worden voldaan en dat daar bevindelijke wetenschap noodzakelijk bij is om voor God te kunnen bestaan. Hij leerde alleen niet dat de wedegeboorte en dadelijke rechtvaardigmaking gelijk vielen.
Ook al kun je Kohlbrugge rekenen onder degene die sterk vasthielden aan een noodzakelijke vierschaarbeleving. Vooral DJK doet hem onrecht door hem een geheel buiten Gods Woord gemaakte orde des heils toe te dichten!

Wist u dat u Kohlbrugge op het zelfde niveau kan zetten, als Maarten Luther. Er was in de Nadere Reformatie namelijk geen zuiverder uitlegger en prediker van de WET en zijn geestelijke bediening, en preekte als geen ander de Borggerechtigheid en Borgheiligheid van Christus. En wat het is én betekend voor Gods volk, om te mogen staan in de vrijheid van het Evangelie. U laat hier slechts een fragment lezen.... Maar u bedriegt u zelf, en doet Kohlbrugge zelf én zijn leer die hij gedurig mocht verdedigen, grote oneer aan, wanneer u zegt dat hij de wedergeboorte heeft losgekoppeld heeft van de rechtvaardigmaking. Op sommige punten was hij zelfs nog zuiverder als de DL.


Hartelijke groeten,

Van onze geachte DJK...

DJK,

Wat ik nou zo jammer vindt van u is dat u er omheen draaid. Ik weet ook dat je met citaten iemand kan laten buikspreken.Bovengenoemd geciteerd stuk is echter meer als een citaat. Lees zijn preken aandachtig en u zult in alle preken bovengenoemde visie tegenkomen. En op deze visie geeft u nu juist geen reactie. Dit is toch helder en klaar DJK!
Ik vindt het jammer dat u om de vraagstelling heengaat en uw eigen visie laat fungeren als leidraad en als aanhanger de door u en mij hooggeachte oudvaders aankoppelt.

[DJK]

Reactie van DJK op Gerenher :

Gerenher : Ik denk dat Geka hier de kern van de discussie raakt. Jammer dan ook dat je passief naar de achtergrond verdwijnt Geka, want jouw bijdragen aan dit gesprek ervaar ik als waardevol!

DJK : Dit ben ik van harte met je eens

Gerenher : Wij staan allen schuldig voor God en zullen ook werkelijk hiermee in de schuld moeten komen voor God. Ik heb niet het idee dat één van de schrijvers in dit topic daar problemen mee heeft. De vraag draait uiteindelijk in dit topic om "Hoe doodschuldig moet je je nu eigenlijk wel niet voelen?" of "Wat voor berouw is voldoende voor God?". Dit blijkt uit de overaccentuering van onze houding tegenover het recht van God. DJK stelt de de vraag centraal of ieder van ons wel voldoende berouw, wel voldoende zondekennis heeft. Dit is een terechte vraag in ieders persoonlijk leven, maar niet een vraag die wij anderen hoeven te stellen. Want het oordeel komt ons niet toe. Laten we alleen maar wijzen op het antwoord wat Jezus zelf gaf antwoord op de vraag "Wie van u overtuigt Mij van zonde?" ..... "Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Zo iemand Mijn woord zal bewaard hebben, die zal den dood net zien in der eeuwigheid". Ho, ho zal DJK zeggen, maar zo simpel gaat dat niet! Want je moet wel door het Woord overtuigt worden van je zonde en daarmee in de schuld voor God komen, want zelfs Abraham is toch gestorven?, enz. enz.

DJK : Met dit bovenstaande heb je, óf mijn stelling/vraag geheel niet begrepen, óf je verdraaid wellicht onbedoeld mijn stelling/vraag. Want wat ik gedurig naar voren heb gebracht is: " Hoe, en in welke weg is Christus uw Deel geworden...", en dit gaat namelijk nimmer zonder berouw en droefheid. Dus u moet de nadruk niet leggen op de mate van het berouw en de droefheid nooit voorop stellen. Dit heeft u middels u schrijven nu wél gedaan. Ik heb het verschil tussen wettisch- en evangelisch berouw ook naar voren gebracht, om aan te geven waar deze beiden in verschillen. Het wettisch staat schuldig jegens Gods heilig Recht, welke immer zegt : "Betaal Mij wat Gij schuldig zijt!!", en het evangelisch berouw komt voort vanuit het geloof in Hem, en doet daarmee schuldig staan aan Zijn onschuldig vergoten Bloed. Daarom legde ik steeds de nadruk erop, om onszelf hiermee te onderzoeken, en maar op de uitkomst te letten, wat dit berouw tot God ons nu heeft gebaard.

Gerenher : Hoor dan wat Jezus antwoordde "Indien Ik Mijzelven eer, zo is Mijn eer niets; Mijn Vader is het, Die Mij eert, Welken gij zegt, dat uw God is. En gij kent Hem niet, maar Ik ken Hem; en indien Ik zeg, dat Ik Hem niet ken, zo zal Ik ulieden gelijk zijn, dat is een leugenaar; maar Ik ken Hem, en bewaar Zijn woord."
Jezus zelf gaat ons voor in het eren van Zijn Vader. Wat zullen wij dan doen? Stilstaan blijven staan bij onze onbetaalbare schuld? Of anderen vertellen van de Hem die wij kennen door Zijn Zoon en ons houden aan Zijn woord?

DJK : Christus wordt pas van achter Gods heilig Recht geopenbaard aan het hart van de goddeloze verloren zondaar, waneer die zondaar de kruisdood met Hem heeft mogen sterven, en met Hem uit de doden op heeft mogen staan tot een vernieuwd leven uit Hem, en door Hem, middels het zaligmakende geloof in Hem. Begrijpt u nu, dat u, wellicht onbedoeld en misschien ook wel onwetend, Gods heilig Recht omzeild, en hiermee ook onteert, middels uw schrijven?

Gerenher : Geve God ons de wijsheid om te doen wat Maria deed. Na alles wat ze meegemaakt begon ze niet te vertellen van wat ze allemaal wel niet meegemaakt had en hoe ze door haar twijfels heen geloof ontvangen had. Nee, ze zong "Mijn ziel maakt groot de Heere, en mijn geest verheugt zich in God, mijn Zaligmaker. Omdat Hij de nederheid van Zijn dienstmaagd heeft gezien, want zie, van na aan zullen mij zalig spreken al de geslachten. Want grote dingen heeft Hij aan mij gedaan, Die machtig is, en heilig is Zijn Naam.

DJK : Maria was/had een gerechtvaardigde ziel, doordat zij geestelijk, met Hem de kruisdood had mogen sterven.... etc.

[Afgewezen]

...waneer die zondaar de kruisdood met Hem heeft mogen sterven, en met Hem uit de doden op heeft mogen staan tot een vernieuwd leven uit Hem, en door Hem, middels het zaligmakende geloof in Hem. Begrijpt u nu, dat u, wellicht onbedoeld en misschien ook wel onwetend, Gods heilig Recht omzeild, en hiermee ook onteert, middels uw schrijven?

Dit is een onjuiste uitleg van het 'sterven met Christus'. Wie door het geloof met Christus wordt verenigd, is met Hem gestorven en opgestaan.
Wij worden dus nooit met Christus gekruisigd als een bevindelijke ervaring vóór wij met Christus door het geloof zijn verenigd. Ik begrijp wat je bedoelt DJK, maar theologisch gezien is dit toch echt een dwaling.
Zondaar worden voor God is niet hetzelfde als gekruisigd worden met Christus. Zo leert de Schrift het ons niet.

[DJK]

...waneer die zondaar de kruisdood met Hem heeft mogen sterven, en met Hem uit de doden op heeft mogen staan tot een vernieuwd leven uit Hem, en door Hem, middels het zaligmakende geloof in Hem. Begrijpt u nu, dat u, wellicht onbedoeld en misschien ook wel onwetend, Gods heilig Recht omzeild, en hiermee ook onteert, middels uw schrijven?

Dit is een onjuiste uitleg van het 'sterven met Christus'. Wie door het geloof met Christus wordt verenigd, is met Hem gestorven en opgestaan. Wij worden dus nooit met Christus gekruisigd als een bevindelijke ervaring vóór wij met Christus door het geloof zijn verenigd. Ik begrijp wat je bedoelt DJK, maar theologisch gezien is dit toch echt een dwaling.
Zondaar worden voor God is niet hetzelfde als gekruisigd worden met Christus. Zo leert de Schrift het ons niet.

Op deze zinsnede/stelling van Afgewezen wil ik nogmaals reageren :

Afgewezen : "Wie door het geloof met Christus wordt verenigd, is met Hem gestorven en opgestaan."


DJK : Gods Woord leert namelijk precies andersom : Eerst sterven, en dan leven in Hem middels het geloof in Hem dat verenigd mét Hem. (Ik zal nog even opzoeken waar dat geschreven staat)

[Afgewezen]

...waneer die zondaar de kruisdood met Hem heeft mogen sterven, en met Hem uit de doden op heeft mogen staan tot een vernieuwd leven uit Hem, en door Hem, middels het zaligmakende geloof in Hem. Begrijpt u nu, dat u, wellicht onbedoeld en misschien ook wel onwetend, Gods heilig Recht omzeild, en hiermee ook onteert, middels uw schrijven?

Dit is een onjuiste uitleg van het 'sterven met Christus'. Wie door het geloof met Christus wordt verenigd, is met Hem gestorven en opgestaan. Wij worden dus nooit met Christus gekruisigd als een bevindelijke ervaring vóór wij met Christus door het geloof zijn verenigd. Ik begrijp wat je bedoelt DJK, maar theologisch gezien is dit toch echt een dwaling.
Zondaar worden voor God is niet hetzelfde als gekruisigd worden met Christus. Zo leert de Schrift het ons niet.

Op deze zinsnede/stelling van Afgewezen wil ik nogmaals reageren :

Afgewezen : "Wie door het geloof met Christus wordt verenigd, is met Hem gestorven en opgestaan."


DJK : Gods Woord leert namelijk precies andersom : Eerst sterven, en dan leven in Hem middels het geloof in Hem dat verenigd mét Hem. (Ik zal nog even opzoeken waar dat geschreven staat)

Ja, en je zult het niet vinden. Want 'sterven aan onszelf' is iets anders dan 'gestorven zijn met Christus'.

[Zonderling]

Op deze zinsnede/stelling van Afgewezen wil ik nogmaals reageren :

Afgewezen : "Wie door het geloof met Christus wordt verenigd, is met Hem gestorven en opgestaan."


DJK : Gods Woord leert namelijk precies andersom: Eerst sterven, en dan leven in Hem middels het geloof in Hem dat verenigd mét Hem. (Ik zal nog even opzoeken waar dat geschreven staat)

Ik ben bang dat dit een zinloze woordenstrijd is. Volgens mij zeggen jullie hier beiden hetzelfde.
In "orde" gaat het sterven vooraf en een mens leeft alleen door het geloof. Dat is juist.
Maar dat wordt door Afgewezen ook niet ontkend. Laten we wel goed luisteren wat de ander zegt.

[Afgewezen]

Op deze zinsnede/stelling van Afgewezen wil ik nogmaals reageren :

Afgewezen : "Wie door het geloof met Christus wordt verenigd, is met Hem gestorven en opgestaan."


DJK : Gods Woord leert namelijk precies andersom: Eerst sterven, en dan leven in Hem middels het geloof in Hem dat verenigd mét Hem. (Ik zal nog even opzoeken waar dat geschreven staat)

Ik ben bang dat dit een zinloze woordenstrijd is. Volgens mij zeggen jullie hier beiden hetzelfde.
In "orde" gaat het sterven vooraf en een mens leeft alleen door het geloof. Dat is juist.
Maar dat wordt door Afgewezen ook niet ontkend. Laten we wel goed luisteren wat de ander zegt.

Het is meer dan een woordenstrijd. Wie zegt dat het sterven aan onszelf, of het sterven aan de Wet, hetzelfde is al het meegekruisigd zijn met Christus, zit er toch naast en doet in feite tekort aan het werk van Christus. Christus heeft alles gedaan en wie in Hem gelooft, is mét Hem gestorven en opgestaan.
Wij 'doen' het werk van Christus in de bekering niet 'over'.

[DJK]

Dit schreef ik in mijn artikel over Israels verlossing, middels een weg Recht en Gerechtigheid

Een zuiver en helder beeld c.q. typologie van de verlossing in het bloed van Christus door het geloof :

1. Een volkomen lam – ziet op de volkomen Christus der Schriften, die naar Zijn
menselijke natuur geheel zonder zonden was en bleef. – “Zie het Lam Gods, dat
de zonde der wereld wegneemt!” (Joh. 1: 29)(Hebr.4:15)

2. Ieder een lam voor zijn eigen huis – Ziet op personele genade bediening, een
ieder mens staat voor zichzelf – “Niemand van hen zal zijn broeder immermeer
kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven”(Ps.49:8)

3. En gij zult geen been daaraan breken (Ex.12:46b) –“Want deze dingen zijn
geschied, opdat de Schrift vervuld worde: Geen been van Hem zal verbroken
worden.” (Joh.19:36)

4. Het slachten van dat lam – – Ziet op de kruisdood, van Christus(Gal.2:19a)
Rom.7:6) (Matth.26:2) “Als dezelve geëist werd, toen werd Hij verdrukt; doch Hij
deed Zijn mond niet open; als een lam werd Hij ter slachting geleid, en als een
schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond
niet open.” (Jesaja 52: 7) (Luk.22:19-20) Maar Deze, een slachtoffer voor de
zonden geofferd hebbende, is in eeuwigheid gezeten aan de rechter hand
Gods(Hebr.10:12)

5. Het braden van het lam van zijn kop tot zijn poten, met de ingewanden – Ziet
op het borgtochtelijk lijden van Christus onder die eisende vloekende Wet, en
tenslotte Zijn sterven aan die dodende werking der Wet, dewelke Hij droeg in Zijn
binnenste ingewanden, waaronder Hij nederdaalde ter helle, en tenslotte moest
sterven, vanwege de doding van die eisende Wet, opdat Zijn verkoren volk
nimmermeer die eeuwige dood behoefde te sterven, en van God verlaten hoefde te
wezen. “Toen zeide ik: Zie, ik kom; in de rol des boeks is van mij geschreven. Ik
heb lust, o mijn God! om Uw welbehagen te doen; en Uw wet is in het midden
mijns ingewands.”-(Psalm 40:8-9) En een weinig voortgegaan zijnde, viel Hij op
Zijn aangezicht, biddende en zeggende: Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat
dezen drinkbeker van Mij voorbijgaan? doch niet, gelijk Ik wil, maar gelijk Gij
wilt.(Matth. 26:39) (Matth.27:46) (Lukas 23:46)

6. Het bloedstrijken aan de deurposten – Ziet op de tussentreding van Christus, op
grond van Zijn gestorte bloed(Gal.2:19b-20) “Ik voor u, daar gij anders de
eeuwige dood had moeten sterven…” Mijn Liefste is blank en rood, Hij draagt de
banier boven tien duizend (Hoogl.5:10) –Blank van gerechtigheid, en rood van
verdiensten (Joh.19:34) ) (Ps.32:1-2) (Luk. 7 : 48)(Luk.22:20)

7. Het verbranden van het overige van het lam wat over bleef tot aan de morgen
– zag op het volkomen wegdragen van Gods toorn en gramschap over de zonden,
door het volbrachte werk van Christus “Christus heeft ons verlost van den vloek
der wet, een vloek geworden zijnde voor ons; want er is geschreven: Vervloekt is
een iegelijk, die aan het hout hangt.”(Gal.3:13) (Ps.85 : 3-4) (1Kor.3:15)

8. De negende plaag : duisternis over gans Egypte land – zag op de 430 jaren dat
het volk Israel in verdrukking en duisternis in haar diensthuis heeft verkeerd, al
eer er een verlosser geboren werd(Mozes), die het middel mocht zijn om hen uit te
leiden. En zo heeft ook het volk Israel 430 jaren in duisternis, na de laatste
geroepen profeet, moeten wachten, al eer de beloofde Messias & Verlosser in het
vlees, in de volheid des tijds, in Bethelehem geboren zou worden, om Zijn volk te
verlossen van hunne schuld, vloek, zonden en uit hunner duisternissen en
verdrukkingen. (Gen.15:13) (Jesaja 19:20) (Jer.30:10-11)(Gal.3:17)(Jes.29:18)(Psalm 107:14)
(2 Kor. 4 : 6) (Zef.3:17) (Psalm72:4)

9. De dodelijke tiende plaag middels de verderfengel des gerichts – Ziet in de
meest letterlijke zin op de vergelding aangaande de moord op de eerstgeborenen
van de Israëlieten, ten tijde van de geboorte van Mozes. In de geestelijke zin ziet
dit op de verlossing van het geestelijke Israël uit de macht der zonde en satans’
diensthuis waarin dat volk onder zware druk en last verkeerde, in een weg van
gericht en gerechtigheid, en de wegneming en uitdelging der zonden (Jes.44: 22)
(Ezechiël 23: 27) (Hebr.8:12) (Zach.13:2) (Jes. 1:18) (Ex.12:27b) (Hebr.9:26)

10. Het eten van het gebraden lam – Ziet op het ware zaligmakende geloof in
Christus – “Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die heeft het eeuwige leven;
en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage.”(Joh. 6:54) (1Joh.5:1-13)

11. Het eten van de ongezuurde broden – Ziet op het ongedesemde, zondeloze
verbroken Lichaam van Christus - “En Jezus zeide tot hen: Ik ben het Brood des
levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal
nimmermeer dorsten.” (Joh. 6:35) En Hij nam brood, en als Hij gedankt had,
brak Hij het, en gaf het hun, zeggende: Dat is Mijn lichaam, hetwelk voor u
gegeven wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis.(Luk.22:19)

12. Het eten met de bittere saus (Ex.12:8b) – Ziet geestelijk heen op het bitter lijden
en sterven van Christus, de Man van smarten(Jes.53:3). “Maar Ik zeg u, dat Elias
nu gekomen is, en zij hebben hem niet gekend; doch zij hebben aan hem gedaan,
al wat zij hebben gewild; alzo zal ook de Zoon des mensen van hen lijden.”
(Matth. 17:12) (Mark. 14:20b) (Ruth 2:14)

13. Geen zoon van een vreemdeling, noch huurling of uitlander zal daarvan etenziet
op dat een mens pas kan eten van het lichaam van Christus en hierdoor
gemeenschap met Hem kan hebben, mits die mens besneden is van hart d.m.v. van
de wederbarende werking van Gods’ Heilige Geest, die de mens van dood levend
maakt, door hem in te enten/lijven in het Lichaam van Christus middels het
zaligmakende geloof in Christus, op grond van het gestorte bloed van Christus.
(Hand.7:51)(Gal.4:30)(Hebr.12:8)(Efeze 2:1-5)(Kol.2:13)(1Kor.15:22)(Job 33:4)

14. Het naar buiten treden van Israel in vrijheid door de met bloed bestreken
deur – Ziet op het opstaan met Christus uit de doden. “Jezus dan zeide wederom
tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Ik ben de Deur der schapen” (Joh.10:7-9)
(Deut.15:17) (Hebreen 10: 19) Strijdt om in te gaan door de enge poort; want
velen, zeg Ik u, zullen zoeken in te gaan, en zullen niet kunnen;(Luk.13:24)

15. De heugelijke verblijdende feestelijke dag – Ziet op de innerlijke vreugde en
aanbidding van de vergeving der zonden, in en om Christus wil “En hij zeide: Ik
geloof, Heere! En hij aanbad Hem.”(Joh.9:38)(Luk.2:11) (Hand.8:39) (Luk.28-
32) (2Kor.1:5)

16. Het verbod om te eten van het gedesemde – De heiligmaking(1Thess.4:3-7), het
volkomen gestorven zijn aan de zonden, de wereld, de satan, naar de nieuwe mens
dewelke is ingelijfd in Christus’ Lichaam, door het geloof. De nieuwe mens die
uit Christus leeft kan niet meer zondigen(1Kor.3:16-17), ondanks dat zijn oude
verdorven vlees en natuur nog de satan, de wereld en de zonden aanhangt (Rom.
7: 7-26) “Maar uit Hem zijt gij in Christus Jezus, Die ons geworden is wijsheid
van God, en rechtvaardigheid, en heiligmaking, en verlossing”(1Kor.1:30)
(1Kor.5:12)

[Zonderling]

Op deze zinsnede/stelling van Afgewezen wil ik nogmaals reageren :

Afgewezen : "Wie door het geloof met Christus wordt verenigd, is met Hem gestorven en opgestaan."


DJK : Gods Woord leert namelijk precies andersom: Eerst sterven, en dan leven in Hem middels het geloof in Hem dat verenigd mét Hem. (Ik zal nog even opzoeken waar dat geschreven staat)

Ik ben bang dat dit een zinloze woordenstrijd is. Volgens mij zeggen jullie hier beiden hetzelfde.
In "orde" gaat het sterven vooraf en een mens leeft alleen door het geloof. Dat is juist.
Maar dat wordt door Afgewezen ook niet ontkend. Laten we wel goed luisteren wat de ander zegt.

Het is meer dan een woordenstrijd. Wie zegt dat het sterven aan onszelf, of het sterven aan de Wet, hetzelfde is al het meegekruisigd zijn met Christus, zit er toch naast en doet in feite tekort aan het werk van Christus. Christus heeft alles gedaan en wie in Hem gelooft, is mét Hem gestorven en opgestaan.
Wij 'doen' het werk van Christus in de bekering niet 'over'.

Hierin moet ik je gelijk geven. De heilsweg van Christus wordt niet opnieuw beleefd door de gelovigen - al is er een bepaalde analogie. Dat de heilsfeiten opnieuw beleefd moeten worden is inderdaad een wijd verspreid misverstand, juist (onder meer) trouwens in het kerkverband waartoe jij behoort.

Want indien wij met Hem (12)één plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding;

12 Of: samengeplant zijn ; een gelijkenis genomen van een ent die in een jeugdigen boom ingeënt wordt, welke tot één plant wordt met den boom en het sap des levens en der vruchtbaarheid uit hem trekt. Alzo, wil hij zeggen, die met Christus , als den stam, door het geloof zijn verenigd (waarvan de doop ook een teken is, Gal. 3:27), die verkrijgen door den Geest van Christus de kracht niet alleen om de zonden te doden en allengskens te begraven, maar ook om in nieuwigheid des levens meer en meer op te staan, en ter ere Gods heiliglijk te leven, Joh. 15:1.

Het doden van de zonden is vrucht van de geloofsvereniging met Christus. Dat is wat Afgewezen bedoelt.
Niettemin gaat wel een sterven aan de Wet vooraf aan het leven des geloofs. Dat is wat DJK bedoelt. Maar dat moet niet genoemd worden het sterven "met" Christus.

[DJK]

Afgewezen schreef aan DJK : "Je zult het niet vinden....etc."


Rom. 6 : 7-8
Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde.
Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven;

Rom. 7 : 6
Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.


DJK : Eerst sterven aan de Wet, en dan pas in Hem geloven middels de beloften van het Evangelie....

[Afgewezen]

Afgewezen schreef aan DJK : "Je zult het niet vinden....etc."


Rom. 6 : 7-8
Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde.
Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven;


DJK : Eerst sterven aan de Wet, en dan pas in Hem geloven middels de beloften van het Evangelie....

Nee, dat staat er niet. Dat zou betekenen dat ons sterven aan de Wet ons rechtvaardigde!
Die gestorven is... dat is nu juist degene die in Christus gelooft. Die is mét Christus gestorven, zoals Paulus het ook zelf uitlegt.

[DJK]

Afgewezen schreef aan DJK : "Je zult het niet vinden....etc."


Rom. 6 : 7-8
Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde.
Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven;


DJK : Eerst sterven aan de Wet, en dan pas in Hem geloven middels de beloften van het Evangelie....

Nee, dat staat er niet. Dat zou betekenen dat ons sterven aan de Wet ons rechtvaardigde!
Die gestorven is... dat is nu juist degene die in Christus gelooft. Die is mét Christus gestorven, zoals Paulus het ook zelf uitlegt.

lees aub ook de andere tekst erbij, die ik later heb toegevoegd!

[Zonderling]

Romeinen 6:2:

Dat zij verre. Wij 5die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog 6in dezelve leven?

5 Dat is, wij die van de heersende macht der inwonende zonde door Christus' Geest verlost zijn, vss. 6, 7. Want der zonde sterven, betekent in de Schrift des Nieuwen Testaments de zonde in ons geen leven laten hebben, dat is, niet leven onder de macht en heerschappij der zonde.

In Romeinen 6 gaat het om het sterven aan de zonde. DAT wordt genoemd een sterven "met Christus".
Dat is ook niet eenmalig, maar het ganse leven door.

DJK bedoelt echter het sterven aan de Wet in de rechtvaardigmaking. En dat is óók waar.

[Afgewezen]

Sterven aan de Wet = ervan afzien door de Wet zalig te worden (eenmalig)
gestorven/gekruisigd zijn met Christus = door het geloof deel hebben aan de kruisdood van Christus, waardoor de zonde is betaald, en de macht der zonde is gebroken (het gehele leven)