Ariene schreef:Voor alle niet rd lezers:
Op zoek naar Genesis
11-09-2008 12:07 | Hoofdredactioneel commentaar
„Er is geen enkel deeltje van de wereld waarin men niet althans enige vonkjes van Gods heerlijkheid kan zien glinsteren.” Of Calvijn deze woorden ook uitgesproken heeft op een van de hoogste plaatsen in Genève, de St. Pierre, is niet bekend. Het citaat uit het meesterwerk van de reformator, de Institutie, krijgt wel een bijzondere betekenis sinds gisteren, de geboortedag van een belangrijk wetenschappelijk experiment op een van de diepste plaatsen in Genève.
Honderd meter onder de grond, in een in de rotsbodem uitgehakte tunnelring die de Zwitsers-Franse grens viermaal kruist, razen minuscule deeltjes met een snelheid van circa 300.000 kilometer per seconde, bijna de snelheid van het licht, in het rond. Het zijn niet die deeltjes die Calvijn op het oog had - al sprak ook hij al over de „samenstoting van atomen.” Toch is zijn typering er zeker op van toepassing. Ook de kleinste onderdelen van het atoom wijzen heen naar een universeel grondpatroon dat de grote Bouwmeester van het heelal gebruikt heeft voor Zijn schepping.
Het is juist dat ontstaan van het heelal waar wetenschappers zo nieuwsgierig naar zijn. Het antwoord op die vragen zoeken ze enerzijds op vele miljarden kilometers afstand. De aanwezigheid van water op Mars, het aantreffen van Aarde-achtige planeten bij ver verwijderde sterrenstelsels, de miljoenen langzaam uiteendrijvende melkwegstelsels - allemaal vormen ze stukjes ’bewijsmateriaal’ waarmee sterrenkundigen de geschiedenis van het heelal proberen te reconstrueren.
Anderzijds wroeten wetenschappers met datzelfde doel in de kleinst denkbare deeltjes van materie. Het experiment dat gisteren van start ging in Genève, is daarvan een goed voorbeeld. Niet alleen perswoordvoerders -die zaken soms wat versimpelen- maar ook wetenschappers van naam spreken over de bigbangmachine: „We gaan de oerknal nabootsen.”
Het is geen wonder dat zo’n onvoorzichtige uitspraak bij mensen alarmbellen doet rinkelen. Boulevardkranten repten meteen over Armageddon, waarmee ze de oordeelsdag aanduidden. Maar er is een belangrijker reden om het Geneefse experiment niet te vergelijken met een nagebootste oerknal. Wat de wetenschappers slechts bedoelen is dat ze bij een botsing van de ronddraaiende protonen nieuwe, onbekende deeltjes verwachten te vinden. En volgens het evolutiemodel dat veel wetenschappers hanteren, werpen die nieuw licht op de situatie van het heelal, een fractie van een seconde na de oerknal. De zogenaamde Higgsbosonen, waar de onderzoekers de hand op hopen te leggen, worden daarom ook wel Goddeeltjes genoemd.
Het experiment in Genève kost circa 6 miljard euro. Wat levert dat geld op? Geen nieuwe tandpasta, antiaanbaklaag of waterstofauto. Het Higgsdeeltje is de ontbrekende schakel in het Standaardmodel, een soort ’theorie-van-alles’, die antwoord geeft op alle vragen van het ontstaan van de aarde.
Natuurlijk is het heel nuttig om kleine deeltjes te bestuderen. Maar laat dat wel gebeuren vanuit het besef dat ook die vonkjes van Gods heerlijkheid tonen. Dat ze aantonen welke orde God in Zijn schepping heeft gelegd.
En de oerknal dan? Ach, Die in de hemel woont, lacht erom.
Even over dat laatste zinnetje. De idee van een oerknal stemt niet of nauwelijks overeen met het Genesis-verhaal, waar de hoofdredacteur kennelijk aan denkt. Dus dat idee moet worden afgewezen.
Hoe doet hij dat? Wel door een Bijbeltekst te gebruiken voor zijn eigen meesmuilende commentaar.
Hij spant God voor z'n karretje en doet nu net alsof hij en God samen vol spot op de wetenschappers neerkijken. Een slimme zet. Met God aan je kant, win je altijd. Je zegt gewoon, dat God hier om lacht. En als je dat gezegd hebt, kun je zelf natuurlijk flink meelachen.
De werkelijkheid is natuurlijk dat de hoofdredacteur zélf spotlacht met de idee van wetenschappers. Dat is zijn goed recht. Wat ik echter niet kan verdragen is die om de schouder van God geslagen arm van de hoofdredacteur. God denkt er net zo over!! Alsof hij in alle gevallen precies weet hoe God er over denkt. En alsof hij Hem er daarom te pas en te onpas bij kan halen.
Het gaat mij niet om de inhoud van oerknal - Schepping - evolutie. Heel die discussie laat ik nu maar gaan.
Het gaat mij er om, dat we het zo makkelijk tot een gewoonte maken om onze eigen opvattingen te voorzien van goddelijke en dus onfeilbare steun. De mens, die bepaalt waar God z'n steun aan moet geven. De gelijkhebberigheid, die zich met een enkel los bijbelteksje verzekert van allerlei ja-en-amen-geknik. Tuurlijk!! Gelijk hept ie!! Zeker!! Zo is het!! Precies!! Vind ik ook!! Goed zo!! Juist!! Ha, ha, ha,...de oerknal.
Het gaat allemaal zo makkelijk. "Jongens...God lacht er om hoor". En dat is voor velen dan weer een waarheid als een koe, omdat er een bekend bijbeltekstje klinkt.
Ten diepste is het een vlucht voor onaangename werkelijkheden. Wie durf heeft zou zelf natuurwetenschappen moeten gaan studeren, zelf onderzoek moeten gaan doen en dán met enig recht moeten proberen de onmogelijkheid van een oerknal te beargumenteren.
Je kunt in dit soort fundamentele kwesties niet volstaan met: "God lacht er om". Het klinkt wel manhaftig, maar het is nergens op gebaseerd.
Ik hou het er dus maar op, dat in werkelijkheid alleen een hoofdredacteur om de oerknal heeft gelachen, maar dat niet aangetoond kan worden, dat God er om heeft gelachen.
gravo
