Lauwheid, achterdocht en kritiek BINNEN kerken verbeteren

[Tiberius]

Lauwheid, dus, wat Afgewezen constateert.
De volgende stap is (zie de topictitel): hoe kunnen we dat verbeteren? Want anders blijven we in de kritiek steken.

Ooit (voor mijn forumtijd) is er eens een manifest opgesteld. Later een soort van eenheidsbeweging.
Beiden zijn nooit echt van de grond gekomen.

[Kaw]

Maar zeker in het begin, als God in een mens zijn leven komt. Dan loopt hij heus niet vrolijk huppelend over de aarde hoor

Waar baseer je dit op?

Juist in het begin liep ik huppelend rond.
Wat is er mooier dan te beseffen dat je ziek was, maar Christus je heeft genezen?

Er is denk geen vrolijker tijd dan de tijd van de eerste liefde.

Pas later kwam ik erachter dat bekeerd zijn en volmaakt zijn twee tegenpolen waren...

Volgens ds. Moerkerken huilen baby's.

[Tiberius]

Maar zeker in het begin, als God in een mens zijn leven komt. Dan loopt hij heus niet vrolijk huppelend over de aarde hoor

Waar baseer je dit op?

Juist in het begin liep ik huppelend rond.
Wat is er mooier dan te beseffen dat je ziek was, maar Christus je heeft genezen?

Er is denk geen vrolijker tijd dan de tijd van de eerste liefde.

Pas later kwam ik erachter dat bekeerd zijn en volmaakt zijn twee tegenpolen waren...

(Tib, bedankt voor de goede manier van discuseren!)

Graag geprobeerd; mooi dat het gelukt is.

Dan zou ik het toch nog maar eens nakijken, als ik jou was.
Ik lees het in de Bijbel toch echt anders, zie bijvoorbeeld de pinksterlingen, de bekering van Paulus, etc.
Nogmaals de vraag: geloof je dan niet, dat de Heidelberger Catechismus de Bijbel naspreekt?

[Afgewezen]

Lauwheid, dus, wat Afgewezen constateert.
De volgende stap is (zie de topictitel): hoe kunnen we dat verbeteren? Want anders blijven we in de kritiek steken.

Ooit (voor mijn forumtijd) is er eens een manifest opgesteld. Later een soort van eenheidsbeweging.
Beiden zijn nooit echt van de grond gekomen.

Ik heb al een verbeterpunt genoemd. Alleen kan ik dat niet bewerkstelligen.
Ik denk dat predikanten weer eens echt studie van het Woord moeten maken. En dan misschien maar eens wat minder nevenfuncties moeten hebben.

[Kaw]

Lauwheid, dus, wat Afgewezen constateert.
De volgende stap is (zie de topictitel): hoe kunnen we dat verbeteren? Want anders blijven we in de kritiek steken.

Ooit (voor mijn forumtijd) is er eens een manifest opgesteld. Later een soort van eenheidsbeweging.
Beiden zijn nooit echt van de grond gekomen.

Ik weet uw werken, dat gij noch koud zijt, noch heet; och, of gij koud waart, of heet!
Zo dan, omdat gij lauw zijt, en noch koud noch heet, Ik zal u uit Mijn mond spuwen.
Want gij zegt: Ik ben rijk, en verrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet, dat gij zijt ellendig, en jammerlijk, en arm, en blind, en naakt.
Ik raad u dat gij van Mij koopt goud, beproefd komende uit het vuur, opdat gij rijk moogt worden; en witte klederen, opdat gij moogt bekleed worden, en de schande uwer naaktheid niet geopenbaard worde; en zalf uw ogen met ogenzalf, opdat gij zien moogt.
Zo wie Ik liefheb, die bestraf en kastijd Ik; wees dan ijverig, en bekeer u.
Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij.
Die overwint, Ik zal hem geven met Mij te zitten in Mijn troon, gelijk als Ik overwonnen heb, en ben gezeten met Mijn Vader in Zijn troon.
Die oren heeft, die hore, wat de Geest tot de Gemeenten zegt.

[Kaw]

Maar zeker in het begin, als God in een mens zijn leven komt. Dan loopt hij heus niet vrolijk huppelend over de aarde hoor

Waar baseer je dit op?

Juist in het begin liep ik huppelend rond.
Wat is er mooier dan te beseffen dat je ziek was, maar Christus je heeft genezen?

Er is denk geen vrolijker tijd dan de tijd van de eerste liefde.

Pas later kwam ik erachter dat bekeerd zijn en volmaakt zijn twee tegenpolen waren...

(Tib, bedankt voor de goede manier van discuseren!)

Graag geprobeerd; mooi dat het gelukt is.

Dan zou ik het toch nog maar eens nakijken, als ik jou was.
Ik lees het in de Bijbel toch echt anders, zie bijvoorbeeld de pinksterlingen, de bekering van Paulus, etc.
Nogmaals de vraag: geloof je dan niet, dat de Heidelberger Catechismus de Bijbel naspreekt?

En hij haastte zich en kwam af, en ontving Hem met blijdschap.
En toen zij uit het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Filippus weg, en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.
En verheugde zich, dat hij met al zijn huis aan God gelovig geworden was.
Zo maar wat voorbeeldjes.

[Tiberius]

En hij haastte zich en kwam af, en ontving Hem met blijdschap.
En toen zij uit het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Filippus weg, en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.
En verheugde zich, dat hij met al zijn huis aan God gelovig geworden was.
Zo maar wat voorbeeldjes.

In alle voorbeeldjes sla je toch een stuk over. Een essentieel stuk zelfs.

[Afgewezen]

Resumerend gaat het nu dus over:
1. Wordt er op de goede manier over geloof en bekering gesproken?
2. Laten predikanten het Woord nog wel aan het woord komen?
Vraagje:
3. Is er enig verband tussen 1 en 2?

[Afgewezen]

En verheugde zich, dat hij met al zijn huis aan God gelovig geworden was.

Dat klinkt in elk geval anders dan: 'het geloof was in zijn hart geplant'.
(ook zomaar een voorbeeldje)

[Kaw]

In alle voorbeeldjes sla je toch een stuk over. Een essentieel stuk zelfs.

Degenen die levend zijn gemaakt gaan niet als doden over de aarde. Wedergeboorte geeft vreugde en rust. Ook een groot inzicht in je eigen staat en verootmoediging daarover, maar de som is intense blijvende blijdschap die de wereld niet kent. Ook in grote benauwdheid is er blijdschap. Zondag 1 mijn beste vriend. Is dat al eens bevinding voor je geworden? Dan weet je waarover ik spreek. Ik sla niets over. Misschien spreek ik over iets wat je niet kent?

[Tiberius]

Resumerend gaat het nu dus over:
1. Wordt er op de goede manier over geloof en bekering gesproken?
2. Laten predikanten het Woord nog wel aan het woord komen?
Vraagje:
3. Is er enig verband tussen 1 en 2?

Ad 1:
Bedoel je met "goed" of de voorstelling van zaken correct is? Dan zeg ik: ja.
Of bedoel je met "goed" dat het een te dominante plaats inneemt (wat ik uit je vorige posting concludeer)? Dan zeg ik even niets.

Ad 2:
Ze laten het Woord uiteraard wel aan het woord komen. Je zou de vraag toe kunnen spitsen of het Woord voldoende en in zijn volle breedte aan het woord komt.

Ik dacht eigenlijk dat je op een ander fenomeen doelde: de bezieling in de prediking (het tegenovergestelde dus van lauwheid). Ik las een poosje terug ergens dat een predikant het zo uitdrukte: een predikant kan pas het Woord doorgeven als hij zelf overweldigd is door het Woord. Zoals dat bij Jesaja (of Jeremia) expliciet uitgedrukt wordt.

[Tiberius]

In alle voorbeeldjes sla je toch een stuk over. Een essentieel stuk zelfs.

Degenen die levend zijn gemaakt gaan niet als doden over de aarde. Wedergeboorte geeft vreugde en rust. Ook een groot inzicht in je eigen staat en verootmoediging daarover, maar de som is intense blijvende blijdschap die de wereld niet kent. Ook in grote benauwdheid is er blijdschap. Zondag 1 mijn beste vriend. Is dat al eens bevinding voor je geworden? Dan weet je waarover ik spreek. Ik sla niets over. Misschien spreek ik over iets wat je niet kent?

Geloof je werkelijk dat dat buiten de bevinding van de zondag 2 t/m 5 omgaat?
Nee, dat kan je niet geloven, want dat zit ook in zondag 1 opgesloten (vraag 2 namelijk).

[Kaw]

Resumerend gaat het nu dus over:
1. Wordt er op de goede manier over geloof en bekering gesproken?
2. Laten predikanten het Woord nog wel aan het woord komen?
Vraagje:
3. Is er enig verband tussen 1 en 2?

Ik denk dat 1 volledig uitgemolken is op het forum en dat het geen zin heeft om daar nog over te beginnen.
2 is interessanter. Ik geloof dat er predikanten zijn die het Woord aan het woord laten komen. Als ik het beestje bij zijn naam mag noemen, dan denk ik aan bijv. ds. N. den Ouden uit Genemuiden. Ik kan de vinger er niet op leggen, maar het zit hem in de dingen dat de dominee het Woord durft na te spreken en werkelijk tot de gemeente spreekt. Vele dominees denken dat ze het evangelie preken als ze het woord noemen. Vele dominees denken dat men de gemeente vermaant door een voorbeeld te noemen van iemand waar het niet goed mee afgelopen is. Het is allemaal voorwerpelijk en ver van je bed. We hadden zondag avondmaal. Er ging een vrouw niet aan die normaal wel aan gaat. Ik had daar heel graag met haar over willen spreken, maar ook ik heb geleerd dat je van bepaalde dingen af moet blijven. Op ouderlingbezoek heb je het enkel voorwerpelijk (bij ons thuis overigens niet) over de dingen waar het om gaat. Een enkele ouderling durft met veel omhaal van woorden te vragen hoe het staat, maar hoe dikwijls wordt het gesprek dan onderwerpelijk inhoudelijk? Hoe vaak mag de vraag andersom gesteld worden en zal de ouderling met veel vreugde getuigen? Hoe vaak laat een dominee of een ouderling zien wat er nu echt in hem speelt, zonder in algemeenheden te spreken en geijkte termen te gebruiken?

Ook moet er een doel komen in de prediking. Een richtpunt. Nu is het vaak een afbakening. Men kan alleen aangeven hoe het niet moet en hoe het zou moeten, maar hoe gaat het nu?

[Afgewezen]

Resumerend gaat het nu dus over:
1. Wordt er op de goede manier over geloof en bekering gesproken?
2. Laten predikanten het Woord nog wel aan het woord komen?
Vraagje:
3. Is er enig verband tussen 1 en 2?

Ad 1:
Bedoel je met "goed" of de voorstelling van zaken correct is? Dan zeg ik: ja.
Of bedoel je met "goed" dat het een te dominante plaats inneemt (wat ik uit je vorige posting concludeer)? Dan zeg ik even niets.

Ik zeg: nee.

Ad 2:
Ze laten het Woord uiteraard wel aan het woord komen. Je zou de vraag toe kunnen spitsen of het Woord voldoende en in zijn volle breedte aan het woord komt.

Het gaat erom of een predikant écht de boodschap van het Woord brengt of dat hij het Woord 'gebruikt' voor zíjn preek of voor zíjn thema.

Ik dacht eigenlijk dat je op een ander fenomeen doelde: de bezieling in de prediking (het tegenovergestelde dus van lauwheid). Ik las een poosje terug ergens dat een predikant het zo uitdrukte: een predikant kan pas het Woord doorgeven als hij zelf overweldigd is door het Woord. Zoals dat bij Jesaja (of Jeremia) expliciet uitgedrukt wordt.

Precies wat ik dus een paar postings terug heb gezegd. Maar als een predikant het zegt, maakt het altijd wat meer indruk natuurlijk.

[Kaw]

In alle voorbeeldjes sla je toch een stuk over. Een essentieel stuk zelfs.

Degenen die levend zijn gemaakt gaan niet als doden over de aarde. Wedergeboorte geeft vreugde en rust. Ook een groot inzicht in je eigen staat en verootmoediging daarover, maar de som is intense blijvende blijdschap die de wereld niet kent. Ook in grote benauwdheid is er blijdschap. Zondag 1 mijn beste vriend. Is dat al eens bevinding voor je geworden? Dan weet je waarover ik spreek. Ik sla niets over. Misschien spreek ik over iets wat je niet kent?

Geloof je werkelijk dat dat buiten de bevinding van de zondag 2 t/m 5 omgaat?
Nee, dat kan je niet geloven, want dat zit ook in zondag 1 opgesloten (vraag 2 namelijk).

Tiberius, je probeert me weer in een hoekje te stoppen. Kap daar nu eens mee. Ik zou nu andersom kunnen zeggen dat jij en je volkje net doen alsof de hele catechismus bestaat uit zondag 2 t/m 5 omdat het nergens anders over lijkt te gaan en dat zondag 1 achteraan staat in het catechismus, omdat anders het universele stappenplan anders niet meer klopt, maar wat voor zin heeft het? Ik ben geen remonstrant en ik ben ook niet iemand die de noodzaak van ellendekennis ontkent. Ik heb enkel laten zien dat er in het prille geloof blijdschap overheerst. Als je dat irriteert, dan is dat jouw probleem.