freek schreef:memento schreef:
Mijn grootste bezwaarpunt is dat niet alleen gezegd wordt dat de mens zich moét bekeren, maar dat hij dit ook kán (zie citaat van ds. Maritz, eerder in deze topic). Hoe je t ook wendt of keert, dat is zeer ongereformeerd.
Daarnaast mis ik, door de grote nadruk die er ligt op Gods liefde, de gereformeerde notie dat God toornt op de zonde, en dus ook de zondaar die nog in de zonde leeft. God is de heilige!
Een ander punt is, dat door de nadruk op geloof de genade ondergesneeuwd komt (iets wat in sommige afgescheiden kerken precies omgedraait is). Geloof is (zeker) wel nodig, maar dat wordt geleerd door een weg van "Heere, wees mij de zondaar genadig!". Het is geen vanzelfsprekendheid dat God mij wil aanzien, maar een wonder!
De bewoording van Maritz zijn ook niet echt die van mij. Maar één ding kan ik er wel van zeggen: als ik zijn stuk lees, dan is het doorweven van de notie dat Gods Geest gewillig maakt om aan te nemen, om te bekeren, om te geloven. Dan is er toch in de kracht van de Heilige Geest een mógelijkheid om te geloven? Je wilt toch niet beweren dat wanneer de Geest werkt dmv het Evangelie (de blijde boodschap van Kruis en Opstanding) en mensen gewillig worden om zich aan déze boodschap over te geven, dat het dan nog steeds niet lukt? Omdat het dogma van onze onmacht in de weg zit? Alsof God daar geen raad mee weet. Is bekering uiteindeiljk niet anders dan overgave? Jij wilt het altijd zo keurig theologisch op orde hebben, maar wie is er nu geholpen met een theologisch-correcte beschouwing over hoe God werkt, wat Hij kan en wat wij niet kunnen. Het is inderdaad 'heilige grond'. Dat kun je niet klein krijgen!
Kan de mens zich niet bekeren?
Is bekeren niet hetzelfde als omkeren?
Wat deed de verloren zoon toen hij bij de voederbakken zat? Hij stond op en ging terug...
Tijdens een zondagsschoolcusus van de GG zei een spreker eens.
Ons bekeren moeten we zelf doen. We weten allemaal wat goed en kwaad is, stel ik pak dit boek op en wil het in mijn tas stiekum meenemen.
Terwijl ik het doe zegt mijn verstand, "dat mag niet" Waarop ik het besluit terug te leggen. Op dat moment héb ik mij bekeert van een verkeerde weg.
Natuurlijk hebben we voor dit alles genade nodig maar laten we niet vergeten dat wij de opdracht hebben óns te bekeren!
De vader stond op de zoon te wachten, maar de zoon zelf keerde terug
God werkt de wedergeboorte, de mens moet zich bekeren
