Ik kom zelfs uit de baptisten gemeente, maar van de doopsgezindten weet ik niet heel van.
Is iemand bekend met de doopsgezindten ?
Wat zijn nu de verschillen tussen de baptisten en doopsgezindten ?
Het beeld wat ik van de tegenwoordige doopsgezindten hebt is dat men vrij-zinnig is in de leer.
Als iemand me wat informatie kan geven, word dat erg gewaardeerd!
Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Ik ben er niet mee bekend, maar gezien de inderdaad vrijzinnige presentatie op de site doopsgezind.nl vraag ik me af of er wel een vergelijking mogelijk is met de baptisten, waar jij deel van uit maakt.
-
Wilma van den Berg
- Berichten: 3849
- Lid geworden op: 17 okt 2005, 16:24
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Is dit topic (mede) opengezet ivm ds. Bottenbley, of?
Ons geloof wankelt weleens maar Gods trouw nooit!
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Volgens mij zijn de huidige doopsgezinden zeer vrijzinnig. Dit komt iig tot uitdrukking in laag bijbelgezag en een synthetische houding ten opzichte van de wereld.
De doopsgezinden zijn ooit uit de Nederlandse staatskerk gestapt, ik meen dat toen ook passivistische motieven een rol speelden. En ze waren ook voor volwassendoop, maar daar is niets mis mee, behalve dat dat 'overdoop' omstreden is.
In de huidige baptistenwereld in Nederland en daarbuiten is volgens mij een hoge variatie. 'Gereformeerde baptisten' en 'evangelische baptisten', etc. Laatstgenoemde groep heeft denk ik een grotere overeenkomst met de doopsgezinden dat eerstgenoemde groep.
Verder kende ik uit mijn omgeving iemand die doopsgezind was, en hun kerk werkte veel samen met de luthersche kerk en de vrijzinnig hervormde kerk.
De doopsgezinden zijn ooit uit de Nederlandse staatskerk gestapt, ik meen dat toen ook passivistische motieven een rol speelden. En ze waren ook voor volwassendoop, maar daar is niets mis mee, behalve dat dat 'overdoop' omstreden is.
In de huidige baptistenwereld in Nederland en daarbuiten is volgens mij een hoge variatie. 'Gereformeerde baptisten' en 'evangelische baptisten', etc. Laatstgenoemde groep heeft denk ik een grotere overeenkomst met de doopsgezinden dat eerstgenoemde groep.
Verder kende ik uit mijn omgeving iemand die doopsgezind was, en hun kerk werkte veel samen met de luthersche kerk en de vrijzinnig hervormde kerk.
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Hier mag wel één en ander rechtgezet worden. Nederland heeft nooit een staatskerk gehad; hooguit een bevoorrechtte kerk. De doopsgezinden zijn daarnaast niet uit de Gereformeerde 'staatskerk' gestapt; de 'wederdopers' of anabaptisten (de oorspronkelijke benaming van de doopsgezinden) waren de eersten die in ons land de leer van de hervorming waren toegedaan (hervorming in de brede zin van het woord).ODW schreef: De doopsgezinden zijn ooit uit de Nederlandse staatskerk gestapt, ik meen dat toen ook passivistische motieven een rol speelden. En ze waren ook voor volwassendoop, maar daar is niets mis mee, behalve dat dat 'overdoop' omstreden is.
In de huidige baptistenwereld in Nederland en daarbuiten is volgens mij een hoge variatie. 'Gereformeerde baptisten' en 'evangelische baptisten', etc. Laatstgenoemde groep heeft denk ik een grotere overeenkomst met de doopsgezinden dat eerstgenoemde groep.
Ten slotte kun je doorgaans de evangelische baptisten op geen enkele manier vergelijken met de doopsgezinden. De hoofdstroom van de evangelische baptisten is bijbelgetrouw en zeker niet vrijzinnig.
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Helaas niet allemaal, onze gemeente is aangesloten bij de ABC (Alliantie van Baptisten en CAMA Gemeenten) gemeente's en niet bewust bij de broederschap van baptistengemeente's, omdat er gemeente's zijn (binnen de broederschap...) die erg vrijzinnig werden zoals vrouwelijke voorganger en discussie rondom de opstanding van de Here Jezus Christus.freek schreef:'..... De hoofdstroom van de evangelische baptisten is bijbelgetrouw en zeker niet vrijzinnig.
Aan de andere kant als ik zie hoe de seeker senstive ala Rick Warren marketing invloeden te zien zijn, en het duidelijke arminianisme bij de baptisten gemeente's is dat niet echt Bijbel getrouw te noemen.
Door Gods's genade zien we nu ook broeders opstaan (zoals bij de Gorge Whitefield stichting, waar de meeste deel uitmaken van een evaneglische baptisten gemeente) die niet mee willen gaan met dit modern menselijk denken en de entertainment die re uit voort komt.
Op dat gebied is het erg moeilijk om het verschil te tonen tussen de doopsgezindten en baptisten, omdat er een enorm verschil kan zijn in de beleving en de leer van de baptisten gemeente's.
Ik zou me als overtuigde baptist en congregationalist, in sommige gevallen eerder verbonden voelen bij een gereformeerde/hervormde kerk/gemeente, dan bij sommige evangelische baptisten gemeente's.
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
-------------------------------
Laatst gewijzigd door pietjebel op 22 dec 2008, 11:26, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Daar heb je gelijk in, want vanuit het baptisme zijn verschillende stromingen en groeperingen uit voort gekomen, zoals: Montanist, Novatian, Donatist, Paulicians, Petrobrusians, Waldenses, Mennonieten, Anabaptisten, Reformed baptist, Sovereign grace baptist, Strict baptist, Particular baptist, General baptist, Freewill baptist, Primitive baptist …etc.pietjebel schreef:Baptisten en doopsgezinden hebben dezelfde wortels. Het woord betekent ook zo ongeveer hetzelfde. Wat in NL doopsgezind werd genoemd, heette in Engeland baptist. Daardoor is deze vraag net zo moeilijk te beantwoorden als de vraag wat het verschil is tussen hervormd en gereformeerd.
In Nederlands zijn de meeste doopsgezinden vrijzinnig, voor zover ik weet. Maar in Amerika heb je heel conservatieve doopsgezinden: de Amish. En er zijn ook al heel lang zeer vrijzinnige baptisten, naast zeer rechtzinnige.
Kortom, als je je vraag iets toespitst, is het makkelijker een antwoord te geven. Welke doopsgezinden / baptisten in welk land bedoel je?
Deze gemeente hadden een grote overeenkomst, namelijk dat ze zelfstandig (congregationalistische) waren en de orde en instellingen (doop na bekering en viering van het avondmaal) zoals we het in het NT mogen lezen wilde praktiseren.
Naar mijn weten, kregen deze baptische groeperingen na de reformatie de naam wederdopers of anabaptisten, niet omdat men deze naam zelf bedacht, maar het werd een naam die men werd opgelegt omdat de aanhangers van de zuigelingen besprenkelaars hun beschuldigde van opnieuw dopen, terwijl de anabaptisten dit niet zo zagen, omdat volgens hun, de gene die als zuigeling besprenkend waren, nooit en te nimmer volgens de NT gedoopt waren.
Voor de rest waren er binnen de baptistische stromingen een enorm verschil in de leer en theologie.
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Even tussendoor: Kijk wel uit met de tegenstelling vrijzinnig <> conservatief. Het één zegt iets over de leer, het ander over stijl van leven. Je kunt schriftgetrouw leven maar wel met beide benen in je tijd staan, en je kunt heel conservatief leven en ondertussen allerlei dwalingen toelaten.
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Mischien dat volgende ook wel interessant is rondom de discussie van wederdopers, anabaptisten en baptisten.
Vaak wordt m.n als ik gereformeerde theologie er na leest, de anabaptisten direct in relatie gebracht met wat zich heeft afgespeeld in Munster.
Maar we moeten niet vergeten, dat er verschillende soorten anabaptisten waren. Want een ieder die afstand naam van de zuigelingen sprenkeling en de doop na bekering praktiseerde werd al direct een anabaptist genoemd.
Thomas Munzer werd ook een anabaptist genoemd (m.n door de gereformeerde theologen), terwijl er grote twijfels over zijn doopvisie, volgens Armitage doopte/besprenkelde hij twee maal per jaar zuigelingen in zijn gemeente, en Munzer theologie lag ook in de lijn van het pelagianisme en unitarianisme, en deels mystieke (kreeg volgens hem visoenen). Munzer was erg onduidelijk, hij heeft wel eens geschreven tegen de zuigelingen gesprenkeling, maar vervolgens praktiseerde hij het wel.
Twee martelaren Dryzinger, Hans of Overdam en vele andere anabaptisten zagen de dopers van Munster als valse dwaaleraren en namen duidelijk afstand van Munster.
Meer informatie, zie de volgend engelse link:
MÜNZER HIMSELF THE HEAD AND LEADER OF THE Münster "ANABAPTISTS" WAS A PEDOBAPTIST.
Let this fact be remembered and used in repelling the charge of Elder Ditzler.
I conclude with an article from the New American Cyclopedia "Art. Anabaptists":
"There was another class of Anabaptists, widely different from those who have been described (the Münster men). In some instances, undoubtedly, when the former class fell back upon their purely spiritual views, the two parties coalesced. Brandt refers to on instance in which the moderate were brought into difficulty by being found in such association with the fanatical. The distinction, however, is real, and may be traced. It is a mistake to suppose that the rejection of infant baptism during the reformation, was found among the unlearned only. Melanchthon, Zwingli and Oecolampadius were all troubled by the questions which arose respecting the adjustment of this rite to the personal faith required by Protestantism.
"Some of those who became leaders of the Anabaptists were the associates and equals of these reformers. Mantz, Grebel and Hubmeyer were men of learning, the lost of great genius and eloquence. Mantz had been the friend and fellow-student of Zwingli, and was on early martyr in the cause of the Anabaptists, Zwingli himself pronouncing the sentence in the words 'Qui iterarn mergit mergatur.' The persecution of such men and their followers in Switzerland, shocked the moderate of all parties. In expressing his views of this persecution, Erasmus pays a tribute to the character of the sufferers in these words: 'A people against whom there is very little to be said, and concerning whom we are assured there are many who have been reformed from the worst to the best lives; and though, perhaps, they may foolishly err in certain opinions, yet have they never stormed towns nor churches, nor entered into any combinations against the authority of the magistrate, nor driven anybody from his government or estate.'
"These people, so persecuted, demanded a church composed of spiritual persons, introduced into it by a voluntary baptism. They demanded likewise the separation of the church from the state, and the non-interference of the magistrate in matters of religion.
"Anabaptists of the same class were found in the Netherlands in large numbers. The records of their sufferings, their martyrs multiplied by thousands, furnishes a melancholy and affecting chapter in human history. William of Orange, founder of the Dutch republic, was sustained in the gloomiest hours of his struggles by their sympathy and aid, and has left his testimony to their loyalty, industry and virtue. That great Prince, however importuned, steadfastly refused to persecute them.
"The same class were found in England during the reign of Edward VI; and Burnet declares that not books, but flames, were used in reply to their arguments. Simon Menno, born at the close of the fifteenth, or, as some say, at the commencement of the sixteenth century, educated for the priesthood of the Roman Catholic Church, and converted in the prime of manhood to the faith of the Anabaptists, became their chief leader, and the instrument of their organization into a recognized body of Protestant Christians. Menno disavowed for himself and his brethren any connection whatever with the fanatics of Münster, though it is not impossible that some of the more rational of the furious party were won by him to great sobriety of views, and to peaceful lives. Mennonites and Anabaptists have from his time been interchangeable terms, and the communities so called have descended to the present time. Even while he lived, however; they became separated into two great divisions the 'Fire' and the 'Gross,' the former claiming a more strict adherence to the austerity of the older Anabaptists, and the latter relaxing into closer resemblance to Protestants generally."
John T. Christian says of the matter:
"It may be concluded that Münzer was a follower and friend of Luther; he practiced infant baptism to the close of his life; he was never in the practice of Anabaptism; he was opposed by the Baptist leaders; held doctrinal views radically different from the Baptists on the use of the sword; and he was never intimately associated with the Baptists.
"All parties seem anxious to rid themselves of the responsibility of the Münster affair. The Roman Catholics charge the Lutherans with the disturbances, and the Lutherans in return lay all the blame on the Anabaptists. It suited the purposes of each party to make the account of the disturbances as horrible as possible. This is only one more instance of how the dominant class of every age writes history in its own interest, and how it has hitherto succeeded not only in imposing its views on the average intelligence of its own time, but in passing it down to the second-hand historians of subsequent ages (Bax Rise and Fall of the Anabaptists, 173) . The accounts given by the enemies of a party, are to be received with caution. This is doubly true in this instance, since the Lutherans were trying to shield themselves from the Roman Catholics, and were endeavoring to lay the blame on the Anabaptists. The Lutherans became the historians, and they wrote what they pleased, and there was no one to correct them." (A History of The Baptists, pages 157-158).
Vaak wordt m.n als ik gereformeerde theologie er na leest, de anabaptisten direct in relatie gebracht met wat zich heeft afgespeeld in Munster.
Maar we moeten niet vergeten, dat er verschillende soorten anabaptisten waren. Want een ieder die afstand naam van de zuigelingen sprenkeling en de doop na bekering praktiseerde werd al direct een anabaptist genoemd.
Thomas Munzer werd ook een anabaptist genoemd (m.n door de gereformeerde theologen), terwijl er grote twijfels over zijn doopvisie, volgens Armitage doopte/besprenkelde hij twee maal per jaar zuigelingen in zijn gemeente, en Munzer theologie lag ook in de lijn van het pelagianisme en unitarianisme, en deels mystieke (kreeg volgens hem visoenen). Munzer was erg onduidelijk, hij heeft wel eens geschreven tegen de zuigelingen gesprenkeling, maar vervolgens praktiseerde hij het wel.
Twee martelaren Dryzinger, Hans of Overdam en vele andere anabaptisten zagen de dopers van Munster als valse dwaaleraren en namen duidelijk afstand van Munster.
Meer informatie, zie de volgend engelse link:
MÜNZER HIMSELF THE HEAD AND LEADER OF THE Münster "ANABAPTISTS" WAS A PEDOBAPTIST.
Let this fact be remembered and used in repelling the charge of Elder Ditzler.
I conclude with an article from the New American Cyclopedia "Art. Anabaptists":
"There was another class of Anabaptists, widely different from those who have been described (the Münster men). In some instances, undoubtedly, when the former class fell back upon their purely spiritual views, the two parties coalesced. Brandt refers to on instance in which the moderate were brought into difficulty by being found in such association with the fanatical. The distinction, however, is real, and may be traced. It is a mistake to suppose that the rejection of infant baptism during the reformation, was found among the unlearned only. Melanchthon, Zwingli and Oecolampadius were all troubled by the questions which arose respecting the adjustment of this rite to the personal faith required by Protestantism.
"Some of those who became leaders of the Anabaptists were the associates and equals of these reformers. Mantz, Grebel and Hubmeyer were men of learning, the lost of great genius and eloquence. Mantz had been the friend and fellow-student of Zwingli, and was on early martyr in the cause of the Anabaptists, Zwingli himself pronouncing the sentence in the words 'Qui iterarn mergit mergatur.' The persecution of such men and their followers in Switzerland, shocked the moderate of all parties. In expressing his views of this persecution, Erasmus pays a tribute to the character of the sufferers in these words: 'A people against whom there is very little to be said, and concerning whom we are assured there are many who have been reformed from the worst to the best lives; and though, perhaps, they may foolishly err in certain opinions, yet have they never stormed towns nor churches, nor entered into any combinations against the authority of the magistrate, nor driven anybody from his government or estate.'
"These people, so persecuted, demanded a church composed of spiritual persons, introduced into it by a voluntary baptism. They demanded likewise the separation of the church from the state, and the non-interference of the magistrate in matters of religion.
"Anabaptists of the same class were found in the Netherlands in large numbers. The records of their sufferings, their martyrs multiplied by thousands, furnishes a melancholy and affecting chapter in human history. William of Orange, founder of the Dutch republic, was sustained in the gloomiest hours of his struggles by their sympathy and aid, and has left his testimony to their loyalty, industry and virtue. That great Prince, however importuned, steadfastly refused to persecute them.
"The same class were found in England during the reign of Edward VI; and Burnet declares that not books, but flames, were used in reply to their arguments. Simon Menno, born at the close of the fifteenth, or, as some say, at the commencement of the sixteenth century, educated for the priesthood of the Roman Catholic Church, and converted in the prime of manhood to the faith of the Anabaptists, became their chief leader, and the instrument of their organization into a recognized body of Protestant Christians. Menno disavowed for himself and his brethren any connection whatever with the fanatics of Münster, though it is not impossible that some of the more rational of the furious party were won by him to great sobriety of views, and to peaceful lives. Mennonites and Anabaptists have from his time been interchangeable terms, and the communities so called have descended to the present time. Even while he lived, however; they became separated into two great divisions the 'Fire' and the 'Gross,' the former claiming a more strict adherence to the austerity of the older Anabaptists, and the latter relaxing into closer resemblance to Protestants generally."
John T. Christian says of the matter:
"It may be concluded that Münzer was a follower and friend of Luther; he practiced infant baptism to the close of his life; he was never in the practice of Anabaptism; he was opposed by the Baptist leaders; held doctrinal views radically different from the Baptists on the use of the sword; and he was never intimately associated with the Baptists.
"All parties seem anxious to rid themselves of the responsibility of the Münster affair. The Roman Catholics charge the Lutherans with the disturbances, and the Lutherans in return lay all the blame on the Anabaptists. It suited the purposes of each party to make the account of the disturbances as horrible as possible. This is only one more instance of how the dominant class of every age writes history in its own interest, and how it has hitherto succeeded not only in imposing its views on the average intelligence of its own time, but in passing it down to the second-hand historians of subsequent ages (Bax Rise and Fall of the Anabaptists, 173) . The accounts given by the enemies of a party, are to be received with caution. This is doubly true in this instance, since the Lutherans were trying to shield themselves from the Roman Catholics, and were endeavoring to lay the blame on the Anabaptists. The Lutherans became the historians, and they wrote what they pleased, and there was no one to correct them." (A History of The Baptists, pages 157-158).
Laatst gewijzigd door mayflower op 19 aug 2008, 17:43, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Bert Mulder
- Berichten: 9097
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Zijn de Amish wel conservatief in het dagelijks leven. Komt, mijns inziens, doordat ze menen dat ze door de werken gerechtvaardigd worden, en niet door het geloof.pietjebel schreef:Baptisten en doopsgezinden hebben dezelfde wortels. Het woord betekent ook zo ongeveer hetzelfde. Wat in NL doopsgezind werd genoemd, heette in Engeland baptist. Daardoor is deze vraag net zo moeilijk te beantwoorden als de vraag wat het verschil is tussen hervormd en gereformeerd.
In Nederlands zijn de meeste doopsgezinden vrijzinnig, voor zover ik weet. Maar in Amerika heb je heel conservatieve doopsgezinden: de Amish. En er zijn ook al heel lang zeer vrijzinnige baptisten, naast zeer rechtzinnige.
Kortom, als je je vraag iets toespitst, is het makkelijker een antwoord te geven. Welke doopsgezinden / baptisten in welk land bedoel je?
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Klopt!Bert Mulder schreef:Zijn de Amish wel conservatief in het dagelijks leven. Komt, mijns inziens, doordat ze menen dat ze door de werken gerechtvaardigd worden, en niet door het geloof.pietjebel schreef:Baptisten en doopsgezinden hebben dezelfde wortels. Het woord betekent ook zo ongeveer hetzelfde. Wat in NL doopsgezind werd genoemd, heette in Engeland baptist. Daardoor is deze vraag net zo moeilijk te beantwoorden als de vraag wat het verschil is tussen hervormd en gereformeerd.
In Nederlands zijn de meeste doopsgezinden vrijzinnig, voor zover ik weet. Maar in Amerika heb je heel conservatieve doopsgezinden: de Amish. En er zijn ook al heel lang zeer vrijzinnige baptisten, naast zeer rechtzinnige.
Kortom, als je je vraag iets toespitst, is het makkelijker een antwoord te geven. Welke doopsgezinden / baptisten in welk land bedoel je?
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Volgens mij zijn er ook nog behoudende doopsgezinden, niet vrijzinnig dus!
Denk dan oa aan Ouddorp: http://www.ouddorp.doopsgezind.nl/
Denk dan oa aan Ouddorp: http://www.ouddorp.doopsgezind.nl/
-
Bert Mulder
- Berichten: 9097
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
Wat leren die dan? Die website vertelt ons niks...FreekH schreef:Volgens mij zijn er ook nog behoudende doopsgezinden, niet vrijzinnig dus!
Denk dan oa aan Ouddorp: http://www.ouddorp.doopsgezind.nl/
Behalve dat ze kinder-nevendiensten hebben, hetwelk een vrijgezind symptoon is, daar kinderen, lid zijnde van de gemeente, ook bij de vergadering van de gelovigen in de kerkdienst horen...
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Re: Verschil tussen baptisten en doopsgezindten
"dopers-evangelicale signatuur"