Zondagsrust

[Bert Mulder]

Zo ken ik iemand, die Hindu was in Singapore. Zijn vader had een winkel. Nu moest die winkel natuurlijk open op zondag in dat toeristenland. Maar toen hij bekeerd werd tot christen, weigerde hij zijn vader, en heeft nooit meer op zondag de winkel gewerkt...

(hoewel hij nu wel op zondag werkt, als predikant)

Iedereen kent altijd wel iemand. Laten we niet op die basis reageren.
De buurmeisjes waren voor mijn moeder ook altijd het lichtende voorbeeld waarom ik de afwas zou moeten doen en waarom ik vroeg naar bed moest gaan, totdat ze op de leeftijd kwamen dat ze uit gingen en dat ook deden. Toen was het voorbeeld ineens als sneeuw voor de zon verdwenen.
Ik ben het met Afgewezen eens en wil nog het volgende er aan toevoegen: Als je iets op zondag niet zou mogen, dan mag je dat ook niet op de andere dagen in de week. Wanneer men besneden van hart is, dan maakt de dag van de week niet uit, al is de zondag een bijzonder moment waar men tijd heeft om God te zoeken. Toch hoeft die zondagsbesteding geen wettische invulling te krijgen. Zij zullen Mij vrijwillig dienen zei onze HEERE.

Zei ik het niet dan, dat het onze (nieuw)verkregen vrijheid was?

En dat is zo, omdat we onder de genade leven, en niet onder de wet. Dus zullen we de wet naar ons vermogen volgen, uit dankbaarheid.

[jvdg]

Zo ken ik iemand, die Hindu was in Singapore. Zijn vader had een winkel. Nu moest die winkel natuurlijk open op zondag in dat toeristenland. Maar toen hij bekeerd werd tot christen, weigerde hij zijn vader, en heeft nooit meer op zondag de winkel gewerkt...

(hoewel hij nu wel op zondag werkt, als predikant)

Iedereen kent altijd wel iemand. Laten we niet op die basis reageren.
De buurmeisjes waren voor mijn moeder ook altijd het lichtende voorbeeld waarom ik de afwas zou moeten doen en waarom ik vroeg naar bed moest gaan, totdat ze op de leeftijd kwamen dat ze uit gingen en dat ook deden. Toen was het voorbeeld ineens als sneeuw voor de zon verdwenen.
Ik ben het met Afgewezen eens en wil nog het volgende er aan toevoegen: Als je iets op zondag niet zou mogen, dan mag je dat ook niet op de andere dagen in de week. Wanneer men besneden van hart is, dan maakt de dag van de week niet uit, al is de zondag een bijzonder moment waar men tijd heeft om God te zoeken. Toch hoeft die zondagsbesteding geen wettische invulling te krijgen. Zij zullen Mij vrijwillig dienen zei onze HEERE.

Zei ik het niet dan, dat het onze (nieuw)verkregen vrijheid was?

En dat is zo, omdat we onder de genade leven, en niet onder de wet. Dus zullen we de wet naar ons vermogen volgen, uit dankbaarheid.

Oftewel, vrijheid in gebondenheid.......

[JolandaOudshoorn]

Oftewel, vrijheid in gebondenheid.......

Beter: vrijheid in VERbondenheid!

[freek]

Wij zijn net refojoden. Dat gevoel bekruipt me als in de discussie van de laatste twee á drie weken lees. Het is zoals Afgewezen zegt: als we sabbath willen houden, dan moeten we hem helemaal houden, dus op zaterdag (inclusief de joodse meetlat). Zo niet, dan vieren we de opstanding van Christus op de eerste dag van de week, maar dan niet als sabbath, maar als één van de zeven dagen.

[Tiberius]

De laatste 2 weken is er niets gepost.

Maar verder ben ik het wel met je eens eens.
Tijdens het Oude Testament was de sabbat een feestdag, een dag van vreugde. Dat kan je lezen in bijvoorbeeld Psalm 92: Het is goed, dat men den HEERE love, en Uw Naam psalmzinge, o Allerhoogste!
Eerst was het een viering van de schepping, later van de verlossing uit Egypte (zie het "tussenvoegsel' in het 4e gebod in Deuteronomium 5 : 15). Nog weer later is daar het aspect van de viering van de opstanding van Christus bijgekomen. Dit alles met het doel om zich voor te bereiden op de eeuwige sabbat en om zich te verlustigen in de Heere van de sabbat, hetwelk is Christus.

De joodse sabbat, zoals we die kennen uit de Evangeliebeschrijvingen, is onbijbels. Het is tot stand gekomen tijdens en onder invloed van de Babylonische ballingschap. In Babel had men namelijk een shappatu, de zevende, viertiende, eenentwintigste en achtentwintigste dag van bepaalde maanden. Deze dag was geen dag van rust en blijdschap, maar een vervelende dag. Het dagelijks leven van hen werd voortdurend overschaduwd uit angst voor demonen. Ze onderhielden de sabbat uit eerbied voor Gods wet, maar uit vrees voor de wet van Murphy: ze waren bang dat ze, als ze iets zouden doen, het als een boemerang op zich terug zouden krijgen. Als een metselaar naar zij werk zou gaan, bijvoorbeeld, zou hij zeer waarschijnlijk een baksteen op zijn teen laten vallen. Altijd hing er dan onheil in de lucht. Vandaar dat het voor hen wel een vrije dag was, maar zeker geen blijde feestdag.

[cosmo]

De joodse sabbat, zoals we die kennen uit de Evangeliebeschrijvingen, is onbijbels.

Ik vind dat nogal een vreemde conclusie. Ik zie ook niet op welke gronden je dit zou kunnen concluderen.

Vandaar dat het voor hen wel een vrije dag was, maar zeker geen blijde feestdag.

Dat is dan precies wat overeenkomt met refoland. Daar is de zondag ook geen feestdag.

[Mister]

De joodse sabbat, zoals we die kennen uit de Evangeliebeschrijvingen, is onbijbels. Het is tot stand gekomen tijdens en onder invloed van de Babylonische ballingschap. In Babel had men namelijk een shappatu, de zevende, viertiende, eenentwintigste en achtentwintigste dag van bepaalde maanden. Deze dag was geen dag van rust en blijdschap, maar een vervelende dag. Het dagelijks leven van hen werd voortdurend overschaduwd uit angst voor demonen. Ze onderhielden de sabbat uit eerbied voor Gods wet, maar uit vrees voor de wet van Murphy: ze waren bang dat ze, als ze iets zouden doen, het als een boemerang op zich terug zouden krijgen. Als een metselaar naar zij werk zou gaan, bijvoorbeeld, zou hij zeer waarschijnlijk een baksteen op zijn teen laten vallen. Altijd hing er dan onheil in de lucht. Vandaar dat het voor hen wel een vrije dag was, maar zeker geen blijde feestdag.

Ben wel benieuwd naar je bron...

[MarthaMartha]

De joodse sabbat, zoals we die kennen uit de Evangeliebeschrijvingen, is onbijbels.

Ik vind dat nogal een vreemde conclusie. Ik zie ook niet op welke gronden je dit zou kunnen concluderen.

Vandaar dat het voor hen wel een vrije dag was, maar zeker geen blijde feestdag.

Dat is dan precies wat overeenkomt met refoland. Daar is de zondag ook geen feestdag.

Hoho... niet overal!
Ik reken mezelf tot refoland, maar bij mij is de zondag feestdag!
(en de kinderen die dikwijls bij mij logeren vinden het gelukkig ook een gezellige dag!)

[Auto]

Vandaar dat het voor hen wel een vrije dag was, maar zeker geen blijde feestdag.

Dat is dan precies wat overeenkomt met refoland. Daar is de zondag ook geen feestdag.

Hoho, bij ons is de zondag ook een feestdag, dan mogen we weer naar de kerk en na de kerkdiensten besteden we aandacht aan de kinderen met spelletjes en wordt er ook nog doorgesproken over de preken. ....... en dat zijn vaak hele mooie momenten omdat de kinderen soms meer onder de stoel hebben gezeten dan erop en dat dan blijkt dat ze delen van preek helemaal na kunnen vertellen.

[MarthaMartha]

de kinderen soms meer onder de stoel hebben gezeten dan erop

[Auto]

de kinderen soms meer onder de stoel hebben gezeten dan erop

Ik kan gelukkig met je meelachen omdat wij op de achterste rij zitten

[MarthaMartha]

de kinderen soms meer onder de stoel hebben gezeten dan erop

Ik kan gelukkig met je meelachen omdat wij op de achterste rij zitten

hi... het staat er zo komisch, zie je die apies al zitten koekeloeren onder hun stoelen.....
Maar verder herken ik het wel van de jongensclub..... dat hebben wel meer kinderen.

[jvdg]

Dat is dan precies wat overeenkomt met refoland. Daar is de zondag ook geen feestdag.

Hoezo generaliseren..... ?

[Kaw]

Dat is dan precies wat overeenkomt met refoland. Daar is de zondag ook geen feestdag.

Hoezo generaliseren..... ?

Ja inderdaad! We eten dan altijd extra lekker, lekker wijntje enzo. En lekker veel familie en vrienden op visite enzo. Gezellig!

[Tiberius]

De joodse sabbat, zoals we die kennen uit de Evangeliebeschrijvingen, is onbijbels. Het is tot stand gekomen tijdens en onder invloed van de Babylonische ballingschap. In Babel had men namelijk een shappatu, de zevende, viertiende, eenentwintigste en achtentwintigste dag van bepaalde maanden. Deze dag was geen dag van rust en blijdschap, maar een vervelende dag. Het dagelijks leven van hen werd voortdurend overschaduwd uit angst voor demonen. Ze onderhielden de sabbat uit eerbied voor Gods wet, maar uit vrees voor de wet van Murphy: ze waren bang dat ze, als ze iets zouden doen, het als een boemerang op zich terug zouden krijgen. Als een metselaar naar zij werk zou gaan, bijvoorbeeld, zou hij zeer waarschijnlijk een baksteen op zijn teen laten vallen. Altijd hing er dan onheil in de lucht. Vandaar dat het voor hen wel een vrije dag was, maar zeker geen blijde feestdag.

Ben wel benieuwd naar je bron...

Bruce Ray: Laat ons de rustdag wijden.
Hier staat hij tussen.