memento schreef:
Soms helpt het om sociologisch naar dingen als een kerkenraad te kijken. Sociologisch gezien is het een groepje vrijwilligers, die zich inzet voor hun idealen. Mensen die iets doen op vrijwillige basis, zijn sneller geneigd de dingen te doen zoals zij vinden dat het beste is, en focussen daarbij op de dingen die zij belangrijk vinden. Als dat niet mogelijk is, of als daarbij weerstand optreedt, loopt vaak de motivatie terug, of ontstaat er een geërgerde houding. Ook vermeiden zij het liefst problemen, en als problemen zich voordoen die niet te omzeilen zijn, lossen ze die het liefst op de manier op, die het minste inspanning vereist.
Als we dat in ons achterhoofd hebben, is het ook veel begrijpelijker waarom (sommige) kerkenraden niet openstaan voor kritiek en veranderingen, maar ook waarom "moeilijke gevallen" in de gemeente niet goed aangepakt worden (denk bv: het bezoeken van weglopende schaapjes der kudde, die niet op zulk bezoek zitten te wachten, of het tijd investeren in huwelijksproblemen, waarbij beide partners niet willen praten, etc)
Om maar helemaal even van het onderwerp 'Leer der Gereformeerde Gemeenten' af te raken....
Ik ben ook ouderling, zei het niet in de GG. Nu is het, voor mij in elk geval, niet zo dat ik wat gewoonlijk een vrijwilliger genoemd wordt. Inderdaad die ik het werk vrijwillig, maar het is beslist niet zo dat ik mijzelf voor dit ambt voorgeschoven hebt, of het gezocht hebt. Op Bijbelse manier begeert wel....
Wil ik ook even de nadruk leggen dat ik het NOTA BENE de meest belangrijke taak vind om weglopende schapen te zoeken, en ook vooral de 'moeilijke gevallen' niet te negeren of met een routine afdoen.
En weet je waarom? Omdat ik God een eed gezweerd heb, dat te doen. Dat ik wacht zal staan op de muren van Zion. Dat ik niet zal doen als een huurling, die wegloopt zo gauw er problemen opkomen...
Wat wel het geval is, dat men soms gewoon tijd tekort komt....
(deze week 2 avonden huisbezoek, dan kerkeraadvergadering (donderdag ons huwelijkjubileum 21 jaar), vrijdag een bruiloft)
Daar moet dan ook, ook voor ouderling, ook nog studietijd voor kerkeraadwerk bovenop komen. Ook doe ik de kerkadministratie...
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.