Vandaag ben ik (weer eens) geconfronteerd met zo'n pubermeiske (15) wat misbruikt is door een egoïstisch persoon. Ze leefde in de veronderstelling dat die jongen echt om haar gaf.JolandaOudshoorn schreef:jvdg schreef:Aan de pubers van deze tijd, die het zo moeilijk hebben met alles wat niet mag, en die toch zo getrokken worden door alles van deze tijd, waar moeilijk weerstand aan te bieden is.
En dat temeer doordat ze in eigen kring nauwelijks begrepen worden, en derhalve niet g(b)ewapend worden tegen al die verleidingen.
Maar 't ging hem om haar lichaam wat ze weggaf uit "liefde".
Mijn hart brak, 't meiske was ongewapend en voelde zich zo eenzaam.
Wat konden wij anders doen dan een arm om haar heen slaan, en zeggen dat we haar hebben begrepen, en dat wijzelf niet anders zijn?
Kortom, gewoon begrip en liefde tonen.
't Klinkt clichématig maar uit de aard der liefde konden wij niet anders.