Hemel of hel?

[Marnix]

Dus er bestaat toch geloofsafval. Iemand gelooft echt en later niet meer. Of is het geen echt geloof en dus ongeloof (en dat kan je dan ook tijdsgeloof noemen)

Iemand geloof 'echt' en later niet meer, dat kan natuurlijk niet. Dan is het geen echt geloof geweest.

Niet echt = nep. Het is dus vals geloof, dus ongeloof. Het is maar hoe je het noemt... ongeloof en tijdsgeloof.

[Afgewezen]

Dus er bestaat toch geloofsafval. Iemand gelooft echt en later niet meer. Of is het geen echt geloof en dus ongeloof (en dat kan je dan ook tijdsgeloof noemen)

Iemand geloof 'echt' en later niet meer, dat kan natuurlijk niet. Dan is het geen echt geloof geweest.

Niet echt = nep. Het is dus vals geloof, dus ongeloof. Het is maar hoe je het noemt... ongeloof en tijdsgeloof.

De Bijbel noemt het ook wel 'geloof'.

[Jansenius]

Dus er bestaat toch geloofsafval. Iemand gelooft echt en later niet meer. Of is het geen echt geloof en dus ongeloof (en dat kan je dan ook tijdsgeloof noemen)

Iemand geloof 'echt' en later niet meer, dat kan natuurlijk niet. Dan is het geen echt geloof geweest.

Kan het niet zo zijn dat iemand tot een ander inzicht gekomen is?
Er zijn immers ook mensen die eerst niet geloofden en nu wel.

[Afgewezen]

Dus er bestaat toch geloofsafval. Iemand gelooft echt en later niet meer. Of is het geen echt geloof en dus ongeloof (en dat kan je dan ook tijdsgeloof noemen)

Iemand geloof 'echt' en later niet meer, dat kan natuurlijk niet. Dan is het geen echt geloof geweest.

Kan het niet zo zijn dat iemand tot een ander inzicht gekomen is?
Er zijn immers ook mensen die eerst niet geloofden en nu wel.

?

[Wilma van den Berg]

Volgens mij zijn we trouwens aardig afgeweken van het onderwerp.....

[Jongere]

De termen 'historisch geloof' en 'tijdgeloof' zijn als zodanig pas na de Reformatie bestaan toen in de kerk veel mensen waren die zeiden te geloven (en ook aan het avondmaal gingen) maar waar uit de vruchten van hun leven iets totaal anders bleek. Toen werd duidelijk voor wie de waarschuwing was bedoeld die Tiberius aanhaalt uit de gelijkenis. Als reactie hierop hebben predikanten dit concreet benoemd en hun gemeenteleden gewaarschuwd voor een historisch geloof of voor een tijdgeloof. Let wel: dat zeiden zij tegen mensen die veronderstelden gelovig te zijn! Nu zie je die termen nog steeds gebruikt, maar in omgekeerde volgorde: ongelovigen worden gewaarschuwd voor een niet oprecht geloof. Het is de vraag of nu niet een andere waarschuwing nodig is, zoals in alle tijden een waarschuwing nodig is die aan moet sluiten bij de hoorders.

De Dordtse Leerregels zeggen dit over zekerheid in de verwerpingen van Hoofdstuk 5:

5-5a. Die leren: Dat men geen zekerheid van de toekomende volharding in dit leven kan hebben zonder bijzondere openbaring.
Want door deze leer wordt de vaste troost der ware gelovigen in dit leven weggenomen, en de twijfeling der pausgezinden in de Kerk weder ingevoerd; terwijl de Heilige Schrift deze zekerheid telkens afleidt, niet uit een bijzondere en buitengewone openbaring, maar uit de eigen merktekenen der kinderen Gods, en uit de zeer standvastige beloften Gods. Inzonderheid de apostel Paulus: Geen schepsel zal ons kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heere (Rom. 8:39). En Johannes: Die Zijn geboden bewaart, blijft in Hem, en Hij in denzelven. En hieraan kennen wij dat Hij in ons blijft, namelijk uit den Geest, Dien Hij ons gegeven heeft (1 Joh. 3:24).

5-6a.Die leren: Dat de leer van de verzekerdheid der volharding en der zaligheid uit haar eigen aard en natuur een oorkussen des vleses is, en voor de godvruchtigheid, goede zeden, gebeden en andere heilige oefeningen schadelijk; maar dat het daarentegen prijselijk is daaraan te twijfelen.
Want dezen betonen dat zij de kracht der Goddelijke genade en de werking des inwonenden Heiligen Geestes niet kennen. En zij wederspreken den apostel Johannes, die het tegendeel met uitgedrukte woorden leert in zijn eersten Zendbrief: Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods, en het is nog niet geopenbaard wat wij zijn zullen. Maar wij weten, dat als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem zullen gelijk wezen; want wij zullen Hem zien gelijk Hij is. En een iegelijk die deze hoop op Hem heeft, die reinigt zichzelven, gelijk Hij rein is. (1 Joh. 3:2, 3). Daarenboven worden dezen wederlegd door de voorbeelden van de heiligen, zo des Ouden als des Nieuwen Testaments, dewelke, alhoewel zij van hun volharding en zaligheid zeker waren, nochtans in de gebeden en andere oefeningen der godzaligheid volhardende zijn geweest.

"dat het daarentegen prijselijk is daaraan te twijfelen". Is de dwaling die hier bestreden wordt niet weer al te vaak aanwezig? Zoals ik onlangs bij een voorbereidingspreek op het HA hoorde zeggen dat de mensen die zekerheid hadden maar niet moesten komen want het was niet voor 'bekeerde mensen'. Dan snap ik de oorspronkelijke pastorale bedoeling van die uitdrukking wel, maar staat dit niet heel ver af van het mooie bovenstaande antwoord van de Dordtse Leerregels?

Het heeft denk ik niet zo'n zin, Wilma, om te discussieren over de bestemming van mensen die met twijfels sterven. Er zullen ook wel kinderen van God gestorven zijn met een vloek op hun lippen omdat hun hersenen door dementie zijn aangetast, dus zo duidelijk ligt die scheiding niet. De grond van zaligheid ligt - gelukkig - niet in onze kennis daarvan. Denk maar aan gestorven kleine kinderen van gelovige ouders. Wat voor ons wèl zinvol is, is de raad van Petrus op te volgen: "Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen."

[freek]

In feite gaat het om de vraag of er echt geloof kan zijn, zonder de zekerheid van eigen zaligheid. Ik denk dat dit zeker wel kan, sterker nog, dat dit vaak voorkomt.

Ik dacht dat jij je juist zo sterk tegen deze opvatting verzette?

[caprice]

het gaat om de keuse die je maakt. We staan voor een keuse. God te volgen of God niet te volgen.

Nee. God is het Die verkiest. Niet de mens. Dan kwam er niets van terecht.

[Afgewezen]

In feite gaat het om de vraag of er echt geloof kan zijn, zonder de zekerheid van eigen zaligheid. Ik denk dat dit zeker wel kan, sterker nog, dat dit vaak voorkomt.

Ik dacht dat jij je juist zo sterk tegen deze opvatting verzette?

Dan heb je me toch nooit goed begrepen.