Job 23

[hmprff]

Als er over de hoogtepunten en dieptepunten van Job's leven gesproken word, gaat het vaak over:

hoogtepunt:

Want ik weet: mijn Verlosser leeft, en Hij zal de laatste over het stof opstaan; - Job 19:25

dieptepunt:

De dag verga, waarin ik geboren ben, en de nacht, waarin men zeide: Een knechtje is ontvangen; - Job 3:3

Bij dit dieptepunt word vaak ook de volgende verzen genoemd:

Zie, ga ik voorwaarts, zo is Hij er niet, of achterwaarts, zo verneem ik Hem niet. Als Hij ter linkerhand werkt, zo aanschouw ik Hem niet; bedekt Hij Zich ter rechterhand, zo zie ik Hem niet. - Job 23:8,9

Ik vraag me dan altijd af: is dit wel een dieptepunt? Als je alleen deze verzen leest, zou je zeggen van wel. Maar vers 10 hoort daarbij.

Doch Hij kent den weg, die bij mij is; Hij beproeve mij: als goud zal ik uitkomen.

Spreekt daaruit niet een groot vertrouwen in God? Ook al zie ik Hem niet, Hij zorgt voor mij?

[Marco]

Ja, het is een diep punt. Ter verduidelijking: NV'51:
"Want Hij weet, hoe mijn wandel is;
toetste Hij mij, ik kwam als goud te voorschijn."

Job doet alsof hij volledig door God verlaten is. Als God hem maar zou toetsen, dán zou Hij....

Vraag is alleen, wat je ermee kunt, als je het dieptepunt, of het hoogtepunt aan kunt geven. Want ook wat je hoogtepunt noemt kan je uitleggen als een uiting van een godsbeeld waarin God de rechtvaardige beloont en de zondige straft op een manier die je na kunt rekenen en aan God zou kunnen 'opleggen'.

Wat mij betreft is het hoogtepunt pas als God 'schoon schip' maakt: als Hij uitlegt dat Hij niet nagerekend kan en mag worden.

[Da Capo]

Het is idd de vraag wat je onder dieptepunt verstaat.
Een dieptepunt voor het vlees kan een hoogtepunt voor het geestelijk leven zijn.

Echter als je als goud beproeft wordt, houdt dat in dat er vuil in het goud zit. God loutert een mens niet zonder reden. Het goud moet zo zuiver/schoon mogelijk zijn. Hoe schoner het goud, hoe helderder God Zijn beeld erin ziet.

[MarthaMartha]

Als er over de hoogtepunten en dieptepunten van Job's leven gesproken word, gaat het vaak over:

hoogtepunt:

Want ik weet: mijn Verlosser leeft, en Hij zal de laatste over het stof opstaan; - Job 19:25

dieptepunt:

De dag verga, waarin ik geboren ben, en de nacht, waarin men zeide: Een knechtje is ontvangen; - Job 3:3

Bij dit dieptepunt word vaak ook de volgende verzen genoemd:

Zie, ga ik voorwaarts, zo is Hij er niet, of achterwaarts, zo verneem ik Hem niet. Als Hij ter linkerhand werkt, zo aanschouw ik Hem niet; bedekt Hij Zich ter rechterhand, zo zie ik Hem niet. - Job 23:8,9

Ik vraag me dan altijd af: is dit wel een dieptepunt? Als je alleen deze verzen leest, zou je zeggen van wel. Maar vers 10 hoort daarbij.

Doch Hij kent den weg, die bij mij is; Hij beproeve mij: als goud zal ik uitkomen.

Spreekt daaruit niet een groot vertrouwen in God? Ook al zie ik Hem niet, Hij zorgt voor mij?

Is het ook Job niet die midden in de ellende uitroept: Al zou Hij mij doden, zo zou ik nog op Hem hopen. Dat schijnt me toe als een rotsvast geloof en vertrouwen, dwars tegen alles in. Dieptepunt in gevoelsleven, hoogtepunt in geloofsleven......... zoiets?