hmm, vertaling?helma schreef:When This Passing World Is Done
When this passing world is done,
When has sunk yon glaring sun,
When we stand with Christ in glory,
Looking o’er life’s finished story,
Then, Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
When I hear the wicked call,
On the rocks and hills to fall,
When I see them start and shrink
On the fiery deluge brink,
Then, Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
When I stand before the throne,
Dressed in beauty not my own,
When I see Thee as Thou art,
Love Thee with unsinning heart,
Then Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
When the praise of Heav’n I hear,
Loud as thunders to the ear,
Loud as many waters’ noise,
Sweet as harp’s melodious voice,
Then, Lord, shall I fully know—
Not till then—how much I owe.
Even on earth, as through a glass
Darkly, let Thy glory pass,
Make forgiveness feel so sweet,
Make Thy Spirit’s help so meet,
Even on earth, Lord, make me know
Something of how much I owe.
Chosen not for good in me,
Wakened up from wrath to flee,
Hidden in the Savior’s side,
By the Spirit sanctified,
Teach me, Lord, on earth to show,
By my love, how much I owe.
Oft I walk beneath the cloud,
Dark, as midnight’s gloomy shroud;
But, when fear is at the height,
Jesus comes, and all is light;
Blessed Jesus! bid me show
Doubting saints how much I owe.
When in flowery paths I tread,
Oft by sin I’m captive led;
Oft I fall—but still arise—
The Spirit comes—the tempter flies;
Blessed Spirit! bid me show
Weary sinners all I owe.
Oft the nights of sorrow reign—
Weeping, sickness, sighing, pain;
But a night Thine anger burns—
Morning comes and joy returns;
God of comforts! bid me show
To Thy poor, how much I owe.
Gedichten
Re: gedichten
Genade: niet goedkoop maar wel gratis.
Re: gedichten
@ Judith; alsjeblieft...
Als de wereld hier vergaat
En haar zon ten onder gaat,
Als wij in de heerlijkheid
Zien Gods werken in de tijd,
Dan eerst dank ik en erken,
Wat ik U verschuldigd ben.
Als ik hoor der bozen beê:
“Bergen dek ons voor het wee”
Als ik zie hun angst en schrik
In hun laatste ogenblik,
Dan eerst dank ik en erken,
Wat ik U verschuldigd ben
Als ik voor Uw heil’ge troon
Sta in ’t bruidskleed van Uw Zoon;
Als ik U volmaakt mag zien,
Mateloos mijn liefde biên,
Dan eerst dank ik en erken,
Wat ik U verschuldigd ben.
Als ik ’s hemels lofzang hoor,
Als een donderstem in ’t oor,
Luid als waat’ren in hun gang;
Zoet als zuiver harpgezang,
Dan eerst dan ik en erken
Wat ik U verschuldigd ben.
Toon op aard’ in duisternis
Hoe Uw glans weerspiegeld is;
Dat ik Uw vergeving smaak’
En Uw Geest mij krachtig maak’,
Geef dat ik ook nu erken’,
Dat ik dank verschuldigd ben
Uitverkoren zonder goed,
Opgewekt dat ‘vluchten moet,
Schuilend achter Christus’ werk,
Door Gods Geest een lid der Kerk;
Geef dat ik in liefd’ erken’,
Wat ik U verschuldigd ben.
Dikwijls ga ‘k in duisternis,
Als mijn weg beneveld is,
Maar wanneer ik vrezend zwicht,
Komt mijn Heiland met Zijn licht;
Dat Uw volk in strijd bekenn’,
Wat ik U verschuldigd ben.
Als mijn weg op rozen gaat,
Val ik dikwijls in het kwaad,
Maar ik word weer opgericht
Door Gods Geest - de boze zwicht.
Troost vermoeiden, toon ook hen
Wat ik U verschuldigd ben.
Dikwijls als er zorgen zijn,
Tranen, ziekten, zuchten, pijn,
Sla ik ’s nachts Uw gramschap gâ,
’s Morgens smaak ik Uw genâ;
Dat Uw arme volk erkenn’,
Wat ik U verschuldigd ben
Mei 1837 Robert Murray MacCheyne (vertaling Ds C J Meeuse)
(te zingen op: Vaste Rots van mijn behoud)
Als de wereld hier vergaat
En haar zon ten onder gaat,
Als wij in de heerlijkheid
Zien Gods werken in de tijd,
Dan eerst dank ik en erken,
Wat ik U verschuldigd ben.
Als ik hoor der bozen beê:
“Bergen dek ons voor het wee”
Als ik zie hun angst en schrik
In hun laatste ogenblik,
Dan eerst dank ik en erken,
Wat ik U verschuldigd ben
Als ik voor Uw heil’ge troon
Sta in ’t bruidskleed van Uw Zoon;
Als ik U volmaakt mag zien,
Mateloos mijn liefde biên,
Dan eerst dank ik en erken,
Wat ik U verschuldigd ben.
Als ik ’s hemels lofzang hoor,
Als een donderstem in ’t oor,
Luid als waat’ren in hun gang;
Zoet als zuiver harpgezang,
Dan eerst dan ik en erken
Wat ik U verschuldigd ben.
Toon op aard’ in duisternis
Hoe Uw glans weerspiegeld is;
Dat ik Uw vergeving smaak’
En Uw Geest mij krachtig maak’,
Geef dat ik ook nu erken’,
Dat ik dank verschuldigd ben
Uitverkoren zonder goed,
Opgewekt dat ‘vluchten moet,
Schuilend achter Christus’ werk,
Door Gods Geest een lid der Kerk;
Geef dat ik in liefd’ erken’,
Wat ik U verschuldigd ben.
Dikwijls ga ‘k in duisternis,
Als mijn weg beneveld is,
Maar wanneer ik vrezend zwicht,
Komt mijn Heiland met Zijn licht;
Dat Uw volk in strijd bekenn’,
Wat ik U verschuldigd ben.
Als mijn weg op rozen gaat,
Val ik dikwijls in het kwaad,
Maar ik word weer opgericht
Door Gods Geest - de boze zwicht.
Troost vermoeiden, toon ook hen
Wat ik U verschuldigd ben.
Dikwijls als er zorgen zijn,
Tranen, ziekten, zuchten, pijn,
Sla ik ’s nachts Uw gramschap gâ,
’s Morgens smaak ik Uw genâ;
Dat Uw arme volk erkenn’,
Wat ik U verschuldigd ben
Mei 1837 Robert Murray MacCheyne (vertaling Ds C J Meeuse)
(te zingen op: Vaste Rots van mijn behoud)
Re: gedichten
Dankje...this erg mooi!helma schreef:@ Judith; alsjeblieft...
Als de wereld hier vergaat
En haar zon ten onder gaat,
Als wij in de heerlijkheid
Zien Gods werken in de tijd,
Dan eerst dank ik en erken,
Wat ik U verschuldigd ben.
Als ik hoor der bozen beê:
“Bergen dek ons voor het wee”
Als ik zie hun angst en schrik
In hun laatste ogenblik,
Dan eerst dank ik en erken,
Wat ik U verschuldigd ben
Als ik voor Uw heil’ge troon
Sta in ’t bruidskleed van Uw Zoon;
Als ik U volmaakt mag zien,
Mateloos mijn liefde biên,
Dan eerst dank ik en erken,
Wat ik U verschuldigd ben.
Als ik ’s hemels lofzang hoor,
Als een donderstem in ’t oor,
Luid als waat’ren in hun gang;
Zoet als zuiver harpgezang,
Dan eerst dan ik en erken
Wat ik U verschuldigd ben.
Toon op aard’ in duisternis
Hoe Uw glans weerspiegeld is;
Dat ik Uw vergeving smaak’
En Uw Geest mij krachtig maak’,
Geef dat ik ook nu erken’,
Dat ik dank verschuldigd ben
Uitverkoren zonder goed,
Opgewekt dat ‘vluchten moet,
Schuilend achter Christus’ werk,
Door Gods Geest een lid der Kerk;
Geef dat ik in liefd’ erken’,
Wat ik U verschuldigd ben.
Dikwijls ga ‘k in duisternis,
Als mijn weg beneveld is,
Maar wanneer ik vrezend zwicht,
Komt mijn Heiland met Zijn licht;
Dat Uw volk in strijd bekenn’,
Wat ik U verschuldigd ben.
Als mijn weg op rozen gaat,
Val ik dikwijls in het kwaad,
Maar ik word weer opgericht
Door Gods Geest - de boze zwicht.
Troost vermoeiden, toon ook hen
Wat ik U verschuldigd ben.
Dikwijls als er zorgen zijn,
Tranen, ziekten, zuchten, pijn,
Sla ik ’s nachts Uw gramschap gâ,
’s Morgens smaak ik Uw genâ;
Dat Uw arme volk erkenn’,
Wat ik U verschuldigd ben
Mei 1837 Robert Murray MacCheyne (vertaling Ds C J Meeuse)
(te zingen op: Vaste Rots van mijn behoud)
Genade: niet goedkoop maar wel gratis.
-
Wilma van den Berg
- Berichten: 3849
- Lid geworden op: 17 okt 2005, 16:24
Re: gedichten
Op de achterzijde van de Catechisant van juni 2008 stond het volgende gedicht:
VOLGEN
Leer mij volgen, niet alleen
als het pad begaanbaar is.
Leer mij volgen, waar ook heen;
zelfs in pijn en droefenis
Ook als GIj op wegen bracht
die 'k tevoren heel niet wist.
En vergeef me als ik dacht:
"Heeft mijn God Zich niet vergist?"
't Pad dat 'k gaan moet, is zo krom.
'k Zou zo graag een rechte gaan.
Heer','k ben zo blind en dom,
doe mij toch Uw Woord verstaan!
't Woord waarin Gij toch mij zegt:
"Houd op Mij uw oog gericht;
Ik maak kromme wegen recht
en de duisternis tot licht."
Heere Jezu, U toch ging
't zwaarste en het diepste pad.
'k Zie weer in verwondering
hoe U mij hebt liefgehad!
'k Wil U volgen, o mijn God'
maak mij stil en houd mij klein.
Krom wordt recht, o zalig lot,
als ik straks bij U mag zijn...!
VOLGEN
Leer mij volgen, niet alleen
als het pad begaanbaar is.
Leer mij volgen, waar ook heen;
zelfs in pijn en droefenis
Ook als GIj op wegen bracht
die 'k tevoren heel niet wist.
En vergeef me als ik dacht:
"Heeft mijn God Zich niet vergist?"
't Pad dat 'k gaan moet, is zo krom.
'k Zou zo graag een rechte gaan.
Heer','k ben zo blind en dom,
doe mij toch Uw Woord verstaan!
't Woord waarin Gij toch mij zegt:
"Houd op Mij uw oog gericht;
Ik maak kromme wegen recht
en de duisternis tot licht."
Heere Jezu, U toch ging
't zwaarste en het diepste pad.
'k Zie weer in verwondering
hoe U mij hebt liefgehad!
'k Wil U volgen, o mijn God'
maak mij stil en houd mij klein.
Krom wordt recht, o zalig lot,
als ik straks bij U mag zijn...!
Ons geloof wankelt weleens maar Gods trouw nooit!
Zondag 1 Heidelbergse Catechismus
ZONDAG 1
Het enige wat mij troost in mijn verdriet,
is, dat ik ben mijns zelven niet,
maar het eigendom des Heeren,
Die mij door Zijn Woord en Geest wil leren,
dat Hij met Zijn dierbaar bloed
voor al mijn zonden heeft geboet;
mij van den boze heeft verlost,
wat zelfs Zijn leven heeft gekost;
en ook voor eeuwig zal bewaren,
dat zelfs het vallen mijner haren
is in Zijn heilige raad;
en door Zijn Geest mij inderdaad
verzekert van het eeuwig leven
mij tot troost gegeven.
En maakt mij hartelijk bereid
Zijn wil te doen in eeuwigheid.
Het eerste wat ik wel moet weten,
is, dat mijn zonden niet zijn te meten.
Ten tweede hoe ik daarvan worde ontlaân,
om het eeuwig leven in te kunnen gaan.
En ten derde moet ik leren
hoe ik daarvoor dank den Heere.
Het enige wat mij troost in mijn verdriet,
is, dat ik ben mijns zelven niet,
maar het eigendom des Heeren,
Die mij door Zijn Woord en Geest wil leren,
dat Hij met Zijn dierbaar bloed
voor al mijn zonden heeft geboet;
mij van den boze heeft verlost,
wat zelfs Zijn leven heeft gekost;
en ook voor eeuwig zal bewaren,
dat zelfs het vallen mijner haren
is in Zijn heilige raad;
en door Zijn Geest mij inderdaad
verzekert van het eeuwig leven
mij tot troost gegeven.
En maakt mij hartelijk bereid
Zijn wil te doen in eeuwigheid.
Het eerste wat ik wel moet weten,
is, dat mijn zonden niet zijn te meten.
Ten tweede hoe ik daarvan worde ontlaân,
om het eeuwig leven in te kunnen gaan.
En ten derde moet ik leren
hoe ik daarvoor dank den Heere.
Zondag 2 Heidelbergse Catechismus
ZONDAG 2
De omvang van mijn zonden ken ik uit Gods wet,
die alle mensen is gezet.
Die wet Gods eist,
waar Christus in een hoofdsom op wijst:
God liefhebben bovenal,
en ik mijn naaste als mijzelf lieven zal.
Maar ik vertoon daarvan het tegenbeeld,
daar mijn natuur met God en naaste is verdeeld.
De omvang van mijn zonden ken ik uit Gods wet,
die alle mensen is gezet.
Die wet Gods eist,
waar Christus in een hoofdsom op wijst:
God liefhebben bovenal,
en ik mijn naaste als mijzelf lieven zal.
Maar ik vertoon daarvan het tegenbeeld,
daar mijn natuur met God en naaste is verdeeld.
Zondag 3 Heidelbergse Catechismus
Zondag 3
Niet dat ik geschapen ben zo boos, verdeeld,
want God schiep de mens naar Zijn beeld,
zo, dat gerechtigheid en heiligheid
en God te kennen was mijn beleid,
en zo eeuwig in een zalig leven
mijn lof en liefde Hem te geven.
Mijn verdorven aard is van
dat door een duivels listig plan
mijn eerste ouders in het Paradijs
raakten van de wijs,
en ongehoorzaam aan hun God,
overtraden Zijn gebod,
waardoor onze natuur alzo verdorven is,
dat wij nu alleen zondaars zijn, gewis.
Maar zal het met ons alzo verdorven zijn,
dat is ons hart is vol venijn,
enkel boosheden in ons kleven,
niet goed doen kunnen in dit leven?
Ja wij, is dan het antwoord als een rots;
tenzij wij wederom geboren worden door de Geest Gods.
Niet dat ik geschapen ben zo boos, verdeeld,
want God schiep de mens naar Zijn beeld,
zo, dat gerechtigheid en heiligheid
en God te kennen was mijn beleid,
en zo eeuwig in een zalig leven
mijn lof en liefde Hem te geven.
Mijn verdorven aard is van
dat door een duivels listig plan
mijn eerste ouders in het Paradijs
raakten van de wijs,
en ongehoorzaam aan hun God,
overtraden Zijn gebod,
waardoor onze natuur alzo verdorven is,
dat wij nu alleen zondaars zijn, gewis.
Maar zal het met ons alzo verdorven zijn,
dat is ons hart is vol venijn,
enkel boosheden in ons kleven,
niet goed doen kunnen in dit leven?
Ja wij, is dan het antwoord als een rots;
tenzij wij wederom geboren worden door de Geest Gods.
Zondag 4 Heidelbergse Catechismus
ZONDAG 4
Toch doet God de mens geen onrecht aan
dat die wet voor hem blijft staan,
want God schiep de mens geheel;
die wet was voor hem niet te veel.
Maar door vrij zijn oor te luister te leggen,
wat de duivel hem wel had te zeggen…!
en zo besmet door satan, die geloofd;
koos hem tot vader en tot hoofd.
En dat niet enkel voor hemzelf, ach nee;
maar zijn zaad viel met hem mee.
Nu wordt die val door God niet ongestraft gelaten.
Hij zal aangeboren en werkelijke zonden haten.
Ja, de zondaar ook met helse straffen overlaân,
zoals geschreven in Zijn heil’ge blaân:
“Vervloekt de zondaar die niet doet en let
hetgeen geschreven is in het boek der wet”.
Ja, God is wel barmhartigheid,
maar ook volmaakte rechtvaardigheid.
Hij kan die niet gedogen,
die Zijn Namen niet verhogen.
Rechtvaardig eist zo ook Zijn majesteit
een vlekkeloze zuiverheid.
De zondaar die daaraan niet voldoet
wordt naar lijf en ziel beboet,
met straffen tot in alle eeuwigheid;
welks zijn ook tot Gods heerlijkheid.
Toch doet God de mens geen onrecht aan
dat die wet voor hem blijft staan,
want God schiep de mens geheel;
die wet was voor hem niet te veel.
Maar door vrij zijn oor te luister te leggen,
wat de duivel hem wel had te zeggen…!
en zo besmet door satan, die geloofd;
koos hem tot vader en tot hoofd.
En dat niet enkel voor hemzelf, ach nee;
maar zijn zaad viel met hem mee.
Nu wordt die val door God niet ongestraft gelaten.
Hij zal aangeboren en werkelijke zonden haten.
Ja, de zondaar ook met helse straffen overlaân,
zoals geschreven in Zijn heil’ge blaân:
“Vervloekt de zondaar die niet doet en let
hetgeen geschreven is in het boek der wet”.
Ja, God is wel barmhartigheid,
maar ook volmaakte rechtvaardigheid.
Hij kan die niet gedogen,
die Zijn Namen niet verhogen.
Rechtvaardig eist zo ook Zijn majesteit
een vlekkeloze zuiverheid.
De zondaar die daaraan niet voldoet
wordt naar lijf en ziel beboet,
met straffen tot in alle eeuwigheid;
welks zijn ook tot Gods heerlijkheid.
Zondag 5 Heidelbergse Catechismus
ZONDAG 5
Als vloek en straf eens tot ons door mag dringen,
zal er in ons hart geen vraag dan wringen:
“Is er enig middel waardoor ik dat lot
ontgaan kan en weer genade zal vinden bij God?”
Dan nu hier het antwoord des Heeren der heren:
“Betaal maar, of door een ander, zo zal het zich keren”.
Daar sta ik voor een kloof, zo diep en zo wijd:
onbetaalbaar voor mij in alle eeuwigheid.
Geen schepsel kan mij helpen uit die nood;
daar is de toorn van God voor te groot.
Slechts Eén is gegeven in dit wijde heelal,
Die zuiver Mens is en God, en God naderen zal.
Als vloek en straf eens tot ons door mag dringen,
zal er in ons hart geen vraag dan wringen:
“Is er enig middel waardoor ik dat lot
ontgaan kan en weer genade zal vinden bij God?”
Dan nu hier het antwoord des Heeren der heren:
“Betaal maar, of door een ander, zo zal het zich keren”.
Daar sta ik voor een kloof, zo diep en zo wijd:
onbetaalbaar voor mij in alle eeuwigheid.
Geen schepsel kan mij helpen uit die nood;
daar is de toorn van God voor te groot.
Slechts Eén is gegeven in dit wijde heelal,
Die zuiver Mens is en God, en God naderen zal.
Zondag 6 Heidelbergse Catechismus
ZONDAG 6
Waarom die God nu zuiver Mens moest zijn,
is, omdat het menselijke brein
zichzelf en and’ren niet verlossen zal
uit haar eindeloos dodelijke val.
Waarom die Mens nu waarlijk God moest wezen,
is, dat Gods toorn (zeer te vrezen),
draagt een almachtig eeuwig Godd’lijk merk;
en slechts de Godheid Zelf is zo sterk,
dat Hij dat dragen en verdragen kan
en recht leven Zijn kind weergeeft dan.
Komt in uw hart de vraag nu niet te rijzen,
Waar de leraar op wil wijzen:
Zeg mij kort en krachtig: “Deze Middelaar, Wie?”
Dan antwoordt hij: “Onze Heere Jesu Christi!
Geschonken tot lering en bekering,
heiliging en een volkomen verlossing.
Lees maar eenvoudig in Gods Woord;
in de hof van Eden is dat al gehoord;
ook later patriarchen en profeten
hebben dit de mensen laten weten;
en zichtbaar dat er diensten waren
in ceremonie: brand- en reukaltaren.
Daar was dat ene werk in verhuld,
dat in de Zone Gods is vervuld.
Waarom die God nu zuiver Mens moest zijn,
is, omdat het menselijke brein
zichzelf en and’ren niet verlossen zal
uit haar eindeloos dodelijke val.
Waarom die Mens nu waarlijk God moest wezen,
is, dat Gods toorn (zeer te vrezen),
draagt een almachtig eeuwig Godd’lijk merk;
en slechts de Godheid Zelf is zo sterk,
dat Hij dat dragen en verdragen kan
en recht leven Zijn kind weergeeft dan.
Komt in uw hart de vraag nu niet te rijzen,
Waar de leraar op wil wijzen:
Zeg mij kort en krachtig: “Deze Middelaar, Wie?”
Dan antwoordt hij: “Onze Heere Jesu Christi!
Geschonken tot lering en bekering,
heiliging en een volkomen verlossing.
Lees maar eenvoudig in Gods Woord;
in de hof van Eden is dat al gehoord;
ook later patriarchen en profeten
hebben dit de mensen laten weten;
en zichtbaar dat er diensten waren
in ceremonie: brand- en reukaltaren.
Daar was dat ene werk in verhuld,
dat in de Zone Gods is vervuld.
Zondag 7 Heidelbergse Catechismus (1)
ZONDAG 7
Nu is een ieder mens in Adam wel verdoemd,
maar niet een ieder wordt in Christus wederom verzoend;
maar slechts degenen die door een geloof waarachtig,
Hem ingelijfd en Zijn weldaden zijn deelachtig.
Die dus niet, die enkel stellig denken te weten
wat in Gods Woord wordt voorgemeten,
maar ook vertrouwen door de Geest des Heeren
wat het Evangelie in het hart ons komt te leren:
dat niet alleen een ander, maar ook mij,
gerechtigheid geschonken is, van zonden vrij;
gegeven van God, uit liefde, onbedorven,
een veld zo vlak, door Christus verworven.
Nu helder te zeggen, wat nodig is te geloven,
alles wat het Evangelie ons komt te beloven;
samengevat in Artikelen, zo onze vaderen stelden,
die hier het volgende blad vermelden.
Nu is een ieder mens in Adam wel verdoemd,
maar niet een ieder wordt in Christus wederom verzoend;
maar slechts degenen die door een geloof waarachtig,
Hem ingelijfd en Zijn weldaden zijn deelachtig.
Die dus niet, die enkel stellig denken te weten
wat in Gods Woord wordt voorgemeten,
maar ook vertrouwen door de Geest des Heeren
wat het Evangelie in het hart ons komt te leren:
dat niet alleen een ander, maar ook mij,
gerechtigheid geschonken is, van zonden vrij;
gegeven van God, uit liefde, onbedorven,
een veld zo vlak, door Christus verworven.
Nu helder te zeggen, wat nodig is te geloven,
alles wat het Evangelie ons komt te beloven;
samengevat in Artikelen, zo onze vaderen stelden,
die hier het volgende blad vermelden.
Zondag 7 Heidelbergse Catechismus (2)
ZONDAG 7 (vervolg)
Te besluiten nu wat nodig te geloven is,
een opsomming van onze belijdenis:
“Ik geloof in God den Vader, den Almachtige,
Schepper des hemels en der aarde.
En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon, onze Heere;
Die ontvangen is van den Heiligen Geest,
geboren uit de maagd Maria;
Die geleden heeft onder Pontius Pilatus,
is gekruisigd, gestorven en begraven,
nedergedaald ter helle;
ten derde dage wederom opgestaan van de doden;
opgevaren ten hemel,
zitttende ter rechterhand Gods des almachtigen Vaders;
vanwaar Hij komen zal om te oordelen
de levenden en de doden.
Ik geloof in den Heilige Geest.
Ik geloof één heilige, algemene Christelijke Kerk,
de gemeenschap der heiligen;
vergeving der zonden;
wederopstandig des vleses;
en een eeuwig leven”.
Te besluiten nu wat nodig te geloven is,
een opsomming van onze belijdenis:
“Ik geloof in God den Vader, den Almachtige,
Schepper des hemels en der aarde.
En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon, onze Heere;
Die ontvangen is van den Heiligen Geest,
geboren uit de maagd Maria;
Die geleden heeft onder Pontius Pilatus,
is gekruisigd, gestorven en begraven,
nedergedaald ter helle;
ten derde dage wederom opgestaan van de doden;
opgevaren ten hemel,
zitttende ter rechterhand Gods des almachtigen Vaders;
vanwaar Hij komen zal om te oordelen
de levenden en de doden.
Ik geloof in den Heilige Geest.
Ik geloof één heilige, algemene Christelijke Kerk,
de gemeenschap der heiligen;
vergeving der zonden;
wederopstandig des vleses;
en een eeuwig leven”.
Re: gedichten
Waar haal je dat vandaan?
Ik vind het eerlijk gezegd niet zo heel sterk gedicht.
Ik vind het eerlijk gezegd niet zo heel sterk gedicht.
Re: gedichten
Een beetje 'LKteG'-achtig. Ik heb niet zoveel verstand van de technische kant van het dichten, maar volgens mij is dit meer een rijmpje dat nog niet eens lekker loopt. (En met uuuuberbevindelijke uitdrukkingen, maar goed, dat mag geen reden zijn om iets af te wijzen)
Re: gedichten
Nee, dan vind ik "Wegwijzer naar Christus" van dr. H. van 't Veld heel wat sterker - en dát zijn nog niet eens de beste gedichten van Van 't Veld.Jongere schreef:Waar haal je dat vandaan?
Ik vind het eerlijk gezegd niet zo heel sterk gedicht.
~~Soli Deo Gloria~~