Kinderbijbel van H. van Dam
-
limosa
Kinderbijbel van H. van Dam
. . . de kinderbijbel van H. van Dam in “De Waarheidsvriendâ€
-
Refojongere
Temidden van de vele kinderbijbels is er een nieuw deel verschenen in de serie bijbelse vertellingen van H. van Dam, waarbij Jaap Kramer zorgde voor de tekeningen. Het gaat om 125 verhalen, waarvan 83 uit het Oude Testament en 42 uit het Nieuwe Testament. Het eigene van deze kinderbijbels is dat in dit derde deel verhalen worden verteld, die in de eerste beide delen nog niet aan de orde kwamen.
De vertellingen zijn eenvoudig en goed van lengte, telkens twee bladzijden, waarin steeds een illustratie voorkomt die over het algemeen aansprekend is. Mijns inziens passen woordkeus en moeilijkheidsgraad bij de leeftijd, waarvoor de vertellingen zijn geschreven, plusminus 6 jaar en ouder. Een sterke kant van deze uitgave is ook dat er verhalen worden verteld die niet zo bekend zijn, maar toch van groot belang. Zo wordt bijvoorbeeld vrij veel aandacht aan de profeten besteed.
Dat zijn de goede kanten van deze kinderbijbel. Er zijn naar mijn mening echter ook minder goede kanten te noemen. De opzet, namelijk weer nieuwe verhalen aan die uit de beide vorige delen toevoegen, betekent niet alleen dat men nu wezenlijke verhalen mist, zoals die van de heilsfeiten, geboorte, kruis en opstanding van Jezus enz. Dat kan toch eigenlijk niet. Een ander nadeel van de opzet is dat de verhalen uit hun bredere verband zijn weggehaald. Dat wreekt zich het meest in het Oude Testament. Het gevolg hiervan is dat veel verhalen over oorlog, vechtpartijen, moord en doodslag gaan. Dat is mijns inziens niet goed voor kinderen. Te meer daar de taal in deze kinderbijbel vaak suggestief is als het om deze dingen gaat. 'Daar liggen ze allemaal dood op de grond' (p. 111), 'Saul is in de hel' (p. 109). Ik mis hierin de terughoudendheid om over deze ernstige zaken te spreken. Het staat er nu zo maar! Alsof je dan zomaar verder kunt lezen. De Bijbel zelf is veel soberder. Het wordt wel duidelijk dat ouders maar niet zulke passages kunnen voorlezen, zonder de gevoelens van zulke vreselijke dingen bij hun kinderen oproepen, met veel teerheid en bewogenheid te bespreken.
Deze kinderbijbel is gestoeld op de wedergeboortetheologie. Veel vertellingen eindigen met een toepassing, die bijna altijd op hetzelfde neerkomt: bid maar of de Heere je wil bekeren. De schrijver gaat ervan uit dat de kinderen (nog) niet in de Heere Jezus geloven. Geen enkele toepassing eindigt ermee dat de Heere wordt gedankt, dat de Heere Jezus belooft onze Zaligmaker te zijn. Wat zijn we hier toch ver verwijderd van het klassieke Doopsformulier, waarin de gemeente vol verwondering zegt: 'Wij danken en loven U dat Gij ons en onze kinderen tot uw kinderen hebt aangenomen'. Ik kan hier helaas niet positief over zijn. De lezer van de recensie denkt misschien: wat gemakkelijk om een dergelijk kritische bespreking te geven. Zo bedoel ik het niet. Ik had het graag anders gezegd. Maar ik wil wel eerlijk zijn en wijzen op het kostbare van Gods genadeverbond, dat aan het voorhoofd van de kleine kinderen is betekend en verzegeld. Daarin ligt de klem van geloof en bekering.
W. Verboom, Waddinxveen
De vertellingen zijn eenvoudig en goed van lengte, telkens twee bladzijden, waarin steeds een illustratie voorkomt die over het algemeen aansprekend is. Mijns inziens passen woordkeus en moeilijkheidsgraad bij de leeftijd, waarvoor de vertellingen zijn geschreven, plusminus 6 jaar en ouder. Een sterke kant van deze uitgave is ook dat er verhalen worden verteld die niet zo bekend zijn, maar toch van groot belang. Zo wordt bijvoorbeeld vrij veel aandacht aan de profeten besteed.
Dat zijn de goede kanten van deze kinderbijbel. Er zijn naar mijn mening echter ook minder goede kanten te noemen. De opzet, namelijk weer nieuwe verhalen aan die uit de beide vorige delen toevoegen, betekent niet alleen dat men nu wezenlijke verhalen mist, zoals die van de heilsfeiten, geboorte, kruis en opstanding van Jezus enz. Dat kan toch eigenlijk niet. Een ander nadeel van de opzet is dat de verhalen uit hun bredere verband zijn weggehaald. Dat wreekt zich het meest in het Oude Testament. Het gevolg hiervan is dat veel verhalen over oorlog, vechtpartijen, moord en doodslag gaan. Dat is mijns inziens niet goed voor kinderen. Te meer daar de taal in deze kinderbijbel vaak suggestief is als het om deze dingen gaat. 'Daar liggen ze allemaal dood op de grond' (p. 111), 'Saul is in de hel' (p. 109). Ik mis hierin de terughoudendheid om over deze ernstige zaken te spreken. Het staat er nu zo maar! Alsof je dan zomaar verder kunt lezen. De Bijbel zelf is veel soberder. Het wordt wel duidelijk dat ouders maar niet zulke passages kunnen voorlezen, zonder de gevoelens van zulke vreselijke dingen bij hun kinderen oproepen, met veel teerheid en bewogenheid te bespreken.
Deze kinderbijbel is gestoeld op de wedergeboortetheologie. Veel vertellingen eindigen met een toepassing, die bijna altijd op hetzelfde neerkomt: bid maar of de Heere je wil bekeren. De schrijver gaat ervan uit dat de kinderen (nog) niet in de Heere Jezus geloven. Geen enkele toepassing eindigt ermee dat de Heere wordt gedankt, dat de Heere Jezus belooft onze Zaligmaker te zijn. Wat zijn we hier toch ver verwijderd van het klassieke Doopsformulier, waarin de gemeente vol verwondering zegt: 'Wij danken en loven U dat Gij ons en onze kinderen tot uw kinderen hebt aangenomen'. Ik kan hier helaas niet positief over zijn. De lezer van de recensie denkt misschien: wat gemakkelijk om een dergelijk kritische bespreking te geven. Zo bedoel ik het niet. Ik had het graag anders gezegd. Maar ik wil wel eerlijk zijn en wijzen op het kostbare van Gods genadeverbond, dat aan het voorhoofd van de kleine kinderen is betekend en verzegeld. Daarin ligt de klem van geloof en bekering.
W. Verboom, Waddinxveen
-
limosa
Bedankt RJ!
Deel 3 hebben we (nog) niet.
Dat in deel 3 niet alle geschiedenissen uit deel 1 en 2 opnieuw opgenomen worden lijkt me logisch. En die verhalen, tja, onze kids zitten niet op een refo-basisschool maar op een (veel-kleurige) PC-school. Parate kennis van de geschiedenissen schiet er wel eens een beetje bij in ben ik bang, daarom lezen we thuis graag uit zo'n kinderbijbel waarin de geschiedenissen op een kinderlijke, eenvoudige wijze verteld worden (ik heb het dan dus over deel 1 en 2).
Het gestoeld zijn op de wedergeboortetheologie herken ik niet zo. 't Is voor de kinderen. Je kunt nu eenmaal niet aankomen met zware theologische verhandelingen over het genadeverbond. Nee, laat kinderen in alle eenvoud maar om een nieuw hartje vragen.
'k Sluit mijn oogjes, 'k Vouw mijn handjes,
'k Buig mijn knietjes voor U neer,
Trouwe Vader, in de hemel,
Zie op mij in liefde neer
Leer mij vroeg Uw kind te worden,
Schoon 'k nog jong ben en nog klein,
Laat mij van Uw grote kudde,
Ook een heel klein schaapje zijn.
Amen
Niks mis mee toch?
[Aangepast op 21/7/03 door limosa]
Deel 3 hebben we (nog) niet.
Dat in deel 3 niet alle geschiedenissen uit deel 1 en 2 opnieuw opgenomen worden lijkt me logisch. En die verhalen, tja, onze kids zitten niet op een refo-basisschool maar op een (veel-kleurige) PC-school. Parate kennis van de geschiedenissen schiet er wel eens een beetje bij in ben ik bang, daarom lezen we thuis graag uit zo'n kinderbijbel waarin de geschiedenissen op een kinderlijke, eenvoudige wijze verteld worden (ik heb het dan dus over deel 1 en 2).
Het gestoeld zijn op de wedergeboortetheologie herken ik niet zo. 't Is voor de kinderen. Je kunt nu eenmaal niet aankomen met zware theologische verhandelingen over het genadeverbond. Nee, laat kinderen in alle eenvoud maar om een nieuw hartje vragen.
'k Sluit mijn oogjes, 'k Vouw mijn handjes,
'k Buig mijn knietjes voor U neer,
Trouwe Vader, in de hemel,
Zie op mij in liefde neer
Leer mij vroeg Uw kind te worden,
Schoon 'k nog jong ben en nog klein,
Laat mij van Uw grote kudde,
Ook een heel klein schaapje zijn.
Amen
Niks mis mee toch?
[Aangepast op 21/7/03 door limosa]
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Limosa en RJ,
Toch herken ik de opmerking van Prof. Verboom wel. Het gaat er toch om dat we onze kinderen aanspreken zoals we dit vinden gegrond op Gods Woord? Spreekt Gods Woord dan niet van een verkiezend welbehagen? Zegt Gods Woord niet 'laat de kinderkens tot mij komen' en 'het is de kinderkens geopenbaard?' De schrijver dient in zijn toepassing de kinderen aan te spreken gegrond op Gods Woord en dan durven schrijven dat er kinderen zijn die de Heere vrezen, ja die een aangebonden leven kennen. Herkenning vanuit het geloofsleven uit de psalmen. Natuurlijk wel met de taal van een kind.
Tenslotte, ja hoe rijk is het doopformulier. Schatten we dit heilig Sacrament nog wel op waarde? In de doop spreekt de 'IK ZAL ZIJN DIE IK ZIJN ZAL'. Hij zal Zijn werk voleinden, ook in de jonge kinderen. 'Want God gedenkt altijd aan genadig aan Zijn verbond hetwelk blijft gestadig.'
Toch herken ik de opmerking van Prof. Verboom wel. Het gaat er toch om dat we onze kinderen aanspreken zoals we dit vinden gegrond op Gods Woord? Spreekt Gods Woord dan niet van een verkiezend welbehagen? Zegt Gods Woord niet 'laat de kinderkens tot mij komen' en 'het is de kinderkens geopenbaard?' De schrijver dient in zijn toepassing de kinderen aan te spreken gegrond op Gods Woord en dan durven schrijven dat er kinderen zijn die de Heere vrezen, ja die een aangebonden leven kennen. Herkenning vanuit het geloofsleven uit de psalmen. Natuurlijk wel met de taal van een kind.
Tenslotte, ja hoe rijk is het doopformulier. Schatten we dit heilig Sacrament nog wel op waarde? In de doop spreekt de 'IK ZAL ZIJN DIE IK ZIJN ZAL'. Hij zal Zijn werk voleinden, ook in de jonge kinderen. 'Want God gedenkt altijd aan genadig aan Zijn verbond hetwelk blijft gestadig.'
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Ik geloof er niets van dat H. van Dam daarover zwijgt. Hij heeft zelf daar een boekje over geschreven voor kinderen "Mijn verbond gedenken"Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Limosa en RJ,
Toch herken ik de opmerking van Prof. Verboom wel. Het gaat er toch om dat we onze kinderen aanspreken zoals we dit vinden gegrond op Gods Woord? Spreekt Gods Woord dan niet van een verkiezend welbehagen? Zegt Gods Woord niet 'laat de kinderkens tot mij komen' en 'het is de kinderkens geopenbaard?' De schrijver dient in zijn toepassing de kinderen aan te spreken gegrond op Gods Woord en dan durven schrijven dat er kinderen zijn die de Heere vrezen, ja die een aangebonden leven kennen. Herkenning vanuit het geloofsleven uit de psalmen. Natuurlijk wel met de taal van een kind.
Tenslotte, ja hoe rijk is het doopformulier. Schatten we dit heilig Sacrament nog wel op waarde? In de doop spreekt de 'IK ZAL ZIJN DIE IK ZIJN ZAL'. Hij zal Zijn werk voleinden, ook in de jonge kinderen. 'Want God gedenkt altijd aan genadig aan Zijn verbond hetwelk blijft gestadig.'
Het komt er bij mij op neer dat wij de kinderen niet meer mogen vertellen over de dood en over de hel.
Liever Turks dan Paaps
-
limosa
Het gaat er toch om dat we onze kinderen aanspreken zoals we dit vinden gegrond op Gods Woord?
Eens ndonselaar, maar da's het punt ook niet.
Ik kan (hoewel ik Van Dam alleen uit deel 1 en 2 ken) alleen de kritiek niet zo plaatsen. In deel 1 en 2 geeft Van Dam wel degelijk aan dat het gaat om het geloof en dat de Heere dat geeft aan zondaren. Ik ken ook verhalen van hem waarin hij eindigt, na het vertellen over iemand die genade krijgt na grote zonden, met de oproep op de Heere te vertrouwen. Er is genade voor de grootste zondaren.
Kijk, het andere uiterste is een verhaal voor de kinderen waarin ze allemaal goed terecht komen. Ik denk dat Van Dam hierin een redelijke koers vaart. Ik ken althans geen andere (vergelijkbare of betere) vertellingen voor de kleinere kinderen.
't Is nooit voor iedereen goed natuurlijk. De één vindt dat we wel mogen zeggen tegen de kinderen dat ze al op weg zijn (want gedoopt), de ander vindt dat de geschiedenis van Mefiboseth veel te weinig aan bod komt (want dat is de gang van het ware volk).
Het doopformulier blijft altijd moeilijk. Ik ben weleens bang dat dit tot een ritueel is verworden. Want inhoudelijk spreken over het formulier . . . dat wij een eeuwig verbond der genade met God hebben. levert toch vaak reacties op als zou je een remonstrant zijn geworden.
limosa
Eens ndonselaar, maar da's het punt ook niet.
Ik kan (hoewel ik Van Dam alleen uit deel 1 en 2 ken) alleen de kritiek niet zo plaatsen. In deel 1 en 2 geeft Van Dam wel degelijk aan dat het gaat om het geloof en dat de Heere dat geeft aan zondaren. Ik ken ook verhalen van hem waarin hij eindigt, na het vertellen over iemand die genade krijgt na grote zonden, met de oproep op de Heere te vertrouwen. Er is genade voor de grootste zondaren.
Kijk, het andere uiterste is een verhaal voor de kinderen waarin ze allemaal goed terecht komen. Ik denk dat Van Dam hierin een redelijke koers vaart. Ik ken althans geen andere (vergelijkbare of betere) vertellingen voor de kleinere kinderen.
't Is nooit voor iedereen goed natuurlijk. De één vindt dat we wel mogen zeggen tegen de kinderen dat ze al op weg zijn (want gedoopt), de ander vindt dat de geschiedenis van Mefiboseth veel te weinig aan bod komt (want dat is de gang van het ware volk).
Het doopformulier blijft altijd moeilijk. Ik ben weleens bang dat dit tot een ritueel is verworden. Want inhoudelijk spreken over het formulier . . . dat wij een eeuwig verbond der genade met God hebben. levert toch vaak reacties op als zou je een remonstrant zijn geworden.
limosa
-
limosa
lopen nu wel twee onderwerpen door elkaar maar goed . . .
Nog ff in deel 1 en 2 van Van Dam gekeken. Wedergeboortetheologie zie ik daar toch niet zo sterk in terug. 'k Plaats hier een paar stukjes, laatste alinea's uit de verhalen.
De verloren zoon.
Weet je wat dit verhaal betekent? Wij zijn allemaal verloren mensen. Dat is onze eigen schuld. Want wij hebben allemaal met ons boze hart de Heere verlaten. Net als de verloren zoon. Daarom zijn we zo ongelukkig geworden. Maar de Heere wil dat wij weer terugkomen naar Hem. Met verdriet in ons hart. Net als die jongen. De Heere staat uit te kijken naar verloren mensen en kinderen. Net als die vader. Hij stuurt niemand terug, hoor! Misschien zeg je wel: ’Mijn boze hart wil dat niet’. Maar de Heere kan maken dat je het wel wilt. Bid er maar om!
De Heere is waarlijk opgestaan!
Die vrouwen zochten de Heere Jezus. Omdat ze Hem liefhadden. Ze konden Hem niet missen. Ze zochten Hem met hun hàrt. Iedereen die zo de Heere zoekt, zal Hem vinden. Daarom zegt de Heere ook tegen ons: bid toch veel tot Mij. Zoek Mij toch. Net als die vrouwen. Dan zul je Mij óók vinden. Net als zij!
Jozef vergeeft zijn broers.
Jozef lijkt hier op de Heere Jezus. Zondige mensen, die boze plannen maken wil hij genadig zijn. Nog veel meer Jozef. Iedereen, die met echt berouw tot hem komt, en alles eerlijk aan Hem vertelt, zal vergeving van zonden krijgen.
Tussen opstanding en hemelvaart.
Zo komt het dat wij de boodschap ook horen. Het is een boodschap van God. Laten we er daarom eerbiedig naar luisteren. Want in die boodschap roept de Heere verloren zondaren om tot Hem te komen. Hij wil zulke zondaren nog zalig maken. Hij roept ook ons!
Is dit wedergeboortetheologie?
Nog ff in deel 1 en 2 van Van Dam gekeken. Wedergeboortetheologie zie ik daar toch niet zo sterk in terug. 'k Plaats hier een paar stukjes, laatste alinea's uit de verhalen.
De verloren zoon.
Weet je wat dit verhaal betekent? Wij zijn allemaal verloren mensen. Dat is onze eigen schuld. Want wij hebben allemaal met ons boze hart de Heere verlaten. Net als de verloren zoon. Daarom zijn we zo ongelukkig geworden. Maar de Heere wil dat wij weer terugkomen naar Hem. Met verdriet in ons hart. Net als die jongen. De Heere staat uit te kijken naar verloren mensen en kinderen. Net als die vader. Hij stuurt niemand terug, hoor! Misschien zeg je wel: ’Mijn boze hart wil dat niet’. Maar de Heere kan maken dat je het wel wilt. Bid er maar om!
De Heere is waarlijk opgestaan!
Die vrouwen zochten de Heere Jezus. Omdat ze Hem liefhadden. Ze konden Hem niet missen. Ze zochten Hem met hun hàrt. Iedereen die zo de Heere zoekt, zal Hem vinden. Daarom zegt de Heere ook tegen ons: bid toch veel tot Mij. Zoek Mij toch. Net als die vrouwen. Dan zul je Mij óók vinden. Net als zij!
Jozef vergeeft zijn broers.
Jozef lijkt hier op de Heere Jezus. Zondige mensen, die boze plannen maken wil hij genadig zijn. Nog veel meer Jozef. Iedereen, die met echt berouw tot hem komt, en alles eerlijk aan Hem vertelt, zal vergeving van zonden krijgen.
Tussen opstanding en hemelvaart.
Zo komt het dat wij de boodschap ook horen. Het is een boodschap van God. Laten we er daarom eerbiedig naar luisteren. Want in die boodschap roept de Heere verloren zondaren om tot Hem te komen. Hij wil zulke zondaren nog zalig maken. Hij roept ook ons!
Is dit wedergeboortetheologie?
-
cire
Ik vind dit eerlijk gezegd een beetje insinuerend.Oorspronkelijk gepost door Pied
Je moet je inderdaad eerst maar eens afvragen wat 'wedergeboortetheologie' is. 't Zou me niets verbazen als dat zomaar een lekker in het gehoor liggende term is.
Je kunt het natuurlijk op een heleboel punten niet met Verboom eens zijn, maar om hem populisme in de schoenen te schuiven en daarmee zijn mening te weerleggen, kan natuurlijk niet.
Verder heb ik geen enkele ervaring met deze kinderbijbel, dus ik kan moeilijk een oordeel geven.
Uit het citaat van Refojongere begrijp ik dat het Verboom is opgevallen dat ALLE toepassingen er vanuit gaan dat een kind niet gelooft. Hij vind dat te eenzijdig, gelet op het doopformulier.
Ja, dat is 'wedergeboorte-theologie'. Die theologie redeneert dat de mens eerst wedergeboren wordt en later pas bewust gelooft.Oorspronkelijk gepost door limosa
lopen nu wel twee onderwerpen door elkaar maar goed . . .
Nog ff in deel 1 en 2 van Van Dam gekeken. Wedergeboortetheologie zie ik daar toch niet zo sterk in terug. 'k Plaats hier een paar stukjes, laatste alinea's uit de verhalen.
De verloren zoon.
Weet je wat dit verhaal betekent? Wij zijn allemaal verloren mensen. Dat is onze eigen schuld. Want wij hebben allemaal met ons boze hart de Heere verlaten. Net als de verloren zoon. Daarom zijn we zo ongelukkig geworden. Maar de Heere wil dat wij weer terugkomen naar Hem. Met verdriet in ons hart. Net als die jongen. De Heere staat uit te kijken naar verloren mensen en kinderen. Net als die vader. Hij stuurt niemand terug, hoor! Misschien zeg je wel: ’Mijn boze hart wil dat niet’. Maar de Heere kan maken dat je het wel wilt. Bid er maar om!
De Heere is waarlijk opgestaan!
Die vrouwen zochten de Heere Jezus. Omdat ze Hem liefhadden. Ze konden Hem niet missen. Ze zochten Hem met hun hàrt. Iedereen die zo de Heere zoekt, zal Hem vinden. Daarom zegt de Heere ook tegen ons: bid toch veel tot Mij. Zoek Mij toch. Net als die vrouwen. Dan zul je Mij óók vinden. Net als zij!
Jozef vergeeft zijn broers.
Jozef lijkt hier op de Heere Jezus. Zondige mensen, die boze plannen maken wil hij genadig zijn. Nog veel meer Jozef. Iedereen, die met echt berouw tot hem komt, en alles eerlijk aan Hem vertelt, zal vergeving van zonden krijgen.
Tussen opstanding en hemelvaart.
Zo komt het dat wij de boodschap ook horen. Het is een boodschap van God. Laten we er daarom eerbiedig naar luisteren. Want in die boodschap roept de Heere verloren zondaren om tot Hem te komen. Hij wil zulke zondaren nog zalig maken. Hij roept ook ons!
Is dit wedergeboortetheologie?
Voorbeeld 1:
Misschien zeg je wel: ’Mijn boze hart wil dat niet’. (= onwedergbeoren) Maar de Heere kan maken dat je het wel wilt. (=wedergeboren, maar nog alleen maar willend, nog niet dadelijk gelovend)
Overigens bespreekt Verboom deel 3 alleen.
-
limosa
WSO,
Ik ben, net als jij, ook niet voor een theologie waarin de wedergeboorte het geloof al te veel overheerst. Maar je bent toch met eens (neem ik aan) dat beiden ('t zijn twee kanten van één medaille) niet uit onszelf zijn maar van God gegeven. Hoe zou je dat nu anders tegen kinderen willen vertellen dan Van Dam in deze stukjes doet?
limosa
Ik ben, net als jij, ook niet voor een theologie waarin de wedergeboorte het geloof al te veel overheerst. Maar je bent toch met eens (neem ik aan) dat beiden ('t zijn twee kanten van één medaille) niet uit onszelf zijn maar van God gegeven. Hoe zou je dat nu anders tegen kinderen willen vertellen dan Van Dam in deze stukjes doet?
limosa
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Wedergeboorte theologie = Theologie die de nadruk legt op de wedergeboorte en probeert daarin te separeren.
Mooier vind ik de opmerking dat het eind niet zit in het begin maar het einde zal het begin opklaren, dus waarom separeren in het 'begin', nee waar de rechtvaardigende daad van het geloof heeft plaatsgehad, daar is ook door God een zondaar gerechtvaardigd in de hemelhof.
Dan over van Dam. Prachtige stukjes hoor Limosa, maar mijn probleem met deze stukjes is dat ik één ding mis, namelijk de troost voor die kinderen die de zaligheid bezitten.
Groeten,
Mooier vind ik de opmerking dat het eind niet zit in het begin maar het einde zal het begin opklaren, dus waarom separeren in het 'begin', nee waar de rechtvaardigende daad van het geloof heeft plaatsgehad, daar is ook door God een zondaar gerechtvaardigd in de hemelhof.
Dan over van Dam. Prachtige stukjes hoor Limosa, maar mijn probleem met deze stukjes is dat ik één ding mis, namelijk de troost voor die kinderen die de zaligheid bezitten.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Refojongere
Waarom legt men in de Gereformeerde Gemeenten en in de kinderbijbel van H. van Dam zo'n nadruk op het begin?
Omdat men bang is voor deze ontwikkeling die ds. G.S.A. de Knegt deze week in Om Sions Wil schreef en al vaker bekritiseerde:
"Nu wordt in menig prediking de nadruk gelegd op de rechtvaardiging van de goddeloze door het geloof, maar het schijnt wel alsof velen dit niet horen. Zij zijn erg voor de heiliging van het leven en daarom kijken zij maar niet naar de rechtvaardiging om.
Uit alles zal zijn gebleken dat ook wij voor de heiliging van het leven zijn. Werd het maar veel meer onder ons gevonden. Maar ook al zijn wij bijzonder geporteerd voor de heiliging van het leven, de rechtvaardiging van de goddeloze die aan de heiliging voorafgaat, willen wij daarbij niet uit het oog verliezen. Want anders bestaat heel onze godsdienst uit niet anders dan uit activisme. En wij zijn wel eens bevreesd dat het die kant uitgaat. Want wij worden zo "doenerig". Er moet en er zal van alles gebeuren, zonder dat men zich wel eens heeft afgevraagd: "Mijn ziele doorziet gij uw lot? Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?"
Omdat men bang is voor deze ontwikkeling die ds. G.S.A. de Knegt deze week in Om Sions Wil schreef en al vaker bekritiseerde:
"Nu wordt in menig prediking de nadruk gelegd op de rechtvaardiging van de goddeloze door het geloof, maar het schijnt wel alsof velen dit niet horen. Zij zijn erg voor de heiliging van het leven en daarom kijken zij maar niet naar de rechtvaardiging om.
Uit alles zal zijn gebleken dat ook wij voor de heiliging van het leven zijn. Werd het maar veel meer onder ons gevonden. Maar ook al zijn wij bijzonder geporteerd voor de heiliging van het leven, de rechtvaardiging van de goddeloze die aan de heiliging voorafgaat, willen wij daarbij niet uit het oog verliezen. Want anders bestaat heel onze godsdienst uit niet anders dan uit activisme. En wij zijn wel eens bevreesd dat het die kant uitgaat. Want wij worden zo "doenerig". Er moet en er zal van alles gebeuren, zonder dat men zich wel eens heeft afgevraagd: "Mijn ziele doorziet gij uw lot? Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?"
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Ik ben verheugd dat er kritische voorbijgangers zijn. Ik plaatste het volgende: nee waar de rechtvaardigende daad van het geloof heeft plaatsgehad, daar is ook door God een zondaar gerechtvaardigd in de hemelhof. Dit geeft toch enigszins kans op misverstand. Hoewel er in tijd geen verschil is, is het toch gereformeerder om te schrijven dat 'wanneer God de mens rechtvaardigd in de hemelhof, deze mens door het zaligmakende geloof hier in de tijd gerechtvaardigd is.
Groeten,
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Lecram
Ik kan me wel vinden in dat stukje van Verboom. Wij hebben hier (dacht ik) deel 1 en ik lees er niet graag uit voor. Ik pak liever de kleuterbijbel van Evert Kuijt.
Als ik aan mijn kinderen vraag: Heb je de Heere Jezus lief? Dan zeggen ze: ja! Ik kan ook met hen over Hem praten en ze zijn er geinteresseerd in. Maar hun beleving komt niet overeen met het schema zoals dat ook wel bij Van Dam voorkomt.
Een voorbeeld: de verloren zoon:
.... Maar de Heere wil dat wij weer terugkomen naar Hem (heel goed!!, maar dan : ) Met verdriet in ons hart. Net als die jongen.
en de herders:
...Weet je waarom die herders het meest bedroefd zijn? Er is nog een andere vijand. Veel sterker dan al die soldaten. Dat is de zonde....
Enerzijds dus een schema die de kinderen eerst moeten volgen en anderzijds dat schema opleggen aan de herders.
Ik waardeer de goede bedoelingen van Van Dam, maar wil dit mijn kinderen niet voorhouden.
Natuurlijk mogen ze bidden om een nieuw hartje, maar ook God bedanken dat Hij zoveel van kinderen houdt!
[Aangepast op 25/7/03 door Lecram]
Als ik aan mijn kinderen vraag: Heb je de Heere Jezus lief? Dan zeggen ze: ja! Ik kan ook met hen over Hem praten en ze zijn er geinteresseerd in. Maar hun beleving komt niet overeen met het schema zoals dat ook wel bij Van Dam voorkomt.
Een voorbeeld: de verloren zoon:
.... Maar de Heere wil dat wij weer terugkomen naar Hem (heel goed!!, maar dan : ) Met verdriet in ons hart. Net als die jongen.
en de herders:
...Weet je waarom die herders het meest bedroefd zijn? Er is nog een andere vijand. Veel sterker dan al die soldaten. Dat is de zonde....
Enerzijds dus een schema die de kinderen eerst moeten volgen en anderzijds dat schema opleggen aan de herders.
Ik waardeer de goede bedoelingen van Van Dam, maar wil dit mijn kinderen niet voorhouden.
Natuurlijk mogen ze bidden om een nieuw hartje, maar ook God bedanken dat Hij zoveel van kinderen houdt!
[Aangepast op 25/7/03 door Lecram]