En zo zullen de GGinN de leer van het welmenend aanbod aan alle hoorders ook een te grote dwaling vinden, zodat er denk ik geen samengang mogelijk zal zijn, tenzij de GG weer terug naar de leer van voor 1953 gaat.Afgewezen schreef:Wat is jouw definitie van 'verdraagzaamheid', Jongere? Dat je leugen waarheid moet noemen? Dat zal toch niet?Jongere schreef:Vind het overigens een interessante en leerzame discussie om te lezen, al zwijg ik maar over het off-topic zijn. Maar de bovenstaande gedachte bekruipt me wel eens. Eenheid, ja dat willen we wel. Maar als puntje bij paaltje komt blijkt onze verdraagzaamheid toch niet verder te gaan dan de theologie die we zelf het beste achten. Begrijp me goed: het lijkt me heel goed om deze dingen helder en duidelijk te hebben. Maar hierom opende ik pas dat topic: waarin kunnen we elkaar nu vinden, wereldwijd? Of moeten we eerlijk bekennen dat we het eigenlijk wel best vinden, de discussie af en toe eens aan te gaan? Wel bekennen dat er 'leven' is buiten de kerk, maar toch niet in staat om zelfs een mening waar we vierkant achter staan minder belangrijk te achten dan een niet verscheurd lichaam van Christus te zijn.
Er zijn dingen waarin je elkaar inderdaad moet verdragen, maar soms moet je de zaken 'op scherp' stellen (zoals Paulus ook regelmatig deed).
In mijn geval betekent het niet dat ik 'onverdraagzaam' ben richting GGiN, integendeel, ik voel me ermee verbonden. Dat zal heus zo moeilijk niet zijn straks in de hemel.
Maar het betekent niet dat we alles maar onder het vloerkleed moeten schoffelen. Sommige fouten zijn té ernstig en hebben te ernstige gevolgen, dan dat we ze zomaar zouden mogen negeren.
Zo zie ik bijvoorbeeld niet, dat de dogmatiek van Ds. Kersten zelf zo populair is in de GG.