
Hoe denken wij als refo's over verkering.
En dan meer...wie neemt het initiatief om de ander te vragen..
Gaan wij mee met de geëmancipeerde cultuur...waar het initiatief bij zowel bij het mannelijke als bij het vrouwelijke geslacht kan liggen!
Of denken wij nog ouderwets en vinden we dat het balletje bij de mán ligt!
En niet alleen in verkering....ook in het leven met elkaar...wie neemt het voortouw...wie de beslissingen?
Is dat de man? Of heeft de vrouw net zo veel te zeggen?