dood waar is uw prikkel

[Loïs]

Misschien plaats ik dit niet bij het goede onderwerp, excuses daarvoor dan.

Deze tekst uit 1 Corinthiers 15 houdt mij de laatste tijd sterk bezig.

Kunnen wij als mensen dit beamen, of is er altijd nog een zekere angst voor de dood?

Ik weet wel dat ik vroeger altijd heel erg bang voor de dood was, de laatste jaren (sinds ik Christus ken, onrustig was mijn hart totdat het rust vond in Hem!) is dat een stuk minder geworden.
Toch heb ik nog steeds moeite dit vers zomaar te beamen, klinkt het niet erg hoogmoedig om het zo te zeggen?

Zomaar wat vragen die me bezighouden.

Groetjes van Loïs.

[england]

Inderdaad! Door mijn werk kom ik veel in aanraking met de dood, en dan zie je ook de gruwelijke kant ervan. Maar dan denk ik soms wel eens aan hoe het zou zijn in de hemel: geen zonden, geen verdriet, geen haat ...En bovenallles: Christus!

Ik denk dat het goed is om als Christen te leven in het besef dat we hier geen blijvende stad hebben. Maar ik merk vaak hoe vast ik nog zit aan dingen! Maar dat zou niet zo moeten zijn!

Mijn man preekte overde text: for me to live is Christ and to die is gain... Eigenlijk zou elke Christen dat moeten kunnen zeggen! Maar we leven vaak voor onszelf! Dan mis je veel, en je maakt het jezelf onnodig moeilijk! En de dood geeft dan angst, want sterven is God ontmoeten!

[ndonselaar]

Inderdaad is het zoals Voorbijganger schrijft. Enerzijds is er de zekerheid dat we in Christus mogen ontslapen, anderzijds blijft de dood onze laatste vijand. Ook hiervoor geeft de Heere ons soms genade. Dat deed de psalmdichter uitroepen: Zelfs bij het naad'ren van de dood, volkomen uitkomst geven.

[Gerrie]

Over stervensgenade. Hierbij een stukje uit het interview van Ds. Vlietstra (zie "Een mooi artikel, in deze rubriek Kerk en Cultuur)

Op zulke momenten, zegt ds. Vlietstra, ;ervaar je zo dat de grond van de zaligheid buiten jezelf, en alleen in Christus ligt.; Een peinzende blik. ;Af en toe heb je dat nodig, hoor. Om dat te voelen. Maar toch: die dood hè. Die kan zo afschrikken. Als de Heere er straks maar is, denk ik dan. Want Hij zal toch stervensgenade moeten geven.;

Je krijgt deze genade niet van te voren, maar dan pas wanneer je het nodig hebt.

[Aangepast op 25/2/03 door Gerrie]