Te boek gestelde bekeringsgeschiedenissen

[helma]

het lijkt me lastig; iederen interpreteert bepaalde zaken anders vanuit zijn eiegn visie/ervaring/emotie.
Het is altijd zo dat als twee mensen een zelfde geschiedenis vertellen; er vaak twee verschillende verhalen zijn.
dat heb je zelfs binnen een gezin al.

ik las ook iets in het boek van Ds Mijnders waar ik een heel ander verhaal bij verteld zou hebben. Als gemeentelid bekijk je situaties anders dan een predikant.
Als predikant ben je ook weer anders betrokken bij mensen dan bijv.eigen gezinsleden. Bovendien zijn mensen bij een predikant vaak ook anders dan bij hun familie/kennissen. Op z'n zondags zeg maar. Of juist gespannen zodat je ook anders bent dan normaal.

[Ariene]

waar ik nu benieuwd naar ben.

Waartoe dient zo'n boek?

[JolandaOudshoorn]

het lijkt me lastig; iederen interpreteert bepaalde zaken anders vanuit zijn eiegn visie/ervaring/emotie.
Het is altijd zo dat als twee mensen een zelfde geschiedenis vertellen; er vaak twee verschillende verhalen zijn.
dat heb je zelfs binnen een gezin al.

ik las ook iets in het boek van Ds Mijnders waar ik een heel ander verhaal bij verteld zou hebben. Als gemeentelid bekijk je situaties anders dan een predikant.
Als predikant ben je ook weer anders betrokken bij mensen dan bijv.eigen gezinsleden. Bovendien zijn mensen bij een predikant vaak ook anders dan bij hun familie/kennissen. Op z'n zondags zeg maar. Of juist gespannen zodat je ook anders bent dan normaal.

Heeft men toestemming gevraagd aan de betrokken persoon om dit in de openbaarheid te vertellen? Waarschijnlijk niet en dat vind ik persoonlijk gewoon schending van het ambstgeheim. Als onze predikant ongevraagd mijn verhaal zou publiceren, dan zou ik hem in ieder geval daarover aanspreken. Ik vind het eigenlijk niet kunnen om over een nog in leven zijnde predikant een boek te schrijven met daarbij nog in leven zijnde betrokken personen/families.
Het spijt me, maar MM gaat toch ook niet schrijven over haar clienten op zo'n manier dat ze zichzelf en anderen hen zullen herkennen. Volgens mij levert haar dat dan een schorsing op!!

[Gijs83]

het lijkt me lastig; iederen interpreteert bepaalde zaken anders vanuit zijn eiegn visie/ervaring/emotie.
Het is altijd zo dat als twee mensen een zelfde geschiedenis vertellen; er vaak twee verschillende verhalen zijn.
dat heb je zelfs binnen een gezin al.

ik las ook iets in het boek van Ds Mijnders waar ik een heel ander verhaal bij verteld zou hebben. Als gemeentelid bekijk je situaties anders dan een predikant.
Als predikant ben je ook weer anders betrokken bij mensen dan bijv.eigen gezinsleden. Bovendien zijn mensen bij een predikant vaak ook anders dan bij hun familie/kennissen. Op z'n zondags zeg maar. Of juist gespannen zodat je ook anders bent dan normaal.

Heeft men toestemming gevraagd aan de betrokken persoon om dit in de openbaarheid te vertellen? Waarschijnlijk niet en dat vind ik persoonlijk gewoon schending van het ambstgeheim. Als onze predikant ongevraagd mijn verhaal zou publiceren, dan zou ik hem in ieder geval daarover aanspreken. Ik vind het eigenlijk niet kunnen om over een nog in leven zijnde predikant een boek te schrijven met daarbij nog in leven zijnde betrokken personen/families.
Het spijt me, maar MM gaat toch ook niet schrijven over haar clienten op zo'n manier dat ze zichzelf en anderen hen zullen herkennen. Volgens mij levert haar dat dan een schorsing op!!

Heeft Ds.Mijnders niet zelf het boek geschreven?

[helma]

het lijkt me lastig; iederen interpreteert bepaalde zaken anders vanuit zijn eiegn visie/ervaring/emotie.
Het is altijd zo dat als twee mensen een zelfde geschiedenis vertellen; er vaak twee verschillende verhalen zijn.
dat heb je zelfs binnen een gezin al.

ik las ook iets in het boek van Ds Mijnders waar ik een heel ander verhaal bij verteld zou hebben. Als gemeentelid bekijk je situaties anders dan een predikant.
Als predikant ben je ook weer anders betrokken bij mensen dan bijv.eigen gezinsleden. Bovendien zijn mensen bij een predikant vaak ook anders dan bij hun familie/kennissen. Op z'n zondags zeg maar. Of juist gespannen zodat je ook anders bent dan normaal.

Heeft men toestemming gevraagd aan de betrokken persoon om dit in de openbaarheid te vertellen? Waarschijnlijk niet en dat vind ik persoonlijk gewoon schending van het ambstgeheim. Als onze predikant ongevraagd mijn verhaal zou publiceren, dan zou ik hem in ieder geval daarover aanspreken. Ik vind het eigenlijk niet kunnen om over een nog in leven zijnde predikant een boek te schrijven met daarbij nog in leven zijnde betrokken personen/families.
Het spijt me, maar MM gaat toch ook niet schrijven over haar clienten op zo'n manier dat ze zichzelf en anderen hen zullen herkennen. Volgens mij levert haar dat dan een schorsing op!!

ik denk dat je heel voorzichtig moet zijn en inderdaad personen en situaties zodanig veranderen dat dingen/mensen niet herkenbaar zijn.

[Ariene]

het lijkt me lastig; iederen interpreteert bepaalde zaken anders vanuit zijn eiegn visie/ervaring/emotie.
Het is altijd zo dat als twee mensen een zelfde geschiedenis vertellen; er vaak twee verschillende verhalen zijn.
dat heb je zelfs binnen een gezin al.

ik las ook iets in het boek van Ds Mijnders waar ik een heel ander verhaal bij verteld zou hebben. Als gemeentelid bekijk je situaties anders dan een predikant.
Als predikant ben je ook weer anders betrokken bij mensen dan bijv.eigen gezinsleden. Bovendien zijn mensen bij een predikant vaak ook anders dan bij hun familie/kennissen. Op z'n zondags zeg maar. Of juist gespannen zodat je ook anders bent dan normaal.

Heeft men toestemming gevraagd aan de betrokken persoon om dit in de openbaarheid te vertellen? Waarschijnlijk niet en dat vind ik persoonlijk gewoon schending van het ambstgeheim. Als onze predikant ongevraagd mijn verhaal zou publiceren, dan zou ik hem in ieder geval daarover aanspreken. Ik vind het eigenlijk niet kunnen om over een nog in leven zijnde predikant een boek te schrijven met daarbij nog in leven zijnde betrokken personen/families.
Het spijt me, maar MM gaat toch ook niet schrijven over haar clienten op zo'n manier dat ze zichzelf en anderen hen zullen herkennen. Volgens mij levert haar dat dan een schorsing op!!

Heeft Ds.Mijnders niet zelf het boek geschreven?

Zo te lezen niet:

Op basis van twaalf lange gesprekken schreef W. B. Kranendonk een biografie over ds. J. Mijnders, de momenteel 86-jarige emeritus predikant van de Gereformeerde Gemeenten. Het boek geeft een intieme blik in het hart en leven van een zakelijke, maar ook zeer gevoelige en bewogen man.

[Tiberius]

... schending van het ambstgeheim.

Hier sla je de spijker op de kop en ik denk dat dat ook de reden is van het uit de handel nemen van het boek.
Niettemin blijf ik het triest vinden, want er staan mooie zaken in het boek.

Heeft Ds.Mijnders niet zelf het boek geschreven?

Nee, dat heeft dhr. W.B. Kranendonk gedaan, hoofdredacteur van het RD (dat staat ook in de eerste posting van vandaag).

waar ik nu benieuwd naar ben.

Waartoe dient zo'n boek?

De hoofdreden is dat het "navolgende geslacht de loffelijkheden des Heeren weten, opdat ze hun hoop op God zouden stellen" (Psalm 78).
Opdat het werk, dat Heere in het leven van ds. Mijnders verheerlijkt heeft, niet vergeten zal worden.

[Ariene]

De hoofdreden is dat het "navolgende geslacht de loffelijkheden des Heeren weten, opdat ze hun hoop op God zouden stellen" (Psalm 78).
Opdat het werk, dat Heere in het leven van ds. Mijnders verheerlijkt heeft, niet vergeten zal worden.

Staat dat niet al genoeg in de Bijbel
En gaan we niet snel een mens en een weg verheerlijken i.p. van God?

[Josephus]

Heeft Ds.Mijnders niet zelf het boek geschreven?

Zo te lezen niet:

Op basis van twaalf lange gesprekken schreef W. B. Kranendonk een biografie over ds. J. Mijnders, de momenteel 86-jarige emeritus predikant van de Gereformeerde Gemeenten. Het boek geeft een intieme blik in het hart en leven van een zakelijke, maar ook zeer gevoelige en bewogen man.

Maar je mag er toch van uitgaan dat ds. Mijnders het geheel vóór publicatie nog een keer heeft doorgelezen en er vervolgens zijn fiat aan heeft gegeven. In zekere zin heeft hij het boek dus ook zelf geschreven.

[Geka]

'De hoofdreden is dat het "navolgende geslacht de loffelijkheden des Heeren weten, opdat ze hun hoop op God zouden stellen" (Psalm 78). Opdat het werk, dat Heere in het leven van ds. Mijnders verheerlijkt heeft, niet vergeten zal worden.'

Ja, dat zal ongetwijfeld op de verkoopbrochure staan, maar of het daar werkelijk inderdaad altijd om gaat is voor mij nog maar de vraag.

Je ziet gewoon een bepaalde trend in die levensbeschrijvingen; eerst ging het vooral over predikanten die al jaren overleden waren; vervolgens kregen ook predikanten die nog maar net overleden waren een beschrijving. En nu gaan mensen en predikanten die nog in leven zijn ook al hun leven beschrijven. En dat alles om het werk van de Heere te laten zien, zo heet het dan.

Het spijt me; maar ik heb er grote moeite mee. Als je over het werk van de Heere wilt lezen zou ik eerst in de Schrift Zelf beginnen. Daar vind je de zuiverste bekeringen beschreven; terwijl het in ieder geval niet naar mensenvlees ruikt.
En verder zijn er genoeg bekeringsgeschiedenissen van mensen die al lang overleden zijn. En Gods werk was 500 of 100 jaar terug echt niet anders dan nu.

De RD recensie met titel en gigafoto vond ik al overdreven mensverheerlijkend; nu blijkt dat er nog pertinente onjuistheden in staan ook.

Als je dit soort berichten weer leest krijg ik eerder de indruk dat door dit alles de Naam van de Heere om onzentwil wordt gelasterd dan dat jongeren hierdoor daadwerkelijk worden aangespoord hun hoop op God te stellen en Zijn daden niet te vergeten.

Kortom; ik hoop dat de trend binnen de korste keren verdwenen is; tegelijkertijd vrees ik, aangezien het werk van (Nadere) Reformatoren nauwelijks verkocht wordt, terwijl dit soort boeken als zoete broodjes over de toonbank gaan.

Tekenend voor RefoNederland AD 2008, helaas.

Veni Creator Spiritus.

[Wilma van den Berg]

[Jongere]

Dit doet Gods Naam geen goed en daarom is het erg triest.

En gaan we niet snel een mens en een weg verheerlijken i.p. van God?

Niet persé denk ik. Dat gevaar is bijvoorbeeld even groot bij 'getuigenissen' over bekeringen of genezingen. Daarom hoeven die niet achterwege te blijven. Ik denk dat juist de verhalen zo veel kunnen doen, vooral bij jongeren. Die horen dat veel te weinig. Maar het gevaar is zeker aanwezig, dat ben ik met je eens.

[refo]

Waarom zouden er in de Bijbel geen bekeringsgeschiedenissen staan?

(Nou ja, geen, Manasse, Saulus en de moordenaar aan het kruis. Maar die voldoen niet echt aan de norm. Veel te snel allemaal. De belangrijke kenmerken worden gemist. Zou in ieder geval niet verkopen anno 2008)

[refo]

Op catechisatie hier in Gouda werden onlangs de geschiedenis van één onzer predikanten uitgedeeld. Ik heb het verhaal ook gelezen. Op zich een mooie geschiedenis, maar als op de gebeurtenissen die beschreven staan het geloof gebouwd is, is het een schoolvoorbeeld van een wondergeloof. Wonderlijk eigenlijk dat je als predikant leert dat een wondergeloof niet waar is en dat je tegelijkertijd je geschiedenis op schrift stelt en een wondergeloof openbaart.

[Erasmiaan]

Op catechisatie hier in Gouda werden onlangs de geschiedenis van één onzer predikanten uitgedeeld. Ik heb het verhaal ook gelezen. Op zich een mooie geschiedenis, maar als op de gebeurtenissen die beschreven staan het geloof gebouwd is, is het een schoolvoorbeeld van een wondergeloof. Wonderlijk eigenlijk dat je als predikant leert dat een wondergeloof niet waar is en dat je tegelijkertijd je geschiedenis op schrift stelt en een wondergeloof openbaart.

Catechisatie is zeker een tijd geleden voor je? Wondergeloof is het geloof dat er door mij of aan mij een wonder zal geschieden. Dat is niet per se een geloof dat niet waar is. Als dat het enige is, is het te weinig, maar het kan gepaart gaan met een waar zaligmakend geloof.

Ik hoop echter wel dat het geloof gebouwd was op Christus, anders is het inderdaad te weinig.