China vindt 100.000 jaar oude schedel

[Bonny]

Uitgegeven: 23 januari 2008 09:17
PEKING - In het midden van China is vorige maand een mensenschedel gevonden die 100.000 jaar oud is. Dat meldde de China Daily woensdag. De schedel is bijna compleet.
De archeologen noemen de vondst zeer belangrijk. De schedel, die bestaat uit zestien stukken, werd gevonden in Xuchang in de provincie Henan na twee jaar archeologisch onderzoek.
Het gebeurt zelden dat zo'n oude schedel bijna intact wordt gevonden. Archeoloog Li Zhanyang verwacht dat er nog meer "belangrijke ontdekkingen worden gedaan" op de opgraving in Henan.
(c) ANP Bron: http://www.nu.nl


Hoe denken christen-wetenschappers hier dan over, vroeg ik me af. Als je bedenkt dat de aarde zeg 6000 jaar oud is, dan past dit toch helemaal niet? Klopt die methode dan niet om die 100.000 jaar te bepalen?
Ik snap het ff niet. :roll:

UPDATE- Het laatste nieuws is dat de Chinese politie een daderprofiel heeft opgesteld. Volgens hen moet de dader zo rond de 50.000 en 100.000 jaar oud zijn, waarschijnlijk een lange baard en grijs haar. De politie heeft een beloning klaarliggen van 1000 dollar voor de tip die kan leiden naar de aanhouding van de verdachte van deze moord

[Jongere]

dit topic gaat inderdaad niet over evolutie, maar over de vondst van een schedel. waar ik mij over verbaasde is dat er dan direct reacties komen die kant noch wal raken. er wordt dan krampachtig verwezen naar op zich zelfstaande voorbeelden (Kislev) en - excusez le mot - maniakken als Hovind. (MM)

zulke reacties zijn doorgaans afkomstig van leken in de moleculaire en evolutionaire biologie die denken antwoorden te hebben verkregen door het lezen van de boeken van Hobrink c.s.
begrijp me goed, ik wil niet uit de hoogte reageren, noch knuppels in hoenderhokken gooien, om vervolgens weer alleen mee te lezen, maar bij het lezen van dergelijke argumenten, moest ik wel wat tegenwicht in de schaal leggen. dat heb ik volgens velen van jullie natuurlijk nog niet echt gedaan, maar dat zij dan zo.

ik ga me weer wijden aan processen van evolutie in de biologie. als ik sommige kerkenraadskamerfoto's zie van vrome dominees bekijk, wordt geloven mij soms bang te moede. toch hoop ik over een paar jaar "SDG" in mijn proefschrift te kunnen zetten.

Je twee reacties in dit topic vind ik nogal scherp overkomen. De aanval op Hovind wat betreft de belastingfraude is ondermaats, wat je verder ook van die man vindt. Op die manier meng je zaken met elkaar die je niet met elkaar moet mengen. Ik laat het ook niet na om psalmen te zingen van David hoewel die verschillende keren erg in de fout is gegaan. Maar dat terzijde.
Wat ik wil zeggen is dit: wees ten allen tijde genuanceerd. Het antwoord op mensen die volgens jou weinig degelijke argumenten inbrengen moet niet even ongefundeerd zijn als hun argumenten. Daarmee vind ik de verwijzing naar de dominees niet zo gepast.
Het moet mogelijk zijn met alléén argumenten te discussieren: of we nu vóór of tegen zijn, links of rechts en zwaar of licht.

[David J]

Vervelend voor evolutionisten in dit verhaal is dat de evolutietheorie niet wetenschappelijk bewezen kan worden en derhalve evenzeer een geloof is...

Da's nogal kort door de bocht. De evolutietheorie is voor de helft een geschiedkundige theorie, want ze gaat erover hoe iets in het verleden gegaan is. Daarmee kan ze inderdaad niet 'bewezen' worden op de manier zoals dat in de hardere betawetenschappen kan, want we kunnen het verleden niet overdoen.

Je moet daar echter niet in doordraven, want voor je het weet, ontken je dat we deugdelijke kennis over het verleden kunnen hebben. Het bestaan van Napoleon is ook niet te bewijzen, maar het verklaart wel het bestaan van een hoop oude documenten, schilderijen, monumenten en hedendaagse feiten zoals achternamen.

Op dezelfde manier zou je tot de conclusie kunnen komen dat de evolutietheorie de bekende feiten op de beste manier verklaart. Daar zal altijd meer discussie over blijven bestaan dan over theorieen die feiten verklaren die we kunnen herhalen. Maar dat betekent nog niet dat het aannemen of verwerpen van zo'n theorie simpelweg een keuze tussen twee geloven is!

[Vincent]

Er zit m.i. nogal verschil tussen het gegeven dat bijv. virussen zich heel goed blijken te kunnen aanpassen en de verstrekkende claims van de evolutietheorie (inclusief alle implicaties voor de sociologie, psychologie, etc.).

Maken alle evolutionisten die verstrekkende claims?

De evolutie-theorie (en dat heb ik het over de biologische theorie) is in beginsel een empirische theorie. Dat kan van het Amerikaanse creationisme a la Hovind (en andere, fatsoenlijker organisaties zoals icr) niet gezegd worden. Een wetenschapper kan onmogelijk creationist zijn; je sluit immers alles uit wat strijdt met Genesis. Terwijl wetenschap uit de feiten op moet komen (dit is een ietwat simplistische voorstelling, de link tussen feiten en wetenschap is ingewikkelder) en rustig oude kennis verwerpt om er nieuwe, betere kennis voor in de plaats te zetten. Een creationist zal nooit toegeven dat hij in de kern fout zit; een evolutionist wil het misschien ook niet, maar principieel gezien wél. Dat is princpieel gezien zelfs het doel van wetenschap.

Verder staat de evolutie-theorie erg sterk, lees bijv. Collins, zelf belijdend christen, maar hij geeft wel creationisme-resistente aanwijzingen voor evolutie (a.h.v. DNA). Dat de mens zich heeft ontwikkeld uit 'lagere' levensvormen, staat onomstotelijk vast. Vragen als: wie stuurt dit proces, is dat toeval, waar komt moraal vandaan, dat zijn vragen waar de evolutie-theorie geen antwoord op geeft (en die ruimte open laten voor een geloof). De wetenschap kán op dergelijke vragen ook geen antwoord geven, want ze is nu eenmaal empirisch.

[Jager]

Maken alle evolutionisten die verstrekkende claims?

De evolutie-theorie (en dat heb ik het over de biologische theorie) is in beginsel een empirische theorie. Dat kan van het Amerikaanse creationisme a la Hovind (en andere, fatsoenlijker organisaties zoals icr) niet gezegd worden. Een wetenschapper kan onmogelijk creationist zijn; je sluit immers alles uit wat strijdt met Genesis. Terwijl wetenschap uit de feiten op moet komen (dit is een ietwat simplistische voorstelling, de link tussen feiten en wetenschap is ingewikkelder) en rustig oude kennis verwerpt om er nieuwe, betere kennis voor in de plaats te zetten. Een creationist zal nooit toegeven dat hij in de kern fout zit; een evolutionist wil het misschien ook niet, maar principieel gezien wél. Dat is princpieel gezien zelfs het doel van wetenschap.

Verder staat de evolutie-theorie erg sterk, lees bijv. Collins, zelf belijdend christen, maar hij geeft wel creationisme-resistente aanwijzingen voor evolutie (a.h.v. DNA). Dat de mens zich heeft ontwikkeld uit 'lagere' levensvormen, staat onomstotelijk vast. Vragen als: wie stuurt dit proces, is dat toeval, waar komt moraal vandaan, dat zijn vragen waar de evolutie-theorie geen antwoord op geeft (en die ruimte open laten voor een geloof). De wetenschap kán op dergelijke vragen ook geen antwoord geven, want ze is nu eenmaal empirisch.

Vooropgesteld: ik ben een leek op het gebied van biologie.

Maar verabsoluteer jij hier niet de wetenschap? Empirisch onderzoek... mét extrapolatie naar het verleden. Wanneer je zou uitgaan van een geschapen aarde van ca. 6000 jaar jong, passen dan daar ook niet gewoon alle gegevens in? Alleen volgt het niet noodzakelijk uit wetenschappelijk onderzoek. Maar dat is voor een Christen niet de enige bron van kennis. Ofwel: strijd het traditionele scheppingsgeloof (incl. beperkte evolutie sindsdien) met de waarnemingen?

Ik vraag me namelijk altijd af waarom de wetenschap het laatste woord zou moeten hebben als het om het ontstaan van de aarde etc. gaat.

[Kislev]

Ik geloof in God, de Almachtige, schepper van hemel en van aarde.

[parsifal]

Ik geloof in God, de Almachtige, schepper van hemel en van aarde.

Ik ook, maar dat houdt niet perse in dat ik perse geloof dat evolutie-theorie onzin is (in de zin dat er door natuurlijke selectie nieuwe soorten ontstaan en dat dieren en andere levensvormen eigenschappen kunnen verwerven die ze vroeger niet hadden). Ik geloof hele grote delen van de evolutietheorie niet.

Mijn eerdere vraag over wat evolutietheorie is was ook in die richting bedoeld. Evolutietheorie is een te breed bericht, sommige theorieen over evolutie zijn theoretisch biologisch van aard, anderen zijn empirisch te testen, andere delen zijn filosofisch. Al deze deeltheorieen vallen binnen verschillende wetenschapsgebieden met verschillende regels. Ik houd me sinds kort wel bezig met wiskundige modellen voor evolutie, maar ik besef ook dat veel bewijzen binnen de grotere evolutietheorie zeker geen wiskundige bewijzen zijn.

Wat betreft Kent Hovind:
Hier wat bezwaren, ik ben het met veel niet eens, ook niet in de kritiek, maar er is genoeg te vinden, waaruit blijkt dat Hovind zich te veel schuldig maakt aan slechte wetenschap.

[Vincent]

Ik geloof in God, de Almachtige, schepper van hemel en van aarde.

Ik ook, maar dat houdt niet perse in dat ik perse geloof dat evolutie-theorie onzin is (in de zin dat er door natuurlijke selectie nieuwe soorten ontstaan en dat dieren en andere levensvormen eigenschappen kunnen verwerven die ze vroeger niet hadden). Ik geloof hele grote delen van de evolutietheorie niet.

Mijn eerdere vraag over wat evolutietheorie is was ook in die richting bedoeld. Evolutietheorie is een te breed bericht, sommige theorieen over evolutie zijn theoretisch biologisch van aard, anderen zijn empirisch te testen, andere delen zijn filosofisch. Al deze deeltheorieen vallen binnen verschillende wetenschapsgebieden met verschillende regels. Ik houd me sinds kort wel bezig met wiskundige modellen voor evolutie, maar ik besef ook dat veel bewijzen binnen de grotere evolutietheorie zeker geen wiskundige bewijzen zijn.

Wat betreft Kent Hovind:
Hier wat bezwaren, ik ben het met veel niet eens, ook niet in de kritiek, maar er is genoeg te vinden, waaruit blijkt dat Hovind zich te veel schuldig maakt aan slechte wetenschap.

Toch is het moeilijk, vind ik. Wetenschap heeft de neiging in zich om steeds meer terrein te winnen, wat soms ten koste gaat van geloof. Als je bijv. uitgaat van natuurlijke selectie (en terecht, lijkt mij) kan het haast niet anders of ook de ontwikkeling van de mens zie je anders dan in Genesis. Waarom zou je die stap niet nemen, als de feiten het uitwijzen (zoals uit dna blijkt)? Als je daarvoor geloofsredenen hebt, is het oneigenlijk.

[Jager]

Toch is het moeilijk, vind ik. Wetenschap heeft de neiging in zich om steeds meer terrein te winnen, wat soms ten koste gaat van geloof. Als je bijv. uitgaat van natuurlijke selectie (en terecht, lijkt mij) kan het haast niet anders of ook de ontwikkeling van de mens zie je anders dan in Genesis. Waarom zou je die stap niet nemen, als de feiten het uitwijzen (zoals uit dna blijkt)? Als je daarvoor geloofsredenen hebt, is het oneigenlijk.

Wat mij in deze redenering bevreemd, is dat je de wetenschap toelaat om over Gods woord te heersen. Terwijl je wel in eerste instantie de beschrijving in Genesis als letterlijk opvat.

Ik begrijp best dat wetenschap (cq. empirisch onderzoek) bedrijven op gespannen voet lijkt te staan met het geloof in een almachtige Schepper. Maar is het dan niet eenvoudig zo, dat we oplopen tegen de grenzen van waar de wetenschap uitspraken over kan doen?
Feiten zijn toch enkel de waarnemingen zelf? Niet de conclusies die daaruit getrokken worden. Elke extrapolatie daarvan naar een ver verleden, verondersteld dat de randvoorwaarden toen min of meer gelijk waren als nu.

Maar wetenschap is niet de enige bron van kennis. Hoezo dus oneigenlijk?

[Vincent]

Toch is het moeilijk, vind ik. Wetenschap heeft de neiging in zich om steeds meer terrein te winnen, wat soms ten koste gaat van geloof. Als je bijv. uitgaat van natuurlijke selectie (en terecht, lijkt mij) kan het haast niet anders of ook de ontwikkeling van de mens zie je anders dan in Genesis. Waarom zou je die stap niet nemen, als de feiten het uitwijzen (zoals uit dna blijkt)? Als je daarvoor geloofsredenen hebt, is het oneigenlijk.

Wat mij in deze redenering bevreemd, is dat je de wetenschap toelaat om over Gods woord te heersen. Terwijl je wel in eerste instantie de beschrijving in Genesis als letterlijk opvat.

Ik begrijp best dat wetenschap (cq. empirisch onderzoek) bedrijven op gespannen voet lijkt te staan met het geloof in een almachtige Schepper. Maar is het dan niet eenvoudig zo, dat we oplopen tegen de grenzen van waar de wetenschap uitspraken over kan doen?
Feiten zijn toch enkel de waarnemingen zelf? Niet de conclusies die daaruit getrokken worden. Elke extrapolatie daarvan naar een ver verleden, verondersteld dat de randvoorwaarden toen min of meer gelijk waren als nu.

Maar wetenschap is niet de enige bron van kennis. Hoezo dus oneigenlijk?

Ja, zoiets zei je eerder ook al zie ik, sorry dat ik er niet op reageerde.

Feiten zijn tot op zekere hoogte inderdaad alleen de waarnemingen (en zelfs dat is niet helemaal waar, ook waarneming staat niet op zichzelf, los van een theoretisch kader).

1. Echter, waar ik moeite mee heb, is als Gods woord wordt gebruikt c.q. misbruikt, om wetenschappelijke kennis mee te krijgen. Wetenschappelijke kennis is bij definitie voor iedereen toegankelijk (ongacht geloof etc.).

2. Er zijn soms a.h.v. waarnemingen, meerdere interpretaties mogelijk. Het is nooit mogelijk om één bepaalde theorie aan te nemen, wel zijn er soms sterke aanwijzingen voor een bepaalde theorie. Het is wel mogelijk om één bepaalde theorie te weerleggen.

Voorbeeld: Dat mens en aap een gemeenschappelijke voorouder hebben, is iets waar sterke aanwijzingen voor zijn. Ik las in de bundel "En God beschikte een worm" een artikel van Aart Nederveen (Gereformeerde Gemeenten), die er twijfels bij zet vanuit zijn geloof (wat ik dus onzuiver vind), maar wel ruiterlijk toegeeft, dat wetenschappelijk bezien er veel is wat in deze richting wijst. Een belangrijke aanwijzing: "springende genen" die zich, meestal zonder functionele consquenties, kopiëren en zich op andere plaatsen in het genoom voegen (oude repetitieve elementen, ORE's). Creationisten rederen: het is geen junk-dna. Maar: door een plaatsverandering raakt het gen ook vaak beschadigd. In veel gevallen worden deze ore's bij muis en mens op overeenkomstige posities in het genoom van de mens aangetroffen. Dus: "Tenzij je bereid bent het standpunt in te nemen dat God deze onthoofde ORE's precies op deze plekken heeft neergezet om ons te verwarren en te misleiden, is de conclusie van een gemeenschappelijke voorouder van mens en muis praktisch onontkoombaar. Dit soort recente gegevens over het genoom houden dus een groot probleem in voor mensen die vasthouden aan het idee dat alle soorten uit het niets geschapen zijn" (ontleend aan Francis Collins, De taal van God).

Dat wil nog niet zeggen dat er geen God is, hoogstens dat een eerlijke bestudering uitwijst, dat de bijbelse voorstelling van een aparte schepping van de mens niet letterlijk waar is. We kunnen niet wetenschappelijk gezien iets willen aannemen, maar omdat het niet bij ons geloof past, toch maar niet. Dat is niet zuiver.

[Een rechts-confessioneel]

een laatste reactie van mijn hand:

@Jongere: misschien ben ik wat scherp geweest in mijn formulering: mijn excuses daarvoor. Hovind is echt niet lekker bezig, dat zo veel mensen haast triomfantelijk naar hem verwijzen is een doorn in mijn wetenschappelijk oog. ik krijg - als wetenschapper die Jezus' naam belijdt en Hem probeer te volgen - echt een nare smaak in mijn mond als ik zijn opstelling aanschouw.
nuanceren "is my second name", dat de nuance misschien ontbreekt, komt door het feit dat ik erg verontwaardigd was over twee door mij bestreden reacties. de verwijzing naar de dominees was een reactie op de non-opmerking van Kislev, en derhalve van ironie doordrongen.

verder wil ik mij van harte aansluiten bij de woorden van Parsifal over het te brede bericht van "de evolutietheorie". een kanttekening daarbij is dat ik mij in het dagelijks leven bezighoud met empirisch onderzoek betreffende de evolutie van (een set) plantengenen die in veel planten aanwezig zijn, maar die slechts echt aangewend worden door enkele van deze planten. daarmee zie ik evolutie onder mijn handen bewezen, zonder hier verder over uit te willen weiden.

hoewel het aantrekkelijk is, zal ik verder niet meer reageren. ik trek mij weer terug in mijn studeerkamer

[Jager]

Ja, zoiets zei je eerder ook al zie ik, sorry dat ik er niet op reageerde.

Feiten zijn tot op zekere hoogte inderdaad alleen de waarnemingen (en zelfs dat is niet helemaal waar, ook waarneming staat niet op zichzelf, los van een theoretisch kader).

1. Echter, waar ik moeite mee heb, is als Gods woord wordt gebruikt c.q. misbruikt, om wetenschappelijke kennis mee te krijgen. Wetenschappelijke kennis is bij definitie voor iedereen toegankelijk (ongacht geloof etc.).

2. Er zijn soms a.h.v. waarnemingen, meerdere interpretaties mogelijk. Het is nooit mogelijk om één bepaalde theorie aan te nemen, wel zijn er soms sterke aanwijzingen voor een bepaalde theorie. Het is wel mogelijk om één bepaalde theorie te weerleggen.

Voorbeeld: Dat mens en aap een gemeenschappelijke voorouder hebben, is iets waar sterke aanwijzingen voor zijn. Ik las in de bundel "En God beschikte een worm" een artikel van Aart Nederveen (Gereformeerde Gemeenten), die er twijfels bij zet vanuit zijn geloof (wat ik dus onzuiver vind), maar wel ruiterlijk toegeeft, dat wetenschappelijk bezien er veel is wat in deze richting wijst. Een belangrijke aanwijzing: "springende genen" die zich, meestal zonder functionele consquenties, kopiëren en zich op andere plaatsen in het genoom voegen (oude repetitieve elementen, ORE's). Creationisten rederen: het is geen junk-dna. Maar: door een plaatsverandering raakt het gen ook vaak beschadigd. In veel gevallen worden deze ore's bij muis en mens op overeenkomstige posities in het genoom van de mens aangetroffen. Dus: "Tenzij je bereid bent het standpunt in te nemen dat God deze onthoofde ORE's precies op deze plekken heeft neergezet om ons te verwarren en te misleiden, is de conclusie van een gemeenschappelijke voorouder van mens en muis praktisch onontkoombaar. Dit soort recente gegevens over het genoom houden dus een groot probleem in voor mensen die vasthouden aan het idee dat alle soorten uit het niets geschapen zijn" (ontleend aan Francis Collins, De taal van God).

Dat wil nog niet zeggen dat er geen God is, hoogstens dat een eerlijke bestudering uitwijst, dat de bijbelse voorstelling van een aparte schepping van de mens niet letterlijk waar is. We kunnen niet wetenschappelijk gezien iets willen aannemen, maar omdat het niet bij ons geloof past, toch maar niet. Dat is niet zuiver.

Tja, een soort methodisch atheisme in de wetenschap kan ik nog wel volgen. Je moet je modellen tenslotte ook aan een niet-gelovige kunnen uitleggen. Maar dat daarmee ook het laatste woord gezegd is (bijv. dat Genesis 1-2 niet letterlijk gelezen kan worden), daarvan ben ik niet overtuigd. Wetenschap staat niet op zichzelf. Zelfs als waarnemingen lijken te wijzen op
1. geleidelijke ontwikkeling
2. oude aarde
ergo, een ontwikkeling van 'lagere' naar 'hogere' soorten, dan nog bestrijkt wetenschap slechts een deel van de werkelijkheid. Per definitie kan ze geen verklaring buiten haar eigen kaders om verschaffen.

Wanneer je dan als christen andere kennis 'bezit', heeft de wetenschap daarop toch niet automatisch voorrang? Ook ik zie de bijbel niet primair als wetenschappelijk boek. Wel geloof ik in de betrouwbaarheid van de kennis die we er terloops in vinden. En een beetje flauw: die kennis is voor iedereen toegankelijk.

Ontegenzeggelijk heeft de manier waarop de bijbel en wetenschap gecombineerd worden gevolgen voor de visie op het gezag van de hele schrift. Ik ben er daarom erg huiverig voor om daaraan te tornen. En ik zie ook het nut er niet van: als je al in God gelooft, waarom dan niet ook in Zijn wonderlijke schepping?

Ik denk wel dat ons geloof getoetst mag worden aan beide openbaringsvormen: schrift en natuur. Zo is het argument dat God ons niet misleid op zich erg sterk. Maar is daar nog wel sprake van, wanneer de Bijbel zelf in duidelijke bewoordingen spreekt (ontleend aan John Byl -- ik ben idd. een amateur)? En kunnen identieke afwijkingen in soorten die kennelijk al veel overeenkomsten vertonen, ook niet bijv. door eenzelfde externe oorzaak veroorzaakt zijn?

Samengevat luidt mijn visie eigenlijk: we kunnen niet de bijbel willen geloven, maar omdat het niet bij de wetenschap past, toch maar niet.
Dat is inderdaad onzuiver gemeten naar de regels die de wetenschap zichzelf stelt. Nou en? Ik kan er niet echt mee zitten, of mijn visie zuiver wetenschappelijk is. Omdat ik beperkingen zie/stel aan de universele geldigheid ervan. De vertelling van de schepping bijv. wil ik niet zien als een onbewezen en mogelijk onjuiste theorie.

Maar hoe je hiermee in de wetenschappelijke praktijk (bijv. op dit vlak van de biologie) mee kunt komen -- ik zou het niet weten. Mij lijkt het dan erg moeilijk, om te werken vanuit een visie, die strijd met wat ik als onopgeefbaar beschouw.

[Herman]

(...)

(..)

Bijbel en wetenschap tegen elkaar uitspelen lijkt me niet de bedoeling. Waarom moet er ergens voor gekozen worden, als er een conflict tussen die twee ontstaat. Zolang het één niet definitief bewezen is, lijkt het me goed om beide zienswijzen te laten staan. Maar dergelijke nuances lijken in dit soort debatten niet mogelijk.

Ergens in de discussie werd het boek van Ben Hobrink als zeer onwetenschappelijk weggezet. Wat vinden jullie daarvan?

[Vincent]

Samengevat luidt mijn visie eigenlijk: we kunnen niet de bijbel willen geloven, maar omdat het niet bij de wetenschap past, toch maar niet.

Ik denk dat je een sterk punt maakt, maar leidt het uiteindelijk niet tot schizofrenie...?

Ook zit ik met art. van de NGB, dat God ook kenbaar is uit de natuur.


@Herman: heeft de Schrift geen voorrang?

[Herman]

Ik denk dat je een sterk punt maakt, maar leidt het uiteindelijk niet tot schizofrenie...?

Ook zit ik met art. van de NGB, dat God ook kenbaar is uit de natuur.

@Herman: heeft de Schrift geen voorrang?

De bijbel heeft bij mij voorrang. Altijd.

Maar dat betekent niet dat het niet interessant vind om bepaalde theoriën rond evolutie te bestuderen, evenmin ben ik bang dat er wat anders uitkomt dan dat ik nu geloof. Het is lastig uit te leggen, en wetenschappelijk staat een dergelijke mening onder kritiek, maar ik zie er geen enkel bezwaar in om naar een bepaalde mening toe te werken. Concreet betekent het dat er meer vragen dan antwoorden zijn, maar sta ik wel sympathiek tegenover bijvoorbeeld ID en andere evolutiecritische mensen. Uiteindelijk geloof ik dat de evolutietheorie ten ene male onwaar is, maar ben ik wel erg benieuwd hoe je die berg kennis ten dienste kan maken van het bijbelverstaan. Misschien is dat iets wat we op aarde nooit zullen weten.

Het lijkt me namelijk niet de bedoeling om die wetenschap niet serieus te nemen (extremisten als Dawkins daargelaten).

Over de NGB. Kom je dan niet meer in de buurt van wetenschapsfilosofie?