Nee, aanschouwelijk onderwijs bij dit onderwerp. Petrus meende dat, omdat er staat: dit IS Mijn lichaam, dat het dan ook echt het lichaam is. Bij die foto zeg ik: dit ZIJN mijn zoontjes, maar ze zijn het niet echt, want het is maar een foto. Zo is brood en wijn een afbeelding van Christus' lichaam en bloed, terwijl hij toch kon zeggen: dit IS...
Stel dat je in een gemeente zit die je hartelijk lief hebt
door de jaren heen is echter de gemeente behoorlijk verschoven naar rechts en je kunt je niet meer vinden in de prediking.
Je wordt niet meer gevoed, maar je wilt de gemeente niet in de steek laten en je hoopt/bidt om betere tijden.
Om toch voedsel te krijgen besluit je om elke zondag een dienst elders te kerken waar je wél voedsel krijgt en Christus wel gepredikt wordt.
Dan is het in je eigen gemeente bediening van het Heilig Avondmaal.
je hebt dominee en kerkenraad ondanks gebreken hartelijk lief (al is dat w.s. niet zo wederzijds meer)
en je beseft dat de gang naar het Avondmaal niet betekent dat je het in alles met de prediking eens bent, maar op de inhoud van het formulier kun je van harte 'amen' op zeggen.
Stel dat je in een gemeente zit die je hartelijk lief hebt
door de jaren heen is echter de gemeente behoorlijk verschoven naar rechts en je kunt je niet meer vinden in de prediking.
Je wordt niet meer gevoed, maar je wilt de gemeente niet in de steek laten en je hoopt/bidt om betere tijden.
Om toch voedsel te krijgen besluit je om elke zondag een dienst elders te kerken waar je wél voedsel krijgt en Christus wel gepredikt wordt.
Dan is het in je eigen gemeente bediening van het Heilig Avondmaal.
je hebt dominee en kerkenraad ondanks gebreken hartelijk lief (al is dat w.s. niet zo wederzijds meer)
en je beseft dat de gang naar het Avondmaal niet betekent dat je het in alles met de prediking eens bent, maar op de inhoud van het formulier kun je van harte 'amen' op zeggen.
Ga je nog aan?
Wanneer je nog welkom bent, dan ga je...
Het gebed is de gouden sleutel die de poort der genade kan openen.
Stel dat je in een gemeente zit die je hartelijk lief hebt
door de jaren heen is echter de gemeente behoorlijk verschoven naar rechts en je kunt je niet meer vinden in de prediking.
Je wordt niet meer gevoed, maar je wilt de gemeente niet in de steek laten en je hoopt/bidt om betere tijden.
Om toch voedsel te krijgen besluit je om elke zondag een dienst elders te kerken waar je wél voedsel krijgt en Christus wel gepredikt wordt.
Dan is het in je eigen gemeente bediening van het Heilig Avondmaal.
je hebt dominee en kerkenraad ondanks gebreken hartelijk lief (al is dat w.s. niet zo wederzijds meer)
en je beseft dat de gang naar het Avondmaal niet betekent dat je het in alles met de prediking eens bent, maar op de inhoud van het formulier kun je van harte 'amen' op zeggen.
Ga je nog aan?
Tegenvraag: Ga je voor de kerkraad en de predikant aan het avondmaal?, is 't belangrijk wat zíj over je denken (i.pv. de Heere) ?; indien niet, kun je die mannenbroeders ook buiten beschouwing laten en beslissen.
Gott führe uns freundlich durch diese Zeiten, aber vor allem führe er uns zu sich. (D. Bonhoeffer)
Tegenvraag: Ga je voor de kerkraad en de predikant aan het avondmaal?, is 't belangrijk wat zíj over je denken (i.pv. de Heere) ?; indien niet, kun je die mannenbroeders ook buiten beschouwing laten en beslissen.
Wij hebben (en ik worstel nu soms ook nog) deze overweging ook gehad rondom de doop. Met name door buitenstanders werd toendertijd aan ons gevraagd: hoe kunnen jullie j ekind laten dopen in een "valse kerk" als de PKN? Gelukkig hadden wij wel veel steun van de predikant en kerkeraad. En die wezen ook ook op de tegenvraag de Eiger stelde: Is de doop van God of van de mens? Doe je het voor Hem of voor de familie?
uitgeworpen schreef:Wanneer je nog welkom bent, dan ga je...
Precies.
Als je aanwezigheid aan de dis des Heeren niet meer op prijs wordt gesteld, krijg je vanzelf wel huisbezoek.
Precies...en als dan gezegd wordt dat het eigenlijk niet zo welkom bent, omdat jouw leer niet met hun leer overeenkomt, moet je niet meer gaan.
Dat is toch provoceren?
Al hebben ze dan misschien helemaal geen gelijk....
Het gebed is de gouden sleutel die de poort der genade kan openen.
JolandaOudshoorn schreef:
Wij hebben (en ik worstel nu soms ook nog) deze overweging ook gehad rondom de doop. Met name door buitenstanders werd toendertijd aan ons gevraagd: hoe kunnen jullie j ekind laten dopen in een "valse kerk" als de PKN?
Dat zijn dan ook valse sentimenten waarop die mensen een beroep doen.
Deze keus is absoluut een zaak tussen God en je hart.
Maar omdat je een mening vraagt wil ik hem geven.
Zal God een Zegen geven op het Avondmaal wanneer je alleen deze kerk gebruikt als Hij Zijn tafel aanricht?
Zit je ook niet als gemeente, en onder het zicht van de gemeente als broeders en zusters?
Ik heb een poosje moeite gehad met een ander lid wat deelnam aan het HA. Ik wilde dat goed hebben voor dat moment (we hadden geen ruzie,
maar onze beleving (lees tradities) lopen nogal ver uiteen) Dat had niet zozeer te maken dat ik iets moest uitpraten, maar dat het negatieve gevoel over hem bij mij moest weg.
Ik ervaarde dat als zonde. Hoe kan ik als gezin van Christus aanzitten terwijl ik mijn broeder niet liefheb?
En nu schrijf jij dat je de gemeente van harte liefheb.
Ik kan dat niet geheel rijmen. Je moet naar mijn idee (ervaring overigens) toch strijden voor je gemeente waardoor er ook discussies,
meningsverschillen en onbegrip naar boven komt
Bij mij heb dat sporen achtergelaten, zoals wat ik hier boven beschreef.
Ariene schreef:Deze keus is absoluut een zaak tussen God en je hart.
Maar omdat je een mening vraagt wil ik hem geven.
Zal God een Zegen geven op het Avondmaal wanneer je alleen deze kerk gebruikt als Hij Zijn tafel aanricht?
Zit je ook niet als gemeente, en onder het zicht van de gemeente als broeders en zusters?
Ik heb een poosje moeite gehad met een ander lid wat deelnam aan het HA. Ik wilde dat goed hebben voor dat moment (we hadden geen ruzie,
maar onze beleving (lees tradities) lopen nogal ver uiteen) Dat had niet zozeer te maken dat ik iets moest uitpraten, maar dat het negatieve gevoel over hem bij mij moest weg.
Ik ervaarde dat als zonde. Hoe kan ik als gezin van Christus aanzitten terwijl ik mijn broeder niet liefheb?
En nu schrijf jij dat je de gemeente van harte liefheb.
Ik kan dat niet geheel rijmen. Je moet naar mijn idee (ervaring overigens) toch strijden voor je gemeente waardoor er ook discussies,
meningsverschillen en onbegrip naar boven komt
Bij mij heb dat sporen achtergelaten, zoals wat ik hier boven beschreef.
Je kunt van een kerkelijke gemeente blijven houden ondanks alles.
Ik denk dat God je die genade kan schenken.
Het gebed is de gouden sleutel die de poort der genade kan openen.