vraag over : De viervoudige staat van de mens, door Boston

[Afgewezen]

Lees dan ook Rom 2. Dit gaat over het jood-zijn in het nieuwe verbond.

Daarom wat concreter (en niet alleen aan Afgewezen): Wat is voor jou de waarde van het verbond? In relatie met het tot geloof geroepen worden?

Voor mij is de waarde van het verbond dat ik uit christenouders geboren ben, dat ik van jongsaf aan met het Evangelie bekend ben gemaakt, zodat het kracht kon doen in mijn leven.

[Marco]

Kan de Geest tegelijk vernederend werken (zoals Boston dat beschrijft) en tegelijk geloof geven in de verlossing daarvan?

Want daar komt het misschien wel op neer.

[Afgewezen]

Kan de Geest tegelijk vernederend werken (zoals Boston dat beschrijft) en tegelijk geloof geven in de verlossing daarvan?

Want daar komt het misschien wel op neer.

Denk eens aan de gelijkenis van de tollenaar, en van de verloren zoon. En aan wat er gebeurde op de pinksterdag.
En lezen we niet in de wederkeerprofetieën steeds dat het volk Israël zijn ongerechtigheden zal kennen, belijden etc. en dat God dán verhoren zal?
In Joh. 16:8 lezen we dat de Geest zal overtuigen van zonde, van gerechtigheid en van oordeel.
Als God ons wil genezen, zal Hij ons eerst terdege met onze kwaal bekendmaken.

[Marco]

Kan de Geest tegelijk vernederend werken (zoals Boston dat beschrijft) en tegelijk geloof geven in de verlossing daarvan?

Want daar komt het misschien wel op neer.

Denk eens aan de gelijkenis van de tollenaar, en van de verloren zoon. En aan wat er gebeurde op de pinksterdag.
En lezen we niet in de wederkeerprofetieën steeds dat het volk Israël zijn ongerechtigheden zal kennen, belijden etc. en dat God dán verhoren zal?
In Joh. 16:8 lezen we dat de Geest zal overtuigen van zonde, van gerechtigheid en van oordeel.
Als God ons wil genezen, zal Hij ons eerst terdege met onze kwaal bekendmaken.

Lees de gelijkenis van de verloren zoon eens vanuit het perspectief van de oudste zoon. En de pinkstergeschiedenis: Ik denk dat velen die zich die dag bekeerden pas de volgende dag beseft hebben hoe erg hun schuld wel was. Het is niet zozeer mijn punt dat er geen volgorde is, maar dat men niet in de staat van ellende mag blijven hangen. De pinksterdag is daar een groots voorbeeld van.
In de weerkeerprofetieën staat inderdaad steeds dat het volk zijn ongerechtigheden zal kennen en dat God dán verhoren zal. Maar daar zit wel een directheid aan vast. Er zit geen uitstel in. Het volk beleidt zijn zonde, en vergeving is daar. Kijk naar David, als de profeet Nathan hem aan zijn zonde heeft ontdekt. David ziet zijn zonde, geeft die toe en is nog niet uitgesproken of hij krijgt te horen dat die is vergeven. Zo werkt God.

In al deze gevallen gaat het ook om verbondskinderen die in zonde zijn gevallen. Vóór de zonde met Bathseba was David al in het verbond - en gelovig. Juist voor gelovigen geldt, dat als zij zondigen, de Heer de zonden zal vergeven, als die gelovig en oprecht beleden worden. Dat is heel bijbels.
Maar waar ik niet uitkom is dat Gods verbondskinderen voordat zij geloven mogen eerst in een pikzwarte zondeput losgelaten moeten worden. En al helemaal niet als dat als 'staat' wordt aangeduid. Op de Pinksterdag duurde die staat dan toch niet langer dan de preek van Petrus.

[Afgewezen]

Ik denk dat je het zo moet zien, dat de Heilige Geest naar een bepaald punt toewerkt. En inderdaad, daar waar wij waarlijk zondaar voor God worden, daar kómt God. Daar zit geen tijdsbestek meer tussen.
Ik denk echter dat in de tijden van opwekking het mes van de Geest er meteen diep ingaat, en dat is in 'gewone' tijden niet zo is, maar dat Hij vaak meer tijd nodig heeft om ons op de plek te brengen waar Hij ons hebben wil.

[uitgeworpen]

Sommigen worden in korte tijd overgebracht, Zacheùs en de moordenaar en de stokbewaarder en velen op de Pinksterdag.
andere langzamer.

Sommigene worden overgebracht door en met grote verschrikkingen en ontesteltenis der wet, des doods en der verdoemenis, als op de Pinksterdag, en de stokbewaarder.

Sommigen op een heel Evangelische wijze. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel zo, en de zoetigheden van de Evangelische goederen vervullen zo hun zielen dat ze geen tijd hebben om aan hun zonden en verschrikking te denken.
Zij worden als verslonden door het Evangelie en ontvangen Jezus met blijdschap.

Sommigen brengt de HEERE over in vele bedaardheid, door het gezicht van de waarheden; in bedaardheid zien ze hun zonden en ellendige staat buiten Christus, en de zaligheid der bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In dit beschouwen der waarhedeh worden ze allengskens en buiten hun weten veranderd en worden der waarheid gehoorzaam en door de kennis der waarheid worden ze gelovig en hun hart wordt gereinigd...dit zijn doorgaans de bestendigste en vaste Christenen.....

Je zou Brakel moeten lezen.
Dan zie je hoe verschillend God werkt.
En dat er geen sprake is van een loslaten in een donkere zondenput.

[Josephus]

Ds Roos (GGiN) zei eens "zul je niet te gauw oordelen? denk aan die molensteen, die molensteen"

is me altijd bijgebleven.
Ons komt het oordeel niet toe!!

Ds. Roos zei: Zul je niet te gauw oordelen.
Maar het is een misverstand te denken dat we nooit mogen oordelen!

Zullen me maar gewoon de Bijbel laten spreken, in plaats van te vluchten in allerlei spitsvondigheden?

Matteus 7:1,2 Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt; want met het oordeel, waarmede gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden, en met de maat, waarmede gij meet, zal u gemeten worden.

Romeinen 2:1 Daarom zijt gij, o mens, wie gij ook zijt, niet te verontschuldigen, wanneer gij oordeelt. Want waarin gij een ander oordeelt, veroordeelt gij uzelf; want gij, die oordeelt, bedrijft dezelfde dingen.

Degene die toch meent (over) een ander te moeten oordelen, begeeft zich dus op spekglad ijs, ook al kun je misschien, als je dit gedeelte als een jurist gaat lezen, tot de conclusie komen dat oordelen dus eventueel wel mag, maar dat je dat dan voor eigen rekening en risico doet.

[Afgewezen]

Misschien goed om de hele Bijbel te laten spreken, zodat we e.e.a. in de juiste context kunnen lezen:

1 Kor. 1:12 Het is toch niet aan mij om hen die buiten zijn, te oordelen? Oordeelt u niet alleen hen die binnen zijn?
Joh. 7:24 Oordeel niet naar wat voor ogen is, maar vel een rechtvaardig oordeel.
1 Joh. 5:16 Als iemand zijn broeder ziet zondigen, een zonde niet tot de dood, dan zal hij tot God bidden, en Hij zal hem het leven geven, namelijk aan hen die niet zondigen tot de dood. Er is een zonde tot de dood; daarvoor zeg ik niet dat hij zal bidden.*
* Hoe kan Johannes dit zeggen als wij dit niet kunnen/mogen beoordelen?

[Josephus]

Misschien goed om de hele Bijbel te laten spreken, zodat we e.e.a. in de juiste context kunnen lezen:

1 Kor. 1:12 Het is toch niet aan mij om hen die buiten zijn, te oordelen? Oordeelt u niet alleen hen die binnen zijn?
Joh. 7:24 Oordeel niet naar wat voor ogen is, maar vel een rechtvaardig oordeel.
1 Joh. 5:16 Als iemand zijn broeder ziet zondigen, een zonde niet tot de dood, dan zal hij tot God bidden, en Hij zal hem het leven geven, namelijk aan hen die niet zondigen tot de dood. Er is een zonde tot de dood; daarvoor zeg ik niet dat hij zal bidden.*
* Hoe kan Johannes dit zeggen als wij dit niet kunnen/mogen beoordelen?

Dat weet ik niet. Wel weet ik dat ik als mens in elk geval niet in staat ben om een rechtvaardig oordeel te vellen over (de geestelijke staat van) een ander. Ook durf ik niet van een broeder of zuster te bepalen of diens zonde wel of niet tot de dood is, gesteld dat ik het al zou kunnen.

Durf jij van jezelf te zeggen dat je dat wel kan? Nog los van de vraag waarom je zoiets überhaupt zou willen. Sommige mensen schijnen wel erg veel behagen te scheppen in het beoordelen van iemand(s geestelijke staat). Afleidingsmanoeuvres?

[Afgewezen]

Beste Josephus,

We hebben nu beiden de Bijbel laten spreken.
Het lijkt me niet zinvol om elkaar op deze manier vliegen af te vangen.
Maar je kunt op grond van iemands woorden zeker over bepaalde zaken oordelen.
Verder is wat mij betreft de discussie over dit punt gesloten.

[Josephus]

Beste Josephus,

We hebben nu beide de Bijbel laten spreken.
Het lijkt me niet zinvol om elkaar op deze manier vliegen af te vangen.
Maar je kunt op grond van iemands woorden zeker over bepaalde zaken oordelen.
Verder is wat mij betreft de discussie over dit punt gesloten.

Lijkt mij ook zinvol. De term "vliegen afvangen" vind ik in dit verband wel wat frivool. Het gaat om een wezenlijk punt. Ik blijf graag uitgaan van de stelling dat ons het oordeel uiteindelijk niet toekomt. Dat, en de wetenschap dat we genoeg hebben aan onszelf, zou tot zeer grote terughoudendheid moeten leiden. Maar blijkbaar denken sommigen daar toch anders over. Dat mag in een (christen)democratie.

[Bert Mulder]

Beste Josephus,

We hebben nu beide de Bijbel laten spreken.
Het lijkt me niet zinvol om elkaar op deze manier vliegen af te vangen.
Maar je kunt op grond van iemands woorden zeker over bepaalde zaken oordelen.
Verder is wat mij betreft de discussie over dit punt gesloten.

Lijkt mij ook zinvol. De term "vliegen afvangen" vind ik in dit verband wel wat frivool. Het gaat om een wezenlijk punt. Ik blijf graag uitgaan van de stelling dat ons het oordeel uiteindelijk niet toekomt. Dat, en de wetenschap dat we genoeg hebben aan onszelf, zou tot zeer grote terughoudendheid moeten leiden. Maar blijkbaar denken sommigen daar toch anders over. Dat mag in een (christen)democratie. :wink:

Gebeurt niet zo vaak dat we het eens zijn. Maar ik ben het volhartig met je eens dat we niet over een ander ziel mogen oordelen, nooit! Dat weet God alleen. Zal ik weer de (mij) geliefde DL aanhalen:

3/4-15. Deze genade is God aan niemand schuldig; want wat zou Hij schuldig zijn dengenen, die Hem niets eerst geven kan, opdat het hem vergolden worde? Ja, wat zou God dien schuldig zijn, die van zichzelven niet anders heeft dan zonde en leugen? Diegene dan, die deze genade ontvangt, die is Gode alleen daarvoor eeuwige dankbaarheid schuldig, en dankt Hem ook daarvoor; diegene, die deze genade niet ontvangt, die acht ook deze geestelijke dingen gans niet en behaagt zichzelven in het zijne; of, zorgeloos zijnde, roemt hij ijdellijk dat hij heeft hetgeen hij niet heeft. Voorts, van diegenen die hun geloof uiterlijk belijden en hun leven beteren, moet men naar het voorbeeld der apostelen het beste oordelen en spreken; want het binnenste des harten is ons onbekend. En wat aangaat anderen, die nog niet geroepen zijn, voor dezulken moet men God bidden, Die de dingen die niet zijn, roept alsof zij waren; en wij moeten ons geenszins tegenover hen verhovaardigen, alsof wij onszelven uitgezonderd hadden.