wat vinden jullie van dit artikel?
IK heb er zo mijn bedenkingen tegen. Vooral in de boeken en films van Harry Potter spat het occulte er van af. De 'smoes' van Henk Medema, die bijbelse elementen aantreft in HP vindt ik ver gezocht. Op die manier kun je overal wel een rechtvaardiging in vinden. Ik ben tevens bang dat de jeugd nieuwsgierig gemaakt door dit soort films [en andere series op tv] zelf gaan experimenteren met occulte zaken. Ik heb zelfs moeite met de verfilming van de boeken van C.S.Lewis. Walt Disney heeft geen enkele reden om het godsdienstige naar voren te laten komen zodat het 'occulte'de overhand heeft.
'Bijbelse elementen in Harry Potter'
-
jakobmarin
- Berichten: 3523
- Lid geworden op: 04 aug 2004, 13:42
Zou J.K. Rowling dan toch in het rijtje passen van: C.S. Lewis, J.R.R. Tolkien, Stephen Lawhead, Karen Hancock, Ted Dekker en andere christelijke fantasy schrijvers??
Christelijke kritiek op Harry Potter positiever
27 juli 2007
door Herman Veenhof
Het is een paradox: naarmate de zevendelige serie boeken rondom Harry Potter zwaarder, ernstiger, moreler en gewelddadiger werd, werd de christelijke kritiek positiever. Dat kan twee dingen betekenen: de standpunten waren aanvankelijk te fors, of nu wordt er te gemakkelijk over geoordeeld. Misschien definieert Harry Potter niet goed of kwaad, maar belicht de reeks 'jeugdromans voor volwassenen' de keuzes die in het grijze gebied daar tussenin worden gemaakt.
De laatste twee weekenden stonden in het teken van Harry Potter. Op 11 juli ging de vijfde film in première: Harry Potter and the Order of the Phoenix ('De orde van de Fenix'). En op 21 juli lagen de rustelozen voor de boekwinkels om het zevende en laatste zegel te openen in de reeks boeken: Harry Potter and the Deathly Hallows ('De Relieken des Doods'). De boekenserie, waarvan het eerste deel in juni 1997 verscheen, is nu beëindigd, zegt auteur J. K. Rowling. De eindplot speelt in zomer en najaar 1997. Harry Potter is dan zeventien. Heer Voldemort, het Kwaad in de Potterserie, zaait nog dood en verderf, maar Harry Potter overleeft.
Het boek eindigt met een epiloog waarin de lezer wordt verteld hoe het de hoofdpersonen negentien jaar later vergaat. Harry en Ginny Wemel zijn getrouwd en hebben drie kinderen, James, Albus Severus en Lily. Ron Wemel trouwt met Hermelien Griffel. Zij hebben twee kinderen, Rose en Hugo. De brave Marcel Lubbermans wordt leraar op Zweinstein; hij geeft kruidenkunde.
Het christelijk rapier
De filmserie loopt nog door totdat in de zomer van 2010 de plot ook op het witte doek is te zien. De vijfde Potterfilm was met 138 minuten de kortste; het vijfde Potterboek was met 642 bladzijden het langste. Die paradox duidt meteen het grote verschil aan in de beleving van 'Potter' door de massa en de hantering van het fijne rapier der christelijke kritiek. Christenen lezen de boeken en daar staan heel wat lange beschrijvingen en dialogen in die voor een film totaal onbruikbaar zijn. In de film draait het om actie, suspense, horror en geen regisseur ontkomt aan de escalatieladder waarvan de hoogste sporten ook een groter gevaar van vallen betekenen.
Wat dat betreft, was de vijfde Potterfilm een verademing. De regisseur nam een pauze; de enge effecten waren beperkt en de humor kostelijk. Dorothea Omber, een mix van Rita Verdonk en koningin Beatrix, neemt namens het ministerie van Toverkunst Zweinstein over van Albertus Perkamentus, in een zinloze poging de terugkeer van Jeweetwel (Heer Voldemort) als onderwerp te smoren. Haar daadkracht blijkt onmacht, in haar roze mantelpakje wordt tussen neus en lippen door de politiek afgeserveerd.
In de nieuwste Potterfilm zit de spanning meer dan ooit in het morele. Goed en kwaad, hoe onderscheid je dat, leek de hoofdvraag. Die zit in alle Potterboeken. Er is bijna geen andere jeugdserie waarin mensen met aanvankelijk een witte hoed later een zwart hoofddeksel op krijgen, omdat ze toch nog voor de 'duistere zijde' blijken te werken of tegen hun zin door het kwaad zijn bevangen. Omgekeerd komt het ook voor: de elf Knijster erkent Harry als zijn meester en kiest voor de paradoxale methode: hij bedriegt het Kwaad.
Severus Sneep, de docent en tovenaar die uiteindelijk het loodje legt, wisselt wel een keer of dertig van goed naar kwaad en vice versa. Goed en kwaad als vaststaande termen zijn in de magische (pseudo-religieuze, zo men wil) wereld van Potter en Rowling niet eens de hoofdmoot. ,,In de meeste mensen zit goed en kwaad. Jij bent een goed mens wie veel kwaads overkomt. Het gaat erom welke keuzes je maakt'', zegt Sirius Zwarts, de peetvader van Harry, omdat zijn ouders James en Lily al tijdens de Eerste Tovenaarsoorlog zijn omgekomen. Ook Zwarts sneeft, in film nummer vijf, door een rode Verlammingsstraal van de Dooddoener Bellatrix van Detta.
Omhelzing
Een tweede paradox is opvallender en adembenemend spannend. Naarmate de thematiek in de zevendelige serie boeken rondom Harry Potter zwaarder, ernstiger, moreler en gewelddadiger werd, werd de christelijke kritiek positiever. Dat blijkt zonneklaar als we de recensies en opiniebijdragen achter elkaar lezen die vanaf 1998 zijn verschenen in het Nederlands Dagblad, het Reformatorisch Dagblad, maar ook in internationale media als Christianity Today.
Dat kan twee dingen betekenen: de standpunten waren aanvankelijk te fors, of nu wordt er te gemakkelijk over Harry Potter en zijn zoektocht naar de heilige graal geoordeeld. Misschien kunnen beide zelfs waar zijn. Maar het lijkt erop dat de positieve kritiek vanuit christelijke media erg gaat domineren.
Dat was ooit anders. Richard Abanes ontleedde Harry Potter in 2001 in zijn boek Harry Potter en de Bijbel. De dreiging achter de magie. Dat was wat zwaar op de hand, maar wel goed en gedegen gedaan. In 2004 verscheen er een dvd van de aan New Age ontsnapte Carlyle Matrisciana, een middelbare Amerikaanse dame die voor de 7000 Club van televisiedominee Pat Robertson met christelijke waarschuwingen kwam tegen het occultisme in Harry Potters kroondomeinen, maar de boodschap ervan ging ten onder in de knulligheid van de productie en de onzorgvuldigheid waarmee de inhoud van Potter werd weergegeven. Dat is dodelijk, want juist de intelligente kinderen lezen Potter en die vallen over elk detail als je als christelijke opvoeder fouten maakt.
De laatste jaren zijn er echter aan het front van christenstrijders alleen nog maar positieve geluiden over Harry Potter te horen. Sterker nog, hele volks-stammen omhelzen Harry als een soort Messiasfiguur, een tovenaarsleerling die gaandeweg op Jezus Christus zelf gaat lijken.
De meeste inflatie hierin vertoonde John Granger, een Amerikaans classicus, die oosters-orthodox werd, aan universiteiten doceert en een gezin van zeven kinderen heeft. Die zijn allemaal aan de Potter, nadat de eerste jaren de serie helemaal taboe was. Granger schreef intussen wel drie boeken over Potter waarin hij personages en plots in de boeken vergelijkt met de christelijke heilsgeschiedenis. Het bekendste bleef - in 2003 - Looking for God in Harry Potter, in het Nederlands vertaald als 'Op zoek naar God bij Harry Potter'.
Niets te zeggen
Het Vaticaan weet zich wat Harry Potter betreft geen houding te geven, schrijft een commentator deze week in Christianity Today. Ratzinger heeft ex cathedra niets te zeggen, Rome zit met de handen in het haar als het om jeugd- en jongerencultuur gaat. Maar opvallend is dat de geconcentreerde tegenactie per mediaoffensief - zoals die duidelijk te zien was inzake De Da Vinci Code- nu volledig ontbreekt.
Ook opvallend is de tournure die erkende grootmeesters der christelijke schermkunde doormaakten. Zowel Willem Ouweneel als Henk Medema kwam van zijn trotse toren van het anti-occultisme af en ging Harry Potter als mythisch-evangeliserend zien, boeken in de lijn van Lewis Narnia -reeks of de werken van Tolkien.
Helemaal revolutionair is de houding van het Reformatorisch Dagblad. Normaliter zou een wereldse boekenserie de kolommen van deze krant niet eens bereiken, maar ziedaar. De laatste week stonden er vijf, zes artikelen in over Harry Potter. De berichten waren positief, zoals de evangelisatieplannen die de anglicaanse kerken hebben met de nu afgeronde Harry Potter-serie, en het commentaar was eerder voorzichtig dan badinerend of afkeurend, al staat er 'Het evangelie naar Harry Potter' boven het hoofdartikel.
Evangeliseren met Harry Potter? Het Reformatorisch Dagblad kent de truc al: ,, Zo vernieuwend is die gedachte niet. Predikanten uit de tijd van de (Nadere) Reformatie verwezen steevast naar heidense schrijvers. Calvijn beriep zich daarbij op de kerkvader Basilius, die vond dat zijn studenten de Griekse heldenverhalen op een christelijke manier konden lezen. Wie niets durft aan te halen uit heidense schrijvers, is te voorzichtig, zegt de reformator als hij uitlegt waarom Paulus ook heidense dichters citeert.''
Wie Gods Woord wil verkondigen aan jongeren die opgroeiden met boeken en films vol geweld en magie, kan gebaat zijn met Harry Potter, meent het RD . ,,De strijd tussen goed en kwaad, liefde door zelfopoffering - dat zijn thema's die een evangelist zeker kan benutten, om van daaruit te verwijzen naar wat de Bijbel over deze begrippen zegt.
Is de serie boeken daarmee ook zonder meer een aanrader voor christelijke jongeren? Dat hangt af van de vraag wat het zwaarst weegt. Aan de ene kant staat de positieve strekking van het geheel en de moraal die uit de verhalen spreekt. Daartegenover staan de gebruikte magische beelden, de akelige passages vol geweld en dood, de hoeveelheid angst en woede en verdriet, en het effect daarvan op kinderen.''
Tot zover het Reformatorisch Dagblad. Maar waar staat J.K. Rowling zelf? De schrijfster is lid van de Church of Scotland, een wat conservatieve loot aan de stam van het Britse anglicanisme. ,,Juist het feit dat ik christen ben en daar ook voor uitkom, prikkelt veel christenen. Het daagt blijkbaar uit'', zei Joanne Kathleen Rowling (42) in een interview. Ze blijft een typisch mens, bijna als vanzelf werkzaam op haar eigen departement van mystificatie, een van de 382 delen waaruit het ministerie van toverkunst is opgebouwd.
©Nederlands Dagblad
Christelijke kritiek op Harry Potter positiever
27 juli 2007
door Herman Veenhof
Het is een paradox: naarmate de zevendelige serie boeken rondom Harry Potter zwaarder, ernstiger, moreler en gewelddadiger werd, werd de christelijke kritiek positiever. Dat kan twee dingen betekenen: de standpunten waren aanvankelijk te fors, of nu wordt er te gemakkelijk over geoordeeld. Misschien definieert Harry Potter niet goed of kwaad, maar belicht de reeks 'jeugdromans voor volwassenen' de keuzes die in het grijze gebied daar tussenin worden gemaakt.
De laatste twee weekenden stonden in het teken van Harry Potter. Op 11 juli ging de vijfde film in première: Harry Potter and the Order of the Phoenix ('De orde van de Fenix'). En op 21 juli lagen de rustelozen voor de boekwinkels om het zevende en laatste zegel te openen in de reeks boeken: Harry Potter and the Deathly Hallows ('De Relieken des Doods'). De boekenserie, waarvan het eerste deel in juni 1997 verscheen, is nu beëindigd, zegt auteur J. K. Rowling. De eindplot speelt in zomer en najaar 1997. Harry Potter is dan zeventien. Heer Voldemort, het Kwaad in de Potterserie, zaait nog dood en verderf, maar Harry Potter overleeft.
Het boek eindigt met een epiloog waarin de lezer wordt verteld hoe het de hoofdpersonen negentien jaar later vergaat. Harry en Ginny Wemel zijn getrouwd en hebben drie kinderen, James, Albus Severus en Lily. Ron Wemel trouwt met Hermelien Griffel. Zij hebben twee kinderen, Rose en Hugo. De brave Marcel Lubbermans wordt leraar op Zweinstein; hij geeft kruidenkunde.
Het christelijk rapier
De filmserie loopt nog door totdat in de zomer van 2010 de plot ook op het witte doek is te zien. De vijfde Potterfilm was met 138 minuten de kortste; het vijfde Potterboek was met 642 bladzijden het langste. Die paradox duidt meteen het grote verschil aan in de beleving van 'Potter' door de massa en de hantering van het fijne rapier der christelijke kritiek. Christenen lezen de boeken en daar staan heel wat lange beschrijvingen en dialogen in die voor een film totaal onbruikbaar zijn. In de film draait het om actie, suspense, horror en geen regisseur ontkomt aan de escalatieladder waarvan de hoogste sporten ook een groter gevaar van vallen betekenen.
Wat dat betreft, was de vijfde Potterfilm een verademing. De regisseur nam een pauze; de enge effecten waren beperkt en de humor kostelijk. Dorothea Omber, een mix van Rita Verdonk en koningin Beatrix, neemt namens het ministerie van Toverkunst Zweinstein over van Albertus Perkamentus, in een zinloze poging de terugkeer van Jeweetwel (Heer Voldemort) als onderwerp te smoren. Haar daadkracht blijkt onmacht, in haar roze mantelpakje wordt tussen neus en lippen door de politiek afgeserveerd.
In de nieuwste Potterfilm zit de spanning meer dan ooit in het morele. Goed en kwaad, hoe onderscheid je dat, leek de hoofdvraag. Die zit in alle Potterboeken. Er is bijna geen andere jeugdserie waarin mensen met aanvankelijk een witte hoed later een zwart hoofddeksel op krijgen, omdat ze toch nog voor de 'duistere zijde' blijken te werken of tegen hun zin door het kwaad zijn bevangen. Omgekeerd komt het ook voor: de elf Knijster erkent Harry als zijn meester en kiest voor de paradoxale methode: hij bedriegt het Kwaad.
Severus Sneep, de docent en tovenaar die uiteindelijk het loodje legt, wisselt wel een keer of dertig van goed naar kwaad en vice versa. Goed en kwaad als vaststaande termen zijn in de magische (pseudo-religieuze, zo men wil) wereld van Potter en Rowling niet eens de hoofdmoot. ,,In de meeste mensen zit goed en kwaad. Jij bent een goed mens wie veel kwaads overkomt. Het gaat erom welke keuzes je maakt'', zegt Sirius Zwarts, de peetvader van Harry, omdat zijn ouders James en Lily al tijdens de Eerste Tovenaarsoorlog zijn omgekomen. Ook Zwarts sneeft, in film nummer vijf, door een rode Verlammingsstraal van de Dooddoener Bellatrix van Detta.
Omhelzing
Een tweede paradox is opvallender en adembenemend spannend. Naarmate de thematiek in de zevendelige serie boeken rondom Harry Potter zwaarder, ernstiger, moreler en gewelddadiger werd, werd de christelijke kritiek positiever. Dat blijkt zonneklaar als we de recensies en opiniebijdragen achter elkaar lezen die vanaf 1998 zijn verschenen in het Nederlands Dagblad, het Reformatorisch Dagblad, maar ook in internationale media als Christianity Today.
Dat kan twee dingen betekenen: de standpunten waren aanvankelijk te fors, of nu wordt er te gemakkelijk over Harry Potter en zijn zoektocht naar de heilige graal geoordeeld. Misschien kunnen beide zelfs waar zijn. Maar het lijkt erop dat de positieve kritiek vanuit christelijke media erg gaat domineren.
Dat was ooit anders. Richard Abanes ontleedde Harry Potter in 2001 in zijn boek Harry Potter en de Bijbel. De dreiging achter de magie. Dat was wat zwaar op de hand, maar wel goed en gedegen gedaan. In 2004 verscheen er een dvd van de aan New Age ontsnapte Carlyle Matrisciana, een middelbare Amerikaanse dame die voor de 7000 Club van televisiedominee Pat Robertson met christelijke waarschuwingen kwam tegen het occultisme in Harry Potters kroondomeinen, maar de boodschap ervan ging ten onder in de knulligheid van de productie en de onzorgvuldigheid waarmee de inhoud van Potter werd weergegeven. Dat is dodelijk, want juist de intelligente kinderen lezen Potter en die vallen over elk detail als je als christelijke opvoeder fouten maakt.
De laatste jaren zijn er echter aan het front van christenstrijders alleen nog maar positieve geluiden over Harry Potter te horen. Sterker nog, hele volks-stammen omhelzen Harry als een soort Messiasfiguur, een tovenaarsleerling die gaandeweg op Jezus Christus zelf gaat lijken.
De meeste inflatie hierin vertoonde John Granger, een Amerikaans classicus, die oosters-orthodox werd, aan universiteiten doceert en een gezin van zeven kinderen heeft. Die zijn allemaal aan de Potter, nadat de eerste jaren de serie helemaal taboe was. Granger schreef intussen wel drie boeken over Potter waarin hij personages en plots in de boeken vergelijkt met de christelijke heilsgeschiedenis. Het bekendste bleef - in 2003 - Looking for God in Harry Potter, in het Nederlands vertaald als 'Op zoek naar God bij Harry Potter'.
Niets te zeggen
Het Vaticaan weet zich wat Harry Potter betreft geen houding te geven, schrijft een commentator deze week in Christianity Today. Ratzinger heeft ex cathedra niets te zeggen, Rome zit met de handen in het haar als het om jeugd- en jongerencultuur gaat. Maar opvallend is dat de geconcentreerde tegenactie per mediaoffensief - zoals die duidelijk te zien was inzake De Da Vinci Code- nu volledig ontbreekt.
Ook opvallend is de tournure die erkende grootmeesters der christelijke schermkunde doormaakten. Zowel Willem Ouweneel als Henk Medema kwam van zijn trotse toren van het anti-occultisme af en ging Harry Potter als mythisch-evangeliserend zien, boeken in de lijn van Lewis Narnia -reeks of de werken van Tolkien.
Helemaal revolutionair is de houding van het Reformatorisch Dagblad. Normaliter zou een wereldse boekenserie de kolommen van deze krant niet eens bereiken, maar ziedaar. De laatste week stonden er vijf, zes artikelen in over Harry Potter. De berichten waren positief, zoals de evangelisatieplannen die de anglicaanse kerken hebben met de nu afgeronde Harry Potter-serie, en het commentaar was eerder voorzichtig dan badinerend of afkeurend, al staat er 'Het evangelie naar Harry Potter' boven het hoofdartikel.
Evangeliseren met Harry Potter? Het Reformatorisch Dagblad kent de truc al: ,, Zo vernieuwend is die gedachte niet. Predikanten uit de tijd van de (Nadere) Reformatie verwezen steevast naar heidense schrijvers. Calvijn beriep zich daarbij op de kerkvader Basilius, die vond dat zijn studenten de Griekse heldenverhalen op een christelijke manier konden lezen. Wie niets durft aan te halen uit heidense schrijvers, is te voorzichtig, zegt de reformator als hij uitlegt waarom Paulus ook heidense dichters citeert.''
Wie Gods Woord wil verkondigen aan jongeren die opgroeiden met boeken en films vol geweld en magie, kan gebaat zijn met Harry Potter, meent het RD . ,,De strijd tussen goed en kwaad, liefde door zelfopoffering - dat zijn thema's die een evangelist zeker kan benutten, om van daaruit te verwijzen naar wat de Bijbel over deze begrippen zegt.
Is de serie boeken daarmee ook zonder meer een aanrader voor christelijke jongeren? Dat hangt af van de vraag wat het zwaarst weegt. Aan de ene kant staat de positieve strekking van het geheel en de moraal die uit de verhalen spreekt. Daartegenover staan de gebruikte magische beelden, de akelige passages vol geweld en dood, de hoeveelheid angst en woede en verdriet, en het effect daarvan op kinderen.''
Tot zover het Reformatorisch Dagblad. Maar waar staat J.K. Rowling zelf? De schrijfster is lid van de Church of Scotland, een wat conservatieve loot aan de stam van het Britse anglicanisme. ,,Juist het feit dat ik christen ben en daar ook voor uitkom, prikkelt veel christenen. Het daagt blijkbaar uit'', zei Joanne Kathleen Rowling (42) in een interview. Ze blijft een typisch mens, bijna als vanzelf werkzaam op haar eigen departement van mystificatie, een van de 382 delen waaruit het ministerie van toverkunst is opgebouwd.
©Nederlands Dagblad
Wie zegt 'er is geen waarheid' heeft groot gelijk, want die bestaat wél.
Tja, net als bij Tolkien is het doel van de auteur niet om te evangeliseren, maar om een verhaal te vertellen. Dat er dan links zijn naar christelijke zaken is logisch, zo schokkend vind ik dat niet.
Dat men dit soort boeken gebruikt als opstapje in een discussie vind ik prima. Het is een populair boek, veel jongeren kennen het... en begrijpen dat wel, en met behulp daarvan kan je wel dingen uitleggen.
Zolan het maar een opstapje blijft... Een link... als je op zo'n manier jongeren kan interesseren is dat goed. De Joden een Jood, de Grieken een Griek... en als het moet de Harry Potter-fan een Harrry Potter-fan, om ze voor Christus te winnen.
Dat men dit soort boeken gebruikt als opstapje in een discussie vind ik prima. Het is een populair boek, veel jongeren kennen het... en begrijpen dat wel, en met behulp daarvan kan je wel dingen uitleggen.
Zolan het maar een opstapje blijft... Een link... als je op zo'n manier jongeren kan interesseren is dat goed. De Joden een Jood, de Grieken een Griek... en als het moet de Harry Potter-fan een Harrry Potter-fan, om ze voor Christus te winnen.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
jakobmarin
- Berichten: 3523
- Lid geworden op: 04 aug 2004, 13:42
Welke Fantasy zou dat bijv niet kunnen? OK, Lewis en Tolkien moet kunnen, zijn beiden christen, maar is dat de scheidslijn?
(ik ben nog niet zo heel lang een verwoed fantasy lezer, sinds ik het ontdekt heb, maar vind lastig aan te geven waarom nou het ene wel en het andere niet kan. Wie weet hier mee van?)
(ik ben nog niet zo heel lang een verwoed fantasy lezer, sinds ik het ontdekt heb, maar vind lastig aan te geven waarom nou het ene wel en het andere niet kan. Wie weet hier mee van?)
Wie zegt 'er is geen waarheid' heeft groot gelijk, want die bestaat wél.
Moeilijk te zeggen, ik denk dat dat ook per persoon verschilt. Het heeft namelijk te maken met de mogelijkheid van het kunnen scheiden van realiteit en fantasie. Wie dat kan zal in bijvoorbeeld Harry Potter of Lord of the Rings in vijandelijke tovenaars de verpersoonlijking van het kwaad zien. En natuurlijk ook wel welke kant het boek kiest, bovenstaande boeken kiezen de kant van het goede. Een beschrijving van kwaad is op zich nog niet verkeerd. Dat doet de Bijbel net zo goed... Het ligt er aan wat de lijn van de rest van het verhaal is.jakobmarin schreef:Welke Fantasy zou dat bijv niet kunnen? OK, Lewis en Tolkien moet kunnen, zijn beiden christen, maar is dat de scheidslijn?
(ik ben nog niet zo heel lang een verwoed fantasy lezer, sinds ik het ontdekt heb, maar vind lastig aan te geven waarom nou het ene wel en het andere niet kan. Wie weet hier mee van?)
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Dan kan Harry Potter ook, Rowling is ook christen.jakobmarin schreef:Welke Fantasy zou dat bijv niet kunnen? OK, Lewis en Tolkien moet kunnen, zijn beiden christen, maar is dat de scheidslijn?
(ik ben nog niet zo heel lang een verwoed fantasy lezer, sinds ik het ontdekt heb, maar vind lastig aan te geven waarom nou het ene wel en het andere niet kan. Wie weet hier mee van?)
ik denk dat in ieder geval dé boodschap duidelijk moet doorklinken
dat weet ik niet van harry potter (er stond ook in de visie een positief artikel). Van Peretti kan je best veel leren, van ted dekker ook (al vind ik dat ook niet in al zijn boeken even duidelijk)
Als jongeren een van deze boeken pakken en je ziet dan dat ze de Bijbel ernaast pakken dan denk ik dat de schrijver zijn doel bereikt.
maar als al het geheimzinnige de hoofdrol heeft en je nauwlijks een bijbelse boodschap kan ontdekken behalve dan bijvoorbeeld in het 7e deel hou ik wel mijn vraagtekens. dan ben ik bang dat het eerder een afstapje is naar boeken als van Paul van Loon dan een opstapje naar de Bijbel; hoe goedbedoeld ook
wat is hét doel? Wil de schrijver een duidelijk bijbelse boodschap door zijn verhaal weven om zo een lezer vertrouwd te maken met Gods Woord; is het de schrijver te doen om mensen door zijn boeken heen naar Christus te wijzen?
als dat niet duidelijk naar voren komt laat dan maar zitten.....
dat weet ik niet van harry potter (er stond ook in de visie een positief artikel). Van Peretti kan je best veel leren, van ted dekker ook (al vind ik dat ook niet in al zijn boeken even duidelijk)
Als jongeren een van deze boeken pakken en je ziet dan dat ze de Bijbel ernaast pakken dan denk ik dat de schrijver zijn doel bereikt.
maar als al het geheimzinnige de hoofdrol heeft en je nauwlijks een bijbelse boodschap kan ontdekken behalve dan bijvoorbeeld in het 7e deel hou ik wel mijn vraagtekens. dan ben ik bang dat het eerder een afstapje is naar boeken als van Paul van Loon dan een opstapje naar de Bijbel; hoe goedbedoeld ook
wat is hét doel? Wil de schrijver een duidelijk bijbelse boodschap door zijn verhaal weven om zo een lezer vertrouwd te maken met Gods Woord; is het de schrijver te doen om mensen door zijn boeken heen naar Christus te wijzen?
als dat niet duidelijk naar voren komt laat dan maar zitten.....
'Afstappen' doe je altijd nog zelf. Dat kan nooit een boek verweten worden. Ik denk dat boeken als van Rowling, Lewis en Tolkien je leert je mening goed te vormen. Iets dat boeken als van Schipper, Prins en dergelijke niet zullen doen. Die zijn meer voor het vermaak (en je kan er natuurlijk ook wel wat van leren).helma schreef:ik denk dat in ieder geval dé boodschap duidelijk moet doorklinken
dat weet ik niet van harry potter (er stond ook in de visie een positief artikel). Van Peretti kan je best veel leren, van ted dekker ook (al vind ik dat ook niet in al zijn boeken even duidelijk)
Als jongeren een van deze boeken pakken en je ziet dan dat ze de Bijbel ernaast pakken dan denk ik dat de schrijver zijn doel bereikt.
maar als al het geheimzinnige de hoofdrol heeft en je nauwlijks een bijbelse boodschap kan ontdekken behalve dan bijvoorbeeld in het 7e deel hou ik wel mijn vraagtekens. dan ben ik bang dat het eerder een afstapje is naar boeken als van Paul van Loon dan een opstapje naar de Bijbel; hoe goedbedoeld ook
wat is hét doel? Wil de schrijver een duidelijk bijbelse boodschap door zijn verhaal weven om zo een lezer vertrouwd te maken met Gods Woord; is het de schrijver te doen om mensen door zijn boeken heen naar Christus te wijzen?
als dat niet duidelijk naar voren komt laat dan maar zitten.....
Het lijkt mij van belang dat kinderen (en vaak ook nog volwassenen) hun mening over tal van christelijke thema's leren vormen. Het liefst voordat ze gaan werken. Anders weten ze op de vragen die ze later in de seculiere wereld krijgen geen antwoord. Ik kan je uit eigen ervaring vertellen, dat dat niet echt leuk is voor de persoon zelf en je ook je eigen christelijke geloof er geen dienst mee bewijst.
-
JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
De boeken van Lewis vind ik zelf heel mooi. Van Tolkien heb ik alleen een fragment van de film gezien en een klein stukje gelezen en ik wil eigenlijk eerst een heelboek lezen voordat ik daar een uitspraak over ga doen. (ik moet eerlijk zeggen dat "lezen" bij mij altijd de voorkeur heeft boven de film.) Harry Potter, daarvan heb ik een deel gelezen (de gevangene van Azblabla) en eerlijk gezegd stond de sfeer me daar erg tegen. Misschien dat ik tzt het laatste deel nog lees om te kijken of ik mijn mening bij kan stellen, maar voorlopig zal ik anderen wat HP betreft een negatief advies geven.
Ik weet, mijn Verlosser leeft
Hoe kan je anderen nu een advies geven van iets wat jezelf amper kent?JolandaOudshoorn schreef:De boeken van Lewis vind ik zelf heel mooi. Van Tolkien heb ik alleen een fragment van de film gezien en een klein stukje gelezen en ik wil eigenlijk eerst een heelboek lezen voordat ik daar een uitspraak over ga doen. (ik moet eerlijk zeggen dat "lezen" bij mij altijd de voorkeur heeft boven de film.) Harry Potter, daarvan heb ik een deel gelezen (de gevangene van Azblabla) en eerlijk gezegd stond de sfeer me daar erg tegen. Misschien dat ik tzt het laatste deel nog lees om te kijken of ik mijn mening bij kan stellen, maar voorlopig zal ik anderen wat HP betreft een negatief advies geven.
-
JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Nou, ik heb in ieder geval 1 deel van HP in zijn geheel uitgelezen!Andreas schreef:Hoe kan je anderen nu een advies geven van iets wat jezelf amper kent?JolandaOudshoorn schreef:De boeken van Lewis vind ik zelf heel mooi. Van Tolkien heb ik alleen een fragment van de film gezien en een klein stukje gelezen en ik wil eigenlijk eerst een heelboek lezen voordat ik daar een uitspraak over ga doen. (ik moet eerlijk zeggen dat "lezen" bij mij altijd de voorkeur heeft boven de film.) Harry Potter, daarvan heb ik een deel gelezen (de gevangene van Azblabla) en eerlijk gezegd stond de sfeer me daar erg tegen. Misschien dat ik tzt het laatste deel nog lees om te kijken of ik mijn mening bij kan stellen, maar voorlopig zal ik anderen wat HP betreft een negatief advies geven.
Ik weet, mijn Verlosser leeft
Dan ken je de sfeer van dat ene boek. De samenhang en de bedoeling van de schrijver ken je dus nog niet. Nu ben ik zelf nog bezig in deel 7 dus het totale plaatje is bij mij nog niet compleet. Maar mijn vermoedens bij deel 1 (dat het een christelijk epos zou worden) word inmiddels door de christelijke pers bevestigd. Vreemd genoeg horen we nu ineens niets meer van de tegenstanders van destijds.JolandaOudshoorn schreef:Nou, ik heb in ieder geval 1 deel van HP in zijn geheel uitgelezen!Andreas schreef:Hoe kan je anderen nu een advies geven van iets wat jezelf amper kent?JolandaOudshoorn schreef:De boeken van Lewis vind ik zelf heel mooi. Van Tolkien heb ik alleen een fragment van de film gezien en een klein stukje gelezen en ik wil eigenlijk eerst een heelboek lezen voordat ik daar een uitspraak over ga doen. (ik moet eerlijk zeggen dat "lezen" bij mij altijd de voorkeur heeft boven de film.) Harry Potter, daarvan heb ik een deel gelezen (de gevangene van Azblabla) en eerlijk gezegd stond de sfeer me daar erg tegen. Misschien dat ik tzt het laatste deel nog lees om te kijken of ik mijn mening bij kan stellen, maar voorlopig zal ik anderen wat HP betreft een negatief advies geven.
-
JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Mijn opmerking was ook niet helemaal serieus bedoeld. Ik wilde alleen aangeven dat sommige mensen alleen maar van horen zeggen een mening hebben gevormd, terwijl ik geprobeerd heb om me er toch iets meer in te verdiepen. (ik had een wink achter mijn opmerking moeten zetten) En eerlijk gezegd, na al die "positieve" geluiden wil ik nu ook wel deel 7 lezen, om dan te beoordelen of ik de andere delen ook wil lezen.Andreas schreef:Dan ken je de sfeer van dat ene boek. De samenhang en de bedoeling van de schrijver ken je dus nog niet. Nu ben ik zelf nog bezig in deel 7 dus het totale plaatje is bij mij nog niet compleet. Maar mijn vermoedens bij deel 1 (dat het een christelijk epos zou worden) word inmiddels door de christelijke pers bevestigd. Vreemd genoeg horen we nu ineens niets meer van de tegenstanders van destijds.JolandaOudshoorn schreef:Nou, ik heb in ieder geval 1 deel van HP in zijn geheel uitgelezen!Andreas schreef:Hoe kan je anderen nu een advies geven van iets wat jezelf amper kent?JolandaOudshoorn schreef:De boeken van Lewis vind ik zelf heel mooi. Van Tolkien heb ik alleen een fragment van de film gezien en een klein stukje gelezen en ik wil eigenlijk eerst een heelboek lezen voordat ik daar een uitspraak over ga doen. (ik moet eerlijk zeggen dat "lezen" bij mij altijd de voorkeur heeft boven de film.) Harry Potter, daarvan heb ik een deel gelezen (de gevangene van Azblabla) en eerlijk gezegd stond de sfeer me daar erg tegen. Misschien dat ik tzt het laatste deel nog lees om te kijken of ik mijn mening bij kan stellen, maar voorlopig zal ik anderen wat HP betreft een negatief advies geven.
Ik weet, mijn Verlosser leeft
Je hebt al meer gelezen dan sommigen met een mening over het boek inderdaad.JolandaOudshoorn schreef:Mijn opmerking was ook niet helemaal serieus bedoeld. Ik wilde alleen aangeven dat sommige mensen alleen maar van horen zeggen een mening hebben gevormd, terwijl ik geprobeerd heb om me er toch iets meer in te verdiepen. (ik had een wink achter mijn opmerking moeten zetten) En eerlijk gezegd, na al die "positieve" geluiden wil ik nu ook wel deel 7 lezen, om dan te beoordelen of ik de andere delen ook wil lezen.Andreas schreef:Dan ken je de sfeer van dat ene boek. De samenhang en de bedoeling van de schrijver ken je dus nog niet. Nu ben ik zelf nog bezig in deel 7 dus het totale plaatje is bij mij nog niet compleet. Maar mijn vermoedens bij deel 1 (dat het een christelijk epos zou worden) word inmiddels door de christelijke pers bevestigd. Vreemd genoeg horen we nu ineens niets meer van de tegenstanders van destijds.JolandaOudshoorn schreef:Nou, ik heb in ieder geval 1 deel van HP in zijn geheel uitgelezen!Andreas schreef: Hoe kan je anderen nu een advies geven van iets wat jezelf amper kent?