entiteitxx schreef:rj schreef:En wat zijn die schaduwe dan?
paar bedrichten hieronder:
Ik heb een grote hoogachting voor ds Moerkerken en zijn visie op hoe God een mens bekeerd ( maar dat was al duidelijk), ik ga niet met hem mee in de bewering dat de rechtvaardigmaking slechts door een enkeling wordt meegemaakt in dit leven. Het is mijns inziens een noodzakelijk iets, en een wedergeboorte zonder rechtvaardigmaking bestaat niet. Ik denk dat ook ds Moerkerken ook de schaduwkanten van zijn visie ziet in de GG, mensen die uren volpraten met ellendekennis, Christuskennis ho maar, en toch nog reden zien om aan het HA deel te nemen. Dit bedoel ik niet veroordelend of wat dan ook, maar waar is dat volk gebleven dat huppelt vol zielevreugd?
Rechtvaardigmaking is niet een gebeurtenis in het leven van een mens. Het is volgens de HC het nut ervan dat hij dat alles gelooft. Wie gelooft is rechtvaardig. Dat zegt God in Zijn Woord. Verwachten dat God dat nog eens op een speciale manier duidelijk gaat maken aan de reeds gelovige mens is onjuist. Wanneer je persé wilt dat dat gebeurt moet je stellen dat de mens dán pas geloof heeft. Wil je dat niet dan heb je een probleem.
Het lijkt me goed om weer eens te onderzoeken wat 'geloof' is. Dat is het probleem van deze tijd. Er is zowel ter linker- als ter rechterzijde veel verwarring over het eenvoudige geloof.
En dan niet vanuit de bestaande belijdenisgeschriften naar de bijbel kijken. Maar vanuit de Bijbel een nieuwe belijdenis opstellen.
Links is er het 'geloof nou maar dat het voor jou is'. Ten onrechte wordt dat als remonstrantisme afgedaan. Het heeft er wel van weg, maar de zuivere vorm is het niet. Voor de remonstranten hebben we de DL, dus zelf nadenken hoeft niet meer.
Ter rechterzijde hebben we de 'wedergeboorte-idee'. Eerst moet God wat doen en dan kunnen we weer verder. Dit lijkt bijbelse papieren te hebben, maar waarom benadrukte de reformatie het 'Sola Fide' en niet het 'Sola regeneratione'? Dat is toch hetzelfde? Nou, nee. Ja, maar de DL. Nee, de DL zijn opgesteld tegen iets anders.
Nu zitten we enerzijds met een halleluja-christendom dat duizende gelovige telt. ZItten die allemaal fout? Dat weten we niet. In de warmte van ons kerkgebouw zitten we lekker onderuit gezakt te luisteren naar waarschuwen tegen het juichend christendom (whatever that may be). Heerlijk, wij zijn zo niet. Dat is buiten. Af en toe bericht het RD er wat over en dan griezelen we lekker: allemaal juichende mensen, maar ze gaan allemaal naar de hel. Nou, ja, overal heeft God Zijn volk, nuanceren we snel en vroom, maar het leeuwendeel toch wel. Net als bij ons trouwens, maar dat is een ander verhaal. WIj wéten het tenminste en stemmen het toe. Dat is toch wel een stuk beter.
En dat hele volksstammen op deze manier nooit het ware geloof krijgen, omdat ze domweg niet weten wat het is, dat kan ons niet boeien. Dat heeft met verkiezing te maken. En we vergeten dat er geen verkiezing is zonder dat iemand het verkondigt.
Toch noemt de Psalm (en niet alleen deze) dit niet voor niets. Waarom hebben we zoveel moeite met het uitten van onze blijdschap?
Vergeving heeft als doel om ons te vullen met de Geest zodat we vervolgens voor Hem aan de slag gaan, voor zijn Koninkrijk.