Di Capo schreef:Dit is een voluit Bijbels gegeven. Wel is het onbijbels om te spreken in de trend van "gooi me maar in hel, dat heb ik verdient", maar het toe-eigenen van de straf (straf-waardig) is echt wel juist.
Uiteraard. Maar net zo is de toeeigening van de Verlossing juist. Je bent niet alleen straf-waardig om je zonden, maar ook Verlossings-waardig dankzij Jezus Christus. De Verlossing is iets wat je niet verdiend, maar wat Christus voor je verdient heeft. Op de jongste dag zal God rechtspreken en mensen worden dan niet tegen de regels iin vrijgesproken. Je staat in je recht, je bent wettelijk verlost. Niet dankzij jezelf maar door Jezus Christus. Op Hem mag je je dan ook beroepen. Wie zichzelf vernedert....... zal verhoogd worden.
Die vernedering houdt dan ook niet in dat je jezelf gaat kleineren of selchts focussen op je ellende. Het houdt in dat je steeds minder voor jezelf gaat leven en steeds meer voor God. Dat je je eigenbelangen wegstreept maar je in dienst van Hem stelt en in alles Zijn Koninkrijk op het oog hebt. Niet jezelf meer centraal maar God.
Even de contexten erbij halen:
4 Wie zichzelf vernedert en wordt als dit kind, die is de grootste in het koninkrijk van de hemel. (Matt 18)
Worden als een kind. Dus neit mer vertrouwen op eigen kracht maar je overgeven aan Hem en je door Hem laten leiden. Geen eigen wijsheid en kracht maar die van Vader
8 Jullie moeten je niet rabbi laten noemen, want jullie hebben maar één meester, en jullie zijn elkaars broeders en zusters. 9 En noem niemand op aarde vader, want jullie hebben maar één vader, de Vader in de hemel. 10 Laat je ook niet leraar noemen, want jullie hebben maar één leraar, de messias. 11 De belangrijkste onder jullie zal jullie dienaar zijn. 12 Wie zichzelf verhoogt zal worden vernederd, en wie zichzelf vernedert zal worden verhoogd. (Matt 23)
Niet heersen maar dienen. Je zelf in dienst stellen van anderen, de minste willen zijn. Zoals Jezus de voeten van zijn discipelen waste. De ander uitnemender achten dan jezelf.
8 ‘Wanneer u door iemand wordt uitgenodigd voor een bruiloft, kies dan niet de ereplaats, want misschien is er wel iemand uitgenodigd die voornamer is dan u, 9 en dan moet uw gastheer tegen u zeggen: “Sta uw plaats aan hem af.” Dan zult u beschaamd de minste plaats moeten innemen. 10 Als u wordt uitgenodigd, kies dan de minste plaats, zodat uw gastheer tegen u zal zeggen: “Kom toch dichterbij!” Dan wordt u eer betoond ten overstaan van iedereen die samen met u aan tafel aanligt. 11 Want wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden, en wie zichzelf vernedert zal verhoogd worden.’(Luk 14)
Hetzelfde. Je bescheiden opstellen, de minste willen zijn.
11 De Farizeeër stond daar rechtop en bad bij zichzelf: “God, ik dank u dat ik niet ben als de andere mensen, die roofzuchtig of onrechtvaardig of overspelig zijn, en dat ik ook niet ben als die tollenaar. 12 Ik vast tweemaal per week en draag een tiende van al mijn inkomsten af.” 13 De tollenaar echter bleef op een afstand staan en durfde niet eens zijn blik naar de hemel te richten. In plaats daarvan sloeg hij zich op de borst en zei: “God, wees mij zondaar genadig.” 14 Ik zeg jullie, hij ging naar huis als iemand die rechtvaardig is in de ogen van God, maar die ander niet. Want wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden, maar wie zichzelf vernedert zal verhoogd worden.’ (Luk 18)
Je niet groot voordoen bij God en mensen maar je zonde kennen, je niet beroemen op eigen kracht maar op Gods liefde en genade. Dan zal God je verhogen. En dan mag je je kind van Hem weten, waardevol in zijn ogen, geliefd... omdat je vergeven bent. Dan mag je aan zijn voeten zitten.... en is dat niet de hoogste plaats, het beste deel? Laten we dat verkiezen, in plaats van tijdelijk een hoge plaats hier op aarde te willen innemen.