Macht heeft Rouvoet verblind
Overheid kan geen kinderen opvoeden en mag dat ook niet willen
Het beleidsprogramma van minister Rouvoet voor Jeugd en Gezin gaat uit van de macht van de staat en de maakbaarheid van de samenleving, stelt Bart Jan Spruyt. Daarmee verlaat Rouvoet volgens hem de lijn van Groen van Prinsterer en Kuyper.
Woorden hebben in de politiek nauwelijks nog enige betekenis. Ze kunnen zo veel dingen tegelijk betekenen dat ze eigenlijk betekenisloos zijn geworden. Links, rechts, progressief, conservatief, sociaal, liberaal: het zijn lege hulzen geworden waar je van alles en nog wat in kunt stoppen.
Dat geldt inmiddels ook voor het woord christelijk. Hoewel er altijd christenen in verschillende soorten en maten zijn geweest, was het lange tijd duidelijk welke politieke positie een bepaald soort christenen innam. De geestelijke nazaten van Groen van Prinsterer en Abraham Kuyper hadden een duidelijk mensbeeld, een onderscheiden visie op de samenleving en een helder beeld van de reikwijdte en de mogelijkheden van de macht van de overheid. Vanuit hun sombere mensbeeld hechtten zij grote waarde aan instituties als gezin, familie, school, verenigingen en de kerk omdat mensen daar (onder meer) werden gevormd en opgevoed. En zij begrepen dat als het daar misging, de politiek eigenlijk weinig meer kon doen. De staat kan niet van je houden, is te log en te grof om fijnzinnige maatregelen te kunnen nemen. Sterker nog: wanneer de overheid zich gaat bemoeien met zaken waar ze geen verstand van heeft en waar ze helemaal niet voor is, wordt alles alleen nog maar erger.
Soevereiniteit
Tot voor kort leek André Rouvoet dit alles te begrijpen. In een interview met Trouw in april verwees hij nog expliciet naar de zogeheten leer van de soevereiniteit in eigen kring, een door Kuyper bedacht concept dat inhoudt dat tal van levenssferen -zoals die van het gezin- soeverein zijn, vrij en onafhankelijk van de staat. En daarom vond Rouvoet ook dat het gezin, als kleinste soevereine kring, primair verantwoordelijk is voor de opvoeding van kinderen.
Maar ja, nu is hij minister. CDA en PvdA hadden na de laatste verkiezingen geen meerderheid, moesten op zoek naar een derde partner, en hun oog viel op de ChristenUnie - niet omdat die partij christelijk was, maar omdat zij links is. En zo mocht de ChristenUnie aanschuiven, en op het altaar van de euforie van de macht worden voorheen belangrijke principes moeiteloos en (wat nog erger is) zonder enige vorm van verantwoording geofferd.
De honderddagentour van Rouvoet heeft geleid tot een beleidsprogramma (”Alle kansen voor alle kinderen”) waarin hij als minister voor Jeugd en Gezin de jeugdzorg op de schop neemt. Zijn voornemens komen erop neer dat hij de overheid een rol achter de voordeur toekent. Van alle kinderen in Nederland (ondanks het feit dat het met 95 procent van de kinderen gewoon goed gaat) wil Rouvoet een elektronisch dossier laten aanleggen waarin nauwkeurig wordt vastgelegd welke sociale risico’s zich bij die kinderen voordoen op hun weg naar de volwassenheid. En als er gevaar dreigt, stuurt hij een pedagoog of een ander soort hulpverlener op je af die je komt vertellen hoe de overheid wil dat jouw kinderen worden en hoe je dat moet bereiken.
Dit is een huiveringwekkend voorstel. De ChristenUnie ontpopt zich meer en meer als directe nakomeling van de afvallige ARP uit de jaren zeventig, die het begrip soevereiniteit in eigen kring herdefinieerde en er daarmee een betekenis aan gaf die tegengesteld was aan de oorspronkelijke betekenis (en sindsdien is dus ook dit woord van alle betekenis ontbloot). Het staat niet meer voor een afstandelijke overheid maar voor een overheid die zich overal mee bemoeit, tot aan de opvoeding van de kinderen aan toe.
Uitholling
Groen en Kuyper zouden Rouvoet nog hebben uitgelegd dat deze aanpak alleen maar tot een verdere verzwakking van gezinnen leidt. Wanneer gezinnen tot in de opvoeding aan toe van de overheid afhankelijk worden, leidt dit tot een verdere uitholling van instituties die de kern van de samenleving vormen. Voordat hij macht kreeg, wist Rouvoet nog dat alleen een mentaliteitsverandering en een culturele omslag gezinnen kunnen versterken. De macht heeft hem verblind en omgetoverd in gewoon weer zo’n politicus die dwars tegen alle overtuigende bewijzen van het tegendeel in gelooft in de macht van de staat en de maakbaarheid van de samenleving. Van een antirevolutionair heeft hij zich ontwikkeld tot een soort neoconservatief van het ergste soort: tot iemand die de macht van de staat gebruikt om culturele problemen op te lossen via links-dirigistische programma’s.
De overheid kan geen kinderen opvoeden, mag dat ook niet willen, en moet ook niet iets willen wat zij helemaal niet kan. Het wordt tijd dat Rouvoet zich de woorden in herinnering brengt van de op dit punt wijzere Ronald Reagan. Die zei dat niemand een zin kan uitspreken die erger is dan de volgende: „Hallo, ik ben van de overheid en ik kom je helpen.”
De auteur is journalist en secretaris van de Edmund Burke Stichting.
BRON: RD
Zou zelfs Rouvoet een volgeling van Big Brother zijn.........?
Electronisch dossier?
Ook van de kinderen van die "fundamentalistische ouders"?
Waar gaat Rouvoet heen.......
Als ik de houding van Spruijt verder doortrek dan kan de overheid zelfs niet ingrijpen bij zware mishandeling achter de voordeur. De overheid mag in geval van bijvoorbeeld zwaar alcoholische ouders niet ingrijpen en de kinderen beschermen.
De titel van het stuk is ronduit misleidend. Rouvoet staat niet een zodanige souvereiniteit voor als Spruijt doet. Dat dit door macht komt wordt op geen enkele manier beargumenteerd in dit stuk.
De titel van het stuk is ronduit misleidend. Rouvoet staat niet een zodanige souvereiniteit voor als Spruijt doet. Dat dit door macht komt wordt op geen enkele manier beargumenteerd in dit stuk.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Punt voor jou, maar moet je dan als overheid als gevolg hiervan die overige 95% ook gaan volgen via electronische dossiers?parsifal schreef:Als ik de houding van Spruijt verder doortrek dan kan de overheid zelfs niet ingrijpen bij zware mishandeling achter de voordeur. De overheid mag in geval van bijvoorbeeld zwaar alcoholische ouders niet ingrijpen en de kinderen beschermen.
Wie creert die dossiers, en denk je dat, gezien de ervaringen in het verleden deze slachtoffer(tje)s daardoor echt geholpen gaan (kunnen) worden?
Dan moet er wel heel wat aan de wetgeving veranderen met vergaande consequenties voor gezinnen.
"Fraaie" theorieën, maar de praktijk is zeer weerbarstig.
-
BDS '73
Wat een retoriek zeg, van Spruyt.
Christelijk ben je alleen als je rechts bent. Ben je dat niet, dan ben je "links" en "afvallig". Dat is "huiveringwekkend" en in de gretigheid naar macht "offer je moeiteloos je principes".
Nee, dan de vrijheid van het individu. Dat is tenslotte het eerste en grote gebod uit de BIjbel. Dat zegt Reagan zelf. En hij was rechts, kwam uit Amerika, dus een oprecht christen.
En dat de samenleving verloedert, dat de jeugdzorg zijn handen vol heeft en dat zij machteloos toekijkt omdat mensen nou eenmaal de vrijeheid hebben om hun kinderen de verwoesting in te helpen? Ach, dat zijn details, de spaanders die vallen als er gehakt wordt.
Natuurlijk ben ik ook niet voor een staatsopvoeding. Dat is Rouvoet ook niet. Hij komt niet uit de DDR, al is hij "links". (jakkes, je zal toch "links" zijn... brrrr!) Maar Rouvoet ziet de problemen, de voordeuren waarachter, met misbruik van de vrijheid, van alles gebeurt. En hij worstelt daarmee.
Spruyt niet. Tenminste, daar hoor ik hem niet over.
Christelijk ben je alleen als je rechts bent. Ben je dat niet, dan ben je "links" en "afvallig". Dat is "huiveringwekkend" en in de gretigheid naar macht "offer je moeiteloos je principes".
Nee, dan de vrijheid van het individu. Dat is tenslotte het eerste en grote gebod uit de BIjbel. Dat zegt Reagan zelf. En hij was rechts, kwam uit Amerika, dus een oprecht christen.
En dat de samenleving verloedert, dat de jeugdzorg zijn handen vol heeft en dat zij machteloos toekijkt omdat mensen nou eenmaal de vrijeheid hebben om hun kinderen de verwoesting in te helpen? Ach, dat zijn details, de spaanders die vallen als er gehakt wordt.
Natuurlijk ben ik ook niet voor een staatsopvoeding. Dat is Rouvoet ook niet. Hij komt niet uit de DDR, al is hij "links". (jakkes, je zal toch "links" zijn... brrrr!) Maar Rouvoet ziet de problemen, de voordeuren waarachter, met misbruik van de vrijheid, van alles gebeurt. En hij worstelt daarmee.
Spruyt niet. Tenminste, daar hoor ik hem niet over.
Ik denk dat Rouvoet, nu hij dicht bij het vuur zit, erg geschrokken is van een huiveringwekkende werkelijkheid die wij ons nauwelijks voor kunnen stellen.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Ik denk dat Spruyt overdrijft met betrekking tot Rouvoets drijfveren. Maar als het waar is dat Rouvoet voor alle kinderen een elektronisch dossier aan wil gaan leggen, ga ik me toch een paar dingen afvragen. Wat komt er allemaal in dat dossier te staan? Wie gaat het bijhouden? Wie bepaalt wat 'sociale risico's' precies zijn?
Ik geen directe ervaring met jeugdzorg, maar als ik de kranten lees, lijken alle deskundigen het erover eens dat er eerder een teveel aan aan zorginstanties is dan een tekort, vooral omdat al die instanties langs elkaar heen (dreigen te) werken. Daarom lijkt me ook dat Rouvoets plan niet zoveel oplost. De probleemgezinnen zijn allang bekend, die hoeven niet opgespoord te worden. Het gaat eerder om effectievere hulp voor de bekende gevallen. Maar daar duiken onmiddellijk Spruyts bezwaren op: wanneer mag je als overheid ingrijpen 'achter de voordeur'? Het lijkt me beter als Rouvoet een fundamentele discussie aangaat met de Kamer en met de samenleving over wat een goede opvoeding inhoudt en wat de overheid daaraan eventueel af kan dwingen.
Concrete vraag bijvoorbeeld: moeten ouders veroordeeld kunnen worden tot het volgen van een opvoedcursus wanneer hun onder-16 jarige kinderen betrapt worden op alcoholgebruik? En zou dat alcoholmisbruik opgenomen moeten worden in het -eventuele- dossier?
Ik geen directe ervaring met jeugdzorg, maar als ik de kranten lees, lijken alle deskundigen het erover eens dat er eerder een teveel aan aan zorginstanties is dan een tekort, vooral omdat al die instanties langs elkaar heen (dreigen te) werken. Daarom lijkt me ook dat Rouvoets plan niet zoveel oplost. De probleemgezinnen zijn allang bekend, die hoeven niet opgespoord te worden. Het gaat eerder om effectievere hulp voor de bekende gevallen. Maar daar duiken onmiddellijk Spruyts bezwaren op: wanneer mag je als overheid ingrijpen 'achter de voordeur'? Het lijkt me beter als Rouvoet een fundamentele discussie aangaat met de Kamer en met de samenleving over wat een goede opvoeding inhoudt en wat de overheid daaraan eventueel af kan dwingen.
Concrete vraag bijvoorbeeld: moeten ouders veroordeeld kunnen worden tot het volgen van een opvoedcursus wanneer hun onder-16 jarige kinderen betrapt worden op alcoholgebruik? En zou dat alcoholmisbruik opgenomen moeten worden in het -eventuele- dossier?
Spruyt is een boeiende denker, maar speelt in zijn bijdragen snel op de persoon. Voor mij gooit hij daarmee zelf zijn inhoudelijke glazen in....
Hij is het inhoudelijk oneens met Rouvoet. Dan kan, dat mag. Maar vervolgens direct suggereren dat het verschil van visie wordt veroorzaakt door machtsblindheid, vind ik een beetje min.
Hij is het inhoudelijk oneens met Rouvoet. Dan kan, dat mag. Maar vervolgens direct suggereren dat het verschil van visie wordt veroorzaakt door machtsblindheid, vind ik een beetje min.
Spruyt heeft een punt natuurlijk. De CU lijkt meer en meer een PvdA met een christelijk sausje te zijn geworden. Het probleem is dat in enkele gevallen de opvoeding niet gaat zoals die moet gaan. De oplossing die hij voorstelt is zo overduidelijk getekend door het linkse denken over de maakbaarheid van de samenleving dat je er haast bang van zou worden. Hij denkt het probleem op te lossen door meer controle. En vervolgens maakt hij de vergissing om te denken dat meer controle bereikt wordt door er een zwaardere organisatie op te zetten. Twee keer fout.
Ongelofelijk. Het is best goed om flexibel te zijn. Maar op deze manier heeft hij als een kameleon volledig de kleur van zijn omgeving aangenomen.
Ongelofelijk. Het is best goed om flexibel te zijn. Maar op deze manier heeft hij als een kameleon volledig de kleur van zijn omgeving aangenomen.
Verwar je rechts en Christelijk hier niet. Misschien is het plan inderdaad niet goed. Maar het is zeker geen breuk met de lijn waar ChristenUnie voor staat. Kinderen hebben ook achter de voordeur het recht om niet mishandeld te worden. Of dit opgelost wordt door de voorgestelde plannen weet ik niet. Ik denk het niet. Wel denk ik dat problemen eerder gesignaleerd kunnen worden op deze manier.Mona Lisa schreef:Spruyt heeft een punt natuurlijk. De CU lijkt meer en meer een PvdA met een christelijk sausje te zijn geworden. Het probleem is dat in enkele gevallen de opvoeding niet gaat zoals die moet gaan. De oplossing die hij voorstelt is zo overduidelijk getekend door het linkse denken over de maakbaarheid van de samenleving dat je er haast bang van zou worden. Hij denkt het probleem op te lossen door meer controle. En vervolgens maakt hij de vergissing om te denken dat meer controle bereikt wordt door er een zwaardere organisatie op te zetten. Twee keer fout.
Ongelofelijk. Het is best goed om flexibel te zijn. Maar op deze manier heeft hij als een kameleon volledig de kleur van zijn omgeving aangenomen.
Wat mij stoort in Spruyts stuk is dat hij zijn politieke meningsverschil met Rouvoet als een persoonlijke ommezwaai van deze minister ziet, die gebaseerd is op machtsdenken. Hij beargumenteert dit op werkelijk geen enkele wijze. Als dat de manier van debateren is dan win je misschien het debat, maar je mist de waarheid.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Rouvoet: Kritiek op mij komt uit onwetendheid
DEN HAAG - Minister Rouvoet voor Jeugd en Gezin komt met ingrijpende voorstellen om onwillige jeugd in het gareel te houden en kindermishandeling te voorkomen. Naast waardering is er fundamentele kritiek, ook vanuit eigen gelederen. De bewindsman legt uit wat de achtergrond van zijn aanpak is.
Rouvoet geeft de overheid een stevige vinger in de pap bij de opvoeding van kinderen. Hij wil een elektronisch dossier waarin veel gegevens van kinderen op een rijtje staan, een risicoanalyse voor alle kinderen jonger dan vier jaar, verplichte opvoedingsondersteuning en een verwijsindex voor jongeren met problemen.
De vraag dringt zich op in hoeverre de overheid een taak heeft bij de opvoeding van kinderen. Laat de bewindsman, die lid is van de ChristenUnie, zijn wortels, die liggen in het gedachtegoed van de soevereiniteit in eigen kring, niet los? Rienk Janssens, voormalig medewerker van het wetenschappelijk instituut van de ChristenUnie, veegde deze week in het Nederlands Dagblad de vloer aan met de overheidsbemoeienis bij de opvoeding van kinderen. En ook in de Tweede Kamer kreeg de minister deze week van enkele fracties de wind van voren.
Is het niet vreemd dat juist ú als ChristenUnie-leider met maatregelen komt om een inbreuk te maken op de soevereiniteit van gezinnen?
„Er zijn deze week veel misverstanden gerezen over de mate van overheidsbemoeienis in mijn voorstellen. Ik stond en sta op het standpunt dat de opvoeding een verantwoordelijkheid is van de ouders en dat de overheid daar verre van moet blijven. Soevereiniteit in eigen kring staat voorop. Maar dat is niet het eind van de discussie. De uiteindelijke norm voor het overheidshandelen is die van de publieke gerechtigheid. Als blijkt dat in gezinnen kinderen worden verwaarloosd of mishandeld, is de overheid wel gerechtigd in grijpen.”
Maar zo’n elektronisch kinddossier dat u voorstelt, is dat niet gevaarlijk?
„Nee, in zo’n dossier staat niet meer dan nu in de papieren rapporten die op consultatiebureaus van alle peuters aanwezig zijn. Het enige nieuwe is dat het dossier elektronisch wordt.”
En zo’n risicoanalyse die voor ieder kind onder de vier jaar moet worden gemaakt?
„Dat is ook niets nieuws. Zo’n analyse maakt nu reeds deel uit van de rapportage die consultatiebureaus opstellen. Daarin staat naast medische gegevens ook een aantal risicofactoren, bijvoorbeeld of het kind opgroeit in een eenoudergezin, over mishandeling in de familie, enzovoort.”
Wat voegt u dan op deze punten toe?
„Niet veel. Ik ga het stroomlijnen en uniformeren.”
Maar kunt u hiermee dan wel het grote kwaad van bijvoorbeeld kindermishandeling bestrijden?
„Nee, daar moet meer voor gebeuren. Het elektronisch kinddossier is daar een klein onderdeel van. Denk niet dat deze regering en deze minister alle problemen in de samenleving rond opvoeding kunnen oplossen. De praktijk is weerbarstig en het kwaad zit diep. We willen ouders helpen en ondersteunen om het beter te doen.”
Maar met verplichte opvoedingsondersteuning grijpt u wel diep in gezinssituaties.
„Opvoedingsondersteuning is vrijwillig, zij kan alleen worden verplicht als een rechter een zogeheten ondertoezichtstelling uitspreekt. Als een verplichte cursus met goed gevolg is afgelegd, kan de gezinsvoogd verdwijnen en kunnen de ouders de opvoeding weer op zich nemen.”
SGP-leider Van der Vlies vroeg deze week: Krijgen ouders die hun kinderen verbieden naar het sportveld te gaan te maken met verplichte opvoedondersteuning?
„Daar is geen sprake van. Ingrijpen is alleen aan de orde als kinderen worden mishandeld, verwaarloosd of bedreigd. De overheid bemoeit zich niet met de waarden en normen die ouders hun kroost bijbrengen.”
Maar de verwijsindex voor lastpakken dan, daarin zit toch allerlei gevoelige informatie?
„Nee, daarin staat juist geen enkele inhoudelijke informatie. Met de index kunnen deskundigen alleen zien wie met een bepaald probleem in een gezin bezig is. Zij kunnen vervolgens met elkaar contact opnemen om te voorkomen dat ze langs elkaar heen werken.”
In het boek ”Frisse lucht”, dat uw partij enkele weken geleden presenteerde, krijgt u het advies om in de opvoedondersteuning en gezinscoaching rekening te houden met verschillen in levensbeschouwing en daarmee samenhangende waarden en normen. Hoe gaat u dat doen?
„De overheid moet principieel gezien juist wegblijven van waarden en normen die in gezinnen worden overgedragen. Het gaat om het geven van pedagogische adviezen, niet meer dan dat. Degene die de opvoedingsondersteuning biedt, gaat niet over de vraag of kinderen televisie mogen kijken of mogen internetten. Nee, ze helpen ouders wel met de vraag hoe ze hun kinderen maat leren houden.”
Bent u niet bezig om een raamwerk op te zetten dat veel ingrijpender maatregelen in de toekomst mogelijk maakt?
„Geen sprake van. Ik meen dat de kritiek die deze week boven kwam drijven, grotendeels voortkomt uit onwetendheid over de huidige praktijk.”
BRON: RD
DEN HAAG - Minister Rouvoet voor Jeugd en Gezin komt met ingrijpende voorstellen om onwillige jeugd in het gareel te houden en kindermishandeling te voorkomen. Naast waardering is er fundamentele kritiek, ook vanuit eigen gelederen. De bewindsman legt uit wat de achtergrond van zijn aanpak is.
Rouvoet geeft de overheid een stevige vinger in de pap bij de opvoeding van kinderen. Hij wil een elektronisch dossier waarin veel gegevens van kinderen op een rijtje staan, een risicoanalyse voor alle kinderen jonger dan vier jaar, verplichte opvoedingsondersteuning en een verwijsindex voor jongeren met problemen.
De vraag dringt zich op in hoeverre de overheid een taak heeft bij de opvoeding van kinderen. Laat de bewindsman, die lid is van de ChristenUnie, zijn wortels, die liggen in het gedachtegoed van de soevereiniteit in eigen kring, niet los? Rienk Janssens, voormalig medewerker van het wetenschappelijk instituut van de ChristenUnie, veegde deze week in het Nederlands Dagblad de vloer aan met de overheidsbemoeienis bij de opvoeding van kinderen. En ook in de Tweede Kamer kreeg de minister deze week van enkele fracties de wind van voren.
Is het niet vreemd dat juist ú als ChristenUnie-leider met maatregelen komt om een inbreuk te maken op de soevereiniteit van gezinnen?
„Er zijn deze week veel misverstanden gerezen over de mate van overheidsbemoeienis in mijn voorstellen. Ik stond en sta op het standpunt dat de opvoeding een verantwoordelijkheid is van de ouders en dat de overheid daar verre van moet blijven. Soevereiniteit in eigen kring staat voorop. Maar dat is niet het eind van de discussie. De uiteindelijke norm voor het overheidshandelen is die van de publieke gerechtigheid. Als blijkt dat in gezinnen kinderen worden verwaarloosd of mishandeld, is de overheid wel gerechtigd in grijpen.”
Maar zo’n elektronisch kinddossier dat u voorstelt, is dat niet gevaarlijk?
„Nee, in zo’n dossier staat niet meer dan nu in de papieren rapporten die op consultatiebureaus van alle peuters aanwezig zijn. Het enige nieuwe is dat het dossier elektronisch wordt.”
En zo’n risicoanalyse die voor ieder kind onder de vier jaar moet worden gemaakt?
„Dat is ook niets nieuws. Zo’n analyse maakt nu reeds deel uit van de rapportage die consultatiebureaus opstellen. Daarin staat naast medische gegevens ook een aantal risicofactoren, bijvoorbeeld of het kind opgroeit in een eenoudergezin, over mishandeling in de familie, enzovoort.”
Wat voegt u dan op deze punten toe?
„Niet veel. Ik ga het stroomlijnen en uniformeren.”
Maar kunt u hiermee dan wel het grote kwaad van bijvoorbeeld kindermishandeling bestrijden?
„Nee, daar moet meer voor gebeuren. Het elektronisch kinddossier is daar een klein onderdeel van. Denk niet dat deze regering en deze minister alle problemen in de samenleving rond opvoeding kunnen oplossen. De praktijk is weerbarstig en het kwaad zit diep. We willen ouders helpen en ondersteunen om het beter te doen.”
Maar met verplichte opvoedingsondersteuning grijpt u wel diep in gezinssituaties.
„Opvoedingsondersteuning is vrijwillig, zij kan alleen worden verplicht als een rechter een zogeheten ondertoezichtstelling uitspreekt. Als een verplichte cursus met goed gevolg is afgelegd, kan de gezinsvoogd verdwijnen en kunnen de ouders de opvoeding weer op zich nemen.”
SGP-leider Van der Vlies vroeg deze week: Krijgen ouders die hun kinderen verbieden naar het sportveld te gaan te maken met verplichte opvoedondersteuning?
„Daar is geen sprake van. Ingrijpen is alleen aan de orde als kinderen worden mishandeld, verwaarloosd of bedreigd. De overheid bemoeit zich niet met de waarden en normen die ouders hun kroost bijbrengen.”
Maar de verwijsindex voor lastpakken dan, daarin zit toch allerlei gevoelige informatie?
„Nee, daarin staat juist geen enkele inhoudelijke informatie. Met de index kunnen deskundigen alleen zien wie met een bepaald probleem in een gezin bezig is. Zij kunnen vervolgens met elkaar contact opnemen om te voorkomen dat ze langs elkaar heen werken.”
In het boek ”Frisse lucht”, dat uw partij enkele weken geleden presenteerde, krijgt u het advies om in de opvoedondersteuning en gezinscoaching rekening te houden met verschillen in levensbeschouwing en daarmee samenhangende waarden en normen. Hoe gaat u dat doen?
„De overheid moet principieel gezien juist wegblijven van waarden en normen die in gezinnen worden overgedragen. Het gaat om het geven van pedagogische adviezen, niet meer dan dat. Degene die de opvoedingsondersteuning biedt, gaat niet over de vraag of kinderen televisie mogen kijken of mogen internetten. Nee, ze helpen ouders wel met de vraag hoe ze hun kinderen maat leren houden.”
Bent u niet bezig om een raamwerk op te zetten dat veel ingrijpender maatregelen in de toekomst mogelijk maakt?
„Geen sprake van. Ik meen dat de kritiek die deze week boven kwam drijven, grotendeels voortkomt uit onwetendheid over de huidige praktijk.”
BRON: RD
Rouvoet haalt terehct de consultatiebureaus aan. Al sins mensenheugenis krijgen wij opvoedingsondersteuning van staatswege. En ik ken niemand die daar principiële bezwaren tegen heeft.
Verder vind ik de vraag van Van der Vlies merkwaardig. Juist de SGP is de partij die de staat diep wil laten ingrijpen in de persoonlijke levenssfeer van de burger. Onder hen zou er juist opvoedingsondersteuning komen als mensen hun kinderen wél naar het sportveld laten gaan.
Spruyt vraagt zich af wat christelijke politiek is. Insinueren is dat in ieder geval niet. Dat moge duidelijk zijn.
Verder vind ik de vraag van Van der Vlies merkwaardig. Juist de SGP is de partij die de staat diep wil laten ingrijpen in de persoonlijke levenssfeer van de burger. Onder hen zou er juist opvoedingsondersteuning komen als mensen hun kinderen wél naar het sportveld laten gaan.
Spruyt vraagt zich af wat christelijke politiek is. Insinueren is dat in ieder geval niet. Dat moge duidelijk zijn.
Dat kon wel eens waar zijn.refo schreef:Ik denk dat Rouvoet, nu hij dicht bij het vuur zit, erg geschrokken is van een huiveringwekkende werkelijkheid die wij ons nauwelijks voor kunnen stellen.
Als je eens even achter de schermen bij jeugdzorg kijkt, dan schrik je ervan wat je dáár aantreft. Dan gaat het echt niet meer alleen over de vraag of je kinderen onder de 16 alcohol drinken of zo, maar over dingen die de eerste levensbehoeften van kinderen raken (verzorging, veiligheid, etc. etc.). En dan kun je er verbaasd over zijn wanneer je in een normaal, goed, veilig gezin bent opgegroeid.
Ik vind het erg kortzichtig, om het "een PVDA met een christelijk sausje" te noemen. Misschien moet je je iets meer in de CU verdiepen.Mona Lisa schreef:Spruyt heeft een punt natuurlijk. De CU lijkt meer en meer een PvdA met een christelijk sausje te zijn geworden. Het probleem is dat in enkele gevallen de opvoeding niet gaat zoals die moet gaan. De oplossing die hij voorstelt is zo overduidelijk getekend door het linkse denken over de maakbaarheid van de samenleving dat je er haast bang van zou worden. Hij denkt het probleem op te lossen door meer controle. En vervolgens maakt hij de vergissing om te denken dat meer controle bereikt wordt door er een zwaardere organisatie op te zetten. Twee keer fout.
Ongelofelijk. Het is best goed om flexibel te zijn. Maar op deze manier heeft hij als een kameleon volledig de kleur van zijn omgeving aangenomen.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Ik kreeg ook een beetje een wrange smaak in mijn mond op deze toch wel minne aanval op Rouvoet. Electronische dossiers zijn mi beter dan papieren dossiers. (ooit wel eens de rompslomp meegemaakt dat ze alles moesten nasturen en dat dan nog maarde helft aankwam?) Nu kan iedere instantie er gemakkelijker bij, gesteld dat alle betrokken instanties de dossiers delen. En ja, met alle respect voor vd Vlies, maar deze keer vond ik hem wel heeeeel erg zwakUnionist schreef:Rouvoet haalt terehct de consultatiebureaus aan. Al sins mensenheugenis krijgen wij opvoedingsondersteuning van staatswege. En ik ken niemand die daar principiële bezwaren tegen heeft.
Verder vind ik de vraag van Van der Vlies merkwaardig. Juist de SGP is de partij die de staat diep wil laten ingrijpen in de persoonlijke levenssfeer van de burger. Onder hen zou er juist opvoedingsondersteuning komen als mensen hun kinderen wél naar het sportveld laten gaan.
Spruyt vraagt zich af wat christelijke politiek is. Insinueren is dat in ieder geval niet. Dat moge duidelijk zijn.
Ik weet, mijn Verlosser leeft