Geka schreef:
Beste Herman,
Het gaat hier heel concreet om een tegenstelling. Die tegenstelling die hij signaleert is er vervolgens de oorzaak van dat de opvatting dat een wedergeborene Christus nog niet kent, in bepaalde gevallen 'gewoon' gevonden wordt, zelfs sterk verdedigd wordt.
En dat is nu juist het grote punt waar Bart zich tegen verzet.
Beste Geka. Ik snap de punten die Bart aandraagt heel goed. Inhoudelijk heb ik ook duidelijk wat er bedoeld wordt, waar de discussie over gaat. Maar mijn grote probleem is over en weer, hoe crucialer men zijn eigen punten ervaart, hoe minder men geneigt is om de opponent serieus te nemen. En zie daar, de tegenstelling waar jij op doelt. Zie daar ook de tegenstelling die aanwezig is. Ik erken dat. Ik heb daar zelf ook een mening over.
Het gaat mij er echter om dat de discussie die door Bart wordt aangezwengeld, dermate zwart-wit wordt opgevat doordat er voor een deel een onterechte waarneming is van de feitelijkheiden. Daar zal ik zelf ook ongetwijfeld aan bijdragen, maar erger is dat je daarin kan constateren dat er gewoon geen wil is om personen en zaken serieus te nemen en een genuanceerd oordeel te willen vormen. Nuance en zelfrelativering? Waar vind je dat hier? En is dat geen teken dat er iets ongezonds afspeelt?
Je kunt dan dogmatisch wel stellen dat de levendmaking plaats vind door middel van het Evangelie(je kunt ook moeilijk anders, omdat de DLR dat zeer uitdrukkelijk leren), maar die opmerking heeft alleen dogmatische waarde; omdat ik de praktijk van de bevinding (zoals die beschreven wordt) het Evangelie geen enkele inhoudelijke(!) betekenis (maar slechts een instrumentele functie) heeft in de levendmaking. Kenmerk van de levendmaking door het Evangelie is dan het leren kennen van ellende door de wet...
Heel eenvoudig. Het is een werkelijkheid in de Schrift dat ellendekennis of droefheid naar God of hoe je het anders wilt noemen een werk is van de Heilige Geest en dat het plaats vind in een gelovige. Maar met welke autoriteit en met welk gezag betwisten mensen over en weer elkaar hun visie op details binnen de heilsorde? Waarom die nodeloze verwijten en onbegrip over en weer?
Daarop zeg ik, ken uw positie ten aanzien van de Heilige Geest! Wat zegt ons vers 8 uit Johannes 3, ls het gaat om de verborgen werking van de Heilige Geest: 'alzo is een iegelijk, die uit den Geest geboren is.' Waarom wordt er in dit licht gezien geen pas op de plaats gemaakt?
In het licht van de totale discussie gezien zou ik wel eens weten hoe Bart c.s. de geschiedenis van Jozua 2 uitleggen.
Dan onderschrijf je nog wel de letter van de DLR, maar in hoeverre het bevindelijk leven overeenkomstig de belijdenis beschreven wordt is dan voor mij een grote vraag. Of eigenlijk helemaal geen vraag meer.
Als je blijft redeneren uit de gedachte van een tegenstelling, dan kom je nooit tot een begrip van wederzijdse herkenning. Ik ga mijn best niet zitten doen om aan te tonen dat geen verschuivingen zijn opgetreden, maar ik zie in dit stukje van jou geen enkel begrip en herkenning van zaken die in hoofdlijnen hetzelfde zijn. Ook al hebben zij inhoudelijk een andere plaats in de heilsorde.
Wat de positie van Kersten betreft heeft ds. Visscher overigens m.i. wel terecht een punt. Over hem is meer te zeggen dan alleen datgene wat Bart weergeeft. Het probleem is dat iedereen in de GG zo ontzettend graag wil zeggen dat hij in het voetspoor van Kersten gaat..Soms krijg je wel eens de indruk dat dat belangrijker is dan het spoort van de gereformeerde belijdenis.
Daarmee wil ik geen bewuste tegenstelling tussen Kersten en de belijdenis suggereren, maar je als gereformeerd noemend mens/kerkverband zich zo uitdrukkelijk richten op 1 persoon lijkt me niet gezond. En volgens mij zou Kersten dat in ieder geval wel onderschrijven.
Hier ben ik het wel mee eens. Kersten is zeker een belangrijk persoon, maar helaas mis ik in het algemeen het onderscheidingsvermogen een beetje. Als iemand een belangrijk kerkleider is, betekent dat nog niet dat zo iemand ook een groot dogmaticus is.
gefopt schreef:Wat voegt dit toe... Hoogstens het recht van het laatste woord misschien.
Naar aanleiding van deze quote. Volgens mij maakt ds. Visscher hier duidelijk dat Bart er niet is geslaagd om bepaalde zaken ordelijk op een rij te plaatsen, ofwel, dat hij die dingen zwaar laat wegen die hij belangrijk vind om zwaar te laten wegen in zijn argumentatie. Er wordt geen eerlijk beeld geschetst.
Bronnen gebruiken die diversiteit uitstralen zijn niet alleen van belang in het interpreteren van de geschiedenis zelf, maar die zijn ook bedoeld ter nuancering van je positie die je zelf in de discussie hebt. Het eerste gebeurt keurig, in de oordeelsvorming ontbreekt het echter.
