Blijkbaar niet genoeg.JaapWillem schreef:Lydianne schreef:Ook mishandeling is vaak met een 'tik' begonnen.memento schreef:Ervaringsverhalen zijn vaak die van mensen die misbruikt zijn. Tuurlijk zijn die verhalen te vinden. Zo zie ik om mij heen nog veel meer 'levende verhalen' van mislukte kinderen door een vrije opvoeding.arti schreef:Het begint met een tikje. Op een bepaald moment is je kind daarvan niet meer onder de indruk. Het wordt een harde tik.
Volgende stap is een pak voor de broek. Ook hierbij is sprake van gewenning. Dan maar de broek uit en materialen gebruiken, enz.
Slaan is vaak een hellend vlak. Dat is in de meeste ervaringsverhalen te lezen.
Niet zelden komt dit voort uit onmacht en het geen grip hebben op de opvoedingssituatie.
Dat slaan een hellend vlak is, is een vaststaand gegeven. Zeker omdat het vaak uit onmacht gebeurt en er dus een machtstrijd gaande is tussen ouder en kind.
Ik denk dat alle belletjes moeten gaan rinkelen, als ouder zijnde, als je merkt dat een pak voor de broek niet meer of onvoldoende indruk maakt, of zelfs wrok veroorzaakt.
Maar 'slaan op bloot' en gebruik van materialen kan niet en is mijns inziens ook niet Bijbels meer.
Opvoeden is niet makkelijk, het is het vinden van de juiste balans, waarbij slaan tot hoge uitzonderingen behoort (denk ik). Ervaringsmensen die er anders over denken?
Ach...
Het lijkt wel of we steeds weker worden. Ik kreeg vroeger ook zo nu en dan blote billenkoek met een latje. Nou, òf ik daar van geleerd heb :shock:
Maar in ernst: ik denk dat je even het hele topic door moet lezen om op te merken hoe diep het probleem kan gaan.
Deze opmerking kan bij iemand die wel emotionele schade door lijfstraffen heeft opgelopen, pijnlijk overkomen. Vaak voelen ze zich toch al zo onbegrepen.
Persoonlijk vind ik sowieso "blote billenkoek" smeerlapperij, laat stil staan "met een latje". Er is dan m.i. geen sprake meer van een pedagogische tik.