Jongeren aan het avondmaal

Gebruikersavatar
jvdg
Berichten: 12063
Lid geworden op: 12 okt 2006, 14:07

Bericht door jvdg »

J.C. Philpot schreef:Beste jvdg,
Ik denk inderdaad dat de oorzaak van onze miscommunicatie is dat we de volharding anders interpreteren. Als je de volharding meer wettisch invult, ben ik het helemaal met jouw conclusies eens.

Bij deze bied ik dus mijn veronschuldigingen aan voor mijn onduidelijkheid.
Verontschuldigingen zijn hier niet op zijn plaats.

We begrijpen elkaar, en dat is voldoende.

Uiteindelijk gaat het om Hem, om Zijn eer, en daartoe moet ons leven, handel en wandel worden ingericht.
Onmogelijk van onze kant, maar door Hem kan een klein beginsel worden gewerkt.
Zijn kracht wordt in zwakheid volbracht.
Gebruikersavatar
Marnix
Berichten: 13464
Lid geworden op: 21 jul 2005, 13:18
Locatie: Hilversum

Bericht door Marnix »

jvdg schreef:
Marnix schreef:
J.C. Philpot schreef:
geledu schreef:@Philpot, het is inderdaad zoals Afgewezen schrijft, het door jou aangehaalde artikel gaat absoluut niet over de wedergeboorte.
Het staat in het hoofdstuk wat handeld over de volharding der heiligen, en hier wel in het bijzonder over de vaste wetenschap hier op aarde over onze heerlijkmaking.

We moeten verschillende zaken wel van elkaar gescheiden houden.
We moeten de boel ook niet uit elkaar trekken. Als je van je volharding zeker kan zijn zonder dat er sprake is van een extraordinaire openbaring (want dat word gezegt), dan geld dit ook voor de wedergeboorte. Want er is simpelweg geen volharding als er geen wedergeboorte is.
En er is geen wedergeboorte als er geen volharding is.
Dit doordenkend kom ik tot de conclusie dat met deze stellingname er op de een of andere manier vermogen in de mens wordt gelegd.

Wedergeboren en dus volhardend........?, of
Volhardend en dus wedergeboren....?

Bovendien is deze stellingname tot last voor hen die wedergeboren zijn maar in hun eigen waarneming ten ene male de volharding menen te missen (zelfkennis), en dus (menen) niet wedergeboren te zijn.
Het gaat niet allereerst om een vermogen. Er is een belofte en een eis... volharding is een eis, en wel degelijk ook een verantwoordelijkheid, niet een die we uit onszelf hebben en kunnen volbrengen, maar wel een die we dankzij God kunnen houden.

De Bijbel staat vol met oproepen om te volharden en daarin hebben we dus zeker ook een verantwoordelijkheid.

f waartoe God u veroordeelt op de dag dat hij zijn rechtvaardig vonnis uitspreekt en uitvoert, alleen maar zwaarder wordt. 6 God beloont ieder mens naar zijn daden. 7 Aan wie het goede doet en daarin volhardt, aan wie glorie, eer en onsterfelijkheid zoekt, schenkt hij het eeuwige leven

5 Ze (de vrouw) zal worden gered doordat ze kinderen baart, als ze tenminste volhardt in het geloof, de liefde en een heilige, ingetogen levenswijze.

Als wij volharden, zullen we ook met hem heersen; als wij hem verloochenen, zal hij ons ook verloochenen

Blijf juist volharden, want als u de wil van God doet, zult u ontvangen wat u beloofd is.

En de brieven aan de zeven gemeenten. Wie overwint, die zal ik geven....

Volharding komt van God, maar daarmee gaat het niet vanzelf voor ons. Het is niet een automatissme. Alsof onze uitverkiezing alles automatisch laat gaan en we ons niet om volharden hoeven te bekommeren, het gebeurt als wewedergeboren zijn en als we het niet zijn gebeurt het niet. Ons geloof blijkt uit onze werken, als er geen werken zijn is het geloof dood. Als we niet volharden zijn we ook niet wedergeboren. Wat wij doen is wel degelijk van belang, niet voor niets zal Christus bij de wederkomst vragen wat wij voor Hem hebben gedaan.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Plaats reactie