Het functioneren van de wet wordt ook wel verwoord als een tuchtmeester tot Christus.Afgewezen schreef:De ontdekking door de wet is ervoor bedoeld dat we behoefte krijgen aan het Evangelie.Ma Vis schreef:Sorry; ik begrijp het weer eens niet.
Kan iemand uitleggen wat bedoeld wordt met 'de wet is dienstmaagd van het evangelie'?
Daar kun je zelf niet voor zorgen. Het is ook niet zo dat als je nu maar genoeg je zonden inleeft, dat je dan vanzelf 'amen' zult zeggen op het Evangelie.Ma Vis schreef:Hoe zorg ik ervoor dat ik het ook genoeg ínleef, zodat ik nog slechts 'amen' hoef te zeggen op het evangelie?
Moeilijk hoor om daar iets over te zeggen. Wat is genoeg? Voor iedereen weer anders. Waar kan je niks aan doen? Aan de uitverkiezing? Misschien klinkt het heel hard, maar heeft God tegen jou gezegd: Ma Vis, Ik heb jou niet uitverkoren, dus al je inspanningen ten spijt, het is toch tevergeefs.Ma Vis schreef: Verstandelijk ken ik mijn zonde. Hoe zorg ik ervoor dat ik het ook genoeg ínleef, zodat ik nog slechts 'amen' hoef te zeggen op het evangelie?
Dat is toch uitverkiezing, waar ikzelf niets aan kan doen?
Zie ik iets over het hoofd?
Dit zijn nu zaken waar heel veel vragen om leven, waar ook Geka op doelde.Ma Vis schreef:
Verstandelijk ken ik mijn zonde. Hoe zorg ik ervoor dat ik het ook genoeg ínleef, zodat ik nog slechts 'amen' hoef te zeggen op het evangelie?
Dat is toch uitverkiezing, waar ikzelf niets aan kan doen?
Zie ik iets over het hoofd?
Mag best een keer persoonlijk Jolanda, je verwoordt wat ik voel.JolandaOudshoorn schreef:Moeilijk hoor om daar iets over te zeggen. Wat is genoeg? Voor iedereen weer anders. Waar kan je niks aan doen? Aan de uitverkiezing? Misschien klinkt het heel hard, maar heeft God tegen jou gezegd: Ma Vis, Ik heb jou niet uitverkoren, dus al je inspanningen ten spijt, het is toch tevergeefs.Ma Vis schreef: Verstandelijk ken ik mijn zonde. Hoe zorg ik ervoor dat ik het ook genoeg ínleef, zodat ik nog slechts 'amen' hoef te zeggen op het evangelie?
Dat is toch uitverkiezing, waar ikzelf niets aan kan doen?
Zie ik iets over het hoofd?
Ik merk dat je echt oprecht verlangt om Hem persoonlijk te leren kennen als jouw Verlosser en Zaligmaker. Het enige wat ik nu tegen jou kan zeggen is: Leg het maar neer bij Hem. Vertel Hem maar dat je Hem wilt kennen, maar dat je het niet kan en dat je het wil ontvangen en dat je niet weet hoe het moet en... gooi alles er maar uit en laat het maar gewoon bij Hem achter en aan Hem over. En ik bid met je mee. *( dat doe ik al sinds je pb)
Ik hoop dat je me nu niet te persoonlijk vind op dit forum, en anders zeg je het maar en dan verwijder ik dit bericht.
Beste Afgewezen, ik snap je bedoeling en begrijp je punt. Toch ben ik hier voorzichtig; is het echt altijd zo dat het eerst alleen wet is in de beleving, en pas daarna evangelie? Ik wil er voorzichtig in zijn, ik zou er meer voor voelen om te zeggen dat de orde wel altijd bestaat uit eerst zondekennis en daarna heilskennis, maar ik zou dat niet zo strikt willen koppelen aan wet en Evangelie. De reden heb ik genoemd; ik geloof niet dat er ware boetvaardigheid is die alleen door de wet gewerkt wordt. Dat vind ik persoonlijk een belangrijk punt, en dat is ook persoonlijk belangrijk voor me. Als je niet meer ziet dan dat God de zonde haat en straft, en dat jij een zondaar bent, dan vlucht je van Hem weg, Maar wanneer je ziet dat diezelfde God die in de wet rechtvaardig Zijn toorn en vloek over mij uitspreekt, dezelfde is Die in het Evangelie van genade en ontferming spreekt voor verloren, doodschuldige vijanden van Hem en zelfs mij tot Zich roept; ja dan breekt je hart in duizend stukken, dan belijdt je het: Heere, ik ben uw gramschap dubbel waardig, maar geef toch een kruimel genade om Jezus' wil. Dan laat je Hem niet voor Hij je zegent, En dan kun je ook niet rusten voordat je weten mag dat Christus ook jouw Zaligmaker zijn wil.Afgewezen schreef:Ik ben het wel met je eens, Geka, maar in de beleving van de zondaar is het toch wel eerst 'wet' en dan 'evangelie'. Waarmee niet gezegd is dat het dat de 'wet' een lange periode moet zijn. Sterker nog, op de snijlijn waar de zondaar daadwerkerlijk met de wet geconfronteerd wordt, wordt hem ook het Evangelie ontdekt. Want in wat daaraan voorafgaat kan nog zoveel eigengerechtigheid en zelfhandhaving liggen.Geka schreef:Theologisch gezegd: de wet staat in het kader van het genadeverbond, zowel in de schuldontdekking als in de dankbaarheid. Daarom kan de wet nooit los van het Evangelie verkondigd worden, ze is immers de dienstmaagd van het Evangelie.
Bedoel je dat er altijd wettische boetvaardigheid (om de termen van Erskines etc te gebruiken) aan de verlossing vooraf gaat?Zonderling schreef:De wet werkt toorn.Geka schreef:... ik geloof niet dat er ware boetvaardigheid is die alleen door de wet gewerkt wordt.
Maar toorn gaat wel in orde vooraf aan verlossing.
En pas dan (of liever: tegelijk) volgt de ware evangelische boetvaardigheid.
Wat betreft je eerste vraag: omdat wij tot onze laatste ademsnik een oude verdorven Adamsnatuur rond dragen, en omdat het de Heere behaagt om Zijn kinderen dat telkens opnieuw te leren en te doen beseffen. Zodat wij geen moment meer zonder Hem en de kracht van Zijn reinigend en heiligend bloed zouden kunnen leven, en wij het een beetje af gaan leren om nog iets van onszelf te verwachten...Dat wij al onze goede voornemens, ook die voornemens om nu die zonde echt nooit meer te doen, nooit kunnen waarmaken wanneer Christus ons daar niet de kracht voor geeft. Zonder Mij kunt gij niets doen; een moeilijke, maar wel een profijtelijke les!Mariavt schreef:Maar hoe kómt het dan dat je in je beleving, nádat je Christus hebt leren kennen en achter Zijn bloed hebt mogen schuilen, dat je dan weer in zonde kunt vallen waarvan je gedacht hebt dat je dat nóóit zou doen?
Waarom doen juist díe zonden meer pijn dan vóór je Hem kende?????
Dank je wel Geka, ik weet dat het een beetje een persoonlijke vraag was maar ik worstelde hier al langer mee. Niet dat ik er nu uit ben maar het geeft me wel meer duidelijkheid.Geka schreef:Wat betreft je eerste vraag: omdat wij tot onze laatste ademsnik een oude verdorven Adamsnatuur rond dragen, en omdat het de Heere behaagt om Zijn kinderen dat telkens opnieuw te leren en te doen beseffen. Zodat wij geen moment meer zonder Hem en de kracht van Zijn reinigend en heiligend bloed zouden kunnen leven, en wij het een beetje af gaan leren om nog iets van onszelf te verwachten...Dat wij al onze goede voornemens, ook die voornemens om nu die zonde echt nooit meer te doen, nooit kunnen waarmaken wanneer Christus ons daar niet de kracht voor geeft. Zonder Mij kunt gij niets doen; een moeilijke, maar wel een profijtelijke les!Mariavt schreef:Maar hoe kómt het dan dat je in je beleving, nádat je Christus hebt leren kennen en achter Zijn bloed hebt mogen schuilen, dat je dan weer in zonde kunt vallen waarvan je gedacht hebt dat je dat nóóit zou doen?
Waarom doen juist díe zonden meer pijn dan vóór je Hem kende?????
Je tweede vraag: hoe meer je iemand kent en afweet van zijn liefde, hoe erger het wordt om zo iemand te beledigen en in zijn gezicht te slaan. Zou dat niet veel meer van toepassing zijn op Hem die Zijn leven gaf uit liefde om verlorenen te zaligen, en wanneer je Hem lief mag krijgen met al de liefde van je hart?
En dan toch: Kinderkens, indien wij gezondigd hebben, wij hebben een Voorspraak bij de Vader, Jezus Christus de Rechtvaardige.
Daar moet het heen, telkens opnieuw.Jezus, Uw verzoenend sterven, blijft het rustpunt van mijn hart.
Maar we zijn het wel aardig eens, geloof ik.