In mijn gemeente wordt "de kudde" aangesproken als "onbekeerde medereizigers naar de eeuwigheid" en "naamchristenen, zo niet erger". Dus idd niet echt om vrolijk van te worden.Klavier schreef:Marnix, zo klinkt dit wel erg hyper.Marnix schreef: Hm mee eens, het is gewoon een erg onzeker geloof... vooral als je kerken vol "onbekeerden" ziet en het blijkbaar heel moeilijk is om zekerheid te krijgen.
Hink-stap-sprong zogezegd.
Kerken met veel onbekeerden = moeilijk zekerheid te verkrijgen.
Ik zou het meer als vraag willen behandelen. Niet als 'blijkbaar'.
Maar de ds. weet wel dwingende vragen op je hart te binden waar je niet van los kunt komen:
"Ben IK het Heere die U verraden zal?", dus niet "wie van de ánderen, maar ben IK het Heere" (die U verraden/loochenen zal bij de mensen)
"Wat voor Christen bent u voor de Heere? Een mondchristen die alleen met de mond Christus belijdt, of een naamchristen die alleen door uiterlijkheden en wettisch te leven door wil gaan voor een christen maar het in hun hart niet echt zijn, voor wie "geloven op maandag" niets anders inhoudt dan gewoon weer verder gaan waar je altijd al mee bezig bent. "Stel uzelf de vraag: Heere, wat ben IK voor U, wie zegt U dat ik ben"