Hertrouwen na echtscheiding?

[Mariavt]

Overigens dacht ik niet, dat Refo het helemaal eens is met Bert en mij (dat hertrouwen na scheiding altijd ongeoorloofd is).

Sorry Tiberius, dan heb ik het niet zo goed gelezen als ik dacht. :

[Mariavt]

Ook is de taak van de vrouw om aan de man onderdanig te zijn. En dus altijd moet zien tot haar wettige man terug te keren. En omgekeerd ook zo, dat de man zijn wettige vrouw lief moet hebben, en zoekn tot haar terug te keren. Dus de liefde moet altijd overwinnen. In de eerste plaats onze liefde voor Christus. In de tweede plaats de liefde voor de naaste.

Is het heel makkelijk te zeggen dat de weg terug onmogelijk is. Maar wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God.

Maar dan moeten de "ex-en" ook wel willen want men kan wel proberen terug te keren naar de eerste echtgenoot/echtgenote maar als je niet meer welkom bent dan is men toch mooi uitgepraat.

[Henk Gijs Bert Willem Ary]

Ook is de taak van de vrouw om aan de man onderdanig te zijn. En dus altijd moet zien tot haar wettige man terug te keren. En omgekeerd ook zo, dat de man zijn wettige vrouw lief moet hebben, en zoekn tot haar terug te keren. Dus de liefde moet altijd overwinnen. In de eerste plaats onze liefde voor Christus. In de tweede plaats de liefde voor de naaste.

Is het heel makkelijk te zeggen dat de weg terug onmogelijk is. Maar wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God.

Maar dan moeten de "ex-en" ook wel willen want men kan wel proberen terug te keren naar de eerste echtgenoot/echtgenote maar als je niet meer welkom bent dan is men toch mooi uitgepraat.

Hoe zit dat dan als de schuldige partij, de hoerenlopende zeg maar, samenwoont als ware hij getrouwd????

Mag de onschuldige dan wél hertrouwen???

[J.C. Philpot]

Hoe zit dat dan als de schuldige partij, de hoerenlopende zeg maar, samenwoont als ware hij getrouwd????

Mag de onschuldige dan wél hertrouwen???

Dit is overspel, en een geldige reden om te scheiden.

Over hertrouwen zijn er 2 meningen: mijn mening (o.a. gebaseerd op Deuteronomium 24) is dat de onschuldige partij mag hertrouwen. De mening van o.a. Bert en Tiberius is dat hertrouwen enkel in geval van overlijden van de schuldige partij is toegestaan, en dat in andere gevallen de onschuldige partij celibatair moet blijven (uiteraard tenzij de schuldige partij zich bekeerd en er verzoening mogelijk is).

Lees anders even terug in dit topic, voordat we alles weer gaan herhalen.

[Henk Gijs Bert Willem Ary]

Hoe zit dat dan als de schuldige partij, de hoerenlopende zeg maar, samenwoont als ware hij getrouwd????

Mag de onschuldige dan wél hertrouwen???

Dit is overspel, en een geldige reden om te scheiden.

Over hertrouwen zijn er 2 meningen: mijn mening (o.a. gebaseerd op Deuteronomium 24) is dat de onschuldige partij mag hertrouwen. De mening van o.a. Bert en Tiberius is dat hertrouwen enkel in geval van overlijden van de schuldige partij is toegestaan.

Lees anders even terug in dit topic, voordat we alles weer gaan herhalen.

Dank u. Dat is een geruststelling, zeg maar.
anders moet ik vanavond tijdens het eten de kinderen vertellen dat pappa en mamma gaan scheiden omdat mamma's eerste man een hoerenloper was en er een andere vrouw op nahield. Ook moet ik dan vertellen.....

Is tussen twee ( ) Bert eigenlijk GGiN?

[J.C. Philpot]

Is tussen twee ( ) Bert eigenlijk GGiN?

Bert is lid van de Protestant Reformed Churches, welke rond 1920 is ontstaan uit de Christian Reformed Church (en dat was de meer conservatieve zusterkerk van de Gereformeerde Kerken in Nederland). Het verschil van mening ging over de algemene genade.

[Bert Mulder]

Is tussen twee ( ) Bert eigenlijk GGiN?

Bert is lid van de Protestant Reformed Churches, welke rond 1920 is ontstaan uit de Christian Reformed Church (en dat was de meer conservatieve zusterkerk van de Gereformeerde Kerken in Nederland). Het verschil van mening ging over de algemene genade.

Meende dat dat duidelijk op mijn onderschrift staat.

Wel ben ik opgegroeid in de GGinN.

Ook leren wij, min of meer zoals de GGinN, dat er geen algemeen aanbod van genade aan alle hoorders is. In plaats daarvan is er een gebod tot bekering en geloof. Verder gaat de "algemene genade", beter genoemd voorzienigheid, niet uit van de zoensverdienste van Christus. Dus wij geloven NIET in Kuyperse algemene genade. Verder wijzen we vakbond en geheime organizatie lidmaatschap af. Onze prediking is niet bevindelijk te noemen, maar Christus centraal Schriftuurlijk. Voor meer informatie:

http://www.prca.org/prc.html

en in het Nederlands, hier:

http://www.prca.org/current/Languages.htm#Dutch


(Dit niet om hier een boom over op te zetten, alleen dat de jongelui mij kunnen plaatsen)

[JolandaOudshoorn]

Hoe zit dat dan als de schuldige partij, de hoerenlopende zeg maar, samenwoont als ware hij getrouwd????

Mag de onschuldige dan wél hertrouwen???

Dit is overspel, en een geldige reden om te scheiden.

Over hertrouwen zijn er 2 meningen: mijn mening (o.a. gebaseerd op Deuteronomium 24) is dat de onschuldige partij mag hertrouwen. De mening van o.a. Bert en Tiberius is dat hertrouwen enkel in geval van overlijden van de schuldige partij is toegestaan.

Lees anders even terug in dit topic, voordat we alles weer gaan herhalen.

Dank u. Dat is een geruststelling, zeg maar.
anders moet ik vanavond tijdens het eten de kinderen vertellen dat pappa en mamma gaan scheiden omdat mamma's eerste man een hoerenloper was en er een andere vrouw op nahield. Ook moet ik dan vertellen.....

Is tussen twee ( ) Bert eigenlijk GGiN?

Ook ik kwam dan in moeilijke situatie. Maar ja, meningen zijn hier over verdeeld en een ieder beroept zich op de Schrift. Ik laat het maar zo...

[Zonderling]

Bert, Tiberius e.a.,

In de Reformatie meende men toch wel degelijk dat na overspel niet alleen de onschuldige partij mocht scheiden, maar ook mocht hertrouwen.

Bijvoorbeeld Westminster Confessie XXIV.5, het tweede gedeelte:

In geval van overspel ná de huwelijkssluiting is het voor de onschuldige partij geoorloofd scheiding aan te vragen en na de scheiding met een ander te trouwen, even alsof de overtreder al gestorven was.

Niet alleen de Westminster Confessie spreekt zo. Dit was tijdens de Reformatie bij mijn weten in het algemeen de opvatting.

Nu moet natuurlijk alles aan de Schrift getoetst worden, maar het verrast mij wel dat jullie - die altijd de Reformatie en belijdenisgeschriften hoog houden - hierin zo stellig zijn. Heb ik jullie goed begrepen en hoe staan jullie dan b.v. tegenover de Westminster Confessie op dit punt ?

M.vr.gr.,
Zonderling

[Bert Mulder]

Bert, Tiberius e.a.,

In de Reformatie meende men toch wel degelijk dat na overspel niet alleen de onschuldige partij mocht scheiden, maar ook mocht hertrouwen.

Bijvoorbeeld Westminster Confessie XXIV.5, het tweede gedeelte:

In geval van overspel ná de huwelijkssluiting is het voor de onschuldige partij geoorloofd scheiding aan te vragen en na de scheiding met een ander te trouwen, even alsof de overtreder al gestorven was.

Niet alleen de Westminster Confessie spreekt zo. Dit was tijdens de Reformatie bij mijn weten in het algemeen de opvatting.

Nu moet natuurlijk alles aan de Schrift getoetst worden, maar het verrast mij wel dat jullie - die altijd de Reformatie en belijdenisgeschriften hoog houden - hierin zo stellig zijn. Heb ik jullie goed begrepen en hoe staan jullie dan b.v. tegenover de Westminster Confessie op dit punt ?

M.vr.gr.,
Zonderling

Geachte broeder Zonderling:

Zijn we het, helaas, als Protestant Reformed, niet eens met de Westminster Confession. Ook niet, op dit punt, met Calvijn. Ben ik liever tegen Calvijn, hoe hoog ik hem ook houd, en Westminster, dan tegen de Schrift zelf. Tenzij je het mij uit kunt leggen....

Over Westminster gesproken:

De Westminster Confessie erkent de tegenstelling

Hoewel de Westminster het standpunt inneemt dat de onschuldige mag hertrouwen op grond van Matheus 19:9, geeft de Westminster toch ook toe dat dit standpunt dat de onschuldige mag hertrouwen, en dat dus Matheus 19:9 (zoals de Westminster het uitlegt) in tegenspraak is met 1 Kor. 7:39. Ze doet dit wanneer ze zegt: ‘In het geval van overspel in het huwelijk, is het gerechtvaardigd voor de onschuldige partij om echtscheiding aan te vragen en om, na de echtscheiding, iemand anders te trouwen,’ en het voegt hieraan toe: ‘alsof de schuldige partij dood is.’ De gedelegeerden van de Westminster synode laten daarmee zien dat ze erkennen dat de toestemming om te hertrouwen voor de onschuldige partij, zoals Matheus 19:9 lijkt te doen, in tegenspraak is met de regel die in 1 Kor. 7:39 wordt gegeven en die alleen de dood noemt als grond voor ontbinding van het huwelijk en dat alleen dan hertrouwd mag worden. Daarom bedacht de Westminster deze vreemde, verontrustende en overduidelijk verkeerde oplossing dat hoererij de echtbreker, de ‘schuldige’ partij, dood maakt in de zin van 1 Kor. 7:39.

Het probleem is namelijk dat 1 Kor. 7:39 niet refereert aan een virtuele, figuurlijke, onechte dood. De apostel zegt niet, ‘….maar indien zij of iemand anders haar man als dood beschouwen, zo is zij vrij, om te trouwen, dien zij wil, alleenlijk in den Heere.’ De dood waar 1 Kor. 7:39 over spreekt, en die de huwelijksband ontbindt, is de echte fysieke en reële dood – de dood die alle aardse banden verbreekt, de dood veroorzaakt dat het lichaam van de man (die anders in bed ligt samen met zijn vrouw) nu in het graf wordt gelegd.

De uitleg die zegt dat Matheus 19:9 toestemming geeft voor hertrouwen na echtscheiding is in tegenstelling met 1 Kor. 7:39. Bij deze uitleg is de Schrift in tegenstelling met de Schrift.

Citaat uit het al eerder aangehaalde:

http://www.cprf.co.uk/languages/matthew19v9_dutch.htm

Heb wel eens gehoord, meende dat Ds. Mallan dit zei, dat de reden dat de schuldige partij dood geacht wordt, is omdat het OT dit voorschreef voor overspel. Maar ik denk niet dat we dit in het NT over kunnen plaatsen, temeer daar Christus zelf tegen de overspelige vrouw zeide: "Ga heen, en zondig niet meer", en zei dus niet gestenigt werd.

[Tiberius]

@Bert: dat was zeker niet ds. Mallan. Dat kan ik je wel verzekeren. Hij heeft een veel genuanceerder visie op deze materie. Verdere toelichting kan ik op het openbare deel van het forum niet geven.

@Zonderling: ik geef toe, dat er moeilijke vragen liggen. Wij zullen moeten bekennen, dat het ons (niet uit enige onvolkomenheid van Gods Woord, maar als gevolg van ons verduisterd verstand) niet zeker is, wat ons dienaangaande geopenbaard is. Toch meen ik, alles overwegend, ook als we Romeinen 7 (het eerste deel) erbij nemen, dat we in ieder geval afwijzend moeten staan tegenover een tweede huwelijk, als de partner nog leeft. Zelfs in geval het een schuldige partner betreft, die reeds opnieuw getrouwd is.

Ik weet, dat ik hiermee enigszins tegen de geest van kanttekening 76 ("Namelijk tenzij uit oorzaak van overspel") bij 1 Korinthe 7 inga.
Maar ik lees de toevoeging "anders dan om hoererij" bij Mattheus 19 : 9 toch meer als behorend bij "wie zijn vrouw verlaat".
Verder baseer ik me ook op 1 Korinthe 7 : 11a En indien zij ook scheidt, dat zij ongetrouwd blijve, of met den man verzoene. (Ik weet wel, dat dit eigenlijk op scheiding van de ongelovige slaat).

Doorslaggevend vind ik dit: maar van den beginne is het alzo niet geweest.

Nog even een citaat van Matthew Henry:
Er is geen reden voor echtscheiding, indien wij elkander vergeven en elkander verdragen in liefde, gelijk wij hopen vergeving te hebben ontvangen. Er is geen behoefte aan echtscheiding, indien de mannen hun eigen vrouwen liefhebben en de vrouwen hun mannen onderdanig zijn en zij samen leven als erfgenamen van de genade van het leven.
(...)
Het is een dwaas en gemelijk iets voor iemand de genoegens van het leven te verzaken om het kruis, dat er gewoonlijk aan verbonden is. Nee, hoe onze toestand ook is, wij moeten er met ons hart in zijn en dankbaar wezen voor het aangename, dat er in is en ons onderwerpen aan het kruis en er het beste van maken wat er is.

[Bert Mulder]

@Bert: dat was zeker niet ds. Mallan. Dat kan ik je wel verzekeren. Hij heeft een veel genuanceerder visie op deze materie. Verdere toelichting kan ik op het openbare deel van het forum niet geven.

Broeder Tiberius, ik kan hier fout zijn in mijn citaat per geheugen. In elk geval, ik meende zijn inzien weer te geven zoals ik las in de Wachter Sions, in zijn recensie over het boek van Prof. Engelsma over dit onderwerp. Heb ik dit ook heel kort, per mijn geheugen doorgegeven, en geloof ook heus wel dat zijn visie meer genuanceerd is.

[Mona Lisa]

Ik schrik een beetje als ik zie met welk een zelfverzekerdheid men hier stellingen poneert over dit buitengewoon moeilijke onderwerp. De meeste echtscheidingen komen niet als een donderslag bij heldere hemel, daar gaat een geweldig traject aan vooraf. Als je zou weten wat zich achter sommige gesloten deuren afspeelt, ongekend. Om dan al die dingen die in zo'n proces gebeuren te versimpelen tot een "schuldige partij" en een "onschuldige partij" en daar even de nodige regeltjes bij te geven is te kort, veel te kort, door de bocht.

[Bert Mulder]

Ik schrik een beetje als ik zie met welk een zelfverzekerdheid men hier stellingen poneert over dit buitengewoon moeilijke onderwerp. De meeste echtscheidingen komen niet als een donderslag bij heldere hemel, daar gaat een geweldig traject aan vooraf. Als je zou weten wat zich achter sommige gesloten deuren afspeelt, ongekend. Om dan al die dingen die in zo'n proces gebeuren te versimpelen tot een "schuldige partij" en een "onschuldige partij" en daar even de nodige regeltjes bij te geven is te kort, veel te kort, door de bocht.

Geachte zuster Mona Lisa,

Denk wel dat het goed is dat ik dit hier even antwoord. Ja, er is een bepaalde zekerheid in sommige antwoorden hier, omdat op sommige punten de Schrift hier zeker en helder is. Op sommige punten is de Schrift helemaal niet zeker om ons verdonkerd verstand, helaas. Dat is niet de fout van de Schrift, maar van ons, door de zonde. Toch is de Schrift voor mij de regel om te streven na te leven, hoe moeilijk dat soms is. En dat kan alleen uit genade.

Sorry als dit "te kort door de bocht" overkomt. Daar heeft iemand op dit onderwerp de vraag gesteld. Die heb ik, en anderen, naar beste geweten, met zorg proberen te antwoorden. Ik besef het heel goed dat het een heel gevoelig onderwerp is. En zeker een onderwerp voor de betrokkenen in een huwelijk in crisis om met hun predikant en ouderling(en) in het prive ten sprake te brengen.

Het is nooit mijn bedoeling geweest om iemand te kwetsen. Mijn excuses als dit gebeurd is. Toch kan ik de woorden van de Schrift niet terug nemen.

[Mona Lisa]

Ik schrik een beetje als ik zie met welk een zelfverzekerdheid men hier stellingen poneert over dit buitengewoon moeilijke onderwerp. De meeste echtscheidingen komen niet als een donderslag bij heldere hemel, daar gaat een geweldig traject aan vooraf. Als je zou weten wat zich achter sommige gesloten deuren afspeelt, ongekend. Om dan al die dingen die in zo'n proces gebeuren te versimpelen tot een "schuldige partij" en een "onschuldige partij" en daar even de nodige regeltjes bij te geven is te kort, veel te kort, door de bocht.

Geachte zuster Mona Lisa,

Denk wel dat het goed is dat ik dit hier even antwoord. Ja, er is een bepaalde zekerheid in sommige antwoorden hier, omdat op sommige punten de Schrift hier zeker en helder is. Op sommige punten is de Schrift helemaal niet zeker om ons verdonkerd verstand, helaas. Dat is niet de fout van de Schrift, maar van ons, door de zonde. Toch is de Schrift voor mij de regel om te streven na te leven, hoe moeilijk dat soms is. En dat kan alleen uit genade.

Sorry als dit "te kort door de bocht" overkomt. Daar heeft iemand op dit onderwerp de vraag gesteld. Die heb ik, en anderen, naar beste geweten, met zorg proberen te antwoorden. Ik besef het heel goed dat het een heel gevoelig onderwerp is. En zeker een onderwerp voor de betrokkenen in een huwelijk in crisis om met hun predikant en ouderling(en) in het prive ten sprake te brengen.

Het is nooit mijn bedoeling geweest om iemand te kwetsen. Mijn excuses als dit gebeurd is. Toch kan ik de woorden van de Schrift niet terug nemen.

Het punt is niet dat de Bijbel niet duidelijk zou zijn. Het punt is dat de Bijbelse regels in deze topic losgelaten worden op een geweldige versimpeling van de realiteit. In een heel enkel geval is het helder dat er een schuldige (vanwege overspel) en een onschuldige is. In verreweg de meeste gevallen is dat helemaal niet duidelijk. En dan zjin er nog gevallen waarin iedereen in de omgeving hoopt dat het drama snel voorbij is en dat ze gaan scheiden (zonder dat er van overspel in directe zin sprake is).

Het is bijna altijd nutteloos om over zaken te spreken vanuit de vooronderstelling dat de hele wereld óf wit is óf zwart.

PS.
ik ben overigens een mannetje, als we dezelfde Vader hebben zijn we broeders