Petrus schreef:Karsten schreef:Wanneer de kinderen geen goed voorbeeld krijgen is dit een logisch gevolg. Zwartwerk en te hard rijden door de ouders blijven voor de kinderen niet verborgen. Dat er dan een gebrek van respect is voor de overheid is niet verbazingwekkend. Tel daarbij nog het minderwaardig spreken over de niet-christelijke medemens en je hebt het recept voor deze misdragingen.
Wat heeft DAT nou weer met verkeersgedrag ter maken??
En passant verklaar je openlijk dat er een link is met zwart werken etc, dús ook déze ouders...., en het verkeersgedrag..........misselijkmakend........."het recept voor deze misdragingen"
Hoe dúrf je.......
:shock:
Petrus, ik denk toch dat Karsten hier een waar punt heeft!
Als de ouders al makkelijk denken over zwartwerken, even nog door rood, even dat straatje in tegen de rijrichting in -geen agent zichtbaar- enz.
Dat is een toonbeeld van het niet zo nauw nemen met regels. En wat zullen de kinderen dan denken als ze de inzettingen en wetten uit Gods Woord horen voorlezen door diezelfde ouders?
Wat blijft er dan over van de nauwgezetheid in het gehoorzamen, als we daarbij weten dat het God Zelf is die ons de geboden en inzettingen geeft? De ouders zijn gehouden hun kinderen in het opwassen te onderwijzen in de leer der godzaligheid!
En dan bij kinderen die hetzelfde hart als de ouders hebben dat geneigd is tot alle kwaad, dan is de kleinste onnauwlettendheid de grootste aanleiding om de meest ernstige zaken dan maar ook minder ernstig op te vatten. Ons aller hart staat open voor de kleinste aanwijzing voor de zonde. Een vonkje is genoeg om een hele brand van zonden te laten ontvlammen, want ook onze kinderen zijn net als wij een kruidvat vol zondig kruit. Als ouders die vonkjes nou eens nalieten, hoe moeilijk en hoe onmogelijk, maar toch doen, omwille van de Heere die de zonden haat!
En dan dat punt nog van niet-christenen aanwijzen die het allemaal zo fout doen. De secularisatie dit en afval dat. Het zit net zogoed in ons eigen hart. De wereld ziet enkel onze buitenkant. Dat zal een getuigenis moeten geven van dat we een Meester hebben die ons gebied de keizer te geven wat des keizers is, en dat we onze naaste liefhebben als onszelf vanwege het God liefhebben boven alles.
Niet om zwaarwichtig te doen, maar als we als christenen een boodschap hebben voor de wereld van zonde en genade, dan ondergraven we zelf de inhoud daarvan als wij er zelf al niet naar leven. Die boodschap die we hebben, is niet onze boodschap maar die van onze Schepper! Daar zouden we toch uiterst zorgvuldig mee om moeten gaan?
NB Ik zie dat Bert ook ondertussen wat gepost heeft wat hier bij aansluit, of ik bij hem
: :mrgreen: 
: Bij scholieren gelden bovendien nog andere aspecten: baldadigheid, groepsgedrag, scoren bij anderen.
