De dames van de ChristenUnie zijn toonbeelden van frivoliteit, vergeleken met de modellen die deze week op de catwalks in Parijs lopen. Fendi, Ralph Lauren, Max Mara, Versace, Calvin Klein, ze laten hooggesloten blouses en jassen zien, zwarte rokken tot over de knie, zwarte baretten, handschoenen en altijd zwarte kousen.
De tijd is voorbij dat de ontwerpers soms zo ver gingen dat ze het lichaam van de mannequins met bijna alleen kant en mascara bedekten. Het is maar goed dat er geen boerkaverbod geldt voor de catwalk, anders zouden sommige couturiers een probleem hebben.
"Ja, dat is de nieuwe zedigheid", zegt Els de Baan, docente modebeschouwing aan onder meer de Willem de Kooning Academie in Rotterdam, tevens medewerkster van Trouw.
Het is geen wintergril, dat bedekte. De trend van degelijk en preuts duurt al zo'n anderhalf jaar, weet De Baan. Nederland loopt eerder achter dan voor, wat dit betreft.
Op de Elle Style Award, vorige maand in Amsterdam, viel Nederlandse topontwerper Percy Irausquin op met zijn keurige zwarte pak en witte overhemd. Wie denkt dat het de invloed van het nieuwe kabinet Balkenende is, vergist zich. Irausquin kleedt zich niet zo omdat vice-premier Rouvoet van de ChristenUnie is, maar omdat de internationale mode deze stijl al meer dan een jaar dicteert. Het lijkt SGP, maar het is trendy.
Kunsthistorica De Baan: "Wat je vooral ziet in de modetrend is dat het lichaam verdoezeld wordt. De boezem krijgt geen accent meer." Alle grote internationale ontwerpers brengen volumineuze accenten aan, op andere plaatsen dan bij de borsten, billen of buik. "Door die volumeverplaatsing verleg je de accenten. De mode van nu volgt het lichaam wel, maar accentueert niet."
Na de hoerige mode, geïnspireerd door de seksueel getinte clips van TMF en MTV, met broeken die steeds lager om de heup lagen, is er nu een trend van degelijkheid. Gucci spreekt van de 'less sexed-up era'. Broeken, waarvan de bovenste knoop eerst al net boven de schaamstreek sloot, zijn nu zo hoog dat ze weer richting oksels gaan. Modellen dragen witte blouses met een puntkraagje, en alle knoopjes dicht. De kous is altijd zwart.
Dit drukt zekerheid uit, zegt De Baan, en degelijkheid. "Dat zie je al een hele tijd, meer dan een seizoen, en dat zal waarschijnlijk ook nog wel langer doorgaan. De mode is klassieker geworden, tijdlozer."
Trendwatcher Adjiedj Bakas signaleert niet alleen dat het christelijke geloof modieus wordt in heel West-Europa, maar ook dat de jaren vijftig momenteel 'erg hot' zijn. "In de architectuur zie je de bakstenen huizen weer terugkomen. Ook zie je het bijvoorbeeld aan het keukenontwerp: de keukenkastjes verschijnen weer met de typische jaren vijftig handgreepjes. De geur van versgemalen koffie moet de naoorlogse gezelligheid brengen. Men kruipt weer rond de keukentafel, waarop moeder haar bekende groentesoep met zelfgedraaide ballen en ouderwets bittere witlof serveert: 'lekker moeder'."
Die voorkeur voor degelijkheid en deugdelijkheid is volgens Bakas een logische reactie op de cultuur van de videoclips. "Oppervlakkig en ordinair gedoe is een golfbeweging. Je had de roaring twenties, de hippies in de jaren zestig en zeventig en na de suffe en degelijke jaren tachtig belandden we in een periode van ordinaire videoclips en goedkoop vertier. Nu hebben we dit gehouse, en het geschud met de billen weer voor een paar jaartjes gezien."
Op de catwalks in Parijs loopt deze week een model van Versace in een zwarte, hooggesloten jas, een zwarte baret op het hoofd en met veterlaarsjes aan de voeten. Victor en Rolf laten hun modellen op klompen lopen.
Het nieuwe kabinet van ChristenUnie, CDA en PvdA past wonderwel bij deze trend van degelijkheid en nieuwe zedigheid. Zelfs het verwijt van de oppositie dat het een jaren vijftig kabinet is, lijkt juist een compliment, gezien de opmerkingen van de trendwatchers.
Vlak na zijn bevordering tot partijleider, in 2001, werd meewarig geschreven over de steile, stijve, onmodieuze van Jan Peter Balkenende. Het gereformeerde zou marginaal zijn, niet opgewassen tegen de hardheid van het echte leven en snel verdwijnen. Nederland zat wel op iets anders te wachten dan op een spruitjeslucht in een Bruijnzeelkeuken met een braaf gezin aan tafel.
Door de aanwezigheid van de ChristenUnie heeft het huidige kabinet Balkenende de meeste gereformeerde touch. En gereformeerd, dat staat voor rechtlijnigheid, degelijkheid, deugdzaamheid, meer accent op de geest dan op het lichaam. Met zijn onverstoorbaarheid, zijn onmodieuze vasthouden aan zijn uitgangspunten en zijn hameren op verantwoordelijkheid, normen en waarden en maatschappelijke deugden heeft Balkenende kennelijk toch een draagvlak gekregen voor zijn visie.
De waarden waar hij voor staat, al zeker vijftien jaar, worden door trendwatchers gezien als modieus. Ze zijn, vertaald, terug te zien in het modebeeld van de internationale couturiers. Saamhorigheid, degelijkheid, stabiliteit, samenwerken, normen en waarden, fatsoen, dat spreekt, afgaande op wat er op de catwalks te zien is en wat trendwatchers signaleren, nu toch meer aan dan het individualisme, de vrijheid-blijheid en het overseksuele, het ieder voor zich en seks voor ons allen van de jaren negentig.
Balkenende is ingehaald door de catwalk in Parijs.