Kislev, dat er ergens iets niet systematisch kloppend te maken valt in dit verhaal is duidelijk. Echter, je conclusie vind ik niet terecht. Je kan op basis van het verhaal ook concluderen dat:Kislev schreef:Als de Heere je op het hart gebonden heeft dat je predikant moet worden dan ga je dus op naar het curatorium. Dat lijkt me een weg van veel gebed en worstelingen. Vantevoren weet je dan al dat je in Rotterdam moet gaan wonen want daar staat de theologische school (dagelijks reizen van Scherpenzeel naar Rotterdam was in die tijd beslist geen optie).
Hoe kun je dan als je uiteindelijk toegelaten wordt tot de theologische school in Scherpenzeel blijven!?! Er zijn predikanten die heel wat meer hebben moeten lijden dan alleen van woonplaats veranderen! Dan denk ik; of het curatorium heeft een fout gemaakt door Roest toe te laten of de roeping van Roest was niet echt. Een andere weg zie ik niet. Want we geloven toch dat als het curatorium iemand toe laat dat dat met Gods zegen gebeurt? Dus het curatorium beslist unaniem 'ja' en Roest zegt 'nee'. Dan heeft of het curatorium een fout gemaakt door een beslissing te nemen waar God niet achterstond of het curatorium had het juist maar Roest weigerde de wil van God te volgen.
Klinkt geestelijk om dan te zeggen dat de Heere je zelf los moet maken van Scherpenzeel (wat God al heeft gedaan door je een roeping te geven en je uiteindelijk toe te laten). Ik bekijk het dan ook wat minder geestelijk dan de rest waarschijnlijk. Want het feit dat hij niet los komt van Scherpenzeel zie ik niet als geestelijk maar eerder als psychologisch. Angst voor het onbekende - de grote stad, wat de boer niet kent dat eet hij niet, niet tegen grote veranderingen kunnen etc.
1. De roeping van deze knecht van God op het moment dat hij opging niet duidelijk was, waardoor hij door op te gaan een verkeerde beslissing nam, maar later meer licht mocht ontvangen over de aard en de plaats van zijn roeping
2. Dat het curatorium in deze gefaald heeft door een menselijke beslissing te nemen (aan te zien wat voor ogen is)
3. Dat het curatorium geen instelling Gods is, en als dusdanig haar uitspraak niet meeteld in deze discussie
4. etc
Kortom, elke conclusie die we trekken uit het verhaal over dhr. Roest is enkel speculatie...
: