Het kan ook andersom: ergens in het westen was een benzinepomp. Op een dag stopten er twee Ger Gemmers en ze maakten een babbeltje met de baas. Op een gegeven moment zegt de één: wij zijn een kerk van meer dan 1000 leden. Als jij nou op zondag je pomp dichtdoet, beloven wij dat wij actie gaan voeren onder onze kerkleden dat ze bij jou gaan tanken.
Aldus geschiedde en nu, 15 jaar later, is de pomp nog steeds dicht op zondag.
Gereformeerden "straffen" snackbar
Dan nog geldt dat er niets mis mee is om de snackbar te mijden. Je kunt beter iets goed doen (en iets anders fout) dan alles fout.Josephus schreef:De hypocrisie zit hem niet in het protesteren. Als dat liefdevol gebeurt, is daar weinig mis mee. Hypocriet wordt het voor mij pas als men deze frietboer daadwerkelijk gaat mijden en tegelijk nog steeds bij HEMA, V&D, Kruidvat e.d. blijft kopen. Je hebt principes of je hebt ze niet. "Niet kunnen missen" vind ik dan niet bepaald het sterkste argument om daar toch te blijven kopen. Soms kosten principes namelijk geld en moeite.David J schreef:Wat betreft het feit dat de briefschrijvers 'dan ook' niet met de trein zouden mogen reizen, geen V&D zouden mogen bezoeken etc., dat is allemaal onzin. Het feit dat je niet kunt voorkomen dat een aantal bedrijven die je niet kunt missen op zondag open zijn, betekent toch niet dat je niet mag protesteren als er een andere zaak ook op zondag open gaat? Ik zie de hypocrisie niet.
En met alle respect, wat de liefde van Christus hiermee te maken heeft snap ik niet. Bewijs je die liefde dan door wel bij de frietboer in kwestie te blijven kopen? En wat ga je dan tegen hem zeggen? "Meneer de frietboer, ik ben het er absoluut niet mee eens dat u op zondag open gaat, maar doe me toch maar een patatje met, want ik hou van u"?
Het lijkt wel of jij vindt dat je de macht die je als consument hebt niet ten goede mag aanwenden!
Niet het houden van de regeltjes, maar de liefde is de vervulling van de wet.En met alle respect, wat de liefde van Christus hiermee te maken heeft snap ik niet.
Op het oog lijkt het geen frietjes bij die tent kopen wel een principiële oplossing, alleen daarmee wordt de zonde niet voorkomen. Ik denk dat het beter is om dan als reformatorische mensen een oplossing te zoeken waardoor die friettent niet op zondag open hoeft (zoals uit het voorbeeld van Unionist, of bijvoorbeeld een eenmalige handreiking van de diakonie), dan heel rechtvaardig die zondige friettent de rug toekeren, en daarmee de noodzaak van het op zondag open gaan alleen maar groter te maken.
Zoals al vaker gezegd: Ik betreur het ten zeerste dat men de zonden van het volk niet meer eigent. Men kijkt puur naar eigen rechtvaardigheid. Hierdoor voelt men zich ook niet verantwoordelijk voor de zonden die een volksgenoot doet, en probeert men die ander ook niet te helpen om zonde te voorkomen. De vraag moet niet zijn: Hoe vermijdt ik de zonde, maar: hoe zorg ik ervoor dat er zo min mogelijk gezondigd wordt.
Liefde is niet: mijn buurman zondigt, dus ik vermijdt hem, maar: mijn buurman zondigt, dan moet ik hem liefdevol vermanen om zijn zonden te laten en zich tot Christus te begeven voor vergeving ervan. Onze boodschap richting de wereld moet niet zijn: 'ik vind jou slecht, dus ik koop niet meer bij jou, lekker puh' maar 'bekeer je en leef!' Onze boodschap moet zijn: Christus, en die gekruisigd, en niet 'doet dit en dat'... Alleen de wet prediken, zónder evangelie, is liefdeloos.
Sorry hoor, maar ik vind deze manier van het bevorderen van de zondagsrust een vorm van chantage.Unionist schreef:Het kan ook andersom: ergens in het westen was een benzinepomp. Op een dag stopten er twee Ger Gemmers en ze maakten een babbeltje met de baas. Op een gegeven moment zegt de één: wij zijn een kerk van meer dan 1000 leden. Als jij nou op zondag je pomp dichtdoet, beloven wij dat wij actie gaan voeren onder onze kerkleden dat ze bij jou gaan tanken.
Aldus geschiedde en nu, 15 jaar later, is de pomp nog steeds dicht op zondag.
Bovendien worden zijn collega's die toch al op zondag gesloten waren op die manier benadeeld.
In deze situatie gaat dat allemaal niet op. Het gaat niet om een persoonlijke relatie, maar om een zakelijke. En het gaat wel degelijk om het voorkomen van zonde. Het is namelijk zo dat ik, door te dreigen met het onttrekken van mijn klandizie, de frietboer kan 'dwingen' zijn tent niet op zondag open te doen. Je kunt je natuurlijk afvragen hoe veel nut dat christelijk gesproken heeft, maar vooralsnog gaat bijvoorbeeld de christelijke politiek er altijd vanuit dat het naleven van Gods geboden, ook al is het om redenen van dwang, iets goeds is. Het gaat in dezen niet om de frietboer als persoon (natuurlijk blijf je hem uitnodigen voor je verjaardag en voor de Alpha cursus), maar om de macht die je hebt als consument gericht te gebruiken. Het een sluit het ander niet uit.memento schreef:Niet het houden van de regeltjes, maar de liefde is de vervulling van de wet.En met alle respect, wat de liefde van Christus hiermee te maken heeft snap ik niet.
Op het oog lijkt het geen frietjes bij die tent kopen wel een principiële oplossing, alleen daarmee wordt de zonde niet voorkomen. Ik denk dat het beter is om dan als reformatorische mensen een oplossing te zoeken waardoor die friettent niet op zondag open hoeft (zoals uit het voorbeeld van Unionist, of bijvoorbeeld een eenmalige handreiking van de diakonie), dan heel rechtvaardig die zondige friettent de rug toekeren, en daarmee de noodzaak van het op zondag open gaan alleen maar groter te maken.
Zoals al vaker gezegd: Ik betreur het ten zeerste dat men de zonden van het volk niet meer eigent. Men kijkt puur naar eigen rechtvaardigheid. Hierdoor voelt men zich ook niet verantwoordelijk voor de zonden die een volksgenoot doet, en probeert men die ander ook niet te helpen om zonde te voorkomen. De vraag moet niet zijn: Hoe vermijdt ik de zonde, maar: hoe zorg ik ervoor dat er zo min mogelijk gezondigd wordt.
Liefde is niet: mijn buurman zondigt, dus ik vermijdt hem, maar: mijn buurman zondigt, dan moet ik hem liefdevol vermanen om zijn zonden te laten en zich tot Christus te begeven voor vergeving ervan. Onze boodschap richting de wereld moet niet zijn: 'ik vind jou slecht, dus ik koop niet meer bij jou, lekker puh' maar 'bekeer je en leef!' Onze boodschap moet zijn: Christus, en die gekruisigd, en niet 'doet dit en dat'... Alleen de wet prediken, zónder evangelie, is liefdeloos.
Je moet het zakelijke en het persoonlijke leven niet door elkaar halen, net zo min als je het politieke en het persoonlijke leven door elkaar moet halen. Tenzij je vindt dat de CU zich niet mag afkeren van alle zonaanbidders door een naaktstrand te verbieden. Christelijk gesproken is de frietboer mijden en het naakstrand verbieden absoluut niet voldoende. Dat houdt niet in dat het daarom niet gedaan mag (en misschien moet) worden.
In genoemd geval kan dat niet. Als jij hem 'zakelijk' straft, merkt hij dat direct in zijn portomonaille. En omgedraait: Als hij zich persoonlijk bekeerd, zal dat zakelijk ook merkbaar zijn.Je moet het zakelijke en het persoonlijke leven niet door elkaar halen
Je hebt gelijk in het feit dat de christelijke politiek er van uit gaat dat Gods geboden opgedwongen mogen worden. Echter, dit moet wel gebeuren in gelijkheid. Als we bv wel eten halen bij de chinees die altijd zondags open is, maar niet meer bij die frietboer (als 'straf'), dan benadelen we door ons inconsequente gedrag de frietboer, en zijn we m.i. daarin onrechtvaardig bezig.
Een liefdevolle vermaning, waarin wet en evangelie doorklinken, is m.i. de enige juiste oplossing. Wil men echter omwille van deze zondags-ontheiliging ook de friettent mijden, dan zal men dit consequent moeten doen, of iig wat betreft het afhaalvoedsel...
BTW: Je weerlegt niet mijn opmerking dat de diakonie eens langs zou moeten gaan. In het kranten-artikel wordt gesproken over dat ze financieel gezien wel open móeten op zondag, terwijl men zelf eigenlijk helemaal niet wil. Nu zijn in de opstart/overnamefase van een nieuw bedrijf altijd een hoop kosten, die de eerste paar jaar financieel erg zwaar maken. Een christelijke handreiking in dezen zou de noodzaak tot opening op zondag weg kunnen nemen.
Diaconie sponsort snackbar.... Interessant idee! Nou zijn diaconale handreikingen niet openbaar, dat scheelt. Maar ik ben bang dat niet iedereen in de kerk dat zomaar zal accepteren. Ik ben bang dat dan het eerste zakje massaal geboycot wordt in de Ter Hoogekerk.
Neemt niet weg dat ik het wel een aardig idee vind om eens over na te denken.
Neemt niet weg dat ik het wel een aardig idee vind om eens over na te denken.
Nee, diaconie sponsort snackbar-eigenaren. Wezenlijk verschil.Diaconie sponsort snackbar.... Interessant idee!
Door dit te doen, doen ze precies wat hun taak is: mensen die het financieel moeilijk hebben, een christelijke handreiking doen. Uiteraard dient van te voren wel gekeken worden of het hier gaat om armoede-probleem (de snackbar-eigenaar spreekt over 'open moeten'), of dat luxe de oorzaak is van een extra dag open willen.
Kortom: Mijn stelling is: De diaconie behoort voor zover in haar vermogen ligt mensen met financiële problemen te helpen, ongeacht of die mensen lid zijn van de kerk, om zo te voorkomen dat mensen uit armoede geneigd worden een zonde te begaan (zoals stelen, of zoals de zaak op zondag openen). Dit helpen gaat verder dan het geven van geld, het kan bv. ook in de vorm van een renteloze lening, borg staan bij de bank, helpen met het krijgen van subsidies waar men recht op heeft, etc etc.
-
Adorote
Diaconie is er niet om zakenlieden te helpen, men zit met zijn zaak verkeerd, het product is slecht of te duur, maar waarom zich zo druk maken dat deze zaak op Zondag open gaat, en waarom niet zo te keer gegaan tegen de groot winkelbedrijven.Voorts is het nog zo ,laat een ieder maar eerst zijn/.haar eigen zondige tuintje wieden voordat men zich met andermans tuin gaat bemoeien.
-
Bert Mulder
- Berichten: 9097
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Ben ik het zeer mee eens. We mogen niet ALLEEN de wet opleggen, zonder het Evangelie te brengen.memento schreef:Niet het houden van de regeltjes, maar de liefde is de vervulling van de wet.En met alle respect, wat de liefde van Christus hiermee te maken heeft snap ik niet.
Op het oog lijkt het geen frietjes bij die tent kopen wel een principiële oplossing, alleen daarmee wordt de zonde niet voorkomen. Ik denk dat het beter is om dan als reformatorische mensen een oplossing te zoeken waardoor die friettent niet op zondag open hoeft (zoals uit het voorbeeld van Unionist, of bijvoorbeeld een eenmalige handreiking van de diakonie), dan heel rechtvaardig die zondige friettent de rug toekeren, en daarmee de noodzaak van het op zondag open gaan alleen maar groter te maken.
Zoals al vaker gezegd: Ik betreur het ten zeerste dat men de zonden van het volk niet meer eigent. Men kijkt puur naar eigen rechtvaardigheid. Hierdoor voelt men zich ook niet verantwoordelijk voor de zonden die een volksgenoot doet, en probeert men die ander ook niet te helpen om zonde te voorkomen. De vraag moet niet zijn: Hoe vermijdt ik de zonde, maar: hoe zorg ik ervoor dat er zo min mogelijk gezondigd wordt.
Liefde is niet: mijn buurman zondigt, dus ik vermijdt hem, maar: mijn buurman zondigt, dan moet ik hem liefdevol vermanen om zijn zonden te laten en zich tot Christus te begeven voor vergeving ervan. Onze boodschap richting de wereld moet niet zijn: 'ik vind jou slecht, dus ik koop niet meer bij jou, lekker puh' maar 'bekeer je en leef!' Onze boodschap moet zijn: Christus, en die gekruisigd, en niet 'doet dit en dat'... Alleen de wet prediken, zónder evangelie, is liefdeloos.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
-
Bert Mulder
- Berichten: 9097
- Lid geworden op: 28 aug 2006, 22:07
- Locatie: Grace URC Leduc Alberta Canada
- Contacteer:
Ben ik het zeer mee eens. We mogen niet ALLEEN de wet opleggen, zonder het Evangelie te brengen.memento schreef:Niet het houden van de regeltjes, maar de liefde is de vervulling van de wet.En met alle respect, wat de liefde van Christus hiermee te maken heeft snap ik niet.
Op het oog lijkt het geen frietjes bij die tent kopen wel een principiële oplossing, alleen daarmee wordt de zonde niet voorkomen. Ik denk dat het beter is om dan als reformatorische mensen een oplossing te zoeken waardoor die friettent niet op zondag open hoeft (zoals uit het voorbeeld van Unionist, of bijvoorbeeld een eenmalige handreiking van de diakonie), dan heel rechtvaardig die zondige friettent de rug toekeren, en daarmee de noodzaak van het op zondag open gaan alleen maar groter te maken.
Zoals al vaker gezegd: Ik betreur het ten zeerste dat men de zonden van het volk niet meer eigent. Men kijkt puur naar eigen rechtvaardigheid. Hierdoor voelt men zich ook niet verantwoordelijk voor de zonden die een volksgenoot doet, en probeert men die ander ook niet te helpen om zonde te voorkomen. De vraag moet niet zijn: Hoe vermijdt ik de zonde, maar: hoe zorg ik ervoor dat er zo min mogelijk gezondigd wordt.
Liefde is niet: mijn buurman zondigt, dus ik vermijdt hem, maar: mijn buurman zondigt, dan moet ik hem liefdevol vermanen om zijn zonden te laten en zich tot Christus te begeven voor vergeving ervan. Onze boodschap richting de wereld moet niet zijn: 'ik vind jou slecht, dus ik koop niet meer bij jou, lekker puh' maar 'bekeer je en leef!' Onze boodschap moet zijn: Christus, en die gekruisigd, en niet 'doet dit en dat'... Alleen de wet prediken, zónder evangelie, is liefdeloos.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Wat een dwaze actie. Laat de mensen naar zichzelf kijken ipv een hardwerkende ondernemer onder druk te zetten. Hoezo farizeers...
Natuurlijk is het niet goed te keuren dat de beste man zijn tent zondag's opent, maar wie denken wij wel niet dat we zijn. Laat zulke dingen aan God over. Daar hoeven wij hem echt niet voor af te straffen, daar hebben we het recht niet op!
Natuurlijk is het niet goed te keuren dat de beste man zijn tent zondag's opent, maar wie denken wij wel niet dat we zijn. Laat zulke dingen aan God over. Daar hoeven wij hem echt niet voor af te straffen, daar hebben we het recht niet op!
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
Inderdaad... het is hier geen theocratie waar je mensen kan verbieden op zondag te werken.
Wat heeft men nu bereikt? Men is weer heerlijk principieel geweest en heeft weer er voor gezorgd dat een hoop extra mensen een negatief beeld van gelovigen, geloven en de kerk hebben. En vervolgens weer flin zuchten dat we het zo zwaar hebben als kerk in Nederland, want iedereen is zo negatief over ons....
Wat heeft men nu bereikt? Men is weer heerlijk principieel geweest en heeft weer er voor gezorgd dat een hoop extra mensen een negatief beeld van gelovigen, geloven en de kerk hebben. En vervolgens weer flin zuchten dat we het zo zwaar hebben als kerk in Nederland, want iedereen is zo negatief over ons....
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Als ik de keuze heb tussen twee snackbars waarvan de ene open en de andere dicht is op zondag dan is voor mij de keuze niet moeilijk.
Dus een opmerking richting een ondernemer die voor de keuze staat om zijn zaak op zondag open te doen , lijkt me gerechtvaardigd en zelfs christelijk.
Achteraf stilzwijgend zo'n zaak boycotten dat is pas liefdeloos.
Zeggen we hiermee dat we nooit gebruik maken van diensten of kopen bij ondernemers die zondag geopend zijn ?
Nee, soms wordt je gedwongen, zeker als er geen alternatief is.
Maar in deze moeten we onze stem meer laten horen, en is dit temeer een reden om juist onze diensten en producten af te nemen bij de huisgenoten des geloofs.
(dit wordt vanwege de financiën nogal eens vergeten. Principes, best, maar het mag meestal helaas geen geld kosten )
Dus een opmerking richting een ondernemer die voor de keuze staat om zijn zaak op zondag open te doen , lijkt me gerechtvaardigd en zelfs christelijk.
Achteraf stilzwijgend zo'n zaak boycotten dat is pas liefdeloos.
Zeggen we hiermee dat we nooit gebruik maken van diensten of kopen bij ondernemers die zondag geopend zijn ?
Nee, soms wordt je gedwongen, zeker als er geen alternatief is.
Maar in deze moeten we onze stem meer laten horen, en is dit temeer een reden om juist onze diensten en producten af te nemen bij de huisgenoten des geloofs.
(dit wordt vanwege de financiën nogal eens vergeten. Principes, best, maar het mag meestal helaas geen geld kosten )
Onzinnig. Je ziet wat een briefje uitwerkt. Als je een held ben zeg het hem recht voor z'n raap. En dan leg je hem uit waarom en hoe. En dan geef je hem gelijk een Levensbron o.i.d. erbij en nodig je hem uit voor een dienst op zondag. Gewoon erover praten, geen briefjes!David J schreef:Misschien is het inderdaad beter om het tegen de snackboer zelf te zeggen, maar het effect van een briefje lijk me hetzelfde. Als je dat netjes doet, onderteken je dat zelfs, terwijl je mondeling niet eerst gaat voorstellen, lijkt me zo.
Inderdaad dus, verkeerde manier.David j schreef:Zelfs hier geen greintje begrip voor deze actie!